Z czym Wam się kojarzy sezon grzewczy? Mnie z suchym powietrzem. Czy wiecie, że suche powietrze wpływa na to, że częściej się przeziębiamy i boli nas głowa? By temu przeciwdziałać, możemy zaopatrzyć się w nawilżacz powietrza. 

Czekasz na dziecko?

Kolejnym powodem, dla którego warto posiadać w mieszkaniu nawilżacz, jest dziecko. Minimalny poziom nawilżenia powietrza powinien wynosić co najmniej 40 procent, optymalny 50-60 procent. Gdy mamy małe dziecko, zawsze powinno nam zależeć na prawidłowej wilgotności powietrza. Nasza rodzina niedługo się powiększy i jednym z pierwszych gadżetów, który pojawił się w naszym domu, jest nawilżacz ultradźwiękowy Carruzzo HTJ-2119 z funkcją zimnej lub ciepłej mgiełki. Nim nowy członek rodziny rozpocznie swoją przygodę z nawilżaczem minie trochę czasu, na razie testerami została reszta domowników. 

Małe jest piękne

Niech Was nie zmylą niewielkie wymiary urządzenia (32 × 25 x 15 cm). Wydajność tego „malucha” zachwyca – 350 ml/h pozwala na swobodne nawilżenie pomieszczenia o maksymalnej wielkość 40m² przy bardzo niskim poborze energii elektrycznej (40W). Ponadto Caruzzo HTJ-2119 jest bardzo cichy. Jego praca jest bezszelestna, bo czym jest emisja hałasu do 35 dB? Dla porównania szept to 20 dB a tykanie zegara – 30 dB.

Wielkość nawilżacza pozwala postawić go w dowolnym miejscu, wszędzie świetnie się komponuje, a nowoczesny design cieszy oko i powoduje, że urządzenie ładnie się prezentuje.

Jonizacja i aromaterapia

Carruzzo HTJ-2119 to nie tylko nawilżacz powietrza. Jest to również jonizator i aromatyzer w jednym. Podczas produkcji mgiełki nawilżacz wytwarza jony ujemne, które odświeżają i oczyszczają powietrze w pomieszczeniu oraz neutralizują szkodliwe jony dodatnie i niwelują wytrącanie się pyłków, kurzu i innych zanieczyszczeń powietrza, gromadzących się w pomieszczeniu. Praca nawilżacza faktycznie uwidacznia, jak wielkim problemem bez niego jest emisja kurzu w pomieszczeniach. Dzięki niemu udało się ograniczyć jego zbieranie się. 

Dodatkowo urządzenie wyposażone jest w funkcję aromaterapii. Olejki umieszcza się w specjalnym przeznaczonym do tego pojemniku zlokalizowanym w podstawie nawilżacza z boku urządzenia. Po dodaniu kilku kropli przyjemny zapach wypuszczany jest razem z mgiełką i wypełnia pomieszczenie.

Inteligentny nawilżacz

Carruzzo HTJ-2119 wyposażony jest w higrometr i termometr, dzięki czemu po włączeniu urządzenia na samym środku wyświetlacza (panel dotykowy LCD) mamy widoczny poziom nawilżenia i temperaturę pomieszczenia, w którym jest ustawiony. Na panelu dotykowym samodzielnie możemy ustawić dowolną wilgotność w zakresie od 40 do 80 procent, skokowo co 5 procent. Dzięki specjalnej funkcji automatycznego utrzymywania wilgotności, możliwe jest ustawienie określonego poziomu nawilżenia w pomieszczeniu np. 50 procent i nawilżacz sam będzie utrzymywał ustawioną wartość nawilżenia. Gdy poziom będzie poniżej 50 procent, nawilżacz sam automatycznie się włączy, a gdy wilgotność osiągnie 50 procent nawilżacz automatycznie się wyłączy. Urządzenie nawilża delikatnie, stabilnie, a co najważniejsze, nie pozostawia mokrych plam na meblach.

