Kinder niespodzianka
Zazwyczaj kobiety marzą o tym, aby ich życie potoczyło się zgodnie z założonym przez nie planem. W moim przypadku wyglądało to następująco – mieszkanie, samochód, małżeństwo i krótki czas oczekiwania na dziecko. Mój partner, a obecnie mąż, popierał moje dążenia, więc ze wspólnym widokiem na przyszłość również nie mieliśmy problemu. I tak, wszystko czego chcieliśmy, szybko stawało się rzeczywistością. Przy planowaniu malucha wyznaczyliśmy termin na rozpoczęcie starań, więc wiadome było, co po kolei.
Odstawiłam pigułki, umówiłam wizytę u ginekologa, gdzie wykonano potrzebne badania, zaopatrzyłam się w kwas foliowy i rozpoczęliśmy wesołe cztery miesiące dzikich harców 😉 Poszczęściło nam się w święta, już po Sylwestrze czułam że coś jest inaczej – nigdy nie zapomnę tego zapachu whisky z cytryną, którą raczyli się chłopaki w Nowy Rok, czułam go aż z kuchni. W dniu oczekiwanej miesiączki 9 stycznia, zrobiłam test ciążowy, tak bardzo nie mogłam już wytrzymać z ciekawości! I wyszedł, ba, nawet nie jeden a trzy testy pozytywne. Zadzwoniłam do siostry bo, mimo iż miałam wszystko „czarno na białym” to i tak potrzebowałam potwierdzenia że dobrze widzę. Radość, radość i jeszcze raz radość.
A później USG, rosnący brzuch, problemy z utrzymaniem ciąży i strach przemieszany z radością i nadzieją, że MUSI być dobrze, bo My tu czekamy na małego Kluseczka. Ciążę udało mi się o cztery dni przenosić, poród trwał 18 godzin. Nigdy tego nie zapomnę…
W końcu urodził się duży i piękny, wyczekany. I wywrócił moje życie o 180 stopni, do tej pory zresztą tak jest, że czasem trudno jest się odnaleźć, gdzie jestem i co właściwie tu robię?! Mimo iż matką jestem całkiem przyzwoitą, jednak mój syn to czort niepokorny, więc stwierdziłam, że ja dziękuję za większą ilość dzieci. Nie bo nie.
Akurat zaczęłam przesypiać noce, opanowałam huragany histerii jakie fundował nam bardzo często młody, znalazłam wymarzoną pracę, wciągnęłam się w biegi długodystansowe i ukochałam sobie wizję modelu rodziny 2+1. Poza tym mam dopiero 30stkę , więc czas nie naglił. Cieszyłam się, mogąc realizować plan na dalszą część życia. Do czasu.
Skąd się biorą dzieci to ja doskonale wiem, ale kiedy zobaczyłam na teście ciążowym ponownie dwie czerwone kreski, nie mogłam zrozumieć jak to się mogło stać?! Jakie to jest zadziwiające – zaprawiona żona, matka, dostaje ataku histerii gdy pojawia się dziecko w perspektywie najbliższych 9 miesięcy. I ja tak właśnie się czułam, jedyne na co było mnie stać to łzy wściekłości i rozczarowania, bo nie tak miało być! Mój plan szlag trafia a ja nie mogę już nic. Nie macie pojęcia jakie myśli tłuką się po głowie, gdy kobieta patrzy na dwie kreski, których wcale nie chce i nie potrzebuje.
Tym razem nie dzwoniłam z wiadomością do najbliższych, cały czas liczyłam że miesiączka nadejdzie. Nadeszły za to intensywne plamienia i ból, nie było wyjścia, zgłosiłam się na izbę przyjęć w szpitalu, gdzie lekarz po USG rozwiał wszelkie nadzieje że to pomyłka. On mi gratulował 6 tygodniowej ciąży a mi leciały łzy – pewnie myślał że ze wzruszenia. Dostałam leki na podtrzymanie i nakaz odpoczywania.
Miałam czas aby wszystko przemyśleć, a czekała mnie jeszcze rozmowa z pracodawcą, do której nie miałam odwagi się zabrać i za każdym razem czułam, że na tym polu również zawiodłam. Chwała Bogu, że mam wokół siebie przyjaciół, którzy trzeźwo myślą i nie dali mi się nad sobą użalać, ani wykończyć się psychicznie. Rozmowa z dyrektorką zaskoczyła mnie pozytywnie. „Z dzieci należy się cieszyć” usłyszałam, „ciąża to nie problem”. Do dziś jestem w szoku, bo doświadczenie z poprzednim pracodawcą nauczyło mnie ostrożności i oczekiwania najgorszego. Czas pokaże jak to się potoczy, ale teraz jestem spokojna.
Wszystko znów się zmienia, ponownie przemeblujemy nie tylko mieszkanie, ale i nasze życie – na lepsze. Nie martwię się niczym na zapas, bo to nie ma sensu. Teraz skupiam się na ciąży i tych pozostałych 6 miesiącach które Matka Natura ofiarowuje mi aby cieszyć się z nienarodzonego dziecka. I to właśnie zamierzam robić, szczególnie że na kolejnych USG też pojawiły się łzy, ale wzruszenia, bo to niesamowite jest patrzeć na dziecko figlujące w brzuchu i czuć jego ruchy.
