Pakowanie torby do szpitala to dość emocjonujący moment. Po raz tysięczny sprawdzasz, co masz na liście, porównujesz z zawartością torby, rozpytujesz rodzinę i znajomych, by na pewno niczego ci nie zabrakło. Są rzeczy potrzebne, są takie, o których zapomnieć nie można. I są też takie, których pakować nie musisz.

Gruby szlafrok frotte – chociaż wydaje się niezbędny w szpitalu, tak naprawdę nie będzie ci do niczego potrzebny. W szpitalach, szczególnie na oddziałach położniczych, zazwyczaj jest bardzo ciepło. Tak bardzo, że będziesz raczej myślała o tym, co możesz z siebie zdjąć, a nie, co jeszcze na siebie założyć. Jeśli czujesz, że nie poradzisz sobie w szpitalu bez szlafroka, zapakuj cienki, który nie zajmuje dużo miejsca. Jest jednak wielce prawdopodobne, że i tego nie założysz.

Ciepłe kapcie frotte – są tak samo nieprzydatne jak szlafrok. Co prawda są mięciutkie i cieplutkie, ale przecież w szpitalu i tak jest gorąco, a ty za wiele się nie nachodzisz. Lepiej mieć ze sobą gumowe klapki lub japonki, sprawdzą się szczególnie pod prysznicem. No i są antypoślizgowe, czego o miękkich kapciach nie da się powiedzieć, a podłoga w szpitalu potrafi być śliska.

Jedzenie – chociaż o szpitalnym menu krążą legendy, a internet aż pęka w szwach od zdjęć szpitalnego jedzenia, nie pakuj do torby niczego, co powinno być przechowywane w lodówce. Zazwyczaj na oddział przypada jedna lodówka i stoi ona gdzieś na końcu korytarza. Po porodzie możesz nie mieć siły do niej dotrzeć, szczególnie jeśli przydarzy ci się cesarskie cięcie. Szpitalne lodówki są myte i opróżniane raz na tydzień, jeśli w porę nie wyjmiesz swoich zapasów – stracisz je. Lepiej bazować na tym, co przyniesie mąż, który z pewnością będzie codziennym gościem.

Zapas kosmetyków dla niemowlęcia – dzieci w szpitalu są kąpane przez położne, a one korzystają ze szpitalnych kosmetyków. Nie martw się, nie zabraknie ich. Na ogół dostarczają je sponsorzy, dla których to okazja do reklamy. Co nie znaczy, że te kosmetyki są złe. Możesz bez obaw stosować je także w domu. A dla dziecka weź jedynie krem na odparzenia, bo przewijanie to twoja działka.

Zapas ubranek – może się okazać zupełnie niepotrzebny. Wiele szpitali zapewnia garderobę dla najmłodszych, trzeba mieć jedynie ubranko na wyjście. Poza tym umówmy się, na dwa dni naprawdę nie musisz pakować połowy komody.

Kosmetyki do makijażu – nawet jeśli na co dzień nie wyobrażasz sobie pokazywania się ludziom, choćby tylko domownikom, bez makijażu, w szpitalu szybko o tym zapomnisz. Pochłonięta dzieckiem nie będziesz miała czasu na zadbanie o perfekcyjny wygląd.

Elegancka koszula nocna – nie będzie zbyt praktyczna, a do tego łatwo ją pobrudzić. Poród i pierwsze dni po nim nie należą do najłatwiejszych i najczystszych. Zapakuj koszule rozpinane z przodu tak, by łatwo było ci karmić niemowlę. Eleganckie koszulki na ramiączkach muszą trochę poczekać.

Woda w dużych butelkach – może się okazać równie potrzebna, co niedostępna. Po porodzie, nieważne czy będzie to poród naturalny, czy cesarskie cięcie, możesz być tak słaba, że podniesienie butelki pełnej wody będzie ponad twoje siły. Zamiast jednej dużej butelki zapakuj kilka mniejszych, najlepiej z dziubkiem. Co prawda zapłacisz troszkę więcej, ale za to przynajmniej się napijesz.

Książki – będą leżały na dnie torby i niepotrzebnie zajmowały miejsce. Jeśli nie będzie komplikacji, ze szpitala wyjdziesz już po dwóch dniach. Naprawdę myślisz, że między karmieniem, przewijaniem, uspokajaniem noworodka i własnym przerywanym snem, dasz radę przeczytać więcej niż kilka stron?  

Skóra to największy narząd u człowieka. Stanowi ona barierę, która zapobiega wnikaniu do wnętrza chorobotwórczych drobnoustrojów, alergenów, a także substancji drażniących. Nie każdy z nas może cieszyć się jej doskonałą kondycją.

Często narzekamy na wypryski, nierównomierny koloryt, wysypki czy zaczerwienienia. Część nas może cierpieć z powodu egzemy i atopowego zapalenia skóry (AZS), które szczególnie wymaga delikatnej, przemyślanej pielęgnacji.