Nawilżacz wyposażony jest w 3-stopniowy poziom parowania, więc możemy go ustawić w zależności od naszych preferencji. Dodatkowo mamy możliwość wyboru wypuszczania ciepłej lub zimnej mgiełki. Ciepła mgiełka będzie idealna w zimne dni ogrzewając powietrze w pomieszczeniu. Natomiast zimna mgiełka nieoceniona będzie w gorące dni, szczególnie w pomieszczeniach klimatyzowanych. Temperaturę mgiełki zmienia się specjalnym przyciskiem na panelu dotykowym lub pilocie. Mgiełka wodna wypuszczana jest przez dwie dysze regulowane niezależnie w zakresie 360°, co pozwala na swobodne ustawienie kierunku parowania. Nawilżacz został wyposażony w timer, dzięki któremu można swobodnie ustawić czas pracy urządzenia od 1 do 12 godzin. Na pełnym zbiorniku (4,5 l) wg danych producenta może przepracować 36 godzin. Przyznam szczerze, że skrupulatnie nie liczyłam czy faktycznie na tyle starcza, ale używając go przez 5 dni, wieczorem nie musiałam dolewać do niego wody.

Ponadto niedobór wody zawsze sygnalizowany jest na panelu głównym. Bez obaw można zostawić pracujące urządzenie na noc, gdy zabraknie wody, a urządzenie będzie w tym czasie pracować, to po prostu samoczynnie się wyłączy. To lubię, bezpieczny sen bez czuwania.

Miło zaskoczyła mnie obecność w urządzeniu filtrów. W podstawie urządzenia znajdują się: filtr ceramiczny wody w korku zbiornika oraz filtr powietrza.

Do nawilżacza dodany jest również mały pilot zdalnego sterowania, który zasilany jest jedną okrągłą baterią płaską CR2025L. Plus dla producenta za dobre zabezpieczenie miejsca włożenia baterii, tak by po wpadnięciu pilota w małe, niepowołane ręce nie udało się dostać do baterii. Pilot posiada te same funkcje, jakie ma panel dotykowy.

Dotykowy panel LCD posiada opcje:

On/off – włączenie/ wyłączenie urządzenia

Heat – włączenie/ wyłączenie ciepłej mgiełki

Humidity – ustawienie mocy emitowanej mgiełki od poziomu 1 do 3

Humidity Setting – ustawienie poziomu wilgotności według własnych preferencji w zakresie 40-80 proc.

Timer – możliwość ustawienia nawilżacza, tak by działał określoną ilość godzin

Sleep – tryb uśpienia wyłączający podświetlenie panelu dotykowego.

Reasumując…

… nawilżacz Carruzzo HTJ-2119 to strzał w dziesiątkę! Odkąd pojawił się w naszym domu, zmiana jakości powietrza jest wyraźnie wyczuwalna. Dodatkowo liczę, że w sezonie wiosenno-letniego pylenia pomoże synowi (alergikowi) odetchnąć pełną piersią w domu bez alergizujących go pyłków. Wspólnie ustaliliśmy, że po narodzinach córki urządzenie stanie w jej pokoiku i stamtąd będzie oczyszczało, nawilżało i jonizowało powietrze w całym mieszkaniu.

 – Mamusiu, a właściwie to jak to było, jak nie było telefonów ani internetu i trzeba było szybko coś komuś powiedzieć? No bo jak ja mam sprawę do A., to nie mogę czekać, muszę dzwonić albo pisać od razu. A co wy robiliście?

Zastrzeliła mnie. Właściwie nie wiem, skąd nam się ta rozmowa urodziła. Szłyśmy gdzieś i tak od słowa do słowa Duśka wciągnęła mnie w świat, o którego istnieniu już zapomniałam.

– Co my robiliśmy? No szliśmy do kogoś na przykład i mu mówiliśmy.

– Tak, do Gdańska też? Sama mówiłaś, że wtedy pociągi jeździły długo. A jak to trzeba było szybko?

– Listy też pisaliśmy.

– Przestań, list to sto lat idzie.

– Aaaa, czekaj, telegram jeszcze był. Telegramy się wysyłało.

– Co to jest telegram?

Telegramów już chyba nie ma. Mówię chyba, bo właściwie nie wiem, czy poczta jeszcze tę usługę świadczy. Ja sama zupełnie zapomniałam, że kiedyś taki wynalazek istniał. Przypomniałam sobie, grzebiąc w pamięci i szukając dawnych sposobów komunikacji.

Telegram w skrócie polegał na tym, że szło się na pocztę, dyktowało pani w okienku tekst, ona to swoimi magicznymi sposobami przesyłała na pocztę adresata, tam odczytywali, zapisywali i specjalny listonosz to zanosił. Telegram szedł jeden dzień i to się nazywało szybko. Tak sobie teraz myślę, że to był prototyp SMS-a. Płaciło się za liczbę znaków i trzeba się było streszczać, bo raz, że telegramy miały ograniczoną objętość, dwa – były drogie.

