Wiele mówi się o zmianach, które zachodzą zarówno w życiu, jak i w ciele kobiety po urodzeniu dziecka. Wiadomo, że poród siłami natury raczej nie przypomina spacerku, a czasem ponad kilkunastogodzinny wysiłek, porównywalny do przebiegnięcia maratonu. Ja co prawda maratonów nie biegam, za to wiem, jak to jest rodzić trzykrotnie nie najmniejsze dzieci.

Miałam szczęście, bo nie licząc przykrego zszywania naciętego krocza i bolesności w obrębie blizny wiele miesięcy po porodzie, nie cierpiałam z powodu innych powikłań. A wiele kobiet doświadcza ból i pojawiający się dyskomfort w okolicach intymnych, jako niemiłą pamiątkę po porodzie. Czasem piersi, które tracą na jędrności, czy wypadające garściami włosy, to betka w porównaniu do m.in.:

• rozciągniętej pochwy,
• źle zabliźnionego szwu po nacięciu krocza,
• żylaków na sromie, kroczu lub ściankach pochwy,
• wysiłkowego nietrzymania moczu.

Najczęściej ofiarami tych dolegliwości padają kobiety, których poród nie przebiegał gładko i wymagał wspomagania kleszczy czy próżnociągu lub, u których maluchy były na tyle duże, a ścianki pochwy mało plastyczne więc pękały.

Ścianki waginy po porodzie nie są już tak elastyczne i nie stykają się ze sobą. A gdy pochwa staje się za luźna, pojawia się kłopot z życiem seksualnym. Gdy śluzówka pochwy wysycha, powoduje dyskomfort oraz podnosi ryzyko pojawiania się infekcji intymnych. Ćwiczenia mięśni Kegla, korzystanie z lubrykantów i zmiany pozycji podczas stosunku nie zawsze dają pożądany efekt i często młoda mama po prostu unika współżycia.

Kobiety mimo coraz większej świadomości swoich potrzeb, nadal wstydzą się rozmawiać otwarcie o swoich problemach z lekarzem. A konsultacja jest konieczna, by specjalista ocenił, jaki typ pomocy jest konieczny dla konkretnej pacjentki i zebrał wywiad na temat jej oczekiwań.

Coraz większym zainteresowaniem cieszą się sposoby na poprawę samopoczucia i komfortu młodej mamy, m.in:

1. Leczenie nietrzymania moczu metodą operacyjną lub laserową.
2. Usuwanie żylaków pochwy i sromu za pomocą sklerotyzacji (wstrzyknięciu do światła żyły roztworu, który powodując zapalenie ściany żyły, prowadzi do jej zamknięcia), lub metodą operacyjną.
3. Plastyka luźnej pochwy za pomocą operacji lub zabiegu laserowego, który cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Polega on na skierowaniu lasera na ścianki pochwy, wtedy pod wpływem temperatury włókna kolagenu się kurczą, przez co tkanka staje się bardziej elastyczna i mniejsza w obwodzie. Liczba zabiegów uzależniona jest od stopnia rozciągnięcia tkanek, a efekt utrzymuje ok 2 lat. Do aktywności seksualnej można wrócić po upływie 4 tygodni.

Natomiast waginoplstyka za pomocą operacji (wycięcie nadmiaru tkanki i zszycie ścianek) jest stosowana od lat u kobiet, u których z powodu nadmiernego rozciągnięcia mięśni okrężnych pochwy i uszkodzenia mięśni dna miednicy doszło do obniżenia ścian pochwy, obniżenia się krocza, powiększenia się przedsionka pochwy oraz wejścia do pochwy. Niestety niesie ona, w przeciwieństwie do użycia lasera, ryzyko powikłań. Do aktywności seksualnej wraca się po 6–8 tygodniach.

