Pierwszy tydzień wakacji za nami, moje najstarsze dziecię zadowolone, za to ja mam wrażenie, że w ciągu ostatnich siedmiu dni przybyło mi siwych włosów, i ubyło sporo pokładów cierpliwości. A gdzie tam reszta wakacji?! Istnieje prawdopodobieństwo, że jeśli sytuacja się nie poprawi, wyląduję w jakimś zakładzie zamkniętym. I to na własne życzenie.

Bo wiecie, dzieci mam troje (nie licząc męża ;-)). Dwóch chłopców, jedną dziewczynkę. Przedział wiekowy: 1, 3 i 8 lat. Rozbieżność niemała, zatem z ich dogadywaniem się  i wspólną zabawą bywa różnie. Popadają ze skrajności w skrajność. Raz się kochają i przytulają aż do przesady, innym razem się nienawidzą i tłuką nawzajem, jak najwięksi wrogowie. A ja muszę w tym wszystkim uczestniczyć i jakoś to ogarniać.

Póki co daję radę, bez wspomagaczy uspokajających, ale prawdę mówiąc nie wiem jak długo tak pociągnę? Bywa bowiem, że mam ochotę wyjść z domu i pierdyknąć głośno drzwiami. Albo, co gorsza, powiesić te małe potwory za uszy, jak mokre pranie. Ewentualnie pozamykać ich w osobnych pokojach, z zapasem wody i czekać tak długo, aż zrozumieją, że matka jest tylko jedna i należy szanować jej zdrowie – również psychiczne.   

Co prawda najmłodszego mogłabym potraktować ulgowo i oszczędzić, wszak to tylko mały, rozkoszny bobas, który niewiele jeszcze rozumie. Jednak z drugiej strony, jest za to bacznym obserwatorem, który chłonie wszystko co zobaczy i usłyszy jak gąbka, a więc chcąc nie chcąc uczy się od starszego rodzeństwa tego i owego – niekoniecznie dobrego. Tak więc pomimo swego młodego wieku potrafi już płakać bez powodu i na zawołanie, rzucać się ostentacyjnie na podłogę, krzyczeć wniebogłosy, rzucać czym popadnie (ze złością), a nawet bić – i to całkiem mocno!  Czekam tylko kiedy zacznie wołać: Nie lubię Cię. Nienawidzę Cię. Mam Cię już dość. I – Nie wchodzisz do mojego pokoju!

Bo tak właśnie krzyczą do siebie starszy brat z siostrą. Do mnie z resztą czasami też. Takie to życie matki…

Tak więc nie będę ukrywać, że w ciągu roku szkolnego było dla mnie o tyle lepiej, że jedno dziecko znikało na kilka godzin i miałam wtedy względny spokój. Teraz cała trójka jest w domu od rana do wieczora i rzadko kiedy panuje tu cisza, zgoda i porządek. Prawdę powiedziawszy momentami mam wrażenie, że nieustannie wszędzie robią rozpiździel – moje sprzątanie i ciągłe upominanie zdaje się na nic, syzyfowa praca i zbędne zdzieranie mojego aksamitnego głosu.

Z kolei od wiecznego hałasu: wrzasków, pisków, płaczu, i wykłócania – co jest czyje i kto co komu zabrał, pęka mi czasami głowa. Bywa, że tracę cierpliwość i dołączam do nich – krzyczę, że mam już tego po dziurki w nosie i więcej nie zdzierżę. A oni patrzą wtedy na mnie jakby zdziwieni, na moment milkną, dając mi nadzieję na chwilę wytchnienia, po czym znowu zaczynają swoje akcje.

Bywa też, że jestem tak zmęczona tym całym chaosem, że zamykam się w sobie i nie wydobywam z siebie żadnego dźwięku, nie okazuję żadnych emocji. Null, zero  – jakby wszystko ze mnie wyparowało. Oni się kłócą, wrzeszczą i skarżą jeden na drugiego, a ja mam to gdzieś! Nie słucham ich. Spływa po mnie to, co mówią i robią. Niewiele wówczas brakuje żebym zaczęła się bujać na krześle jak psychopatka. I muszę tak chyba wyglądać, bo oni patrzą na mnie wtedy podejrzliwie. Zdarza się nawet, że ogłoszą rozejm, zaprzestaną awantur i zapytają biedną matkę – co się stało? Ha!

Może to jest na nich sposób, a może niech po prostu się przyzwyczajają, bo do końca sierpnia mogę faktycznie ześwirować… 😉

 P.s. Wszystkich zatroskanych o losy moich dzieci zapewniam, że kocham je nad życie i krzywdy im nie zrobię – za uszy mogę powiesić jedynie ich wyprane pluszaki 😉 

Co zrobić z dzieckiem w wakacje, a praca zdalna jest sennym marzeniem? Niegdyś wywoziło się dzieci „do babci na wieś”, dziś taka opcja jest coraz mniej popularna, zapewne dlatego, że coraz mniej babć-emerytek mieszka na wsiach. Tegoroczne wakacje trwają aż dziesięć tygodni, rodzice mają twardy orzech do zgryzienia.

