Czy pasta do zębów może być wdzięcznym tematem na osobny, poradnikowy wpis? Może, jak najbardziej i właśnie postanowiłam Wam to udowodnić. Nie tylko umyjecie nią zęby, ale wykorzystacie do kilku innych praktycznych rzeczy.

Zaczynamy!

     1.Czyste kubki i szklanki

Osad z kawy lub herbaty? Nie ma problemu, zamiast myć kubki płynem do mycia, połóż na gąbce trochę pasty i tym wymyj środek naczynia. Efekt szybki i spektakularny.

2. Czyste srebra

Kto ma srebra w domu, ten wie, jak szpecące bywają czarne ślady na wykonanych ze srebra przedmiotach. Pasta do zębów przywraca im blask w mgnieniu oka. Na miękką szmatkę nałóż pastę i delikatnie przecieraj srebra. Spłucz wodą i wypoleruj.

3. Białe podeszwy

No dobrze, nikt normalny nie przejmuje się tym, czy ma białe, czy czarne podeszwy, bo jak mają być czyste, skoro ciągle gdzieś w nich gonimy? Ale jeśli buty są na ich bokach zabrudzone i biel zamieniła się w szarość, nie ma w tym nic uroczego. Pozbądź się problemu – nałóż pastę do zębów na starą szczoteczkę i wyczyść białe, boczne elementy podeszwy, by znów wyglądały jak nowe.

4. Wypełnione dziury w ścianie

Chciałaś przybić gwoździa, ale coś nie wyszło? Albo uderzyłaś czymś w ścianę i zrobiła się dziura w gładzi? Nie panikuj, nie musisz biec do sklepu po gips, żeby mąż się nie dowiedział. Nałóż w dziurę lub wyszczerbienie w ścianie troszkę pasty do zębów i wyrównaj. Jak wyschnie, będziesz miała gładką ścianę.

5. Wyczyszczone chromowane elementy w domu

Jeśli zastanawiasz się, jak przywrócić świetność chromowanym, pierwotnie błyszczącym elementom wyposażenia łazienki lub kuchni bez używania ostrej chemii, pasta Ci w tym pomoże. Po prostu nałóż na mokrą ściereczkę pastę, wyszoruj, spłucz i wypoleruj. Tyle.

Aha! Zapomniałabym – na stopę żelazka też to działa.

6. Zasuszone pryszcze

Czasem na twarzy może wykwitnąć coś, czego bardzo nie chcemy. Niespodziewany pryszcz nie zabawi długo na twarzy, gdy od razu zostanie potraktowany pastą do zębów.

Odrobinę pasty nałóż na pryszcz na noc. Rano problem powinien zmaleć. Powtarzaj do skutku.

7. Czyste paznokcie

Kto grzebał w ziemi bez rękawiczek, obierał buraki, albo zwyczajnie nie ma śnieżnobiałej płytki paznokcia, może ratować ich wygląd pastą. Stara szczoteczka i pasta pozwolą wyszorować paznokcie i zdecydowanie je wybielić. To podziała również w przypadku resztek po lakierze.

8. Pachnące dłonie

Cebula, czosnek i inne domestosy nie będą prześladowały Cię do końca dnia zapachem na dłoniach, jeśli po robocie nałożysz pastę do zębów na ręce i je przy jej pomocy umyjesz, zamiast mydła. Paskudny zapach odejdzie w niepamięć.

9. Przy ukąszeniach

Nie będę kłamać – nie stosowałam, ale na pewno wypróbuję. Miłośnicy pasty do zębów twierdzą, że znakomicie się sprawdza się jako chłodzący okład, który koi i znosi ból po ukąszeniu owadów.

10. Do usunięcia plam po farbie do włosów

Czasem przy farbowaniu, mimo zabezpieczenia skóry kremem, pojawiają się ślady farby. To bywa upierdliwe, bo nieestetyczne ślady mogą się utrzymywać do kilku dni. Pocieranie skóry wacikiem nasączonym wodą i pastą do zębów potrafi zdziałać cuda. Ten sposób może pomóc także przy innego rodzaju plamach na skórze.

11. Bonus dla matek córek

Jeśli Wasze córki kiedyś przyjdą do Was ze skargą na gumę przyklejoną do włosów, zanim za karę ciachniecie je nożyczkami, połóżcie na gumę pastę. Po kilku minutach guma powinna się poluzować i łatwiej będzie ją wyciągnąć z włosów. Niestety nigdy tego nie próbowałam, więc eksperyment pozostawię w Waszych rękach 🙂

P.S. Najczęściej słyszę o tym, żeby używać zwykłej białej pasty, a nie tej w żelu i z kolorowymi cząsteczkami. Dlaczego? Tego nie wiem, może Wy mi podpowiecie?

