Wózek dla dziecka – jego wybór to jedna z ważniejszych decyzji, a przynajmniej jedna z bardziej zaprzątających myśli przyszłych rodziców. Na rynku dostępnych jest wiele modeli, producenci prześcigają się w proponowanych rozwiązaniach i udogodnieniach. Ceny wahają się od kilkuset do kilku tysięcy złotych. Są wózki klasyczne i designerskie, na czterech kołach, trójkołowce, kubełkowe, z rozkładanym oparciem, z piankowymi kołami, pompowanymi…. jak tu nie zwariować?

Chciałabym Wam przybliżyć pewne funkcjonalne rozwiązania, by móc wybrać dla siebie (i przyszłego testera lub testerki) najlepszy wózek. W związku z tym, że zanim zostałam mamą byłam nianią małej Damy, mam pewne porównanie, ponieważ nasze wózki różnią się od siebie diametralnie. Po pierwsze i najważniejsze: nie ma wózka idealnego, natomiast są wózki, które mniej lub bardziej przypadną nam do gustu (i trybu życia jaki prowadzimy) więc należy wybrać to co uważamy za niezbędne.

Cena nie świadczy o jakości, więc warto obejrzeć wózki z różnych pułapów cenowych. Kolejnym pytaniem jest to, czy chcemy kupić zestaw (zazwyczaj wychodzi korzystniej cenowo). Można kupić zestaw 2 w 1 – wózek głęboki i spacerowy – przekładane są do tej samej ramy wózka, lub 3 w 1 – dodatkowo zestaw zawiera fotelik samochodowy, tzw nosidełko, które za pomocą adapterów również można zamocować na ramie wózka (niektóre modele wózków tego nie wymagają).

Gondola:

W zasadzie gondole nie różnią się od siebie, jednak warto zwrócić uwagę na wielkość. Dzieci, które zimą będą miały kilka miesięcy powinny bez ścisku się w niej zmieścić (należy pamiętać o ciepłym śpiworku czy kombinezonie, który dodaje dziecku objętości). W związku z tym, że jestem zwolenniczką wożenia dziecka w gondoli jak najdłużej, sama szukałam jak największej (w rezultacie korzystaliśmy przez 7 miesięcy). Opcjonalnie gondole posiadają podnoszone oparcie – nie jest to niezbędne, ale ja byłam zadowolona zwłaszcza, że córeczka urodziła się w listopadzie i była osłonięta, więc nie miałam możliwości swobodnego zaglądania do niej, a dzięki temu, że nie leżała całkiem płasko nie bałam się, że nie zauważę jak jej się uleje i się zakrztusi. Niektóre gondole posiadają specjalne zaczepy do mocowania w samochodzie zamiast fotelika oraz pas biodrowy dla dziecka – korzystaliśmy z tej opcji kilka razy – jeśli przydarzyła się sytuacja, gdzie niespodziewanie musieliśmy skorzystać z jazdy samochodem, nie było problemu z brakiem fotelika, a i podróż mogła być dłuższa (i bardziej komfortowa dla Malucha).

Wózek spacerowy:

Przy wyborze wózka spacerowego należy zastanowić się nad kilkoma kwestiami. Po pierwsze rodzaj siedziska.

• kubełkowe – jest to typ siedziska, który wyglądem przypomina fotelik np. samochodowy, nie rozkłada się na płasko, można je tylko przechylić do tyłu. Uważam taką pozycję za niewygodną na odpoczynek (dziecko śpi/leży z nóżkami w górze), zupełnie tak samo jak w przypadku jazdy w foteliku samochodowym, jednak w tej sytuacji jest to najbezpieczniejsza pozycja dla dziecka, choć wskazana jest krótka jazda lub jazda z częstymi przerwami. Z reguły siedziska te są niewielkie, na co należy zwrócić uwagę również przy wyborze spacerówki rozkładanej – siedzisko nie może być zbyt płytkie, by starsze dziecko swobodnie mogło siedzieć (zwłaszcza zimą).

