Karmienie piersią odgrywa istotną rolę w życiu dziecka. Mleko matki dostarcza niemowlakowi odpowiednie ilości pokarmu bogatego we wszystkie składniki odżywcze, witaminy i przeciwciała. Niestety, niektóre kobiety coraz częściej rozważają kwestię wcześniejszego odstawienia od piersi, spowodowaną głównie problemami laktacyjnymi.Biorąc pod uwagę aspekt zdrowotny i prawidłowy rozwój, pozbawienie niemowlaka możliwości spożywania naturalnego pokarmu jest ostatecznością. Z karmienia piersią zrezygnować mogą definitywnie jedynie kobiety cierpiące na poważne choroby, skutecznie uniemożliwiające sprawowanie opieki nad niemowlakiem. Przeciwwskazaniem do karmienia piersią są choroby nowotworowe, psychiczne, zakaźne, opryszczka brodawkowa, wirus HIV oraz terapie z wykorzystaniem środków halucynogennych, radioaktywnych i uzależnienie od narkotyków.

Problemy laktacyjne.
Kobieta nie musi rezygnować z karmienia piersią, wręcz przeciwnie, powinna kontynuować karmienie przynajmniej do 6 miesiąca życia dziecka. Oczywiście, każda matka ma prawo do chwil słabości, a nawet niechęci do przystawiania do piersi. Krótkotrwała depresja poporodowa jest całkiem naturalnym stanem i w każdej chwili może dotknąć nawet najbardziej opanowaną i zrównoważoną matkę. Jeżeli jednak, problemy laktacyjne staną się przyczyną choroby o podłożu depresyjnym, najrozsądniejszą decyzją będzie skorzystanie z porad doświadczonego specjalisty. Zaburzenia psychiczne i różnorodne kłopoty związane z karmieniem dziecka skonsultować warto z wykwalifikowanymi pracownikami poradni laktacyjnej. W niektórych miastach podobnego typu konsultacje i fachowa pomoc udzielana jest całkowicie bezpłatnie, po okazaniu dowodu ubezpieczenia. Niestety, w większości przypadków pogotowie laktacyjne okazuje się usługą płatną, za którą należy zapłacić około 100 zł, w zależności, czy kobieta decyduje się na wizytę w placówce, czy preferuje wizytę domową.

Pogotowie laktacyjne – zalety.
Poradnia laktacyjna jest optymalnym rozwiązaniem dla zrozpaczonych matek, które nie potrafią sobie poradzić dolegliwościami laktacyjnymi, zanikiem lub nadmiarem pokarmu. Stanowi również wiarygodne źródło wiedzy, niezbędnej podczas pielęgnacji i prawidłowej techniki przystawiania do piersi. Czas trwania konsultacji uzależniony jest od indywidualnych potrzeb pacjentki i jej dziecka. Szeroki zakres wiedzy obejmuje zasięgiem porady dotyczące właściwego odżywiania się matek karmiących piersią, pozycji podczas karmienia, dolegliwości zdrowotnych, zmian chorobowych w obrębie piersi oraz intensywności i częstotliwości wypływu pokarmu. Do obowiązków pracowników pogotowia laktacyjnego należy również udzielanie informacji na temat pielęgnacji niemowlaka, fachowa pomoc psychologiczna, bakteriologiczne badanie pokarmu, jak również masaże mające na celu stymulację piersi do produkcji mleka. Dużą zaletą placówek laktacyjnych jest możliwość wypożyczenia nie zawsze tanich sprzętów, takich jak laktator elektryczny, waga niemowlęca, monitor oddechu i niania elektroniczna.

Odpowiadając sobie na pytanie: czy warto skorzystać z usług poradni laktacyjnej brzmi jednoznacznie. Warto. Najczęściej już po pierwszej wizycie kobiety zauważały mniejsze odczuwanie bólu przy karmieniu, łatwiej radziły sobie z przystawianiem dziecka do piersi i efektywniej radziły sobie w początkach opieki nad niemowlakiem.

