Nie znam Cię, nigdy Cię nie widziałam. Być może dostałaś medal dla Matki Roku (chociaż ja bym Ci go nie dała), może ciężko pracujesz, a może masz czas godzinami wylegiwać się na kanapie. Nie wiem, czy jesteś gruba czy chuda, czy trenujesz dla przyjemności, czy z rozpaczy, bo zaczęło się lato, a Ty nie zmieściłaś się w kostium. Ośmielam się do Ciebie pisać, bo widziałam Twoje płaczące dziecko.

Centra handlowe to nieustające źródło inspiracji. Gdybym miała czas w nich bywać codziennie, zostałabym blogerką dekady. Po każdej wizycie w takim miejscu mam co opisać. Wczoraj widziałam Twoje płaczące dziecko. Twoje małe, góra pięcioletnie, senne, płaczące dziecko. Była godzina 20.30. Twoje zmęczone, płaczące pięcioletnie dziecko przytulało się do betonowego słupa. Nie było Cię przy nim. Nawet w pobliżu Cię nie było. Miałaś to gdzieś. Skąd wiem? Mimowolnie byłam świadkiem rozmowy pracownicy sali zabaw z Twoim dzieckiem.

– Zosiu, ale wiesz przecież, że jak zadzwonię do mamusi, to mamusia będzie zła i znowu będzie krzyczała. Mamusia jest na treningu, musisz poczekać.

I wiesz co? Nie uwierzyłam, w głowie mi się nie mieściło, że mogłabyś być zła. Myślałam, że to taka ściema, że może telefonu nie zostawiłaś, chociaż to niezgodne z regulaminem, albo dziewczęciu nie chce się dzwonić i woli dziecko okłamać. Jednak zaintrygowało mnie to tak, że przy płaceniu zapytałam:

– Naprawdę ta mama nie pozwoliła dzwonić, jak dziecko płacze?

– No nie pozwoliła, poszła na trening i nie chce, żeby jej przeszkadzać. To już nie pierwszy raz. Ostatnim razem taką awanturę mi zrobiła, że szkoda słów. A sama pani widzi, która godzina, ta mała jest już śpiąca.

Na pocieszenie powiem Ci, że nie jesteś jedyna. Z dalszej części rozmowy dowiedziałam się, że inne matki robią to samo. Zostawiają dzieci i zabraniają dzwonić. Lepiej Ci teraz? Uważasz, że skoro robisz to samo, co inne matki, to wszystko w porządku? Taka konwencja początku dwudziestego pierwszego wieku? Aha, nie próbuj odbijać piłeczki, moje dziecko o tej godzinie nie jest śpiące, inaczej by nas tam nie było. Zresztą jest starsze.

Próbuję sobie Ciebie wyobrazić. Skoro chodzisz na fitness w centrum stolicy, gdzie karnet miesięczny kosztuje dwie stówki, to do biednych nie należysz. Dodatkowo bulisz za salę zabaw jedenaście zeta za każde pół godziny. Ty chyba śpisz na pieniądzach, co? Raczej nie jesteś bezrobotną na utrzymaniu męża, przyszłabyś na ten nieszczęsny fitness w dzień. Więc kim jesteś? Korpomamą, która musi być fit, bo firma dba o swój wizerunek i za nadwagę dostaniesz wilczy bilet? Rozczarowaną życiem samotną matką, która w ciążę zaszła przez przypadek i teraz męczy się z gówniarzem przy boku? Kochającą mamą? Nie, nią jesteś. Skąd wiem? Bo sorry bardzo, ale jak masz w dupie płacz swojego dziecka, to w ogóle nie zasługujesz na miano matki.

Ja wiem, że życie nie jest kolorowe, że potrafi skopać tyłek jak mało kto, że nie przebiera w środkach i na każdym kroku szyderczo się śmieje. Niestety Twoje dziecko też już to wie. Twoje małe, pięcioletnie dziecko, które zamiast bezpiecznych ramion mamy obejmowało betonowy słup. I skoro uważasz, że to w porządku, to naprawdę Cię pogięło.  