Kojarzy mi się jeszcze, że telegram można było nadać przez telefon i wtedy jego cenę doliczali do rachunku.

O ile ktoś miał telefon stacjonarny…

Telefony stacjonarne w czasach mojego dzieciństwa stanowiły luksus dla przeciętnego Kowalskiego nieosiągalny. Zresztą umówmy się, innych telefonów niż stacjonarne nie było. Tylko na rzadko przemycanych przez telewizję filmach amerykańskich można było zobaczyć telefony samochodowe. Traktowaliśmy je jak science fiction i tak naprawdę nie wierzyliśmy, że działają. No bo jak to tak? Bez podłączenia do żadnej linii?!

Znam ludzi, którzy na telefony czekali po dwadzieścia lat. Nie, nie żartuję.

Inna rzecz, nie istniały automatyczne połączenie międzymiastowe, międzynarodowe tym bardziej. Co do międzynarodowych to nie mam pewności, czy w ogóle istniały. Międzymiastowe trzeba było zamawiać. Polegało to na tym, że dzwoniło się na centralę, podawało numer, pod który chce się zadzwonić i się czekało. Na przykład dziesięć godzin. Czasem naprawdę ten telegram był szybszy od telefonu.

– A fax? Mamusiu, coś o faxie słyszałam?

O faxie też udało mi się zapomnieć, chociaż akurat faxy to chyba jeszcze istnieją. Zresztą one pojawiły się później, już w latach dziewięćdziesiątych, kiedy telefonia jakby nabrała rozpędu. Fax służył do przesyłania obrazów, były czymś w rodzaju xero na odległość. Najczęściej był czarno-biały, rzadko kto dysponował kolorowym, bo i jego cena i cena tuszu była zabójcza.

Na początku lat dziewięćdziesiątych, żeby nadać fax, szło się na pocztę, całkiem jak wcześniej z telegramem. W tym celu trzeba było mieć gotowy obraz do wysłania. Jeśli było to potwierdzenie zapłacenia rachunku np. na poczcie albo w banku, to najpierw szło się zrobić xero, bo fax przyjmował tylko format A4. Te potwierdzenia wysyłało się wtedy, gdy termin płatności był bliski, a popełniło się szaleństwo i zleciło w banku przelew. Przelewy szły dwa tygodnie. Czasem nawet trzy. Potwierdzenie nadania płatności miało być zabezpieczeniem przed odłączeniem gazu, prądu itp.

Z pierwszymi kontami bankowymi to w ogóle było śmiesznie

Wymóg posiadania konta w banku do przelewania pensji pojawił się też jakoś w latach dziewięćdziesiątych. Niby nie był obligatoryjny, ale jak zakład pracy (bo wtedy istniały jeszcze zakłady pracy) kazał, to się szło i zakładało. Co było na pewno sporym ułatwieniem dla księgowości i kadr, za to dla pracownika żadnym. Nie istniała bankowość elektroniczna ani karty do bankomatów. Bankomatów zresztą też nie kojarzę. Żeby wypłacić pensję, trzeba było wypełnić czek (czy ktoś dziś jeszcze używa czeków?!) i iść z nim do banku. I oczywiście odstać swoje w kolejce. Bo bank był jeden albo dwa (w moim mieście chyba tylko jeden w tamtych czasach) i kolejki stały naprawdę gigantyczne.

W obiegu były też weksle…

Tłok w bankach panował nieziemski, a każdy przy tym okienku stał sto lat, nie wiem, czemu. Może dlatego, że nie było komputerów i wszystko się wprowadzało ręcznie? Jak oni sobie w ogóle radzili bez komputerów?!

Kiedyś odstałam swoje uczciwie w kolejce, bo potrzebowałam weksel do szkoły (czy ktoś dziś w ogóle wie, co to jest weksel?!), a przy okienku usłyszałam, że akurat tu się skończyły i mogę sobie kupić w okienku obok… Co mniej odporni pewnie by stali jeszcze raz, ale ja już wtedy byłam pyskata 😛 Skończyło się tym, że pani z mojego okienka odkupiła weksel od pani z okienka obok i mi sprzedała. Nie mogła tak sobie od niej wziąć, bo kasa musiała się zgadzać, a weksle były drukami ścisłego zarachowania. Nie wiem czemu, bo niewypełniony weksel nie był nic wart. Niemniej jednak był drukiem urzędowym i płaciło się za niego.