Co zrobić z dzieckiem w wakacje – przedszkolak

Z przedszkolakiem sprawa jest właściwie prosta – przedszkola prowadzą dyżury. Wystarczy na takowy dziecko zapisać i problem z głowy. Dziecko funkcjonuje w dobrze sobie znanym rytmie, rodzice mogą pracować. Oczywiście takie podejście do tematu jest mocno uogólnione. W końcu przedszkolakowi też należą się wakacje. Inaczej nie wypocznie i nie będzie w pełni przygotowany na nowy rok szkolny. Dlatego warto, rzecz jasna w miarę możliwości, tak zorganizować letni czas, by przynajmniej część wakacji spędzić w gronie rodzinnym, najlepiej z dala od domu.

W przedszkolach jeszcze nie zaczęły się wakacje. Co prawda zapisy na letnie dyżury trwają już jakiś czas, ale wciąż jest szansa na znalezienie wolnego miejsca. Trzeba też wcześniej sprawdzić, czy przedszkole naszego dziecka dyżuruje całe wakacje, czy tylko jeden miesiąc i który. Może się zdarzyć i tak, że dyżur wakacyjny pokryje się z urlopem rodziców. Wtedy na drugi miesiąc trzeba szukać miejsca w innej placówce.

Co zrobić z dzieckiem w wakacje – uczeń

Rodzice dzieci w wieku szkolnym nie mają tak dobrze. Szkoły dyżurów nie prowadzą, świetlica i kuchnia są zamknięte. Boiska na ogół też. Nie każde dziecko jest gotowe na to, by samo zostało w domu. Na szczęście jest kilka innych opcji, z których można skorzystać.

Co zrobić z dzieckiem w wakacje – kolonie lub obóz

Albo jakikolwiek inny wyjazd zorganizowany. Teoretycznie listy chętnych są zamknięte, ale warto dopytywać. Problemem może być karta uczestnika, którą powinien podpisać wychowawca. Jest i dobra wiadomość, nauczyciele jeszcze nie zaczęli wakacji, przy odrobinie szczęścia i samozaparcia da się ich złapać w szkole. Niektóre biura podróży ogłaszają last minute na obozy i kolonie letnie, można wysłać dziecko na letni wypoczynek nawet za pół ceny. Oczywiście to rozwiązanie nie dotyczy siedmiolatka, ale raczej starszego dziecka, które jest na tyle ogarnięte i otwarte na innych, że nie będzie się bało pojechać z obcymi.

Co zrobić z dzieckiem w wakacje – półkolonie

Podobnie jak z dyżurami w przedszkolu, o wolne miejsce może już być trudno, ale warto poszukać, ewentualnie dopisać dziecko na listę rezerwową. Półkolonie organizowane są przez gminy dla dzieci w wieku szkolnym. Wbrew pozorom nie polegają na spędzaniu całych dni na placu zabaw. W moim mieście dzieciaki jeżdżą na wycieczki, do zoo, do kina, na basen, mają różne warsztaty, zajęcia sportowe i inne tego typu atrakcje. Czasem nawet im zazdroszczę 😉

Przy niektórych parafiach funkcjonują darmowe świetlice dla dzieci. Warto i takim rozwiązaniom przyjrzeć się bliżej.

Co zrobić z dzieckiem w wakacje – pomoc sąsiedzka

Jedna pani drugiej pani… a nie, to sąsiedzka poczta. Ale w sumie rzecz jest podobna. Wśród kolegów i koleżanek naszych dzieci na pewno trafi się jakaś bezrobotna matka, która za drobną opłatą weźmie pod swoje skrzydła kilku uczniów. Zapłacić jej trzeba, bo musi te dzieci wyżywić, głodne nie będą chodziły, a żywność drożeje w zastraszającym tempie. Oczywiście z taką mamą trzeba ustalić nie tylko stawkę, ale i czas, bo ona też ma prawo trochę odpocząć. Oddawanie jej dziecka na dwanaście godzin nie będzie w dobrym tonie. No, chyba że ona sama to zaproponuje.

Co zrobić z dzieckiem w wakacje – zaproszenie rodziny z wizytą

Jeśli tylko mieszkamy w atrakcyjnej dla turystów miejscowości, sprawę mamy wygraną. Zapraszamy rodzinę albo znajomych i dajemy im w pakiecie nasze dziecko. Ot, taka transakcja wiązana. Najlepiej, jeśli sami mają dzieci. Jedno więcej raczej nie zrobi im różnicy. Brzmi może cynicznie, ale wbrew pozorom to często wykorzystywana opcja, na której wszyscy korzystają. Rodzina z daleka nie płaci za noclegi więc połowę wakacji ma w gratisie, my możemy pracować spokojnie, bo nasze dziecko jest pod dobrą opieką.