Obecnie ginekologia estetyczna oferuje większy zakres pomocy kobietom, które chciałyby wrócić do dawnej sprawności i wyglądu miejsc intymnych. Niestety, nie dla każdej z nas takie rozwiązanie jest od ręki dostępne, bo mimo że specjalistów nie brakuje, ceny w prywatnych gabinetach za konkretne zabiegi mogą zniechęcać (np. laserowa plastyka pochwy to koszt ok 3000-4000 zł, w zależności od gabinetu). Można starać się o zabieg korekcji nietrzymania moczu, czy plastykę pochwy w ramach ubezpieczenia w NFZ, ale o jego zasadności decyduje lekarz, nie pacjentka. Za korektę czysto estetyczną lub jedynie niewielkiego problemu, kobieta musi zapłacić z własnej kieszeni.

Moim prywatnym zdaniem wszystko w ciąży jest po coś. Pierwszy trymestr to dużo snu i mdłości, czyli wyraźne sygnały dla organizmu, że ma zwolnić. Drugi trymestr to niekończące się obżarstwo – kiedyś trzeba się najeść na zapas. W trzecim trymestrze obżarstwa nie ma, bo maluch skutecznie zmniejsza objętość żołądka. No i ta bezsenność w ciąży, szczególnie w ostatnim trymestrze. Natura mądrze to urządziła, jak kobieta nie śpi po nocach, albo budzi się co godzinę, to pobudki na karmienie co kilka godzin traktuje jak luksus.

Bezsenność w ciąży nie jest obowiązkowa, podobnie jak mdłości, niemniej jednak zdarza się prawie każdej kobiecie. Przy czym warto wiedzieć, że o bezsenności mówimy, gdy dorosły człowiek nie przesypia jednym ciągiem przynajmniej sześciu godzin. Mało która ciężarna w końcówce ciąży może pochwalić się takim wynikiem.

Przyczyny bezsenności w ciąży

1. Duży brzuch to powód do radości, niestety nie ułatwia wygodnego ułożenia się do snu. Pomocne mogą być poduszki ciążowe, które ułatwiają przyjęcie wygodnej pozycji.
2. Kopniaczki, tak wyczekiwane w dzień, w nocy mogą stać się prawdziwą zmorą. Bardzo często zdarza się tak, że dzieci wykazują większą aktywność, gdy tylko ich mamy na chwilę usiądą lub się położą. Mocne uderzenia w brzuch lub, co gorsza, w jakieś organy wewnętrzne typu wątroba mogą skutecznie pokrzyżować plany na przespaną noc.
3. Parcie na pęcherz i związana z tym potrzeba biegania do łazienki nawet co godzinę. Można próbować ograniczyć ilość wypijanych przed snem płynów, ale prawdopodobnie i tak trzeba będzie wstawać.
4. Strach przed porodem spotyka prawie każdą przyszłą mamę. I chociaż pod koniec ciąży kobieta jest tak zmęczona, że zgadza się na wszystko, byle tylko urodzić (kolejna mądrość natury), to nieco wcześniej ten strach może być tak paraliżujący, że nie pozwala zasnąć.
5. Skurcze łydek związane z brakiem magnezu i witaminy B. Tu może pomóc suplementacja.
6. Zgaga, która towarzyszy prawie każdej ciąży, także nie sprzyja spaniu w nocy. W dzień zresztą też nie.
7. Wahania hormonalne, czyli coś, na co nie ma rady ;-(