Tylko takich łez i takiej radości życzę wszystkim kobietom, niezależnie od tego czy na teście ciążowym objawi się obecność dziecka „planowanego” czy nieoczekiwanej „Kinder niespodzianki”.
Źródło zdjęcia: Flickr
Nasza kinderniespodzianka ma już 2 miesiące i jest kochany jak niewiemco ….a też miało być inaczej…Jak córa skończy 2 latka to zaczniemy starać sie o drugie …żeby młoda była wieksza, bardziej samodzielna,bez pampersów, a tu 1 października 2 urodziny córki ,a 27 października urodził sie synuś…i wiecie co …wcale nie żalujemy….niczego ,choć na początku ciąży nieraz ryczałam , jak to bedzie,jak damy rade , jak sie pomieścimy we czwòrkę…a teraz nie wyobrażam sobie życia bez naszych bąbelków kochanych.
To zupełnie tak jak u mnie, przy czym cichaczem już o trzecim bąblu myślę 🙂 dzieci to fantastyczne dopełnienie szczęścia 🙂
swietny tekst 🙂 a dzieci czy planowane czy nie, zawsze sa te nasze, najwazniejsze, najkochansze 🙂 u mnie sytuacja troszke inna. Planowane wszystko. Slub, po 2 latach wynajmowanego mieszkania kupilismy swoj wlasny, wymarzony dom, i wraz z wreczeniem kluczy, ja wreczylam mezowi test ciazowy (pozytywny) 🙂 radosc, radosc i jeszcze raz radosc. ciaza idealna, zero jakichkolwiek problemow. nieztety… problemy pojawily sie przy porodzie. po 36 godzinach porodu zakonczonym kleszczowym, dostalam do rak piekna coreczke, niestety cieszylam sie nia przez kilka sekund. dostalam krwotoku, utrata przytomnosci i inne nieciekawe rzeczy. udalo sie opanowac, wybudzic mnie. powoli zaczelelo sie ukladac, przyszedl kolekny… Czytaj więcej »
Oj, przeżycie nie do pozazdroszczenia, tym bardziej cieszę się że wszystko dobrze się skończyło 🙂 wszystkiego dobrego!
gratuluję!!! 🙂 Na pewno wszystko dobrze się potoczy 🙂 Mój synek też nie do końca był planowany. I do dziś pamiętam minę mojego ginekologa, który powiedział mi o ciąży (test wyszedł mi negatywnie!). To wywróciło moje życie do góry nogami, bo dopiero co wróciłam do pracy po macierzyńskim 😉 Bałam się, nie mogłam przyjąć do wiadomości, że znów będę miała dziecko. Nie chciałam zmian… Wczoraj moje małe szczęście skończyło 3 latka i nie wyobrażam sobie mieć tylko jednego dziecka 🙂 Dwójka! To jest dopiero coś! Wiele dobrego Wam życzę – ciesz się tym pięknym czasem oczekiwania, a potem – wspaniałymi… Czytaj więcej »
Ja miałam inna sytuacje niż opisane, u mnie pierwsza ciąża była troszkę zaskoczeniem choć dziecko planowaliśmy, ale nie wiedzieliśmy że tak szybko nam „pójdzie”. po pierwszych staraniach okazało się że jest maleństwo w 6 miesiącu dowiediałam się że mam toksoplazmoze badanie było wykonane późno i dopiero po zmianie ginekologa, nie wiedzieliśmy co będzie czy dziecko będzie zdrowe na szczęście Nasza córeczka urodziła się 2 tygodnie przed terminem- czyli o czasie dostała 10pkt, ma toxo wrodzoną ale wszystkie badania wykluczyły małogłowie zwapnienia śródmózgowia, Majka ma w tym roku 5 lat 120cm wzrostu i jest wesołym przedszkolakiem. Natomiast drugą ciążę planowaliśmy byłam… Czytaj więcej »
Ja przez 3 lata po ślubie nie mogłam zajść w ciążę. Nie spieszyło mi się, kończyłam jeszcze studia, potem pierwsza praca, potem zdecydowałam się na doktorat za granicą. W międzyczasie zapisałam się do lekarza, żeby zacząć coś robić, sprawdzać. Pierwszą ciążę poroniłam w 6 tyg. – nawet nie wiedziałam że jest i wtedy niestety trafiłam na nienajlepszego lekarza, który po prostu kazał czekać. Potem kolejny lekarz, inne badania i nic. W końcu trafiłam na dobrego naprotechnologa-ginekologa, wreszcie poczułam że ktoś się mną interesuje. W styczniu dostałam potwierdzenie że przyjęli mnie na doktorat (który miał się zacząć w sierpniu). Zaczęliśmy planować… Czytaj więcej »
ja jestem teraz na etapie. „nie chce drugiego” to tak jak Ty… 🙂 do 30stki mi daleko. moze wtedy bede chciała. Ale jeszcze ponad 3 lata daje sobie przerwy moze potem mi sie zachce, narazie musze poszukac swojego miejsca na ziemi.
