Dobrze jest czuć się wolnym i niczego nie musieć, prawda? To naturalne – wolimy sami dokonywać wyborów, niż być w sytuacji, w której ktoś odgórnie nam coś dyktuje.

Tymczasem nasze życie często jest przepełnione wieloma narzuconymi obowiązkami, a wypełniając większość życiowych ról, czujemy presję – otoczenia, ale i własną. Jak mus to mus – włączamy trybiki i żyjemy… jak przy taśmie.

I bardzo szybko pojawia się zniechęcenie, zmęczenie, przygnębienie, złość. Narzekamy. Na własne życie, swojego męża, frustrującą pracę, codzienną rutynę, ciężkie siatki. Garbimy plecy. Przestajemy widzieć sens w tym, co robimy. Nie jesteśmy szczęśliwe, bo nie żyjemy życiem, jakie chcemy mieć. Zbyt wiele kamieni nas przygniata.

I wtedy powinno pojawić się w naszej głowie pytanie — czy ja naprawdę muszę, czy nie mogę czegoś zmienić? Zaczynamy się buntować. Nieraz okazuje się, że tylko pewna niewielka część spraw, to nacisk zewnętrzny. Pozostałe to dyktat, który sami sobie tworzymy! Winne są stereotypy i wewnętrznie narzucone dążenie do osiągnięcia różnie pojmowanego przez nas ideału. Ciągle się oceniamy, porównujemy, gonimy za własnymi oczekiwaniami. A jedyne wymaganie, które powinniśmy mieć, to czuć się dobrze w swojej własnej skórze.

A gdyby tak coś zmienić? Wiosna ma cudowne moce, które nie tylko otwierają nam oczy, ale i pociągają do przemian. Najlepiej zacząć od czegoś niewielkiego – małe zmiany wywołują większe. Przede wszystkim najpierw zmieniamy myślenie i postrzeganie rzeczywistości, bo wtedy okaże się, że wcale nie musimy. Czasem fajnie mieć wybór i znając zasady, móc świadomie je złamać – wolność nie lubi granic. Nie odkładajmy swoich potrzeb na koniec kolejki, przyjrzyjmy się im, odkryjmy i realizujmy swoje pasje, poczujmy się niezależne. Znajdźmy w naszej codzienne hałaśliwej rzeczywistości chwilę na wyciszenie – myśli, emocji, cichego czasu na odpoczynek organizmu i przemyślenia. I spróbujmy wreszcie odetchnąć pełną piersią. W sam raz właśnie teraz – rozkwitnijmy na wiosnę! I niech rozpiera nas duma ze wszystkiego, co uda nam się zmienić i osiągnąć!

Napoje typu cola to zło! Powtarzam to za każdym razem, gdy wędruję z koszykiem po sklepie i moje dziecko próbuje wziąć mnie na litość, by ją kupić. Niestety (a raczej stety), nie daję mu tego, sama też nie piję.

Ale dzięki temu, że cola nie należy do zdrowych napojów (ponoć poziom jej kwasowości może śmiało konkurować z kwasem akumulatorowym), fantastycznie można wysłużyć się nią podczas sprzątania domu.

Jeśli nie chcecie dorobić się problemów z otyłością, cukrzycą, osteoporozą, zaburzeniami układu nerwowego, wykorzystajcie ją nie do wypicia, a do dbania o dom.

Zobaczcie tylko, ile macie możliwości zastosowań napoju typu cola:

1. Czyszczenie muszli klozetowej

Taki napój znakomicie nadaje się do usunięcia przebarwień i zacieków z muszli klozetowej. Wlej go po prostu do muszli i po godzinie wyczyść szczotką.

2. Wybielanie garnków, czyszczenie patelni

Problem z otłuszczoną patelnią lub sfatygowanym garnkiem, któremu przyda się wybielenie i odświeżenie? Wyszoruj je przy użyciu gąbki i coli. Jeśli brud jest bardziej oporny, wlej ją do naczynia i po jakimś czasie weź się za mycie.

3. Usuwanie rdzy  

Na pewno słyszeliście, że ten napój jest znakomitym odrdzewiaczem. Ja wiem to nie od dziś, bo mój ojciec często sięga po to rozwiązanie. Jeśli nie jesteś w stanie wylać coli np. na blat, przelej ją do butelki ze spryskiwaczem i po skropieniu powierzchni wyczyść szorstką gąbką lub szczotką. Zadanie pójdzie łatwiej.

4. Usuwanie kamienia z czajnika

Metoda wygląda tak jak w przypadku garnków. Wlej colę do czajnika i zagotuj.

