Duśka zafundowała mi dziś wolne popołudnie. Wróci od koleżanki dopiero wieczorem. A ja? A ja się nie przygotowałam i nie pomyślałam, co mogę robić, gdy dziecka nie ma w domu. Dlatego dla siebie i dla Was przygotowałam ściągawkę na następny raz. Oby szybko nadszedł!

1. Obejrzę film dla dorosłych

Mam całą listę filmów, które chciałabym obejrzeć, ale w nocy najczęściej pracuję, a w dzień nie dam rady, bo to nie są filmy dla dzieci. Ot pierwszy z brzegu: „Jack Strong”. Udało mi się kiedyś obejrzeć początek i… hmm, no dziecko nie powinno widzieć, jak wrzucają wrzeszczącego pana do pieca. Tak, następnym razem wreszcie obejrzę ten film. I może jeszcze „Bikini Blue” albo „Tatarak”. Jakoś ciągle nie mam na nie czasu.

2. Pójdę na spacer

Tak. Pójdę na spacer sama. Nikt mi nie będzie gadał i gadał i gadał… nie będę musiała odpowiadać na żadne pytania zahaczające o filozofię życiową niespełna dziesięcioletniego dziecka. Pójdę do lasu podelektować się ciszą. Może dziki mnie nie zauważą. A jak zauważą, to sama szybciej ucieknę.

3. Przegadam co najmniej godzinę przez telefon​_

Nie, żebym przy dziecku dzwonić nie mogła, no ale wiecie – są tematy, których się przy dziecku nie porusza, bo nie i koniec. No to sobie wreszcie pogadam na luzie.

4. Posprzątam na tej półce, na którą dziecko ma nie zaglądać

Każdy z nas ma przynajmniej jedną taką półkę w szafie, na której trzyma ważne dokumenty i różne inne rzeczy nieprzeznaczone dla oczu dziecka. Wreszcie spokojnie zrobię na niej porządek bez pytań w stylu: „A co to, a po co, a dlaczego, a mogę zobaczyć, a dasz mi?” Nie, nie dam, bo to pamiątka, chociaż bzdet, nie nie chcę tłumaczyć po kim i dlaczego to trzymam. Dorośli też mają prawo do swoich małych sekretów, prawda?

5. Odpalę Nintendo​_

Teoretycznie przy dziecku też mogę, no ale wiadomo – ona też chce grać, najlepiej na zmianę ze mną, a w ogóle to nie w tę grę, tylko zupełnie inną, bo ta jest głupia. No i weź tu się człowieku wkręć w grę przy dziecku. A przecież z miłości do gier się nie wyrasta jak z butów, prawda? Ja tam lubię sobie czasem pograć.

6. Zaproszę gości

O ile mi się uda, bo większość moich znajomych w tygodniu pracuje i nie ma czasu domowe pogaduchy. Ale bądźmy dobrej myśli. Na pewno znajdzie się ktoś, kto będzie miał czas na kawę i ciasteczka. I może jeszcze jakiś niewinny likierek…

7. Spędzę dzień na nicnierobieniu

Nie będzie łatwo, bo w domu zawsze jest coś do zrobienia, ale najwyższy czas przypomnieć sobie, jak to jest, kiedy można nic nie robić. Szczerze mówiąc, nie pamiętam, kiedy ostatni raz pozwoliłam sobie na taki luksus.

8. Urządzę sobie domowe SPA

I nikt nie będzie marudził, że łazienka zajęta, że mam wyjść, że teraz, że to, że tamto. Ja też nie będę się wściekać, że maseczkę trzeba zmywać, a tu łazienka zajęta. Prawdziwy relaks jest tylko wtedy, gdy nie trzeba się bać, że w każdej chwili ktoś może zapukać do łazienki z pytaniem, czy długo jeszcze.

9. Namówię męża, żeby został w domu

A resztę sobie dopowiedzcie…

A dziś to po prostu pracowałam. Bez sensu, zmarnowałam tyle dobra 🙁

Dwa dni temu rząd przyklepał wprowadzenie w życie programu Mama plus. W skrócie — jest to emerytura dla mam, które urodziły przynajmniej czwórkę dzieci. Zgodnie z założeniem programu, mają one uzyskać prawo do minimalnej emerytury, nawet jeżeli nigdy nie pracowały. Takie czary.

