Co lubią wszystkie lwice, tygrysice i inne domowe kotki? Oczywiście spełnione marzenia i wyczekiwane zmiany. Zacznijmy od tego, że zapragnęłam zmian w domu. Tzn., pragnęłam ich od dawna, ale moje syniątko przyspieszyło remont, wymazując całą ścianę w dużym pokoju ciemnym długopisem. Na hard, po całości, bez litości. Na jasnozielonej ścianie żaden bohomaz nie będzie wyglądał dobrze, więc zapadła decyzja – trudno, remontujemy!

No tośmy zaczęli remont. W niedzielę rano wyjechały meble z pokoju, podłogi zostały pokryte folią malarską i zaczęła się zabawa. Miało być prosto, ale sprawa się rypła. Ze ścian odeszła farba, trzeba było skrobać wszystko! Trzy dni ze szpachelką zmiękczyłyby największego twardziela. Ale mój chłop ambitny, dał radę. Później poszedł grunt, w miejsce dawnego przejścia do kuchni regips, gładź na ścianę i jej ścieranie, plus zakładanie kątowników przy oknie. O matko bosko, jaki przy tym syf!

Dalej, czas na sufit. My tu farbę, a on wziął i odpadł! A więc na nowo – skrobanie, gładź, ścieranie i malowanie. Kilka dni obsuwy w plecy, nic nie poradzisz. Mija tydzień, a przed nami było kilka dodatkowych dni orki na ugorze…

Tymczasem wypowiedziałam na głos życzenie – jak ja chciałabym odpocząć. No i masz, następnego dnia od rozpoczęcia remontu (i kilka następnych) leżałam w łóżku, z gorączką, zapaleniem zatok i gardła. Żeby było mało, z dziećmi na kupie w małym pokoju, bez TV i innych “czasoumilczy”, w siódmym miesiącu ciąży i podczas zwykłego trybu pracy. Wytrwałam tak PIĘĆ dni, w których o mało nie skisłam. W czwartkowy wieczór uśmiechnęłam się do męża, mówiąc – może jutro, przy okazji piątku, spokojnie odpocznę….

Tak, odpoczęłam – w nocy zaczęły się wymioty i biegunka, koncert naprzemienny, na który bilet ufundowały rotawirusy. Nie, nie było mi do śmiechu, raczej bardziej do płaczu, gdy nie wiedziałam, co nagli bardziej – żołądek czy jelita. Po raz pierwszy od roku, wzięłam wolne w pracy i zmieniłam się w ciężarne zoombie, do którego każdy bał się podejść.

Każdy, poza moim średnim synkiem, Wojem.

Akurat okupowałam WC, Woju słyszał jak się męczę i chciał mnie przytulić, nie otworzyłam mu, bo wiadomo… atmosfera i widoki, a on stoi pod drzwiami i mówi:

Mamo, otwórz, ja się twojej kupy nie boję …

słysząc to, starszy, Bartek odpowiada – nie idź tam, bo śmierdzi!

Na to Woju z wyrzutem  – ciszej, bo sąsiedzi usłyszą!!!

Kurtyna!

Dziś już wiem, że pewnych życzeń bezpieczniej jest na głos nie wypowiadać. Bo się spełnią 🙂

Jak świat stary wszyscy wiedzą, że różnie bywa z teściowymi. Każda inna, z innym bagażem doświadczeń, ale moja jest wyjątkowa. Mogę się założyć, że nikt z was nie ma takiej teściowej jak ja, że nie ma takiej drugiej w Polsce. Dlaczego jestem tego pewna? Bo moja teściowa jest księdzem.

Została ordynowana na księdza w 2003 roku jako pierwsza kobieta w Kościele Ewangelicko-Reformowanym w Polsce, a obecnie jest pastorem w Czechach.  Poznałam ją przeszło 17 lat temu, byłam wtedy jeszcze młodą studentką, która skradła serce jej syna. Ja – dziewczyna ze wsi, on –  z miasta, pełen gentelmeńskiego zachowania. Jego Mama kobieta dystyngowana, elegancka, na pierwszy rzut nieco chłodna, ale otwarta. Dziś nie wyobrażam sobie wspanialszej teściowej, ciepłej, wspierającej, dodającej otuchy, ale także delikatnie popychającej na dobrą drogę do wzajemnego szacunku wobec siebie i miłości do siebie i bliźniego.

Dlatego chciałabym obdarzyć ją czymś wyjątkowym. Powoli zbliżają się święta i czas adwentu. Skoro dla dzieci przygotuję kalendarz adwentowy, to dla niej i mojej mamy, dwóch wspaniałych kobiet w moim życiu, także szykuję niespodziankę.

To będzie kalendarz adwentowy, inny niż wszystkie dotąd mi znane. Kiedyś obdarowałam bliskich odmianą herbacianą (tutaj możecie przeczytać jak zrobić go krok po kroku). Dzięki pomocy firmy Pharmaceris w tym roku będzie to kalendarz adwentowy z mini kosmetykami i próbkami kosmetyków. Na każdy dzień coś innego, by w tym czasie zabiegania choć na chwilę znalazły czas na odrobinę przyjemności dla siebie.

W tym roku adwent zaczyna się dopiero 3 grudnia, ale mając pod dostatkiem próbek, przygotuję paczuszki już od 1 grudnia. Do wykonania takiego kalendarza dla swojej mamy czy teściowej, będziecie potrzebować:

• 24 próbki kosmetyków
• 24 ozdobne torebki
• 24 kartki z wersetami (pobierz np. tutaj)
• kartki z cyframi od 1 do 24
• klej, nożyczki, tasiemki

Do każdej torebki włóżcie próbkę kosmetyku, które możecie dostać w drogeriach, aptekach, najpewniej w sklepach firmowych, oraz werset. Zaklejcie torebkę lub zwiążcie ją tasiemką. Na górze naklejcie numer od 1 do 24. Całość możecie wyłożyć w wiklinowym koszyczku, lub zawiesić na wieszaku.