Ząbkowanie to trudny czas, który nie tylko dzieciom spędza sen z powiek. Zarówno ząbkujące maluchy, jak i ich rodzice, poddani są testowi maksymalnej wytrzymałości. Obolałe dziąsła i przebijające się przez nie zęby, dają wiele niesympatycznych objawów, począwszy od swędzenia i bólu dziąseł, poprzez stałe marudzenie, płacz, kiepski sen, niechęć do jedzenia, a także, co zaznałam ze szczególną mocą w naszym przypadku –  gorączki.

Ząbkowanie daje się nam nieźle we znaki. Olek ma już jednego zęba i idą kolejne, bo to widać po zachowaniu i dziąsłach. Niestety dla mnie, ząbkowanie u nas nie przychodzi lekko. Mały jest rozdrażniony, czasem wręcz wściekły, nie daje się odłożyć na moment i od sobotniej nocy dręczą nas jak nie gorączka, to stany podgorączkowe. Praktycznie jego temperatura nie zjeżdża poniżej 37 stopni, więc nie jest wesoło. Ważne, że to nie jakaś infekcja, którą na pierwszy rzut oka można pomylić z ząbkowaniem. Na pocieszenie powiem wam, że moja siostra z młodszym synem przerabiała przez 4 doby temperaturę 40 stopni, podczas wychodzenia naraz 4  “czwórek”.

Przetestowaliśmy już kilka metod łagodzenia bólu i na dobrą sprawę jedyne co przynosi większą ulgę, to polecony przez farmaceutę Tantum Verde, którym psikamy dziąsełko. Oczywiście gdy temperatura przekracza 38 stopni, stosujemy leki przeciwgorączkowe i gdy trzeba, chłodne okłady na czoło.

Kupiliśmy też w aptece specjalny żel na ząbkowanie, taki z masującą nakładką, ale ta metoda nie przynosi oczekiwanych  rezultatów. Wydaje mi się wręcz, że masaż drażni małego i kiedy próbuję posmarować dziąsło, tylko delikatnie nakładam, bo żel leży w lodówce i zimno przynosi ulgę.

Sprawdzają się u nas również silikonowe gryzaki, niekoniecznie z lodówki, najczęściej po prostu płuczę je zimną wodą, a później mały je namiętnie przeżuwa 😉 On akurat gryzie wszystko, co mu w zęby wpadnie. Najbardziej lubi się znęcać nade mną podczas karmienia piersią, co czyni aż zbyt chętnie, bo zamiast karmienia co 1,5 godziny, czasem wisi co 0,5 godziny zarówno w dzień jaki i w nocy.

Każde dziecko przechodzi ząbkowanie inaczej i szczęściarzami są rodzice, którzy po prostu odkrywają w buzi malucha kolejne perełki. Jeśli wy również szukacie sposobów na trudne ząbkowanie u dziecka, spróbujcie kilka z poniższych, które w większości wypróbowałam sama, z różnym skutkiem:

• smoczek – ortodonci go nie lubią, ale dziecku zagryzanie i ściskanie silikonu czy miękkiej gumy przynosi rzeczywistą ulgę. Akurat mój synek nie lubi smoka,
• żele na ząbkowanie – tak jak pisałam wyżej, nam nie pomogły, ale znam rodziców, którzy sobie chwalą ich działanie,
• gryzaki – najlepsze miękkie, silikonowe, wypełnione płynem, moje dziecię je uwielbia i na jakiś czas ma i ulgę i zajęcie,
• masaż – są specjalne “szczoteczki” i nakładki z wypustkami, służące do masowania dziąseł. U nas zupełnie się nie sprawdziły,
• syropy/zawiesiny/czopki/krople przeciwbólowe i przeciwgorączkowe – co tu dużo mówić, mam w apteczce zarówno te z ibuprofenem, jak i paracetamolem. Bez nich nie wyobrażam sobie walki z gorączką i bólem u małego dziecka,
• preparaty homeopatyczne – miałam kiedyś Viburcol i szczerze mówiąc, nie wiem czy nam pomógł. Raczej nie, skoro więcej z niego po pierwszym dziecku nie skorzystałam, ale moje znajome stosują i znam różne opinie na ich temat,
• herbatka z melisy – koniecznie chłodna, sięgam po nią, bo wierzę, że wycisza dziecko. Sama piję, bo nie da się ukryć, że podczas ząbkowania, nerwy rodzica są wyjątkowo nadszarpnięte 😉

Macie inne, sprawdzone metody? Koniecznie się nimi podzielcie.