Dzieci rodzą się z silnym odruchem ssania, który ukształtował się jeszcze w okresie płodowym. Zwykle przystawianie do piersi jest w stanie zaspokoić potrzebę ssania, jednak wielu rodziców decyduje się podać dodatkowo smoczek. Wybór przypadkowego modelu nie jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ może wpłynąć negatywnie na wiele aspektów zdrowia dziecka. Na co zatem zwrócić uwagę, by smoczek był bezpieczny i jednocześnie akceptowalny przez malucha?

Smoczek jest tym dziecięcym gadżetem, który nierzadko trafia na listę wyprawkową – najczęściej „na wszelki wypadek”. Nawet jeśli zakładasz, że nie podasz go maluchowi, warto świadomie podjąć decyzję co do zakupu konkretnego modelu.

Dlaczego wybór odpowiedniego smoczka ma znaczenie?

W podawaniu smoczka niemowlęciu nie ma nic złego. Warto jednak poświęcić trochę czasu na wybór odpowiedniego modelu. Od tego, na jaki się zdecydujesz, może zależeć m.in. prawidłowy rozwój zgryzu, prawidłowy rozwój mowy czy nawet czas trwania karmienia piersią.

Wybór smoczka powinien być dokładnie przemyślany, ponieważ źle dobrany może:

• zahamować rozwój wyrostków zębowych, skutkiem czego mleczaki będą wyrzynać się krzywo,
• wpłynąć na powstawanie wad zgryzu, deformacji kształtu podniebienia, zmiany ustawienia szczęki dolnej,
• spowodować opóźnienie rozwoju mowy poprzez fakt, iż mięśnie języka nie będą prawidłowo napinane.

Dobry smoczek, czyli jaki?

Można wymienić wiele różnych parametrów, na które powinniście zwrócić uwagę podczas wyboru smoczka:

Posiadane atesty

Produkt musi posiadać stosowne atesty, które świadczą o dopuszczeniu go do sprzedaży. Certyfikaty są potwierdzeniem spełnienia konkretnych norm europejskich.

Brak BPA

Bisfenol A (BPA) to substancja chemiczna, którą wykorzystuje się m.in. do utwardzania wyrobów. Z uwagi na swoje szkodliwe działanie, stosowanie tego związku jest zakazane w produkcji akcesoriów powstających na terenie Unii Europejskiej. Jako że na polski rynek mogą trafić produkty spoza UE, należy dokładnie sprawdzić czy smoczek nie zawiera BPA.

Silikon czy lateks?

Smoczki wykonywane są z dwóch materiałów: silikonu lub lateksu. Coraz więcej osób preferuje modele silikonowe – są twardsze, nie ulegają odkształceniom i trudniej je przegryźć. Natomiast modele wykonane z lateksu są miękkie i bardzo łatwo o ich uszkodzeni spowodowane np. zagryzaniem.

Odpowiednia konstrukcja

Aby zminimalizować ryzyko pojawienia się wad zgryzu oraz innych problemów, warto wziąć pod uwagę odpowiednią konstrukcję smoczka. Najlepiej, jeśli będzie to model właściwie wyprofilowany, np. anatomiczny. Jego cechą charakterystyczną jest cieńszy materiał przy tarczce, a końcówka jest większa i specyficznie wygięta. Polecane są również smoczki dynamiczne – symetryczne (np. dynamiczne smoczki uspokajające od Lovi), które przypominają brodawkę i które „pracują” tak jak ona podczas ssania. Dzięki temu nie zaburzają naturalnego odruchu ssania, a co za tym idzie – nie zniechęcają do piersi.

Nie tylko główka, ale również tarcza ma ogromne znaczenie. Powinna być właściwie wyprofilowana – tak, aby zapewnić dziecku swobodę podczas oddychania przez nos. Ważne są przy tym otwory w tarczce, które nie ograniczają przepływu powietrza – zapobiegają tym samym podrażnieniom delikatnej skóry malucha.

Rozmiar dopasowany do wieku

Producenci smoczków produkują modele różnej wielkości – po to, aby dostosować ją do wieku malucha. Najlepiej wybierać akcesoria z takich kategorii wiekowych jak: 0-3 miesiące, 3-6 miesięcy, 6-18 miesięcy.

Osłonka higieniczna

To dodatkowy atut, który może zadecydować o przewadze jednego smoczka nad innym. Plastikowa osłonka ochroni główkę przed zabrudzeniami – gdy smoczek nie jest używany przez malucha.

Podajesz dziecku smoczek? O tym pamiętaj

Niezależnie od tego, na jaki model się zdecydujesz, warto mieć na uwadze kilka kwestii związanych z prawidłowym użytkowaniem tego gadżetu. Pamiętaj, aby:

• nie podawać dziecku smoczka brudnego
• nie oblizywać główki – jest to niehigieniczne
• podawać maluchowi smoczek tylko wtedy, gdy jest to niezbędne
• nie moczyć główki w herbatkach czy cukrze
• wymieniać smoczek co kilka miesięcy lub po każdym uszkodzeniu.