Oczywiście, nikt nie jest w stanie zmusić nas do konsultacji w placówce, jednak warto wiedzieć, że poradnie laktacyjne działają przez 24 godziny na dobę i w każdej, nawet najbardziej kłopotliwej sytuacji służą dobrą radą i fachowymi wskazówkami dotyczącymi zarówno matki, jak i dziecka.

O tym, jak ważna jest CODZIENNA pielęgnacja naszej cery, powinna wiedzieć każda szanująca się kobieta XXI wieku. Zapewne dla wielu z Was  jest to na tyle oczywista sprawa, by mój poprzedni i poniższy artykuł podsumować krótko – „Nuuuda!”.

Niestety, ale zdobywane przeze mnie doświadczenie pokazuje, iż to co dla jednych jest normą, dla innych jest abstrakcją. Wiele Pań przyznaje, że swoją pielęgnację ogranicza do mycia twarzy wodą z mydłem i wklepaniu w skórę zwykłej „niwejki”, bądź też nie –  wśród moich klientek są Panie, które nie posiadają w domu ani “pół kremu”.

Z mojego, zawodowego punktu widzenia jest to absolutnie niedopuszczalne! Tym bardziej, że sklepowe, tudzież apteczne półki aż uginają się od nadmiaru różnorodnych kosmetyków, w cenach które można dopasować naprawdę na każdą kieszeń.

W związku z powyższym, pragnę Wam dzisiaj przedstawić co tak naprawdę, każda z Nas powinna mieć na swojej łazienkowej półce.

Wersja podstawowa – dla leniuszków, pracoholików i z limitem na karcie kredytowej 🙂

1. MLECZKO KOSMETYCZNE

Aby skóra była dobrze przygotowana do jakiegokolwiek zabiegu kosmetycznego, należy ją wcześniej oczyścić, biorąc oczywiście pod uwagę  jej rodzaj i stan (rodzaje cer poznałyście we wcześniejszym artykule).

W trakcie oczyszczania, usuwane są z powierzchni skóry resztki wydzielin gruczołów potowych i łojowych, zrogowaciałe części naskórka, cząsteczki brudu oraz kurzu, mikroorganizmy, a także makijaż i inne preparaty kosmetyczne.

Sposób użycia: rozprowadź odrobinę mleczka na waciku kosmetycznym i przetrzyj nim dokładnie całą twarz, szyję i dekolt. Możesz również nałożyć mleczko na palce dłoni i wówczas rozprowadzić je na skórze (tak jak mydło), następnie zmyj preparat ciepłą wodą.

2. TONIK

Toniki działają oczyszczająco, odświeżająco, tonizująco i ściągająco. Głównym ich składnikiem jest woda demineralizowana (destylowana), która ma usuwać rozpuszczalne w wodzie resztki brudu i potu.

Alkohol – zawarty w niektórych tonikach, wspomaga nawilżenie cząsteczek brudu i rozpuszcza tłuszcz skórny, a także pozostałości makijażu i kremów.

Istotną cechą toników jest również to, iż przywracają  naturalne pH skóry (kwaśne), które może ulegać zachwianiu w kontakcie z mydłem czy innym preparatem kosmetycznym.

Gwoli ścisłości, tonik nie jest żadnym zamiennikiem mleczka i należy te preparaty stosować osobno, najpierw aplikujemy mleczko, później tonik.

Sposób użycia: nasącz tonikiem wacik kosmetyczny i przetrzyj nim całą twarz, szyję oraz dekolt. Nie zmywaj go.

3. KREM – na dzień i/lub na noc

Krem na dzień – to emulsja pielęgnacyjna, pozostająca na skórze przez cały dzień. Z reguły  jest szybko  wchłaniany przez  warstwę rogową naskórka i nie pozostawia na nim tłustej powierzchni.

Zadaniem kremu dziennego jest ochrona skóry przed wpływami środowiska i warunków atmosferycznych (latem powinien chronić przed słońcem, a więc musi zawierać w sobie filtry UV, natomiast zimą konieczne jest zabezpieczenie przed mrozem i wiatrem).