Co zrobić z dzieckiem w wakacje – telepraca lub praca zdalna

Nie zawsze i nie w każdym zawodzie się da, ale warto negocjować. Wielu pracodawców godzi się na takie rozwiązanie w sezonie wakacyjnym, bo często pracy jest mniej, a pracownik, który w głowie ma tylko swoje dziecko i tak nie jest wydajny. Praca zdalna to dobre rozwiązanie dla rodziców, którzy nie mają problemu z samodyscypliną i organizacją czasu.

Co zrobić z dzieckiem w wakacje – opiekunka

Rozwiązanie dobre dla osób zamożnych, które mogą sobie pozwolić na wydatek rzędu dwóch tysięcy złotych, bo mniej więcej tyle płaci się opiekunce za miesiąc pracy w przeciętnym mieście. Można próbować trochę „zbić” cenę, zatrudniając np. studentkę bez referencji. Jej stawka będzie niższa niż profesjonalnej opiekunki, a usługa wcale nie musi być gorszej jakości. Zresztą nie zostawiamy jej niemowlęcia, tylko ucznia, a on raczej powie, czy był w kinie, czy spędził dzień w galerii handlowej.

Co zrobić z dzieckiem w wakacje – urlop na zmianę

To rozwiązanie ostateczne i bardzo bolesne. Niestety czasem nie ma innej możliwości. Jeden miesiąc dziecko spędza z mamą, drugi z tatą. O ile obojgu przysługuje pełen wymiar urlopu i szef zgodzi się na udzielenie go w całości.

Podróż z małym dzieckiem jest możliwa. Z własnego doświadczenia wiem, że podróże z dzieckiem najlepiej zacząć jak najszybciej, grunt to dobrze przygotować się do podróży.

Wydawać by się mogło oczywiste, że przygotowanie samochodu do podróży jest niezbędne. Załóżmy jednak, że podróżujemy same, wtedy logistyka wyjazdu to nie lada wyzwanie. Nie zostawiaj wszystkiego na ostatnią chwile, zrób listę potrzebnych rzeczy tydzień wcześniej żeby mieć pewność, że tobie i dziecku niczego nie zabraknie.

Podróż z małym dzieckiem – przygotowanie samochodu

Mechanikiem samochodowym nie jestem, więc nie będę radzić jak przygotować samochód do jazdy pod względem technicznym. Jest jednak wiele rzeczy, które możemy zrobić same a zwiększą one komfort naszej podróży.

Jeśli możecie sobie na to pozwolić warto przyciemnić szyby w samochodzie. Tym prostym zabiegiem stworzycie dla siebie i malucha przestrzeń do karmienia, a także uchronicie podróżujących przez oślepiającymi promieniami słonecznymi oraz przed światłem lamp nocnych.

Choć może wydaje się to oczywiste powinniśmy wcześniej zaplanować trasę podróży (przemyśleć czy będziemy robić postoje na przykład na posiłek), zatankować samochód dzień wcześniej, zadbać o inteligentne spakowanie samochodu, aby nie robić zbędnych postojów na wyciągnięcie czegoś z bagażnika. Miej torbę z najbardziej potrzebnymi rzeczami zawsze przy sobie.

Jeżeli wybieracie się w podróż same z dzieckiem, macie w planach zabrać ze sobą wózek, i robicie to pierwszy raz, przećwiczcie wcześniej jego składanie na sucho w mieszkaniu. Jak ja wybierałam się w pierwszą podróż samochodem z moim synem, i próbowałam spakować wózek do samochodu, skończyło się to na tym, że wózek po 30 minutowych staraniach złożenia go w garażu i zmieszczenia go do bagażnika został jednak w domu. Na szczęście w podróż nie jechałam sama, więc miałam pomocnika do noszenia 12-kilogramowego fotelika samochodowego z dzieckiem (byłam wtedy 3 tygodnie po porodzie).

Jak zadbać o dziecko?

Planując podróż z niemowlakiem, zaplanuj ją tak aby nie zaburzać dziecku rytmu dziennego. Na podróżowanie warto wybierać godziny, w których dziecko zazwyczaj śpi, dlatego też sprawdzi się tutaj podróżowanie nocą, dzięki któremu dodatkowo unikniesz korków ulicznych.