• rozkładane – siedziska te rozkładają się na płasko lub do pewnego nachylenia, tak jak nasz wózek. Nie sprawia nam to problemów, więc myślę że nie jest to jakaś znacząca kwestia.

Po drugie kierunek jazdy. Są modele wózków, które można zamocować tylko przodem do kierunku jazdy (jak nasz), przodem lub tyłem, albo posiadają przekładaną rączkę, co jest dość wygodne, ponieważ w każdej chwili można zdecydować o kierunku jazdy. Sprawdza się to wtedy, gdy np. świeci słońce. Wózki montowane przodem do kierunku jazdy często posiadają budkę, którą można przechylić zupełnie do przodu, by chronić przed słońcem czy wiatrem. Plusem wózków z siedziskiem skierowanym tyłem do kierunku jazdy jest to, że zawsze widzimy Nasze dziecko (w innych przypadkach budki mają specjalne okienka do podglądania małego pasażera), natomiast minusem jest ciężar wózka, który przełożony jest na przód i ciężej podnosi się pod krawężnik.

Koła:

W pierwszej kolejności należy się zastanowić się ile ma ich być – 4 czy 3. My posiadamy trójkołowiec – wcale nie jest niestabilny jak się obawiałam, prowadzi się podobnie jak wózek czterokołowy, jedynie problemem może być podjeżdżanie pod podjazdy, ale to kwestia przyzwyczajenia (my wjeżdżamy na tylnich kołach). Podwozie najlepiej dopasować do przestrzeni miejskiej w jakiej będziemy się poruszać – ilość podjazdów, schodów itd, które będziemy codziennie pokonywać, jeśli jest ich sporo lepiej wybrać wózek czterokołowy.

Druga kwestia to rodzaj – piankowe czy pompowane. Te pierwsze są lżejsze, ale wg niektórych nie amortyzują wstrząsów – my mamy dobrą opinię na ich temat, myślę że ważniejszą rolę spełniają amortyzatory. Koła pompowane analogicznie lepiej amortyzują, ale są cięższe i jak nazwa wskazuje – trzeba je pompować i są narażone na przebicie opony (więc dobrze, by w domowym serwisie były zapasowe, dodatkowo zużywają się w przeciwieństwie od piankowych).

Ważna jest wielkość kół, która zależna jest od terenu po jakim zamierzamy jeździć – z doświadczenia wiemy, że nawet miejski wózek powinien mieć spore koła, by móc swobodnie poruszać się po nierównych chodnikach. Im większe koła tym lepszy komfort jazdy zarówno dla dziecka jak i rodzica. Duże koła sprawdzają się zimą, kiedy to często musimy przedzierać się przez nieodśnieżone chodniki.

Warto też zwrócić uwagę na to, czy przednie koła są obrotowe z możliwością blokowania – wg mnie jest to najlepsze rozwiązanie, ponieważ nie trzeba podnosić wózka by skręcić (co jest bardzo przydatne np. w wąskich alejkach sklepów).

Fotelik samochodowy (nosidełko):

Fotelik, czy jak kto woli – nosidełko niezbędne jest do przewożenia dziecka w samochodzie, dzięki adapterom można zamontować je na stelażu wózka. Jest to fajna opcja, gdy np. mamy spory kawałek do pokonania z parkingu do domu. Fotelik nie jest formą zastępczą wózka, nie jest przeznaczony do codziennego przewożenia dziecka. Bez różnicy w jaki sposób z niego korzystamy – dziecko nie może w nim przebywać dłużej niż 2 godziny – pozycja ta obciąża kręgosłup oraz klatkę piersiową, która jest lekko zapadnięta. Podczas jazdy samochodem dziecko jedzie tyłem do kierunku jazdy, by załagodzić prawa fizyki (hamowanie) więc taka pozycja jest korzystna, ale tylko w tym wypadku.