Ponieważ najczęstszym problem skóry twarzy jest nadmierna utrata wilgoci (wysychanie), kremy na dzień przeważnie wykazują działanie – nawilżające.

Krem na noc – nie wchłania się tak szybko jak krem na dzień i przez jakiś czas pozostawia na skórze tłusty film (połysk).

Do jego zadań należy odżywienie i zregenerowanie skóry po ciężkim i długim dniu. W jego składzie znajdziemy: tłuszcze mineralne i oleje organiczne – utrudniające wyparowanie wody, witamin (zwłaszcza A i E), fitohormony, ceramidy roślinne i inne substancje rozpuszczalne w oleju.

Podsumowując, kremy na dzień i na noc powinny:

– dobrze nawilżać warstwę rogową,

– poprawiać napięcie i elastyczność skóry,

– redukować zmarszczki,

– chronić skórę przed wpływem środowiska zewnętrznego,

– wygładzać, natłuszczać i rozjaśniać przebarwienia skóry,

– ograniczać powstawanie zaskórników,

– łagodzić podrażnienia skóry,

– pobudzać komórki do odnowy i zapobiegać przedwczesnemu starzeniu.

Wersja rozszerzona – dla bardziej wymagających, kochających siebie i lubiących babranie w kosmetykach  😉

4. PEELING

Peeling to inaczej (z j. angielskiego) złuszczanie. Wyróżnia się jego kilka metod: mechaniczny, enzymatyczny, ziołowy, eksfoliacja kwasami owocowymi i mikrodermabrazja – szczegółową ich charakterystykę przedstawię w innym artykule.

Zadaniem peelingu kosmetycznego jest złuszczenie lub rozpuszczenie (peeling enzymatyczny) i częściowe usunięcie warstwy rogowej naskórka. Dzięki temu: skóra staje się gładka i miękka, usunięty zostaje nadmiar łoju, wydzieliny skórne łatwiej przedostają się na zewnątrz, otwierają się mieszki włosowe i pory, a co za tym wszystkim idzie – skóra lepiej oraz głębiej  wchłania substancje czynne.

Peeling zwiększa również przepływ krwi w naczyniach włosowatych, a warstwa podstawna naskórka zostaje pobudzona do wytwarzania nowych komórek, dzięki czemu skóra szybciej się regeneruje.

Należy jednak pamiętać, iż skóra poddana peelingowi staje się bardziej wrażliwa na działanie bodźców mechanicznych, termicznych i chemicznych!

Sposób użycia: odpowiednio dobrany peeling do rodzaju cery (generalnie rzecz biorąc: gruboziarnisty przeznaczony jest dla cer grubych i tłustych, a drobnoziarnisty bądź enzymatyczny dla cer delikatnych i wrażliwych) nanosimy na twarz i zwilżonymi opuszkami palców, kolistymi ruchami  wykonujemy delikatny masaż. Następnie zmywamy letnią wodą. Peeling wykonujemy raz w tygodniu lub nawet raz na dwa tygodnie (nie częściej, żeby nie uszkodzić naturalnej bariery ochronnej naskórka).

5. MASECZKA

Stosowanie maseczek kosmetycznych pozwala Nam na długo zachować piękną i młodą cerę. Dostarczają one skórze dużo więcej składników aktywnych, regenerujących i bogatych w wodę niż kremy. Ich działanie jest błyskawiczne, od razu po zabiegu (po ściągnięciu maski) można zauważyć, że skóra jest jaśniejsza, świeższa, bardziej promienna i gładka.

Maski służą do intensywnego oczyszczania, ponieważ nasilają wydalanie potu (tworzą na powierzchni skóry warstwę nie przepuszczającą potu i powietrza, przez co ciepło zostaje zatrzymane), poprawią ukrwienie, dotlenienie, ponadto odżywiają i nawilżają.