Jeśli karmisz piersią warto mieć odciągniętą jedną porcję mleka, która przyda się w każdej awaryjnej sytuacji. Jak karmisz dziecko mlekiem modyfikowanym, warto mieć przy sobie wrzątek w termosie. Nie będziesz się wtedy martwić czy w danym miejscu na postoju będzie dostępna gorąca woda. Z racji wykonywanego zawodu eksperta do spraw żywienia dzieci przypominam, że dzieci karmione piersią – karmimy na żądanie i nie podajemy dodatkowych płynów dzieciom, które są karmione tylko mlekiem.

Dla starszych dzieci warto mieć przygotowaną przekąskę, aby nie kupować jej w sklepie. W prosty sposób, tylko w 4 krokach możesz skomponować idealny na podróż pełnowartościowy posiłek. Istotne są ilości produktów, które dodajemy. Kieruj się zasadą porcji. Porcja to ilość produktu wielkości zaciśniętej dłoni. Wielkość porcji zależy od osoby, dla której przygotowywany jest posiłek (zaciśnięta dłoń jest większa u dorosłych a mniejsza u dzieci).

Krok pierwszy: podstawę posiłku powinny stanowić świeże oraz sezonowe warzywa (2 porcje) lub owoce (1 porcja).

Krok drugi: dołóż źródło węglowodanów np. kaszę, ryż, makaron (1 porcja).

Krok trzeci: dodaj źródło białka np. rybę, mięso, jaja, nasiona roślin strączkowych (1 porcja).

Krok czwarty: nie zapominaj o zdrowych tłuszczach, jakimi są oleje roślinne czy orzechy.

Alternatywą do tak skomponowanego lunchboxa będzie zawsze kanapka lub inna jej forma – tortilla. Jeśli nie macie pomysłów co zabrać ze sobą w podróż przygotowałam przepis na słodką, ale nadal zdrową przekąskę.

Oprócz czegoś do jedzenia, zapewnij dziecku odpowiednie nawodnienie. Dla urozmaicenia do wody możesz dodać świeże zioła, cytrusy i sezonowe owoce.

Dzieciom, które cierpią na chorobę lokomocyjną nie należy podawać żadnych przekąsek w podróży. Powinny pić tylko wodę źródlaną bądź kranową przegotowaną.

Dodatkowo zadbaj o odpowiednią temperaturę w samochodzie oraz o kilka ubranek na zmianę dla dziecka dostosowanych do poru roku i pogody oraz chociaż jedno dodatkowe (zapasowe) na niespodziewaną zmianę warunków pogodowych.

Bez względu na wszystkie rady i artykuły to Ty jesteś mamą i to Ty najlepiej wiesz co dla Twojego dziecka jest najlepsze, uzbrój się w cierpliwość, nie każdy płacz dziecka oznacza, że dzieje mu się krzywda.

Podróż z małym dzieckiem – przydatne akcesoria i nie tylko:

• lusterko do obserwacji dziecka, które umieszczamy na zagłówku
• termos/termoopakowanie
• wszystko to, co używasz w domu do pielęgnacji dziecka, najlepiej w mniejszych opakowaniach/pojemnikach
• ulubione zabawki dziecka
• laktator (dla kobiet karmiących piersią)
• płyn do dezynfekcji rąk
• krem z filtrem do stosowania od pierwszego dnia życia

Autorka tekstu: Sylwia Lenartowicz – dietetyk, ekspert do spraw żywienia dzieci i kobiet w ciąży. Od 2014
roku ściśle współpracująca z Fundacją Rozwoju Dzieci im. Komeńskiego, SGGW, Instytutem Matki i Dziecka oraz Fundacją NUTRICIA. Rozwiązuje problem nadwagi i otyłości wśród polskich dzieci. Pracuje z dorosłymi i dziećmi, ucząc zdrowego odżywiania – promując prawidłowe nawyki żywieniowe. Prowadzi warsztaty w przedszkolach i żłobkach w całej Polsce – wszędzie tam, gdzie potrzebna jest wiedza o prawidłowym żywieniu dzieci. Mówi, że macierzyństwo pozwoliło jej połączyć widzę z praktyką w zaciszu własnego domu.

***

Sylwia Lenartowicz w dniu 27 czerwca br. w godz. 10:30-12:30 poprowadzi bezpłatny warsztat dla mam z dziećmi pt. „Jedz dla dwojga. O prawidłowych zasadach żywienia kobiet w ciąży i karmiących piersią”. Warsztat odbędzie się w sali zabaw FIGLARIUM na ternie Centrum Handlowego MARYWILSKA 44 w Warszawie.

Udział w warsztacie jest bezpłatny – wymagana jest wcześniejsza rejestracja mailowa pod adresem: fajnyczasmamy@marywilska44.com. Organizatorem warsztatu jest spółka MARYWILSKA 44, właściciel Kompleksu Handlowego MARYWILSKA 44 na warszawskiej Białołęce.

Dołącz do wydarzenia na FB: https://www.facebook.com/events/572413979889479