5. Poluzowanie zapiekłych śrub

Być może kiedyś wyzywałaś pod nosem, gdy bezskutecznie próbowałaś odkręcić zapiekłą lub pordzewiałą śrubę. Zamiast się męczyć, spryskaj ją napojem, a po kilku minutach spróbuj odkręcić.  

6. Usuwanie plam z krwi i tłuszczu

Tak, cola nawet i to potrafi. Jeśli inne, delikatniejsze  środki zawiodły, polej plamę z krwi lub tłuszczu napojem, a po pewnym czasie wypierz lub wyczyść. Ponoć sposób skuteczny nawet na dywany i tapicerki. Tylko sprawdź najpierw na niewidocznym fragmencie tkaniny, czy jej nie zaszkodzi.

Macie jeszcze jakieś pomysły na wykorzystanie coli? Podzielcie się nimi w komentarzu.

„Tylko chwila, do sklepu, pięć minut, samochodem tam i z powrotem”. Przyznaj się droga mamo, ile razy tak pomyślałaś? Nie wzięłaś dla dziecka jedzenia, picia, zabawki, zapasowego pampersa, no bo przecież po co? Telefonu też nie naładowałaś, bo za chwilę wrócisz. A co, jeśli nie?

Siedziałyśmy z Duśką w poczekalni u lekarza. Dla przychodni dzień jak co dzień. I nagle informacja: na parkingu pod samochodem leży pies, nie może wyjść. Chyba przygnieciony. Nie, nie przygnieciony. Wciągnięty pod samochód. Żywy. Nieżywy. Krew się leje. Nie leje, nie gadajcie głupot. Trzeba znaleźć właściciela. Wybiegnę trochę do przodu i powiem Wam, że piesek, chociaż poturbowany to żywy, żadnych złamań nie ma, krew też się nie lała. Jak się dostał pod samochód, nie wiadomo. To szczeniak, chociaż całkiem spory, i prawdopodobnie nie zadziałał instynkt samozachowawczy. Nie wiadomo, do kogo pies należy.

Właścicielem auta okazała się młoda kobieta z dzieckiem. No i się zaczęło. Psa trzeba wyciągnąć. Nie można wyciągnąć. Trzeba kogoś wezwać. Nie wiadomo kogo. No i najważniejsze – ile to potrwa?! Trwało ponad godzinę. Dla tej kobiety to była godzina stresu, bo jedno dziecko z nią, drugie w domu, trzecie trzeba odebrać z zajęć. Czas zaplanowany co do minuty, a samochodu ruszyć się nie da, bo wtedy dopiero psu się krzywda stanie. Siła wyższa.

I nigdy, droga mamo, nie wiesz, kiedy ta siła wyższa spotka Ciebie. I właśnie dlatego, że nie wiesz, powinnaś być zawsze przygotowana. Nie zamierzam Cię straszyć. Nie będę też przekonywać, że na każde wyjście z domu musisz przygotować się jak na wyprawę na K2 (i nie mam tu na myśli kabaretu), ale o pewne minimum socjalne powinnaś zadbać.

Przed wyjściem z domu:

– Dopilnuj, żeby dziecko (o ile jest pod tym względem samodzielne), skorzystało z toalety. Nie przyjmuj do wiadomości argumentu: „nie chce mi się”.

– Zastanów się, czy dziecko nie jest głodne. Jeśli od poprzedniego posiłku minęło dużo czasu, nakarm dziecko, zanim wyjdziecie.

– Ubierz dziecko “na cebulkę”. Bądź przygotowana na to, że postoicie trochę na dworze i dziecku musi być ciepło. Nastaw się też na to, że być może będziesz gdzieś musiała dziecko rozebrać.

– Naładuj telefon.

Do torebki zapakuj:

– małą butelkę z wodą,

– coś na przekąskę, np. herbatniki lub biszkopty,

– małą zabawkę,

– zapasowego pampersa (jeśli dziecko potrzebuje),

– dowód osobisty,

– drobne pieniądze i kartę do konta.

Jeśli przydarzy się coś, czego nie planowałaś, nie panikuj. W tym stanie nie tylko nie będziesz umiała podjąć żadnej racjonalnej decyzji, ale też niepotrzebnie zdenerwujesz dziecko. Pomyśl, co możesz zrobić, by maksymalnie uprościć trudną sytuację. Zadzwoń do kogoś bliskiego, kto może zaopiekować się dzieckiem. Jeśli nie masz nikogo takiego, niestety musisz improwizować. W tym momencie przydadzą się herbatniki i mała zabawka. Albo telefon. Chyba nic skuteczniej nie odwraca i nie przykuwa dziecięcej uwagi.