Poczta zaufania publicznego…

…czyli niczym niezabezpieczone karteluszki zostawiane w miejscach ogólnodostępnych, to był wynalazek, z którym zetknęłam się na studiach. Jak się miało sprawę do kogoś z innego wydziału, a ten ktoś akurat miał zajęcia, to się pisało do niego kartkę i zostawiało w miejscu do tego przeznaczonym, na przykład przyczepiało szpilką do wydziałowej tablicy albo zostawiało w szatni na kracie. Na wierzchu pisało się imię i nazwisko adresata. RODO nie istniało, na punkcie ochrony danych osobowych nikt nie miał obsesji. Nie słyszałam, żeby kiedykolwiek taki list trafił w niepowołane ręce. Kiedyś to były czasy…  

Polacy nie stronią od pożyczek, coraz śmielej korzystając z oferty firm pozabankowych. Szybkie pożyczki są szansą na uzyskanie gotówki w bardzo krótkim czasie i sfinansowanie dowolnych wydatków. Sprawdź, na co rodacy najczęściej pożyczają.

Jak wynika z danych Biura Informacji Kredytowej (BIK), po pożyczki pozabankowe sięgają przede wszystkim osoby poniżej 34 roku życia. Ich potrzeby finansowe są bardzo zróżnicowane, dlatego różne są powody zaciągania tego rodzaju zobowiązań.

Chwilówki na niespodziewane wydatki

Większość Polaków decyduje się na chwilówki z powodu nagłych wydatków – potwierdza to serwis https://sowafinansowa.pl/. Chodzi przede wszystkim o możliwość pokrycia nieoczekiwanych kosztów, np. związanych z leczeniem, rehabilitacją itp.

Po pożyczki z tego powody sięgają osoby, które albo nie dysponują wystarczającymi oszczędnościami, albo nie chcą sięgać po zgromadzony kapitał, np. aby nie stracić możliwych do wypracowania zysków.

Chwilówki na wakacje

Część osób sięga po pożyczki pozabankowe w okresie wakacyjnych wyjazdów. W ten sposób chcą bowiem sfinansować wycieczkę – szczególnie w egzotyczne zakątki świata. To zaś wydatek rzędu nawet kilkunastu tysięcy złotych.

Pożyczki okazują się doskonałym rozwiązaniem wówczas, gdy pojawia się wyjątkowa oferta finansowa. Są to przede wszystkim wycieczki last minute, które kosztują nawet kilkaset złotych mniej niż standardowy wyjazd wykupywany przed sezonem wakacyjnym.

Chwilówki na sprzęt AGD

Sprzęt domowy potrafi odmówić posłuszeństwa w najmniej oczekiwanym momencie. Dlatego właśnie wielu Polaków pożyczkami pozabankowymi finansuje zakup nowych urządzeń AGD. Dzięki temu jeszcze tego samego dnia można dokonać zakupu, nie narażając się na zastój domowych czynności.

Pożyczasz? Rób to rozsądnie

W zaciąganiu chwilówek nie ma nic złego – pod warunkiem, że decyzja jest całkowicie przemyślana. Pierwszym krokiem jest porównanie dostępnych ofert, ponieważ pożyczka pożyczce nierówna. Zwróć zatem uwagę między innymi na takie aspekty jak:

• okres spłaty,
• maksymalna kwota pożyczki,
• wymagane formalności,
• konsekwencje nieterminowej spłaty.

Pamiętaj przy tym, że żadna chwilówka nie jest remedium na kłopoty finansowe. Nie otrzymasz środków, jeśli masz problem ze spłatą dotychczasowych zobowiązań. Wzięcie kolejnej pożyczki mogłoby spowodować wpadnięcie w spiralę zadłużenia – a tego każdy chce uniknąć.

Jeśli natomiast wiesz, że nie będziesz w stanie spłacić zaciągniętego zobowiązania w miesiąc lub potrzebujesz większej gotówki, sięgnij po pożyczki ratalne. Zestawienie tego rodzaju produktów finansowych znajdziesz na https://sowafinansowa.pl/pozyczki-ratalne/. Dzięki temu zobowiązanie rozłożysz na raty, ich liczbę dopasowując do możliwości finansowych. Pozwoli to uniknąć kłopotów – nie obciążysz nadmiernie domowego budżetu.