Jeżyny, krewne malin, z pozoru niewinne, a tak naprawdę niezwykłe, bo bogate w witaminy C, K, A, E, kwas foliowy i niewielkie ilości witamin z grupy B. Ponadto zawierają także sporo potasu, wapnia, magnezu, fosforu, trochę sodu, żelaza oraz cynku.

Ze względu na obecność powyższych witamin i minerałów są idealnym składnikiem diety dla osób borykających się z chorobami nowotworowymi,  układu sercowo-naczyniowego, z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, nadwagą, dla kobiet w ciąży i okresie menopauzy, a także tych, którzy walczą z różnymi infekcjami i spadkiem odporności.

Chcecie poznać szczegóły? Zapraszam do lektury…

Właściwości jeżyn:

1. Działają antynowotworowo – dzięki zawartości silnych antyoksydantów (antocyjany, kwasy elagowe, kwasy fenolowe) stanowią doskonałą profilaktykę i jeden z głównych elementów diety antynowotworowej.

2. Wspomagają pracę układu krążenia – antocyjany zwiększają elastyczność naczyń krwionośnych, wzmacniają i odtruwają serce. Wysoka zawartość potasu obniża wysokie ciśnienie krwi, zaś błonnik ogranicza wchłanianie niezdrowych tłuszczy.

3. Regulują poziom cukru we krwi – mają niski indeks glikemiczny (IG=25), więc mogą być spożywane przez diabetyków. Poza tym, spora zawartość błonnika spowalnia wchłanianie węglowodanów, dzięki czemu pomaga utrzymywać stały poziom cukru we krwi.

4. Chronią oczy – dzięki obecności witamin C, A i E zmniejszają ryzyko rozwoju zwyrodnienia plamki żółtej. Natomiast wspomniane już antocyjany działają przeciwzapalnie, łagodząc wszelkie podrażnienia i infekcje.

5. Są bogatym źródłem błonnika – jedna filiżanka zawiera ok. 8g z 25g porcji błonnika niezbędnej dla prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu każdego dnia.

6. Wzmacniają układ kostny – zawarte w jeżynach witamina K oraz wapń i magnez, wzmacniają i wspierają prawidłową budowę kości (wapń jest ich podstawowym budulcem).

7. Łagodzą objawy PMS (Zespół Napięcia Przedmiesiączkowego) i menopauzy – zawarte w jeżynach fitoestrogeny, to naturalne estrogeny roślinne, które działają podobnie do żeńskich hormonów.

8. Są sprzymierzeńcem urody – dzięki zawartości witamin A, C i E oraz antocyjanów opóźniają procesy starzenia się skóry, przyspieszają syntezę kolagenu, uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne.

Napary z liści działają ściągająco i dezynfekująco, dzięki czemu znalazły zastosowanie w pielęgnacji skóry, włosów i paznokci. Z kolei sok z dojrzałych owoców można używać do okładów na wypryski i liszaje.

Domowa maseczka z jeżyn:

– garść owoców,

– łyżka śmietany,

– łyżeczka miodu.

Owoce rozgnieść, wymieszać ze śmietaną i miodem. Nałożyć na twarz, na ok. 15-20 minut. Zmyć letnią wodą.

9. Liście jeżyn zawierają m.in. garbniki, które wykazują działanie przeciwzapalne, kwasy organiczne stymulujące wydzielanie soków trawiennych i pektyny.

W medycynie ludowej na bazie jeżyn wytwarzano sok, który stosowano przy przeziębieniach, zwalczaniu infekcji oraz w celu wzmocnienia odporności. Napar z liści jeżyn używano przy bólach brzucha, wzdęciach, biegunkach, stanach gorączkowych i grypie. Działa on również moczopędnie, napotnie i przynosi ulgę w przypadku nieżytu górnych dróg oddechowych.