Inne informacje:

Warto sprawdzić wagę wózka. Jeśli wózek będziemy trzymać w mieszkaniu, a mamy do pokonania kilka pięter – lekki wózek to zbawienie, natomiast jeśli mieszkamy w domku i nie będziemy musieli go wnosić, to waga nie ma większego znaczenia (choć pamiętajmy, że Nasze dzieci przybierają na wadze i że zawsze mamy ze sobą same „niezbędne” rzeczy dodające kilogramów, które będziemy przed sobą pchać). Ważne jest by zrobić test stabilności – dzieci lubią się wychylać lub zaglądać do wózka łapiąc się ramy i wspinając się na paluszki – wózek absolutnie nie powinien się przechylać.

Większość wózków ma regulowaną rączkę, co znacznie ułatwia dopasowanie do naszego wzrostu. Warto też zwrócić uwagę na wysokość mocowani gondoli czy spacerówki – zwłaszcza rodzice dość niscy czy bardzo wysocy, by z łatwością wkładać czy wyciągać Malucha.

Zawieszenie – ważne jest by było ono “miękkie”, da to komfort nie tylko dziecku ale i rodzicowi. Każdą nierówność (których jak wiemy na naszych chodnikch nie brakuje) odchorują nasze nadgarstki, a i łatwiej jest podnieść koła do góry, gdy wózek z nami “współpracuje”. Są różne rozwiązania – paski (kiedyś skórzane, dają możliwość bujania wózka na boki), sprężyny (amortyzatory sprężynowe, często można je regulować do wagi dziecka), wahacze (mechanizm zamontowany na ramie wózka). Spora część spacerówek nie posiada żadnego z tych rozwiązań, są mocowane na sztywno, a jedynym amortyzatorem są koła.
Kosz na zakupy jest bardzo przydatny, wielkość zależna jest od tego czy planujemy przewozić duże zakupy czy raczej podręczne rzeczy. W przypadku tego pierwszego dobrze jest zwrócić uwagę na to jaki jest do niego dostęp, łatwość wkładania i wyciągania przewożonych tam rzeczy.

Dobrze jest sprawdzić jakie wymiary ma wózek po złożeniu zwłaszcza, gdy mamy mały bagażnik w samochodzie, oraz łatwość składania. Niektóre wózki można złożyć w 3 sekundy (jak nasz) inne trzeba demontować.

System Click-Clack pozwala na łatwe montowanie gondoli – należy położyć ją w odpowiednim miejscu na stelażu, usłyszymy wtedy charakterystyczny dźwięk “klik”. By ją wyciągnąć wystarczy wcisnąć guzik zwalniający zabezpieczenie i ją podnieść. Jeśli wózek posiada ten system nie potrzebne są wtedy adaptery do fotelika.

Warto również sprawdzić czy fotelik i spacerówka posiadają poduszkę zmniejszającą – sprawdza się to zwłaszcza przy drobnym dziecku, a gdy już nie będzie potrzebna wystarczy ją wyciągnąć.

Kolejną rzeczą są pasy bezpieczeństwa. Jak już wcześniej podałam – jeśli mamy dostosowaną gondolę do przewożenia dziecka w samochodzie, musi być ona wyposażona w pas (zwykle biodrowy), w wózkach spacerowych i fotelikach  proponowane są pasy 3 lub 5 punktowe, specjaliści radzą, że korzystniejsze są te drugie.

Kolor tapicerki to sprawa indywidualna, jednak warto dowiedzieć się czy kolory nie płowieją i czy łatwo się czyści. Dodatkowym ułatwieniem jest całkowity lub częściowy demontaż tapicerki do czyszczenia.

