Jak zapewnić swojemu dziecku najlepszy start – Mikołaj Marcela i Anita Janeczek-Romanowska

Tytuł: Jak zapewnić swojemu dziecku najlepszy start
Autorzy: Anita Janeczek-Romanowska i Mikołaj Marcela
Wydawnictwo: Muza
Oprawa: miękka
Liczba stron: 301
Premiera: 13 stycznia 2021

„Jak zapewnić swojemu dziecku najlepszy start” to książka dedykowana rodzicom dzieci w wieku przedszkolnym. Jej autorami są psycholog dziecięca Anita Janeczek-Romanowska i znany nam już z książek „Jak nie spieprzyć życia swojemu dziecku” oraz „Jak nie zwariować ze swoim dzieckiem”, ekspert od metod nauczania, Mikołaj Marcela.

Sięgnęłam chętnie po tę pozycję, ponieważ jako potrójna mama borykam się na co dzień z wieloma trudami macierzyństwa. W mojej głowie dwoją się i troją różne pytania, na które próbuję znaleźć odpowiedzi. Z własnego doświadczenia wiem, jak trudno jest być rodzicem, bo z jednej strony ciągle jesteśmy poddawani obserwacji, ocenie i krytyce, z drugiej musimy nadążać za nową technologią i cyfrowym rozwojem (co również dotyczy naszych dzieci), a do tego musimy uczestniczyć w ciągłej rywalizacji – na różnych płaszczyznach.

Ogarnąć to wszystko, nie zwariować i obrać właściwy kierunek wychowawczy – to niewątpliwie niełatwe zadanie – ale właśnie po to powstają książki, pisane przez różnych ekspertów, którzy udzielają porad, bazując na własnej wiedzy, doświadczeniu oraz badaniach naukowych.

Jedną z takich pozycji jest właśnie „Jak zapewnić swojemu dziecku lepszy start”. Od razu zaznaczam, że nie jest to książka, w której znajdziemy odpowiedzi typu: Poślij swoje dziecko w wieku X lat do przedszkola Miś Uszatek, w wieku Y na lekcje muzyki klasycznej, a w wieku Z na lekcje angielskiego do szkoły Teddy Bear – bo tam się najwięcej nauczy. Do tego na dwie godziny dziennie wręcz mu smartfona lub tableta i włącz edukacyjne bajki lub programy przyrodnicze…

Nie. Nie znajdziecie takich informacji. Książka ta jest bowiem swego rodzaju drogowskazem, który pokazuje nam „jedynie”, na co mamy zwrócić uwagę i w którą stronę rodzicielstwa pójść. I choć (jak napisałam wyżej) nie ma tu konkretnych odpowiedzi typu: 2+2=4, to jednak autorzy sformułowali swoje porady i spostrzeżenia w taki sposób, że to, czego szukamy, znajdziemy pomiędzy wierszami.

Nie mogę się też oprzeć wrażeniu, że lektura ta jest również swego rodzaju (delikatnym) obuchem, który uderza nas, wskazując nam błędy, jakie często nieświadomie popełniamy i zwracając uwagę na nieprawidłowy tok myślenia. Pierwszy z brzegu przykład…

Jako społeczeństwo w dużej mierze żyjemy w przekonaniu, że nasze dzieci muszą jak najszybciej wyjść z domu, do żłobka czy przedszkola – ogólnie do rówieśników, bo z nimi się lepiej rozwijają. A biorąc pod uwagę fakt, iż obecnie placówki oświatowe oferują całą masę zajęć edukacyjnych już dla kilkulatków – to wydaje się idealnym rozwiązaniem.

Tymczasem autorzy uświadamiają nam, że to wcale nieprawda! Dzieci w pierwszych latach swojego życia owszem rozwijają się bardzo intensywnie, ale do tego rozwoju wystarczą im odpowiednie doświadczenia zdobywane w domowym zaciszu, wśród najbliższej rodziny i osób spotykanych na co dzień – na spacerze, placu zabaw, czy sklepie.

Tu muszę przyznać, że choć sama nigdy nie miałam poczucia, że muszę szybko wypchnąć swoje dzieci z domu, trochę zaskoczyła mnie ta informacja, a to oznacza jedno – warto o tym mówić głośno i przekazywać tę ideę dalej, nie tylko rodzicom, ale ogólnie – społeczeństwu – bo często to ono wywiera na nas presję.

Autorzy zwracają również uwagę na to, jak ogromną rolę odgrywa niepozorna zabawa. Przykro jest słuchać oraz czytać, że dzieciom coraz częściej odbiera się ten przywilej, zapisując już kilkulatki na różne zajęcia dodatkowe w przedszkolu i poza nim, pozbawiając maluchy wolnego czasu, który powinny spędzać właśnie na beztroskiej zabawie, podczas której najlepiej się uczą.

W tym miejscu pozwolę sobie na cytat z jednego rozdziału:

„ Dzieci… nie potrzebują żadnych zajęć kreatywnych dla przedszkolaków, nie potrzebują też żadnej motywacji do nauki. Wystarczą im gry i zabawy, możliwość twórczej ekspresji i zajmowanie się tym, na co mają ochotę i co budzi w nich entuzjazm. Potrzebują natomiast waszej uwagi, wsparcia i akceptacji.”

Innymi istotnymi wątkami książki są te, które poświęcone zostały karaniu i nagradzaniu dzieci oraz nowych technologii i mediów. Nie będę ukrywać, że spędza mi to ostatnio sen z powiek – czy i w jakim stopniu pozwalać dzieciom korzystać z nowoczesnych dobrodziejstw cyfrowych? Przypuszczam jednak, że nie jestem w tym temacie odosobniona i wielu rodziców zadaje sobie podobne pytania.

Warto więc sięgnąć po tę książkę, bo nawet jeśli nie serwuje nam na tacy konkretnych odpowiedzi, to jednak daje dużo do myślenia i sugeruje, na co zwrócić uwagę w wychowywaniu przedszkolaków – co jest dla nich ważne, a co nie. Pozwala nam też dostrzec plusy tego, co oferuje nam obecnie świat. Osobiście miałam z tego powodu spory mętlik w głowie – tzn. z udostępniania dzieciom komputerów i gier. Bałam się bowiem, że szybko się uzależnią, popsują sobie wzrok, zniszczą swoją naturalną kreatywność etc.

Okazuje się jednak, że powinniśmy się przyzwyczaić do tego, iż smartfony, tablety i internet to część rzeczywistości, w której żyjemy i będą żyć nasze dzieci. Powinniśmy więc zmienić swoje wyobrażenia o tym, czym są nowe technologie i dostrzec w nich wielki potencjał.

Nie będę się jednak nad tym rozwodzić, zrobił to już Mikołaj Marcela w książce „Jak zapewnić swojemu dziecku lepszy start” i tam Was odsyłam. Jeśli zastanawiacie się – czy i w jakim stopniu pozwolić dzieciom na korzystanie z nowoczesnych mediów, znajdziecie podpowiedź ?   

Zachęcam do przeczytania książki wszystkich rodziców, a może przede wszystkim tych, którzy potrzebują sobie uświadomić, że życie to nie wyścig, że dzieci potrzebują czasu na beztroską zabawę i lenistwo oraz to, że jedyny „start”, jaki powinien być dla nas priorytetem, to radosne dzieciństwo. 

…

Dziękuję wydawnictwu Muza za przekazanie recenzenckiego egzemplarza książki.