Ambasadorką polskiej marki kosmetycznej Bielenda została Edyta Olszówka – jedna z najbardziej utalentowanych polskich aktorek, lubiana i doceniana za artystyczne dokonania zarówno w teatrze, jak i filmie.

Edyta Olszówka to wyjątkowa kobieta, którą cechuje naturalny styl, pozytywne nastawianie do życia oraz odwaga w podejmowaniu ciekawych wyzwań zawodowych i osobistych. Wiarygodna w tym co robi, dbająca o równowagę między realizacją aktorskich ambicji i rozwijaniem życiowych pasji. To silna, wyrazista osobowość, która w najlepszy sposób uosabia wizerunek aktywnej, nowoczesnej Polki. Została wybrana na ambasadorkę ze względu na niebanalną urodę, wszechstronność, silny charakter i umiejętność inspirowania swoimi dążeniami. Te cechy najsilniej kształtują współczesną definicję kobiecości. Ważne jest również przy tym to, że w swoim życiu aktorka kieruje się wartościami, które doskonale odzwierciedlają idee istotne dla marki Bielenda – naturalność, pozytywne emocje, otwartość.

„Pielęgnacja skóry i dbanie o jej dobrą kondycję ma dla mnie szczególne znaczenie. Wygląd odzwierciedla moje samopoczucie, szacunek do widzów i pomaga mi podejmować nowe wyzwania aktorskie. Cieszę się, że mogę liczyć na wsparcie tak doświadczonej i lubianej marki kosmetycznej. Wspólnie chcemy inspirować Polki do osiągania kolejnych sukcesów – a w tym tak istotne jest wzmacnianie pewności siebie i kształtowanie pozytywnego myślenia o swoim wyglądzie” – podkreśla nowa ambasadorka marki Bielenda.

________________________________________

Bielenda to marka kosmetyków do pielęgnacji skóry twarzy i ciała. Od 22 lat jest wierna idei tworzenia najwyższej jakości preparatów pielęgnacyjnych w oparciu o najczystsze naturalne surowce i nowatorskie formuły. Umiejętne połączenie osiągnięć współczesnej kosmetologii i biotechnologii oraz wyników badań naukowych prowadzonych przez dermatologów służy najpełniejszemu wykorzystaniu najbardziej wartościowych naturalnych składników.

Książka rozwija dziecięcą wyobraźnię i skutecznie wspiera jego rozwój. Nim dziecko samo zacznie sięgać po książki, musi korzystać z pomocy dorosłych. To oni czytając maluchowi kolejne bajki oswajają go z książką. Dzięki temu rośnie szansa, że po opanowaniu trudnej sztuki czytania ich pociecha sama zainteresuje się czytaniem. Niestety – wielu rodziców nie ma czasu na to, by czytać swych dzieciom do poduszki. Im też przychodzą z pomocą nowe rozwiązania oraz coraz bardziej popularne audiobooki.

Czym są audiobooki?

Dla dzieci – przepustką do bajkowej krainy, dla  rodziców – możliwością dostarczeniu dziecku codziennej porcji rozrywki nawet w chwili, gdy brak im sił. I choć dla tradycjonalistów lektura puszczana dziecku z płyty CD nie jest tym samym, co wspólne czytanie z nim książeczek, zdaniem specjalistów takie książki mają wiele zalet. Bo najważniejsze jest to, by malucha oswoić ze słowem czytanym.

Audiobooki dla dzieci to coraz szersza gama wszelkiego rodzaju bajek, bajeczek i wierszyków dla dzieci. Karierę zrobiła seria takich książek o przygodach Pippi, popularne i chętnie słuchane przez dzieci są również audiobooki o przygodach Mikołajka. Na płytach CD znaleźć można coraz więcej znanych baśni oraz dziecięcych wierszyków, w tym tych napisanych przez Jana Brzechwę.

Swoistą furorę zrobiły też serie bajek terapeutycznych. Każda z nich poświęcona jest innym dziecięcym problemom. Jedne pozwalają oswoić się przed pierwszą wizytą w przedszkolu, inne powstały z myślą o dzieciach przebywających w szpitalach. Słuchać można ich w każdej chwili, w każdym miejscu. A dla dziecka to szansa na oderwanie się od własnych lęków i przepustka do najwspanialszej ze wszystkich krain – krainy fantazji.

Nowoczesne, dostępne na płycie CD i czytane przez wyjątkowych lektorów audiobooki są z pewnością doskonałym prezentem dla każdego malucha i ratunkiem dla zmęczonych codziennymi obowiązkami rodziców. Czy takie książki można kupić w niskiej cenie? Można. Dobrym przykładem może być tu stolica Dolnego Śląska. Zakupy grupowe we Wrocławiu umożliwiają rodzicom zakupienie tanich audiobooków oraz innych artykułów wspierających rozwój dziecka.

Jak zmusić niejadka do jedzenia? Jak przekonać dziecko, że warzywa mogą być nie tylko zdrowe, ale również smaczne? Czasem wystarczy podać je w atrakcyjnej formie. Tylko nieliczne maluchy są w stanie oprzeć się pizzy, tę zaś można przyrządzić na wiele rozmaitych sposobów. Chrupiące ciasto i moc zdrowych warzyw – oto przepis na pizzę, która z pewnością zachwyci każdego niejadka.Jak przygotować pizzę w domu?