Uważam, że to są najistotniejsze informacje, na które warto zwrócić uwagę. Producenci proponują jeszcze wiele innych rozwiązań i zachęcają akcesoriami, jednak należy pamiętać o tym co jest najważniejsze. Pamiętajcie Drodzy Rodzice, by w pierwszej kolejności brać pod uwagę wygodę i komfort dziecka, mam na myśli wielkość wózka, bo tu nie sprawdzi się powiedzenie „ciasne, ale własne”, choć producenci starają się nas do tego przekonać.

A posiadaczy swojego bardziej lub mniej idealnego wózka zachęcamy do podzielenia się swoimi refleksjami na ich temat pod tym wpisem.

źródło zdjęcia: flickr.com 

Dbałość o czystość i higienę nieodłącznie sprowadza nasze myśli wprost do łazienki… tam rozpoczynają wędrówkę po otaczających sprzętach. I tak nasze zmysły i umysły wiążą te dwa słowa: z toaletą, wodą, środkami czystości i higieny – w sposób tak naturalny, jak skojarzenie słońca z niebem i drzewa z zielenią. Higiena nabiera również niezwykłego znaczenia, gdy nasze dziecko zaczyna korzystać z nocnika i z toalety.

Większość dzieci w pewnym momencie staje się dumnym posiadaczem pierwszego nocnika. Często przygoda z tym niezwykłym sprzętem okazuje się pełna emocji oraz różnych nowych trosk w głowach rodziców. Dziesiątki sposobów na za przyjaźnienie naszego dziecka z zastępcom pieluszki, krąży po świecie w charakterze mitów i faktów. Ciekawe porady, w sam raz na początek tego nowego rozdziału znajdziecie w Poradniku „Twoje dziecko kontra bakterie. Czyli poradnik młodej mamy”- publikacji stworzonej, również przy naszym skromnym udziale, dla akcji „Razem dla zdrowia dzieci”.

Nocniczek, nakładka na toaletę czy… krzaczki?! Program CATS Unicef ma na celu walkę z kryzysem sanitarnym na świecie, możemy pomóc w uzyskaniu dostępu do godnych warunków sanitarnych wielu ludziom.

Polskie mamy nie od dziś mają wielkiego pomocnika – lubianego pogromcę „toaletowych stworów-potworów” – płyn do czyszczenia toalet (i nie tylko) Domestos. Dzięki akcji Razem dla zdrowia dzieci – „Domestos dla Unicef” możemy pomóc ochronić wiele istnień. Prawie 40% ludzi na świecie nie ma możliwości godnego załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych – a prawie połowa  z nich jest całkowicie pozbawiona dostępu do toalety! 5% ze sprzedaży oznaczonych butelek Domestos, zostanie przekazane na wsparcie akcji. Wiele mam będzie mogło przestać kojarzyć brak toalety z chorobą i śmiercią, wiele dzieci zyska możliwość naprawdę godnego życia.

Dbając o zdrowie naszych dzieci i rodzin, pomagamy innym mamom  – czy może być coś prostszego i równie cudownego?

Inne ciekawe porady dotyczące dbania o higienę znajdziecie w poradniku przygotowanym w ramach akcji Domestos dla Unicef.

Przeczytajcie poradnik, klikając w ilustrację poniżej:

Więcej informacji:
–Pierwszy wpis na naszym blogu (koniecznie zobaczcie filmik)
–Drugi wpis na naszym blogu
–Strona główna akcji
–Polska grupa społecznościowa

Podróżując po dalszych i bliższych zakątkach świata w naszym bagażu znajdą się najróżniejsze pamiątki tj. muszelki, kamyczki, jak również zdjęcia. Drobiazgi te przypominają nam piękne chwile, pełne beztroski i odpoczynku. Coraz częściej ze swoich wojaży przywożę inny rodzaj souveniru, dzięki której mogę dzielić się jej aromatycznością, smakiem z bliskimi osobami. Tą pamiątką jest herbata.

