Tomo. Niezwykły przyjaciel – Barbara Wicher

Tytuł: Tomo. Niezwykły przyjaciel
Autor: Barbara Wicher
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Kategoria: literatura dziecięca
Liczba stron: 48
Oprawa: twarda

Tomo. Niezwykły przyjaciel, napisana przez Barbarę Wicher, to jedna z dwóch książek dla dzieci wspomnianej autorki, które trafiły w ręce mojego dziewięciolatka. Byłam bardzo ciekawa reakcji syna, ponieważ do tej pory to ja czytałam na głos książki na dobranoc, a teraz miało być inaczej. Aby nie było marudzenia, że coś musi, a nie chce, zostawiłam w gestii Wojtka wybór książek do samodzielnego czytania. Jedną z „chcianych” przez niego historii były właśnie perypetie robota Tomo.

O czym jest książeczka Tomo. Niezwykły przyjaciel ?

Tomo. Niezwykły przyjaciel to opowieść opisująca niecodzienną przyjaźń pomiędzy chłopcem, Antkiem, a robotem o imieniu Tomo. Antek otrzymuje Tomo w ramach prezentu od cioci, informatyczki mieszkającej w dalekiej Japonii. Prezent jest wyjątkowy, ponieważ robot okazuje się kimś (nie czymś!) więcej niż maszyną. Tomo powoli wpisuje się w życie Antka, jego rodziców i siostry Amelki, oraz jamnika o imieniu Drops. Potrafi robić wiele przydatnych czynności, ale z racji tego, że jest robotem, dopiero uczy się pewnych rzeczy. Jednak nieszczęśliwy wypadek, który się wydarza, może wiele zmienić.

Tak sobie myślę, że nie będę bardziej przybliżała Wam historii, bo nie jest ona szczególnie obszerna (48 stron), więc trochę mija się z celem wchodzenie w szczegóły i psucie zabawy. Mogę za to zdradzić, czym, poza przyjemną i interesującą treścią, ujęła nas książka Barbary Wicher.

Za co chwalimy Tomo. Niezwykły przyjaciel?

Książka sprzyja samodzielnemu czytaniu, ponieważ ma dużą i wyraźną czcionkę. Autorka opowiedziała historię przystępnym dla dzieci językiem, a także przemyciła w treści kilka ciekawostek dotyczących Kraju Kwitnącej Wiśni. Krótkie rozdziały pozwalają złapać dziecku  oddech przed kontynuacją lektury. Kolorowe i przyjemne dla oka ilustracje pięknie obrazują treść. Sama historia jest na tyle wciągająca, że nieprzepadający za samodzielnym czytaniem Wojtek przeczytał ją na raz. Po lekturze mogę w imieniu syna zaświadczyć, że Tomo. Niezwykły przyjaciel, bardzo się mu spodobały. Mam też przekazać, że moje dziecko bardzo poleca tę książkę innym dzieciakom. I pyta przy okazji, skąd może wziąć takiego robota, bo ciotki w Japonii to my nie mamy. 😉 

Podsumowując, Tomo. Niezwykły przyjaciel to książka idealna dla dzieciaków i do słuchania, i do samodzielnego czytania. Osobiście uważam, że autorka świetnie „sprzedała” historię, pobudzając wyobraźnię i jednocześnie otwierając możliwość wartościowej rozmowy dotyczącej przyjaźni, rodziny, empatii, potrzeby przynależności, i nie tylko. W dobie zalewu mało istotnych lub wręcz szkodliwych informacji z telewizji i internetu taka treść stanowi miłą odmianę.

Polecamy więc Tomo. Niezwykły przyjaciel zgodnym głosem. 

 Dziękujemy Barbarze Wicher, autorce, za przekazanie książki do recenzji.