Sposób użycia: zależy od rodzaju maski (jest ich wiele, więc omówimy je przy okazji innego artykułu), ale zazwyczaj do użytku domowego – nieprofesjonalnego przeznaczone są maski kremowe lub żelowe, które wystarczy nałożyć na skórę twarzy, szyi i dekoltu opuszkami palców, pozostawić na około 20 minut i zmyć ciepłą bądź letnią wodą.

6. PREPARAT NA OKOLICE OCZU

Czy wiecie, że skóra wokół oczu jest aż czterokrotnie cieńsza od pozostałej skóry twarzy i ma tylko pół milimetra grubości?!

Poza tym, w obrębie powiek dolnych prawie w ogóle nie ma podściółki tłuszczowej oraz gruczołów łojowych. Niewiele jest też włókien kolagenowych i elastynowych, w związku z czym, skóra wokół oczu starzeje się zdecydowanie szybciej niż na pozostałych partiach twarzy, a zmarszczki mimiczne widoczne są już w młodym wieku.

Preparaty do pielęgnacji okolic oczu (żele, balsamy, kremy) mają zapobiegać powstawaniu zmarszczek, wygładzać już istniejące, nawilżać skórę, przeciwdziałać obrzękom i rozjaśniać cienie pod oczami.

Sposób użycia: odrobinę preparatu wystarczy zaaplikować na opuszki palców, a następnie delikatnie wklepać w skórę.

Reasumując, zalecenia pielęgnacyjne są następujące:

•   codziennie, podczas wieczornej toalety wykonaj demakijaż twarzy mleczkiem kosmetycznym,
•   następnie stonizuj skórę odpowiednim tonikiem (do cery suchej i wrażliwej, tłustej bądź mieszanej),
•   zaaplikuj krem: na całą twarz, szyję i dekolt – koniecznie,  na okolice oczu – jeśli posiadasz,
•   ponadto, dodatkowo raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie – możesz wykonać: peeling, a także nałożyć maseczkę,
•   stosuj odpowiednią dietę, bogatą w warzywa i owoce,
•   dbaj o relaks i ruch na świeżym powietrzu,
•   pamiętaj o stałych  wizytach w gabinecie kosmetycznym, przynajmniej raz w miesiącu.

Zakazy pielęgnacyjne:

•   nie myj twarzy wodą z mydłem,
•   kontroluj nadmierną ekspozycję na słońce (solarium również), używaj kremów z filtrami UVA i UVB,
•   nie stosuj preparatów wysuszających naskórek (odkażające na bazie alkoholu),
•   unikaj stresu,
•   nie pal papierosów, ogranicz używki (alkohol, mocna kawa).

Pamiętajcie Drogie Panie, iż codzienna / domowa pielęgnacja to podstawa, jednak i ją należy uzupełniać wizytami w salonie kosmetycznym, w celu:

– diagnozowania przez kosmetyczkę stanu skóry,

– oceniania poprawy (bądź też nie) jej wyglądu i ustalania dalszej pielęgnacji,

– oraz (co ważne) przeprowadzania zabiegów z użyciem profesjonalnych kosmetyków i specjalistycznego sprzętu, które bez wątpienia pozwalają dostarczać skórze więcej (bardziej stężonych) substancji aktywnych, a także głębiej im penetrować.

Jednocześnie, miejcie świadomość, iż stałe wizyty w salonie urody, niepopierane Waszą domową pielęgnacją  nie dadzą oczekiwanych efektów.

Nie od dziś wiadomo, że WIOSNA to wspaniały czas na wielkie porządki i rewolucje w naszym życiu – gruntowne sprzątanie mieszkania – z myciem okien na czele, wymiana garderoby – z zimowej na letnią, przegląd spiżarki – co już z niej ucieka, a co jeszcze nie 🙂 wprowadzenie (kolejnej) diety i cyklu „noworocznych” postanowień –„Od dziś zaczynam ćwiczyć!” … to chyba standard o tej porze roku 🙂

Często gęsto zmęczone długą zimą,  pragniemy nieco odmienić swój wizerunek, by powitać wiosnę nową JA. W tym celu przeważnie udajemy się do fryzjera, który ma dokonać drastycznego cięcia i zmiany znudzonego już  koloru włosów…

Wszystko ładnie pięknie, ale co z wyglądem naszej cery??  Niestety, ale pomimo, iż preparaty kosmetyczne i salony urody mnożą się na rynku niczym grzyby po deszczu, wciąż jeszcze brakuje Nam – Kobietom świadomości dbania o to co widać zawsze, niezależnie od pory dnia czy roku – tj. skóry twarzy.