AZS to częsta, przewlekła zapalna choroba skóry, której towarzyszy uporczywy świąd i suchość. Powoduje ją dysfunkcja bariery skórnej, przez którą następuje utrata wody i w następstwie pojawia się stan zapalny. Aż 85% osób z atopowym zapaleniem skóry pierwsze objawy zauważa u siebie przed ukończeniem piątego roku życia. Mogą na nią cierpieć zarówno niemowlęta, jak i osoby dorosłe. Z powodu AZS cierpią częściej kobiety i ci, których oboje rodziców miało stwierdzone alergie.

Objawy atopowego zapalenia skóry mogą się zmieniać z upływającym czasem. Na początku pojawiają się zaczerwienienia, pęcherzyki, a niekiedy nawet sączące rany. Z upływem lat skóra staje się grubsza, bardzo przesuszona. U małych dzieci zmiany obserwuje się przede wszystkim na policzkach i czole, u starszych dzieci na łokciach, kolanach, wewnętrznych częściach nadgarstków. U dorosłych zmiany najbardziej widoczne są na twarzy, karku, stopach i dłoniach.

Atopowe zapalenie skóry należy diagnozować i konsultować z lekarzem dermatologiem lub alergologiem, ponieważ często jest mylone z wypryskiem kontaktowym, grzybicą, czy świerzbem. Często potrzebne są leki przepisane przez specjalistę, ale równie ważna jest odpowiednia, codzienna pielęgnacja. Należy pamiętać, że leczenie AZS często okazuje się długotrwałe i trudne, więc chory musi wykazać się odpowiednią dyscypliną i cierpliwością przy nakładaniu zaleconych maści.

Aby przywrócić skórze jej właściwości i chronić przed przykrymi objawami, należy stosować odpowiednie preparaty do skóry atopowej i z egzemą. W przypadku umiarkowanych stanów zapalnych sprawdzi się domowa pielęgnacja, taka jak przy zastosowaniu np. Bepanthen sensiderm, Taki krem stosuje się w celu zmniejszenia świądu i zaczerwienienia w przypadkach atopowego zapalenia skóry, jej suchości, reakcji alergicznych, innych wyprysków.

Wzmocniona dzięki pielęgnacji warstwa lipidowa skóry, zapewnia lepszą ochronę przed czynnikami drażniącymi i przynosi, jeśli nie ustąpienie objawów, to znacznie ich złagodzenie. Warto zwrócić uwagę na to, by kosmetyki, po które sięgają osoby z wrażliwą skórą, były pozbawione konserwantów oraz środków zapachowych, które mogą niepotrzebnie ją podrażnić. Lepiej nie eksperymentować dowolnie i trzymać się wypróbowanego kosmetyku, aby nie pogorszyć stanu i tak wrażliwej skóry. Odpowiednio dobrany preparat potrafi również wydłużyć okres remisji atopowego zapalenia skóry.

Warto zwrócić również uwagę, by kosmetyk można było stosować od pierwszych dni życia (przecież niemowlęta z egzemą i AZS wymagają wyjątkowo troskliwej pielęgnacji), a także w ciąży i podczas karmienia piersią, bez szkodliwego wpływu na organizm.

AZS ustępuje z wiekiem u 40% dzieci. Choroba jest długotrwała i czasem towarzyszy przez całe życie, dlatego warto pamiętać o zabezpieczeniu skóry także w czasie bez dokuczliwych dolegliwości skórnych. Należy również unikać stresu, stosowania zwykłych drażniących kosmetyków, proszków do prania oraz chronić skórę przed możliwością zakażeń, wahań temperatury i wilgotności powietrza. To oraz wsparcie delikatnego i skutecznego kosmetyku pozwoli utrzymać chorobę w ryzach.

MATKA NR 1

Mijasz ją na ulicy – szalenie zgrabna, ma uda bez grama tłuszczu, płaski brzuch i jest tak szczupła, jak ty nie byłaś nawet w poprzednim wcieleniu. W dodatku ma trójkę dzieci i jesteś pewna, że pod okryciem wierzchnim jej skóra jest jędrna i gładka, jak twoja, gdy miałaś jakieś osiemnaście lat.

MATKA NR 2

Rozmawiasz z nią przez telefon – radosnym głosem opowiada, jaki dobry kryminał właśnie skończyła i szczerze nie rozumie, że nie zaczęłaś książki, którą pożyczyła ci pół roku temu. Dodaje, że wczoraj zobaczyła na targu wiśnie w koszyku i nie mogła im się oprzeć. W rezultacie zrobiła dwadzieścia słoików dżemów wiśniowych i to nie używając drylownicy. Słysząc to z wyrzutami sumienia, spoglądasz na upapraną dżemem z biedronki buzię swojego dziecka.

