Mali wredni wikingowie- Francesca Simon

Tytuł: Mali wredni wikingowie
Autor: Francesca Simon
Ilustracje: Steve May
Wydawnictwo: Znak
Oprawa: miękka
Liczba stron: 164

„Jesteśmy Pola i Staś, zrobimy Wam ciach-mach!” – to ostatnio, czyli po przeczytaniu książki „Mali wredni wikingowie”, ulubione powiedzonko moich młodszych dzieci. Muszę przyznać, że ta pozycja mocno przypadła im do gustu. Wystarczył rzut oka na okładkę, na której widnieją dwa łobuziaki – Fanga i Trach, by moje dzieciaki z podobnymi uśmiechami do owych bohaterów rozsiadły się wygodnie, czekając, aż zacznę czytać.

W trakcie lektury doszłam do wniosku, że podobieństwa się przyciągają i to dlatego Pola ze Stasiem tak bardzo polubili opowieść o małych wrednych wikingach, które uwielbiają płatać figle i walczyć ze sobą ?

Ale do rzeczy! Tytułowi bohaterowie to rodzeństwo – Fanga i Trach, którzy uwielbiają kłócić się, walczyć ze sobą, bawić mieczami i plądrować. Właściwie stanowią totalne przeciwieństwo dzieci, o których marzą normalni rodzice. Piszę „normalni”, ponieważ ich tata i mama zupełnie się tym nie przejmują. Mało tego, czują się nawet dumni, że Fanga i Trach są najgorszymi wikingami w wiosce!

Kiedy więc nie zostali zaproszeni na urodziny do lizusowatej Goldi, ich rodzice ucieszyli się, twierdząc, że owa dziewczynka mogłaby mieć na nich zły wpływ i nauczyć ich np. dzielenia się – na czym została niedawno przyłapana.

Generalnie rzecz biorąc Fanga i Trach nie potrafią usiedzieć w miejscu, ciągle coś kombinują, nie wykonują żadnych poleceń mamy, a tam, gdzie się pojawiają, zazwyczaj robią zadymę, doprowadzając do szału pozostałych mieszkańców wyspy.

Mali wikingowie okropnie nie lubią się też nudzić, a gdy tylko dopada ich uczucie znużenia, zaraz wpadają na jakiś zwariowany pomysł i robią coś, czego im surowo zakazano. Jednego razu na przykład postanowili najechać na Złą Wyspę i wykraść z niej różne topory, tarcze oraz złoto.

W tym celu najpierw pokusili się o kradzież łódki, którą zamierzali popłynąć. Przy okazji zupełnie przypadkiem zwerbowali do akcji kilku innych małych wikningów: Zakręcone Gacie – zabawnie wyglądającego chłopca w wielkich spodniach, Flejkę – która nie znosi się kąpać i czesać, no i Goldi – grzeczną lizuskę, która wskoczyła na pokład owej łajby tylko dlatego, że wystraszyła się goniącego ich właściciela.

Dzieciaki płynęły długo, mozolnie wiosłując i co rusz zrzędząc, że bolą je nogi, ręce i ramiona. A przy tym żwawo dyskutowały o tym, że na Złej Wyspie mogą spotkać: trolle, ogry i olbrzymy wzajemnie się oczywiście przechwalając, kto się najmniej boi.

Czy mali wikingowie dotarli do celu, spotkali niebezpieczne stwory lub innych groźnych wikingów, no i czy udało im się splądrować wyspę, zgodnie z ich planem, tego już nie zdradzę. Powiem Wam za to, że to, co się wydarzy pod koniec ich wyprawy, jest niezwykle zabawne.

Cała zresztą książka obfituje w sporą dawkę (czarnego) humoru. Każdy rozdział stworzony jest z dowcipnych dialogów, przy których nie sposób się nie śmiać. Są wredne żarty, psoty i małe łobuzy, które ciągle łamią zasady – jak więc ich nie lubić? Moim urwisom zwariowane pomysły Fangi i Tracha bardzo się podobały, uśmiechy prawie nie znikały z twarzy, a zadziorne grymasy mówiły „W to mi graj!” ?

Całość okraszona jest uroczymi i również bardzo zabawnymi rysunkami Steve May`a, które idealnie współgrają z treścią. Książka ogólnie napisana jest prostym językiem, choć pojawiają się też gdzieniegdzie pewne archaiczne zwroty. Jednak duża czcionka, wartka akcja, ogrom pomysłów bohaterów i ich niegrzeczne zachowania sprawiają, że lekturę tę czyta się dobrze i szybko. Myślę, że idealnie nadaje się dla dzieci, które rozpoczynają swoją przygodę z czytaniem.

Moje dzieciaki już przebierają nogami, wyczekując kolejnego tomu ?

Na marginesie jeszcze dodam, że „Małych wrednych wikingów” napisała autorka „Koszmarnego Karolka, Francesca Simon.

…

Zdjęcia: Fizinka
Recenzja powstała w ramach współpracy z wydawnictwem Znak.