W związku z tym, ja jako kosmetolog spróbuję nieco przybliżyć Wam, Drogie Panie tajniki urody i zachęcić do codziennej pielęgnacji swego naturalnego piękna, które niewątpliwie ma w sobie każda z nas!

Chcąc zachować jak najdłużej swą urodę, świadomie wybierać sposoby i  środki do pielęgnacji skóry, należy nieco ją poznać, w związku z tym dziś zaczniemy od podstaw, czyli od rodzajów cery.

Skóra twarzy nazywana jest cerą. Wyróżniamy jej cztery podstawowe rodzaje:
a) normalna,
b) sucha,
c) tłusta,
d) mieszana.

CERA NORMALNA – jest różowa, gładka, jędrna, odpowiednio odżywiona i nawilżona, dobrze reaguje na warunki atmosferyczne  (wiatr, słońce, mróz), a także na wodę i mydło. Niewidoczne są na niej żadne defekty, jak np.: rozszerzone naczynia krwionośne, plamy pigmentacyjne czy łuszczenie. Tego typu cera występuje jedynie u dzieci do okresu dojrzewania.

CERA SUCHA – ma zazwyczaj jasny kolor, jest dosyć cienka, matowa, mało elastyczna, można na niej zaobserwować rozszerzone naczynia krwionośne, rumień, przebarwienia, łuszczenie. Przeważnie źle reaguje (zaczerwienieniem) na warunki atmosferyczne, wodę i mydło. Cera sucha z reguły szybko się starzeje, już około 20 r. życia mogą się pojawiać pierwsze zmarszczki mimiczne.  Duży wpływ na jej funkcjonowanie ma pora roku, ponieważ: zimą oddaje ona więcej wilgoci do otoczenia (przez wysuszone grzejnikami powietrze), natomiast latem skórę dodatkowo wysuszają promienie słoneczne.

W codziennej pielęgnacji należy więc pamiętać o: ochronie skóry  przed mrozem, wiatrem i słońcem oraz o stosowaniu kosmetyków wykazujących działanie: nawilżające, dotleniające, natłuszczające, odżywcze i pojędrniające.

Ważne! Pamiętajcie również o tym, że wodę należy dostarczać zarówno z zewnątrz jak i od wewnątrz!

CERA TŁUSTA – ma kolor szarożółty, przeważnie jest dosyć gruba i błyszcząca. Widoczne są na niej rozszerzone pory z zaskórnikami. Jest słabo ukrwiona, a łój skórny wydzielany jest w nadmiernej ilości. Zazwyczaj dobrze reaguje na czynniki atmosferyczne  oraz na wodę i mydło.  Z reguły, bodźce zewnętrzne  mają słaby wpływ na cerę tłustą, dużo silniejszy natomiast wewnętrzne, takie  jak: stres, zaburzenia hormonalne i układu trawiennego. Stosunkowo późno rozpoczyna się jej okres starzenia. Jej zaletą jest fakt, iż w starszym wieku nie ulega patologicznemu wysuszeniu, wadą zaś są częste powikłania trądzikowe i nieestetyczny wygląd. Na zwiększone działanie gruczołów łojowych wpływa dysregulacja hormonalna, czyli wydzielanie hormonów o działaniu androgennym i estrogennym.

W codziennej pielęgnacji należy zwrócić uwagę na regulację wydzielniczą gruczołów oraz poprawę ukrwienia skóry. Nie powinno się stosować środków pielęgnacyjnych agresywnie działających , by nie naruszyć jej naturalnej flory bakteryjnej (nadmiernie ją odtłuścić).