Płacz i niedowierzanie, że po trzech latach wreszcie się udało 🙂
trzęsące się dłonie, uginające kolana, euforia, udało się!, przerażenie, dużo tego było 🙂
spokój 🙂 na biologii, wiedzy o rodzinie już w szkole podstawowej mówiono o konsekwencjach współżycia seksualnego, przywyklam do świadomości, że taka jest natura ludzka 🙂 Tys chyba wagarowala, albo zamiast tego chodziła na dodatkową historie 😉 hehe
drocze się Zaklina 😉
a z tym zabezpieczaniem, to czasem lepiej nie, bo korzyści są niesamowite;-)
Jasna sprawa 😀 Najbardziej spektakularna korzyść, to widzieć siebie o 20 kg grubszą w trakcie, niż poza ciążami 😉 a poważnie, dzieci to najlepsze co może się przydarzyć 🙂 Bez dwóch zdań. Tylko czasem trzeba się z tym oswoić i do tego dojrzeć 🙂
Ja tylko ostatnio byłam zaskoczona ciążą, może nie byłam w szoku ale martwiłam się bo wiedziałam że ciąża będzie zagrożona, że ze mną może być nie ciekawie a tu już dwie córki do wychowania… ale po kilku dniach mi przeszło, skoro jest dzieciątko to trzeba zrobić wszystko żeby było zdrowe i tyle. Teraz jestem w 28 tygodniu ciąży, łatwo nie było ale z każdym tygodniem ma większe szanse na przeżycie więc już jestem spokojniejsza 🙂
ja iwedzialam ze jestem zanim test ciazowy cokolwiek zaczal pokazywac… musialam przy pierwszej ciazy zrobic az 5 zeby w koncu zobaczyc 2 kreski… przy drugiej 3… 😉
Przeogromna radość zarówna moja jak i męża, która towarzyszy nam cały czas a od narodzin naszej córeczki minęło ponad 6 lat 😀 <3
Myśmy się starali o dziecko i musiałam się leczyć, żeby zajść w ciążę. A więc jak się dowiedziałam, że jestem to byłam rzeczywiście zdziwiona. Jednak moje zdziwienie się powiększyło, kiedy okazało się że to trojaczki. No i wtedy już ryczałam, tak się bałam. A teraz? Moje trojaki to kochane słodziaki.
U nas zakoczenia nie było ani za pierwszym razem ani za drugim ☺ mimo, że między chłopcami będzie mała różnica wieku (półtora roku) to była to nasza świadoma decyzja, choć zdarzyło mi się usłyszeć, że na pewno wpadliśmy
Ja zaplanowsłam i miałam, szoku nie było więc ale radości dużo
w szoku była siostra bo zadzwoniłam do niej i powiedziała ze nie pożycze jej swojej kurtki zimowej z pierwszej ciąży bo bedzie mi potrzebna 🙂 rodziłyśmy z niecałym miesiącem odstępu 🙂
Hahaha pamietam jak dzis..:) Na poczatku chcieliśmy miec dziecko dzoalalismy i dzialalismy i nic…testy negatywne w miedzy czasie stwierdziliśmy ze skpro chcemy zakladac rodzine to moze slub:) wiec zalatwiamy i nagle zaczal mnie tak wnerwiac zapach kielbasy w kazdej postaci ze szok…do tego Pani dr chciala mi dac antybiotyk ale stwierdzila ze najpierw mam zrobic test zeby byla pewnosc ze nie jestem…a tu bęc jedna krecha wuraźna a druga delikatna ledwo widoczna…zadzwonilam do kolezanki i jej mowie a Ona mi gratuluje…ja placze 😀 nie tak mialo byc… Pierwsze co to do partnera powiedzialam „ja Cię ku*** zabije” a ten mi… Czytaj więcej »
Moja druga ciąża też była mega zaskoczeniem dla wszystkich, a chyba najbardziej dla mnie i mojego męża 😉 dziś Adaśko ma 2.5 roku i to była najlepsza wpadka jaka mogła nam sie trafic <3
Trzeci raz 35lat świat mi się zawalił w sekundzie….wpadka totalna, dzieci odchowane, kontrakt w pracy,sielanka…
A tu dup….dwie kreski…na ser mater…wyłam trzy dni, nie powiedziałam nikomu pojechałam na kontrakt za granicę, musiałam to przemyśleć,poukładać w głowie,w życiu,jak wróciłam powiedziałam mężowi. Ale się ze mnie śmiał „stara tupot małych stupek nas czeka”Trzeba wiedzę odświeżyć….jego słowa… O i to moje cudo ma 5 lat i jest wszystkim dla mnie. Nic nie dzieje się bez przyczyny.
jedna zaskoczenie bo nie planowałam i druga też że tak szybko się udało 🙂