Przygotowanie pizzy w domu nie jest trudne. Podstawa to ciasto. Można kupić już gotowe spody do pizzy, można przyrządzić je samodzielnie. Przepisów na ciasto do pizzy jest wiele, zawsze jednak podstawę stanowią drożdże oraz mąka – w różnych proporcjach. Szczypta soli, ciepła woda oraz odrobina oliwy z oliwek – i ciasto gotowe. Ciasto takie można piec w piekarniku, choć nie brak i innych ciekawych rozwiązań. Jednym z ciekawszych jest zaś  przepis na pizzę z patelni.

Prosty przepis na ciasto

Ciasto to podstawa każdej pizzy. Można je przyrządzić na wiele sposobów, choć najlepsze rozwiązania to te najprostsze. Jednym z najłatwiejszych przepisów dla tych, którzy chcą zrobić pizzę samodzielnie, jest ten prezentowany poniżej.

Potrzebne składniki to: trzy szklanki pszennej mąki, 30 g drożdży, szczypta soli, pół szklanki mleka oraz  pół szklanki wody. W mleku i wodzie należy rozpuścić drożdże, dodać sól i mąkę, a następnie ugniatać ciasto do uzyskania plastycznej masy. Po 30 minutach można tę masę przemienić w spód do pizzy, pokrywając ją dowolnymi składnikami.

Pizza ze szpinakiem

Wielu rodziców doskonale wie, jak trudno zmusić dziecko do zjedzenia szpinaku. To zdrowe warzywo jest swoistym postrachem małych niejadków, jednak podane w ciekawy sposób całkowicie zmienia swój charakter. Szpinak podany jako dodatek do pizzy jest zaś jednym ze sposobów na przekonanie malucha, że zielone warzywo może być smaczne. Taka pizza, podana z grzybami i kawałkami kurczaka, może stać się dla dziecka prawdziwym przysmakiem.

Warzywne kompozycje

Pizza jest też świetnym sposobem podania dziecku innych warzyw: brokułów, papryki, cebulki czy pomidorów. Warzywne kompozycje można też tworzyć wspólnie z dzieckiem. Rodzinne dekorowanie pizzy dodatkami jest dla malucha dobrą zabawą, a jednocześnie jeszcze większą zachętą do przełknięcia solidnej porcji tak ważnych w jego diecie warzyw.

Wiele mam w Polsce zajmuje się prowadzeniem blogów i z roku na rok przybywa blogujących matek. Ideą konkursu jest  promowanie blogów pisanych przez mamy oraz uhonorowanie i nagrodzenie autorki najciekawszego wpisu.

Oto praca konkursowa jednej z mam blogerek.

Autorka: Mama Lena
Blog: MAMA trendy, radości i troski macierzyństwa

Jako mama

Moim zboczeniem zawodowym jest poszukiwanie definicji. Wiele z terminów, których uczyłam się na studiach polonistycznych to nazwy nazw już istniejących zabiegów, reguł i innych takich. Od ponad 10 miesięcy na mojej wokandzie jest oczywiście MACIERZYŃSTWO. Prądu pierwszych przemyśleń spisać nie zdążyłam, ale postaram się podzielić się z Wami swoją opinią na powyższy temat z mojej dzisiejszej perspektywy.

Nie do końca wiem, czy mam prawo do tego, bo w końcu czym jest moje doświadczenie, wobec życia mam, które mają dzieci zarówno starsze, jak i w większej ilości… Niemniej jednak moim pierwszym – jedynaczym – spostrzeżeniem jest porównanie macierzyństwa do bycia starszą siostrą! Tu przydałaby się opinia kobiety, która będąc już pełnoletnią, otrzymała wiadomość o nowym rodzeństwie a i obecnie sama jest matką….

Tak mi się wydaje, że dużo starsza siostra ma bardzo podobny zakres działań wobec rodzeństwa, co wobec własnego dziecka. oczywiście odpowiedzialność i konieczność w różnych zachowaniach jest inna. Siostra ma prawo odmówić, wyjść gdzieś, kiedy chce; matka nie ma takich możliwości.

Drugą cechą macierzyństwa (wedle mej mądrej głowy) jest ciągła nauka, która z czasem przekształca się jednak w przyjemność. Na początku to jest stres o niezrobienie krzywdy fizycznej. Trwający kilka tygodni nerw noworodkowy prowadzi do frustracji psychicznych w okresie, kiedy dzidziuś rozwija się intelektualnie i ruchowo. Kiedy jednak wchodzimy z nim w coraz to liczniejsze interakcje, nagle sięgamy światełka w tunelu. Zrozumienie swojej sytuacji nie wymaga już tak wielkiego wysiłku, coraz częściej staje się miłym zaskoczeniem… szukaniem ząbków w opuchniętych dziąsłach, radością z pierwszych kroczków…  To taka szkoła życia, nauka myślenia.

Jak się czuję w roli mamy? Jeśli się uda, to odpowiem na to pytanie, gdy Sonia skończy 18 lat 😉

Jeżeli spodobał Ci się ten wpis, zagłosuj na niego! Głosować możesz klikając “Lubię to” lub “Google +” pod wpisem.

Weź udział w konkursie
Przeczytaj pozostałe prace biorące udział w konkursie