W młodym wieku można ograniczyć się do zabiegów oczyszczania skóry, a między 25-30 rokiem życia wprowadzamy kosmetyki głęboko nawilżające, dotleniające i usprawniające mikrokrążenie.

Ważne! Nie wolno stosować preparatów odkażających na bazie alkoholu, które przyczyniają się do niszczenia lipidów skóry (warunkują one między innymi odpowiednie nawodnienie)!

CERA MIESZANA – ma cechy dwóch rodzajów skóry – suchej i tłustej. Najczęściej tłustą partią jest środkowy pas twarzy – czoło, nos i broda, natomiast policzki są suche. Bywa jednak, że sytuacja jest odwrotna. Cera mieszana wykazuje skłonność do łojotoku, nieprawidłowo reaguje na środki kosmetyczne, wodę i mydło, co może objawiać się: podrażnieniem, zaczerwienieniem, uczuciem napięcia i pieczenia. Pielęgnacja jest dosyć trudna ponieważ trzeba postępować tak, jak z dwoma rodzajami cery.

Prócz podstawowych rodzajów cery obserwujemy również: c. naczyniową oraz wrażliwą.

CERA NACZYNIOWA – czyli taka, na której widoczna jest sieć rozszerzonych naczyń krwionośnych (teleangiektazji). Na takiej cerze często widoczny jest rumień, pojawia się uczucie pieczenia i rozgrzania. Do z przyczyn nasilających to zjawisko zaliczamy: zanieczyszczenie środowiska, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, picie mocnej kawy i herbaty, spożywanie ostrych przypraw. Skóra naczyniowa  zazwyczaj źle reaguje na warunki atmosferyczne oraz różnego rodzaju preparaty kosmetyczne.

Rozszerzone naczynka mogą pojawiać się przy każdym typie cery, jednak najbardziej podatna na tę dolegliwość jest skóra cienka, delikatna i wrażliwa.

Codzienna pielęgnacja powinna polegać przede wszystkim na  stosowaniu preparatów wpływających na uszczelnienie naczyń krwionośnych, a więc takie, które zawierają:  wit. C, rutę, arnikę czy kasztanowiec.

CERA WRAŻLIWA – to pojęcie ogólne, określające sumę działania wielu czynników subiektywnych i obiektywnych. Spotyka się skórę wrażliwą nabytą lub uwarunkowaną genetycznie. Występuje często w powiązaniu  z cerą suchą, alergiczną i naczyniową. Skóra tego typu objawia się częstym uczuciem pieczenia, swędzenia, ściągania, mrowienia. Źle reaguje na czynniki atmosferyczne, wodę i mydło, a także na wiele preparatów pielęgnacyjnych.

Cera wrażliwa jest coraz częściej spotykana, a wiąże się to głównie z dużym obciążeniem środowiska naturalnego toksynami oraz z niewłaściwą pielęgnacją (stosowanie kosmetyków nieodpowiednich do danego typu cery).

Ogromny wpływ na uwrażliwienie skóry ma również nadmierna ilość promieniowania UV, przegrzanie pomieszczeń, stres, nieprawidłowe odżywianie się a także brak ruchu.

W codziennej pielęgnacji należy unikać środków silnie działających i pieniących się. Zaleca się stosowanie kosmetyków pozbawionych konserwantów i sztucznych barwników.

Na dziś to już wszystko. Następnym razem opowiem Wam o tym, CO każda z Nas powinna mieć na swej łazienkowej półce, by móc prawidłowo zadbać o CODZIENNĄ PIELĘGNACJĘ CERY.

Serdecznie zapraszam do lektury i praktykowania!

Becikowe to jednorazowa zapomoga w wysokości 1000 zł przyznawana po urodzeniu dziecka, ot taki „bonus” od naszego Państwa.

Wyróżniamy 3 rodzaje becikowego:
·         rządowe,
·         rodzinne,
·         samorządowe.