A więc tak. Niezależnie od moich poglądów politycznych, ta sytuacja jest dla mnie niezrozumiała. To jakaś totalna pomyłka, która buduje mur między matkami. Dzieli na matki lepsze, bo bardziej płodne, z programem 500 + czasem na wszystkie dzieci, oraz na matki gorsze(?), niewystarczająco płodne, lub zbyt ambitne i pracowite, które czasem mają tylko jedno dziecko i brak prawa do zasiłku. Tu już to mocno zgrzyta. Ale nic to. Rząd teraz postanowił pogłębiać nierówności wśród mam, wprowadzając wyżej wspomniany program emerytalny (zapewne roztaczając już zapach kiełbasy wyborczej. Wiadomo — lud potrzebuje i igrzysk i chleba).  

Nie ujmując matkom wychowującym czworo (i więcej) dzieci (sama mam trzech synów), uważam, że takie rozdawnictwo i dyskryminacja to gruba przesada. Przypomnę, że wychowywanie dzieci (zarówno jednego, jak i pięciorga) nie wyklucza podjęcia pracy zawodowej. Znam wiele przypadków, gdzie mamy w rodzinach wielodzietnych doskonale to życie ogarniają, pokazując swoim dzieciom, że naprawdę można to zrobić, nie żyjąc z miesiąca na miesiąc na zasiłkach. Nigdy nie zapomnę, jak moja mama, która pracuje ciężko, fizycznie, powtarzała mi — córka, ty się ucz i pracuj, bo tylko niezależność i życiowa zaradność pozwoli ci nie zginać przed nikim karku. Tymczasem rozdawnictwo proponowane przez rząd pokazuje coś zupełnie innego — nie musisz matko więcej, niż jednego dziecka, się wysilać, bo my ci damy. A ty, matko czwórki i więcej, to nie musisz wcale pracować, bo emeryturę zasponsorują tobie pracujące matki jednego, dwojga czy trojga pociech. I dobrze wiem, że jest wiele, bardzo wiele takich kobiet, które właśnie lajtowo układają niemęczący plan na resztę życia. Bezwysiłkowo i wygodnie.

To jest mocno sarkastyczne ujęcie problemu, ale ja tak to widzę. Lepiej zróbcie coś dla kobiet i dajcie nam już teraz żłobki, przedszkola, kursy zawodowe, dofinansowania do studiów podyplomowych, żebyśmy miały szerokie MOŻLIWOŚCI rozwoju, pracy, bez ciśnienia o to, co zrobić z maluchem, kiedy przebywamy poza domem. Bez żebrania o ochłapy na starość. Jesteśmy młode, mądre i ambitne, kiedy z tego korzystać, jak nie teraz?

Tymczasem komunikat brzmi tak — zostań mamo w domu, nie kształć się i nie pracuj. Nie wychodź z domu i nie interesuj się światem, bądź wdzięczna za to, co od nas masz i popieraj w kolejnych wyborach. Na moje oko, taka polityka to nic innego, jak uczenie życiowej niezaradności. Bo i po co robić cokolwiek (poza dziećmi) skoro kasa leci z nieba. A w czym jest lepsza mama gromadki dzieciaków od tej, która ma tylko jedno?

I co jeszcze mnie ciekawi? Co to będzie, jak dzieci matek wielodzietnych podrosną, 500 + zniknie wraz z ich pełnoletnością, a do emerytury jeszcze daleko (są kobiety, które zaczynają rodzić przez dwudziestym rokiem życia)? Gdzie po dwudziestu (jak nie lepiej!) latach bycia w domu pójdą do pracy, za co będą żyć, wcześniej nauczone, że za pięćset to i na chleb i na paznokietki było? Dziwi mnie taka polityka, bardzo uzależniająca i krótkowzroczna. Obawiam się konsekwencji w przyszłości, które zapewne poniosą nasze dzieci, zmuszone “odpracować” hojność miłościwie nam panujących.

Mówi się, że dłonie są wizytówką człowieka. A pomalowane paznokcie dodają szyku, elegancji i stanowią dopełnienie (niczym biżuteria) stylizacji kobiety. Jest jednak jeden warunek – paznokcie muszą być zadbane. Okalające je skórki również – suche, twarde, pozadzierane i nierzadko z widocznymi rankami od obgryzania (!), są niestety bardzo nieestetyczne. I nie do przyjęcia.