Sposoby na bezsenność w ciąży

1. Odstaw kawę i mocną herbatę. A już w szczególności nie pij tych napojów kilka godzin przed snem.
2. Dbaj o wietrzenie sypialni przed snem, nie nagrzewaj jej zbyt mocno. Powinnaś czuć przyjemny chłód.
3. Przed snem wypij szklankę ciepłego (nie gorącego) mleka.
4. Nie śpij na plecach. W tej pozycji macica najintensywniej uciska na pęcherz, w efekcie czego musisz ciągle biegać do toalety.
5. Postaraj się nie myśleć o tym, że nie dasz rady zasnąć. Jeśli będziesz o tym myślała, to na pewno tak będzie. Zamiast tego pomyśl o czymś przyjemnym.
6. Jeśli możesz, wybierz się na wieczorny spacer.
7. Weź ciepły prysznic przed udaniem się do łóżka.
8. Wybierz pozycję na lewym boku, znacznie ułatwia ona krążenie krwi. Lepsze krążenie to lepsze dotlenienie organizmu. A lepsze dotlenienie to lepszy sen.
9. Zjedz kolację najpóźniej dwie godziny przed snem. Postaraj się, by nie była tłusta i ciężkostrawna. Postawa na nabiał, drób, ryby i węglowodany.
10. Włącz muzykę relaksacyjną i poproś męża o masaż pleców lub stóp. Powinien cię zrelaksować i wprowadzić w dobry nastrój.
11. Nie upieraj się. Jeśli po upływie pół godziny walki o sen czujesz, że przegrywasz, wyjdź z łóżka i zajmij się czymś przyjemnym. Poczytaj książkę, obejrzyj film, możesz nawet poukładać w komodzie ubranka dla maluszka. Wróć do łóżka, gdy twoje powieki będą już bardzo ciężkie.  

Do tej pory byłam zadeklarowaną miłośniczką psów, a koty z kolei omijałam szerokim łukiem, bo trochę to wrednie patrzyło i pazury jakieś ma ostre, indywidualista straszny, jak TO przytulać i jak miziać?

Wydawało mi się, że w ogóle jakoś tak kot za człowieka do ognia nie wskoczy, bo potrzebuje go chyba jedynie do nałożenia karmy i tyle. Nie to co pies – pogada z panem, pobiegnie po piłkę, da łapę na komendę i obroni w razie niebezpieczeństwa. Ale jak wiadomo, tylko krowa nie zmienia poglądów i z czasem w głowie zaczęła świtać mi myśl, że te koty są jednak fajne i może ja też mogłabym mieć jednego w domu.

Jednak już na wstępnym etapie planowania pojawiły się schody:

1. Mam małe dzieci i nie wiem, czy w tym układzie bardziej zagrożony byłby kot, czy te moje czorty, bo zapewne żyć by zwierzakowi nie dały. Wiem co potrafią robić naszemu psu, który ma do nich niezwykłą cierpliwość. Koty kojarzą mi się natomiast z gwałtowną reakcją i w jej efekcie sznytami na rękach dzieci.
2. Mam w domu psa. W dodatku teriera, który na widok kota pod domem jeży się od razu. Gdyby nie to, że prowadzę go na smyczy, różnie mogłoby się to skończyć. Czy pies z instynktem łowczym może zaakceptować kota w domu?
3. Koty drapią co popadnie. Pupil mojej przyjaciółki rozdrapał świeżo położoną tapetę i w nosie miał, że dopiero zakończono remont całego domu. Moja mama miała wątpliwą przyjemność z wyrzucaniem firanek pooranych przez pazury kota. Może nie mam wielce kosztownego wyposażenia w domu, ale jednak opcja zniszczeń jest mało pociągająca. P.S.Czy drapak zlikwiduje ten problem???
4. Koty lubią łazić po meblach. Kot na stole wcale nie jest taką rzadkością. Mój pies nawet nosa nie podtyka do stołu, bo mu nie wolno. Mruczek z kolei potrafi przeskoczyć z parapetu na szafkę strącając przy tym rzeczy, które na owej szafce stoją. Jednak to jestem w stanie przetrwać.

Przed podjęciem ostatecznej decyzji o przygarnięciu kota powstrzymał mnie mój mąż, który delikatnie zaznaczył, że jeśli przyprowadzę do domu (a raczej 60 metrowego mieszkania z trójką dzieci i psem) kota, sama będę mogła się wyprowadzić 😉 Za to obiecał, że jak już wybudujemy dom, to będę miała nawet dwa koty. I tego się trzymam.

Jeśli macie w domu koty, szczególnie przy psie i dzieciach, podzielcie się ze mną własnym doświadczeniem. Co was zaskoczyło, co jest niewątpliwą zaletą, a co wadą Waszego Mruczka. Wszystko to będzie dla mnie cennymi informacjami na przyszłość.