Do tej pory becikowe rządowe otrzymywała każda rodzina bez względu na dochody. Jednak od 1 stycznia 2013 r. wprowadzono nowe zasady i warunkiem przyznania świadczenia jest kryterium dochodowe nie przekraczające kwoty 1922 zł. netto na osobę. Podstawą do obliczenia kryterium dochodowego są na chwilę obecną dochody za 2011 r. Od listopada tego roku trzeba będzie przedstawiać dochody za rok 2012.

Mimo wprowadzenia nowych zasad wysokość becikowego nie zmieniła się i nadal wynosi 1000 zł na jedno dziecko.

Powyższe zmiany nie dotyczą dziecka urodzonego, objętego opieką prawną, opieką faktyczną albo dziecka przysposobionego przed 1 stycznia 2013 r. Rodzice dzieci urodzonych do końca 2012 r. otrzymają becikowe na starych zasadach a więc wypłata zapomogi nie jest uzależniona od dochodu rodziny.

Wniosek o wypłatę becikowego należy złożyć w terminie 12 miesięcy od dnia narodzin dziecka, a w przypadku gdy wniosek dotyczy dziecka objętego opieką prawną, opieką faktyczną albo dziecka przysposobionego – w terminie 12 miesięcy od dnia objęcia dziecka opieką albo przysposobienia nie później niż do ukończenia przez dziecko 18. roku życia.

Należy pamiętać, że wszystkie świadczenia rodzinne, w tym becikowe, wypłaca się w miejscu zamieszkania, a nie zameldowania.

Aby otrzymać tę formę pomocy, do wniosku (pobranego z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej) należy dołączyć następujące dokumenty:

1. Skrócony odpis aktu urodzenia dziecka lub inny dokument stwierdzający wiek dziecka (Urząd Stany Cywilnego)

2. Dokumenty stwierdzające wysokość dochodu rodziny, w tym odpowiednio :

a) zaświadczenia z Urzędu Skarbowego albo oświadczenia członków rodziny o dochodzie  podlegającym opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27, 30b, 30c i 30e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągniętym w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy; wzory zaświadczenia i oświadczenia są określone odpowiednio w załącznikach nr 4 i 5 do rozporządzenia,

b) oświadczenia członków rodziny rozliczających się na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne o dochodzie osiągniętym w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy; wzór oświadczenia jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia,

c) oświadczenia członków rodziny o dochodzie niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych osiągniętym w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy; wzór oświadczenia jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia,

d) zaświadczenia albo oświadczenia członków rodziny zawierające informację o wysokości składek na ubezpieczenie zdrowotne w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy; wzór oświadczenia jest określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia,

e) zaświadczenie właściwego organu gminy nakaz płatniczy albo oświadczenie o wielkości gospodarstwa rolnego wyrażonej w hektarach przeliczeniowych ogólnej powierzchni w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy; wzór oświadczenia jest określony w załączniku nr 9 do rozporządzenia,

f) umowę dzierżawy – w przypadku oddania części lub całości znajdującego się w posiadaniu rodziny gospodarstwa rolnego w dzierżawę, na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, albo oddania gospodarstwa rolnego w dzierżawę w związku z pobieraniem renty określonej w przepisach o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej,

g) umowę o wniesieniu wkładów gruntowych – w przypadku wniesienia gospodarstwa rolnego do użytkowania przez rolniczą spółdzielnię produkcyjną,

h) odpis podlegającego wykonaniu orzeczenia sądu zasądzającego alimenty na rzecz osób w rodzinie lub poza rodziną lub odpis protokołu posiedzenia zawierającego treść ugody sądowej, lub odpis zatwierdzonej przez sąd ugody zawartej przed mediatorem, zobowiązujących do alimentów na rzecz osób w rodzinie lub poza rodziną,

i) przekazy lub przelewy pieniężne dokumentujące wysokość zapłaconych alimentów, jeżeli członkowie rodziny są zobowiązani orzeczeniem sądu, ugodą sądową lub ugodą zawartą przed mediatorem do ich płacenia na rzecz osoby spoza rodziny,

j) w przypadku gdy osoba uprawniona nie otrzymała alimentów albo otrzymała je w wysokości niższej od ustalonej w orzeczeniu sądu, ugodzie sądowej lub ugodzie zawartej przed mediatorem:

– zaświadczenie organu prowadzącego postępowanie egzekucyjne o całkowitej lub częściowej bezskuteczności egzekucji alimentów, a także o wysokości wyegzekwowanych alimentów, lub

– informację właściwego sądu lub właściwej instytucji o podjęciu przez osobę uprawnioną czynności związanych z wykonaniem tytułu wykonawczego za granicą albo o niepodjęciu tych czynności, w szczególności w związku z brakiem podstawy prawnej do ich podjęcia lub brakiem możliwości wskazania przez osobę uprawnioną miejsca zamieszkania dłużnika alimentacyjnego za granicą, jeżeli dłużnik zamieszkuje za granicą,

k) dokument określający datę utraty dochodu oraz miesięczną wysokość utraconego dochodu,

l) dokument określający wysokość dochodu uzyskanego przez członka rodziny oraz liczbę miesięcy, w których dochód był osiągany – w przypadku uzyskania dochodu w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy,

m) dokument określający wysokość dochodu uzyskanego przez członka rodziny z miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód został osiągnięty – w przypadku uzyskania dochodu po roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy;

3. Kartę pobytu – w przypadku cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Odpis prawomocnego orzeczenia sądu orzekającego rozwód lub separację albo odpis zupełny lub skrócony aktu zgonu małżonka lub rodzica dziecka – w przypadku osoby samotnie wychowującej dziecko.

5. Odpis prawomocnego postanowienia sądu orzekającego przysposobienie lub zaświadczenie sądu lub ośrodka adopcyjnego o prowadzonym postępowaniu sądowym w sprawie o przysposobieniu dziecka

6. Orzeczenie sądu o powołaniu opiekuna prawnego dziecka.

7. Zaświadczenie lekarskie o  pozostawaniu pod opieką medyczną nie później niż od 10 tygodnia ciąży do porodu. Pozostawanie pod opieką medyczną musi być potwierdzone zaświadczeniem lekarskim lub zaświadczeniem wystawionym przez położną.

8. Zaświadczenie potwierdzające fakt odbycia co najmniej trzech wizyt u ginekologa – w każdym trymestrze ciąży. Musi zostać wypisane na specjalnym formularzu określonym w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 18 września 2009 r.

9. Kserokopię dokumentu tożsamości osoby ubiegającej się o zapomogę.

Oprócz becikowego rządowego rodziny ubogie, te które kwalifikują się do zasiłku rodzinnego, z okazji narodzin dziecka mogą otrzymać o dodatkowe becikowe rodzinne w wysokości również 1000 złotych. Rodzina otrzyma w sumie z zapomogę – 2000 zł. Becikowe rodzinne, czyli dodatek do zasiłku z tytułu urodzenia dziecka, przyznawane jest rodzinom o niskich dochodach (nie więcej niż 539 zł na osobę dla rodzin ze zdrowym dzieckiem, nie więcej niż 623 zł jeśli w rodzinie jest dziecko niepełnosprawne). To świadczenie dostaną tylko ci, którzy mają ustalone prawo do zasiłku rodzinnego (tu należy spełniać określone kryteria).

Kolejna formą pomocy jest becikowe samorządowe – zależy ono od miejscowość w której się zamieszkuje. Ustalane jest ono oddzielnie przez niektóre gminy lub samorządy i finansowane przez nie z ich własnych środków. W Urzędzie Miasta lub Gminy należy zorientować się czy takowa pomoc jest wypłacana i jakie warunki należy spełnić by ją otrzymać.

Jak widać, aby otrzymać dodatkowe fundusze trzeba trochę się nabiegać po urzędach i przygotować stos niezbędnych dokumentów. Czy gra jest warta świeczki?- oceńcie sami.

Podstawa prawna:

Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 3 stycznia 2013 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. z 2013 r. Nr 0, poz. 3);

Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, z późn. zm.)