Więc gdy moja teściowa odbierze ode mnie przesyłkę, mam nadzieję, że na jej twarzy pojawi się uśmiech i znajdzie tam coś dla ciała i ducha.

Nie tak dawno jedna z czytelniczek w komentarzu napisała, że czeka na tekst o wpływie przewijania na rozwój dziecka. Tak wiem, komentarz był sarkastyczny, ale ja lubię wyzwania. No więc moje drogie, na rozwój intelektualny malucha sposób przewijania wpływu nie ma, ale na rozwój fizyczny owszem, ma. Płacz dziecka często spowodowany jest konsekwencjami nieprawidłowego przewijania.

1. Do przewijania trzeba się przygotować.

Nie wyjmuj dziecka z wózka/łóżeczka, jeśli nie przygotowałaś/eś wszystkiego, co będzie ci potrzebne do przewijania malucha. W zasięgu ręki powinny się znajdować:

– nowy pampers lub pielucha wielorazowa

– jednorazowe chusteczki nawilżane lub miseczka z wodą i waciki

– czyste ubranko (nigdy nie wiadomo, jaka niespodzianka nas czeka przy przewijaniu)

– krem przeciw odparzeniom (nigdy nie wiadomo, kiedy może być potrzebny).

2. Nie zostawiaj dziecka na przewijaku nawet na chwilę.

Nigdy nie wiesz, czy to nie dziś jest ten pierwszy raz, kiedy malec przewróci się z plecków na boczek, nieważne czy ma tydzień czy miesiąc. Dziecko po prostu trzeba stale asekurować, koniec i kropka pe-el-be (jak zwykła mawiać Duśka. Nie pytajcie, co to znaczy).

3. Dbaj o kierunek wycierania miejsc intymnych.

To nie jest niczyje widzimisię, że dziecko myjemy od przodu ku tyłowi, a nie odwrotnie. Powód jest banalny – przesuwając wacik lub chusteczkę od odbytu w kierunku ujścia cewki moczowej, możemy zafundować dziecku infekcję dróg moczowych. Na powikłania związane z niezachowaniem prawidłowego kierunku mycia kroczka narażone są szczególnie dziewczynki.

4. Nie używaj siły.

Dziecko to nie kubek po herbacie. Zamiast trzeć mocno, żeby szybciej umyć, poświęć trochę czasu – wycieraj powoli i delikatnie, nawet jeśli to potrwa dłuższy czas. Dzieci mają bardzo delikatną skórę, użycie siły naraża je na powstanie bolesnych obtarć.

5. Krem, oliwka, zasypka i co jeszcze?!

Zdrowa skóra niemowlęcia nie potrzebuje tony kosmetyków, to nie aktor na planie filmowym. Jeśli twoje dziecko nie ma zaczerwienionej pupy, odparzeń, potówek, to kosmetyki w ogóle nie są potrzebne. Używaj ich tylko wtedy, gdy zajdzie taka potrzeba. Jaki jest sens smarować kremem łagodzącym odparzenia pupę, na której nie ma śladu odparzeń?

6. Nie podnoś nóżek dziecka przy przewijaniu.

Ja wiem, że to najwygodniejszy sposób, by podnieść dziecko do góry, wysunąć zużyty pampers i położyć na jego miejscu nowy. Niestety to też najlepszy sposób, by uszkodzić młode i niedojrzałe stawy biodrowe. Wkładanie ręki pod pupę także wyszło z mody. Teraz na czasie jest obracanie dziecka i wyjmowanie/podkładanie pieluszki. Na YT znajdziesz dobre filmiki instruktażowe.

7. Nie zapinaj pieluszki zbyt ciasno.

Czy ty lubisz mieć ciasno zapięte spodnie lub pas do nich? No właśnie. Dziecku też będzie niewygodnie, może nabawić się otarć, a niemożność swobodnego przepływu powietrza to prosta droga ku odparzeniom.

8. Nie zakładaj za małej pieluszki

No i co z tego, że w paczce zostały ostatnie trzy sztuki i szkoda wyrzucić? Za mała pieluszka nie dość, że jest ciasna i niewygodna, to na dodatek nie pomieści całego prezentu, jaki dziecko zechce w niej umieścić.

9. Nie zakładaj za dużej pieluszki

Nawet jeśli teściowa podarowała całą paczkę, nie musisz jej od razu używać. Doczeka się na swoją kolej. W za dużej pieluszce dziecku na pewno będzie wygodnie, za to ty będziesz co chwila prać.

10. Dbaj o regularną zmianę pieluszki

To, że na pampersach jest napisane do 6kg, naprawdę nie oznacza, że taka jest ich pojemność! Czekanie aż pieluszka „napełni się” to prosta droga ku pieluszkowemu zapaleniu skóry.  

11. Chusteczki nawilżane to nie zawsze dobre rozwiązanie

Tak, ja wiem, że są praktyczne i poręczne. Do tego można je wszędzie ze sobą zabrać. Ale zanim kupisz, przeczytaj skład. Naprawdę nie muszą być nasączone alkoholem, żeby dokładnie myć. Substancje zapachowe też nie są dziecku do niczego potrzebne, a mogą podrażniać delikatną skórę. Jeśli używasz chusteczek pamiętaj, by ogrzać je przez chwilę w dłoniach. Tobie też by się nie spodobał zimny papier toaletowy.