Pewnego zimowego wieczoru w czeskiej Ostrawie wręczono mi kubek ciepłej pięknie pachnącej herbaty oraz dużą łyżkę. Moje zdziwienie zostało szybko odkryte i uśmiechem na twarzy znajomych zostałam zachęcona do skosztowania tego napoju. Zapach tej herbaty już wcześniej unosił się w powietrzu, który wręcz napełnił pokój wonią owoców lata z dodatkiem czeskiego kopniaka, czyli rumu. Duża łyżka okazała się bardzo potrzebna, bo na samym dole kubka odnalazłam kawałki brzoskwini, gruszki, malin i wielu innych owoców. Dla smakoszy jest to idealne zadanie, by za pomocą zmysłu smaku sprawdzić czy poznamy owoc – choć czasem w rozwiązaniu zagadki pomaga faktura owocu. Smak jest nie do opisania, ktoś by powiedział że to zwykły kompot z kawałkami owoców, lecz ten kto skosztował tego napoju wie, że jest on godny miana Herbaty Pieczonej rodem z czeskich Moraw. Tak, tak, nie pomyliłam się w nazwie, to pieczona herbata, w której jak zaklęcie schowane jest lato pełne owoców.  Śmiałków i odważnych wypróbowania tego specjału zachęcam do schowania letnich dni w słoik. Będziecie potrzebować:

Krok 1

Ok. 2 kg różnych owoców: świetnie smakują gruszki, jabłka, maliny, jeżyny, borówki – inaczej zwane jagodami (nadają one piękny kolor naszej herbacie), ananas świeży lub z puszki, winogrona, brzoskwinie, nektarynki, kiwi. W przepisie nie może zabraknąć 2 cytryn i pomarańczy. Owocami, których nie polecam jako składnik to banan, z którego niewiele zostaje po upieczeniu.

Wszystkie owoce dokładnie myjemy, cytryny i pomarańcze możemy wyparzyć i skroić razem ze skórkami. Następnie wybrane przez nas owoce kroimy na małe kawałki. Warto zachęcić nasze dzieciaki do pomocy przy myciu i krojeniu, a w szczególności do degustowania owoców.

Krok 2

Pokrojone owoce zasypujemy ok. 50-75 dag cukru, potem na oko-czyli, ile kto lubi: dodajemy anyżku, goździki oraz mielonego cynamonu. Całość dobrze mieszamy i przekładamy do dużej głębokiej blachy.

Krok 3

Blachę wraz  z owocami wkładamy do nagrzanego piekarnika (200 stopni) i pieczemy ok. 40 min. od czasu do czasu mieszając naszą aromatyczną mieszankę.

Krok 4

Kiedy w piekarniku piecze się nasza herbata, warto przygotować słoiki, w których zamkniemy lato. Z tej porcji otrzymamy ok. 3-4 litrowych słoików. Po 40 min. ostrożnie wyciągamy blachę z piekarnika (w wersji dla dorosłych dolewamy rumu – w ilości ile kto lubi). Z rumem czy bez – zawartość blachy przelewamy za pomocą chochli do słoików, które szybko zakręcamy i odwracamy do góry dnem. Gdy słoiki ostygną możemy je odwrócić.

Krok 5

Nasza herbata pieczona jest już gotowa i może czekać na chłodne zimowe wieczory. Wystarczy wtedy 1-2 łyżki herbaty pieczonej przełożyć do kubka, zalać wrzątkiem i delektować się powiewem ciepłego letniego wiatru.

Pamiętajcie jednak, aby otwarte słoiki przechowywać w lodówce.

A czy Wy Drogie Czytelniczki i Drodzy Czytelnicy macie swoje ciekawe przepisy na zatrzymanie lata w słoiku? Zachęcam do dzielenia się przepisami w komentarzu pod wpisem. Może wspólnie uda Nam się wypracować oryginalną książką letnich słoikowych przepisów.

Kliknij na zdjęcie, żeby zobaczyć je w pełnej rozdzielczości 🙂