Jeżeli uwzględnisz wszystkie wymienione wyżej wskazówki, korzystanie ze smoczka przez malucha będzie bezpieczne.

Bezpieczeństwo dzieci jest dla rodziców sprawą priorytetową. Żaden odpowiedzialny rodzic nie dopuszcza świadomie do powstania sytuacji zagrażających życiu dziecka. A jednak, mimo przezorności, wypadki się zdarzają.

Zbyt często słychać o potrąceniu dziecka przez auto, poparzeniu gorąca herbatą, pogryzieniu przez psa, a nawet upadku z okna. Różnie kończą się te historie, stając się poważnym ostrzeżeniem dla pozostałych rodziców.

Z drugiej strony trzeba przyznać, że ze świadomością zagrożeń u naszych pociech nie jest tak źle. Im dziecko jest starsze, tym  większą powinno posiadać wiedzę.

Dzieci są bardzo pojętnymi uczniami i chłoną wiedzę jak gąbka. Widać to szczególnie w sytuacjach, gdy to dziecko ratuje bliskim życie, zawiadamiając odpowiednie służby. To wspaniała postawa, ale trzeba przyznać, że skądś numery alarmowe maluch musi znać i ktoś mu wyjaśnił, co należy robić, gdy dzieje się coś niedobrego. Poza szkołą, to przede wszystkim rodzice uczą zasad dzieci. Edukujemy, powtarzamy zakazy i nakazy, przestrzegamy przed niedobrymi pomysłami.

Oczywiście powtarzanie suchych regułek nie zawsze przynosi rezultaty, bo to, co mówimy, jednym uchem wpada, a drugim wypada. Nie ma bardziej efektywnej nauki, od dawania przykładu i wchodzenia z dzieckiem w pewne sytuacje. Zatrzymanie się przed wejściem na pasy, oczekiwanie na podniesienie szlabanu, zwracanie uwagi na zmianę świateł, są ważnymi elementami nauki. Trudno oczekiwać, by dziecko, które widzi rodzica łamiącego przepisy, same je respektowało. Dlatego, Rodzicu, dawaj dobry przykład, ucz dziecko, a efekty Cię zaskoczą.

Baw się z dzieckiem, wybierz dla niego aktywności i gry, które je zaciekawią. Zabawa w policjanta, lekarza lub strażaka? Pewnie! To się sprawdza i możesz dołożyć coś jeszcze – gry edukacyjne.

Planszówki, które nie tylko bawią, ale i uczą, są niezwykle wartościowe. Ja znam trzy, które warto dziecku kupić:

• Mały Policjant.

• Mały Strażak.

• Mały Lekarz.

Te gry z założenia są do siebie bardzo podobne, ale dotyczą innych zawodów i innej materii bezpieczeństwa. Teoretycznie są one dedykowane dzieciom od 6 roku życia, ale mój 4,5 latek dobrze sobie radzi z pomocą starszego brata.

Gry z serii od Artyk.pl uczą bezpiecznych zachowań i przepisów, określają, z czym łączy się praca policjanta, strażaka, czy lekarza. Gracze zapamiętują numery alarmowe, dowiadują się, jak zachowywać się w obliczu niebezpieczeństwa lub jak go uniknąć, sprawdzają swoją wiedzę, losując w toku gry karty funkcyjne (należy odpowiadać na wylosowane pytania) i usprawniają kondycję fizyczną  (losując wyzwanie do wykonania, np. skakanie na jednej nodze).

Jeśli macie już jedną planszę, możecie łączyć ją z pozostałymi planszami z serii gier o bezpieczeństwie. Mając komplet, żadna ważna informacja nie umknie dziecku.

A jak już będziecie syci wiedzy i przestrzegania zasad, zaszalejcie! Oczywiście wszystko w ramach rozsądku i bezpieczeństwa ;). Dla pełnego relaksu i wielu chwil śmiechu, polecę Wam grę “Iglomania”, którą moje dzieci pokochały.

To typowa zręcznościówka, bardzo fajnie pomyślana. W skrócie chodzi w niej o to, że gracze budują na specjalnym “rusztowaniu” igloo, które muszą delikatnie z niego zdjąć. Następnie po kolei, specjalnymi lodochwytaczami, każdy z graczy wyciąga ostrożnie wybrany bloczek tak, aby konstrukcja się nie zawaliła.

Dopóki igloo stoi, zabawa trwa w najlepsze. Pechowiec, który poza wybranym przez siebie bloczkiem wyciągnie sąsiednie, musi je odłożyć na kupkę. Wygrywa ten, kto zgromadzi jak najmniej wyciągniętych bloczków. Gdy jeszcze większy pechowiec strąci całą konstrukcję, gra się kończy. I można zacząć ją od nowa.

Widzicie, jak fajnie jest łączyć zabawę, relaks i edukację? Myślę, że w ten sposób spędzony czas wyjdzie każdemu na zdrowie. Dobrej, bezpiecznej zabawy, nigdy dość.