Dlatego ważne jest, by o paznokcie i skórki wokół nich dbać, niemal tak samo, jak troszczymy się o naszą cerę. Jedną i drugą część ciała należy regularnie i odpowiednio oczyszczać, złuszczać, odżywiać, oraz nawilżać. Poza tym, trzeba też pamiętać o właściwej ochronie – przed słońcem, wiatrem, mrozem, nadmiernym moczeniem dłoni, czy różnego rodzaju detergentami.

W pierwszej kolejności jednak należy zadbać o odpowiednią dietę, bogatą w witaminy A, B, C, E, oraz minerały: cynk, magnez, krzem, wapń i żelazo. Ale to już pewnie wiesz, bo o tym dużo się mówi…? 😉

Poza dietą niezwykle istotna jest odpowiednia pielęgnacja.  Regularna, czyli najlepiej codzienna – czy Ci się to podoba, czy nie, musisz mieć świadomość, że żaden specyfik, nawet profesjonalny kupiony w salonie od swojej kosmetyczki , nie przyniesie efektu, jeśli będzie używany sporadycznie. Kluczem do sukcesu jest więc stworzenie z tego rodzaju pielęgnacji codziennego rytuału. Nie wymaga on wielkiego nakładu pracy, poświęcenia czasu – wystarczy dosłownie kilka minut dziennie – ani nawet kupowania wymyślnych oraz drogich specyfików.

Do pielęgnacji paznokci, skórek oraz dłoni wykorzystasz ogólnodostępne produkty, niedrogie i (przynajmniej po części) takie, które masz w domu, w kuchennej spiżarni, czy łazience. Żeby dłużej nie przeciągać, idealnymi produktami do wzmacniania, odżywiania, nawilżania i przyspieszania wzrostu paznokci są oleje. W dodatku te, które doskonale znasz, między innymi .: olej kokosowy, arganowy, rycynowy, jojoba, oliwa z oliwek, olejek z drzewa herbacianego, z pestek moreli, z pestek winogron, olejek migdałowy. Ponadto sprawdzą się również: siemię lniane, susz skrzypu polnego, miód, masło kakaowe, czy mleko.

Wszystkie wymienione wystarczy najzwyczajniej w świecie wmasowywać w paznokcie oraz skórki, a także w całe dłonie. Co fajne i wygodne, można je stosować osobno lub łączyć tworząc domowe odżywki.

I tak dla przykładu we własnym domowym zaciszu możesz przygotować tego typu odżywki do paznokci:

1. Olej kokosowy, oliwa z oliwek, kilka kropli olejku z drzewa herbacianego lub olejku cytrynowego, ewentualnie soku z cytryny.

Olej kokosowy należy delikatnie podgrzać by się rozpuścił (wystarczy mu nieco ponad 20 stopni) – można zrobić to w garnuszku lub w kąpieli wodnej. Dodać pozostałe składniki, wymieszać. Moczyć paznokcie przez około 5-10 minut. Można również wmasować miksturę w całe dłonie.

2. Olej sezamowy, olej migdałowy, olej z pestek winogron, oliwa z oliwek, olejek sandałowy.

Wszystko ze sobą wymieszać, następnie moczyć lub wmasować w paznokcie i skórki.

3. Oliwa z oliwek, olej rycynowy, olejek z drzewa herbacianego.

Wszystkie składniki trzeba oczywiście wymieszać , a później zaaplikować na paznokcie oraz okalające je skórki.

4. Olej jojoba, wazelina, lanolina, odrobina masła kakaowego.

Wrzucić wszystko do miseczki lub garnuszka, lekko podgrzać, by masło kakaowe się rozpuściło. Następnie przestudzić i wmasować.

5. Kąpiel w siemieniu lnianym.

Siemię lniane wystarczy zalać gorącą wodą, odczekać aż ostygnie i zrobi się papka. Moczyć kilka minut.

6. Kąpiel w mleku i miodzie

Szklankę mleka należy wymieszać z około 3 łyżkami miodu oraz z olejkiem migdałowym. Moczyć przez kilka minut.

Jeśli chodzi o proporcje to wszystko zależy od tego ile chcecie przygotować sobie danej mikstury – czy będzie to porcja na jeden raz, czy na kilka dni. Olejowe odżywki śmiało możecie przelać sobie do słoiczków lub buteleczek i przechowywać w lodówce.