Babskim okiem, czyli gotowi do startu… Start!
W ubiegłą niedzielę, 25 maja, w Gryficach, miałam okazję po raz pierwszy wystartować w zawodach dla biegaczy (5 km). Była to impreza, którą potraktowałam jako start rekreacyjny, bo czego innego można wymagać od siebie po chorobowym niebycie? Tak czy inaczej, w tygodniu poprzedzającym zawody udało mi się wyjść trzykrotnie na “wybieganie” po antybiotyku. Za bardzo żal mi było odpuszczać, więc pomyślałam: jest ryzyko – jest zabawa. Najwyżej umrę i za odszkodowanie z polisy mąż sobie szybciej kredyt na mieszkanie spłaci 😉
Dzieci zostawiłam z tatusiem, wyciągnęłam sąsiadkę z domu (w ramach akcji zawieź-przywieź) i z duszą na ramieniu wyruszyłam na trasę. Kurczę, że też nikt mnie nie uprzedził, że można się stresować takim startem! Nie spodziewałam się tego, bo przecież nastawiłam się na dobrą zabawę a nie na wyżyłowanie się i bicie rekordów. Stara już jestem, nie te nogi, nie ten wzrok 😉
Tak czy inaczej, na miejscu już po odebraniu pakietu startowego, rozejrzałam się dyskretnie po uczestnikach, licząc że z tłumu wyłapię znajome twarze. Kobiety, mężczyźni, młodzi, starzy a nawet dzieciątko w wózku do biegania 🙂 Rewelacja! Zarejestrowałam również panie z kijkami do Nordic Walking. Frekwencja dopisała.
Spojrzałam w prawo, spojrzałam w lewo… udało się. Naliczyłam rodziców przyjaciółki i byłego ucznia. Czyli nie byłam już tak bardzo sama, poczułam się pewniej, a co więcej, miałam się pod kogo podłączyć w nadziei na towarzyszenie do mety.
Co tu dużo opisywać… Przed startem – lekka “napinka”, ustawiłam się grzecznie z tyłu – ponoć tam powinni ustawiać się tacy jak ja (bez szans na zwycięstwo), pokręciłam nogą w miejscu, pomyślałam “byle nie ostatnia”, rzuciłam okiem na endo i czekałam już tylko na sygnał do startu. I paszli! Ruszyła machina, już nikt nie zatrzyma…
Ci z przodu to poszli jak przecinak, mnie poniósł z prądem tłum, i przez pierwszy kilometr pięknie się tłumu trzymałam. Tylko przez pierwszy kilometr, bo później to już biegli, jak kogo nogi niosły. Jednego niosły non stop, inny chwilami maszerował. Nie dziwię się tym idącym, bo jak dla mnie temperatura była wstrętnie wysoka (była 11:00 i pewnie ponad 20 stopni, a na co dzień biegam po godzinie 20:00, więc słońce w kark nie pali), trasa wredna bo z podbiegami (za jakie grzechy, skoro ja biegam TYLKO po chodnikach, w rytmie “prosto-długo-daleko”). Ale jaka nauka na przyszłość! Wrażenia bezcenne, nie tylko ze względu na pierwszy start i nową trasę, ale przede wszystkim na atmosferę podczas biegu.
Ponieważ w połowie trasy czekał nas nawrót, byliśmy zobowiązani poruszać się prawą stroną żeby nie przeszkadzać tym, którzy już wracali na linię mety. Bardzo podobało mi się, że fajnie można się wzajemnie dopingować, dodawać otuchy i mijając konkurentów, przybijać piątki na trasie, bo do tej pory miałam wyobrażenie że tam raczej każdy dba o siebie. Pozytywna energia, uśmiechnięci ludzie, bezpośredni, bez “ą””ę” i niepotrzebnego zadęcia.
Na metę wpadłam mocno zmęczona, załapałam się na medal i 4 miejsce wśród kobiet. A nawiązując do słów pewnego sympatycznego biegacza, zawartych w relacji z innego biegu, to że byłam 4 w swojej kategorii, wiele znaczy, pomimo świadomości że szybsi nie dojechali 😉 I mimo że nie liczyłam na dobry wynik, to i tak czas w jakim przebiegłam dystans bardzo mnie ucieszył.
Czy może istnieć lepsza motywacja do działań? Udało mi się poprawić wynik z treningu, ukończyć pierwszy start, rozsmakować się w atmosferze dobrej zabawy i gratulacji dla zwycięzców. No cóż, dla mnie znaczyło to dużo i z pewnością o ile mi zdrowie i dzieci pozwolą, stanę nie jeden raz na starcie zawodów. A więc do zobaczenia za rok, oby w jeszcze szerszym gronie!
Zdjęcia: Beata Ściesińska oraz Time-Sport
Jestem pełna podziwu – uwielbiam kobiety, które mają pasję; uwielbiam matki, które mają pasję! I samozaparcie. I są zmotywowane.
Gratuluję!
Dziękuję. Mam nadzieję że coraz więcej mam wyjdzie na ścieżki do biegania czy jazdy rowerem. Sport to nie tylko zdrowie ale i gwarancja dobrego samopoczucia 🙂
Brawo ! Najważniejsze to realizować swoje pasje. 🙂 Gratuluję!
Dziękuję 🙂
A gdzie to zdjęcie z medalem? Nie bądź taka, pochwal się reszcie 😀
że niby to 😉 ?
Tak wygląda Mama dwójki dzieci, tutaj należą sie podwjóne graulacje !!!!!
Chętnie usłyszę to po 3cim dziecku 😉 Dzię-ku-ję 😀
Wielkie gratulacje!!! Wspaniale, że są kobiety, które potrafią połączyć pasję z codziennością i prozą życia. Uwielbiam…Życzę zdrowia, wielu radości, ogromnej satysfakcji na co dzień <3
Dziękuję, bardzo miło mi czytać te słowa 🙂 Pozdrawiam serdecznie!
Gratuluję samozaparcia i życzę kolejnych sukcesów 😀
Ps. Figura miodzie 😉
Dziękuję i zachęcam do aktywności, lato to idealna pora na rozpoczęcie działań 🙂