MATKA NR 3

Spotykasz ją przypadkiem w centrum handlowym, ale bardzo się śpieszy, bo za chwile ma spotkanie ze Szwedami w sprawie ważnego przetargu. Owszem jakiś czas temu się wahała, czy wrócić do pracy, ale szybko podjęła decyzję – zresztą najlepszą w swoim życiu – bo nie dopadła jej rutyna, nie wypadła z zawodowego obiegu, ba, nie ominął ją awans! No i czuje, że nie stoi w miejscu i się rozwija. Świetnie radzi sobie w godzeniu obu życiowych ról – po prostu jest dobrze zorganizowana.

MATKA NR 4

Siedzi z tobą czasami w piaskownicy i dziwnie ci się przygląda, jak pociskasz dziecku bułkę i poisz soczkiem. Okazuje się, że ona by tego nigdy, bo tylko woda jest najzdrowsza, a na drugie śniadanko własnoręcznie przetarte owoce – wróć! Nie przeciera ich przecież, bo ominęła etap papek, karmi przecież BLW. A w ogóle zbiera się już do domu, żeby ugotować zupę (zagęszczoną nasionami chia), drugie (z quinoa zamiast ryżu) i deser (możesz się założyć, że z jagodami goji). Ty na wszelki wypadek przemilczasz fakt, że dziś jecie z mężem ruskie z folii.

MATKA NR 5

Wrzuca na fejsa fotki swoich cudnych dzieci z występów, zawodów, foty medali i dyplomów… A przed chwilą zamieściła zdjęcie córki z finału regionalnego konkursu pięknego czytania, zaraz po tym, gdy podpisałaś w zeszycie korespondencji informację „Proszę w domu ćwiczyć z synem czytanie”.

MATKA NR 6

Trafiasz na nią, gdy wychodzisz z marketu z promocyjnie kupionymi cotton balls. Dowiadujesz się, że wydałaś niepotrzebnie kasę, idziesz na łatwiznę, bo takie dekoracje można zrobić samemu i jaka wtedy jest satysfakcja. Ona na przykład przedwczoraj szyła pół nocy girlandę z chorągiewek, a wczoraj robiła pompony (te modne ostatnio, które są nieodzownym atrybutem aranżacji pokoju dziewczynek). To nic trudnego, tylko kwestia wizyty w kilku sklepach papierniczych i paru godzin wycinania.

MATKA NR 7

Widziałaś ją dziś przez okno, jak z gracją pchała wózek w śnieżnobiałych tenisówkach, lśniących, modnie ściętych i układających się w gładką taflę włosach oraz z profesjonalnym makijażem pewnie z podkładem, nałożonym gąbeczką, pudrem, różem i długimi rzęsami podkręconymi zalotką. I choć patrzysz na nią –  z nosem przy szybie, w niewyjściowym dresie –  to wyraźnie czujesz tę delikatną nutę perfum, która ją otacza niczym poranna mgiełka.

MATKA NR 8

Umówiłyście na kawę i dowiedziałaś się, że ona zupełnie nie rozumie, jak można dzieciom kupować świecące, grające, kolorowe i pseudo edukacyjne zabawki z plastiku. Jest przecież taki wybór pięknych drewnianych, które naprawdę rozwijają kreatywność. Wyjątek w kwestii zabawek na baterie stanowi szumiś, bez którego dwa lata temu nie wyobrażała sobie wychować swojego dziecka. Siedzisz jak na szpilkach, w obawie by nagle w twojej torebce nie włączyło się migające, samoporuszające się i grające „Jingle bells” autko.

I tak dalej, i tak dalej…

Mogłabym pewnie spokojnie dobić do setki przykładów matek, przez które dostajemy skurczu brzucha i ścisku gardła, od których czujemy się gorsze. Niestety mit idealnej matki, ciągłe rozliczanie samych siebie, wyrzuty sumienia, a nawet poczucie winy, tkwią w naszych kobiecych umysłach. Wciąż czujemy, że musimy być lepsze. Tymczasem każda z powyższych mam, którym gdzieś w środku zazdrościmy, ma chwile zniechęcenia, zmęczenia i nieraz brakuje jej cierpliwości. Ona też ma swoją zabieganą szarą codzienność. Każda popełnia błędy i ma na swoim koncie mniejsze lub większe grzeszki.

Oj daleko mi do matki idealnej. Daleko! Staram się jednak być spokojna i być sobą – jestem mamą dla mojego dziecka, a nie dla wyników w ogólnoświatowym konkursie piękności i zaradności. Ty też pamiętaj, że nie musisz być perfekcyjna. Każda z nas jest wyjątkowa, niepowtarzalna i najlepsza dla swojego dziecka. I nigdy żadna inna jej nie przebije. Przestań więc być dla siebie ostra i mieć pretensje o niebycie ideałem. Wyluzuj. Po prostu wyluzuj.