Będę miała dziecko. Podobnie jak za pierwszym i za drugim razem, urodzę zapewne bobasa. Do białej gorączki doprowadzają mnie pytania, czy już wiem kogo będę miała, na zmianę z tym, kto ma się urodzić, oraz że pewnie będę miała przesrane jak to trzeci chłopak. Żarty o kompletowaniu drużyny piłkarskiej też przestały mnie śmieszyć. Bo przecież w moim rodzicielskim obowiązku, powinnam wziąć się do roboty porządnie i rodzić na przemian. Raz chłopiec, raz dziewczynka, by móc ucieszyć i usatysfakcjonować wszystkich ciekawskich podglądaczy mojego brzucha.

A co się stanie gdy spełni się marzenie reszty społeczeństwa i będę miała WRESZCIE córkę?

A co może być? Będą te same nieprzespane noce, ten sam płacz na karmienie i ten sam huk przy ściąganiu książek z półki. Choć jedno by się zmieniło – dziewczynę ubierałabym ciut inaczej niż chłopaków, nawet parę sztuk kiecek znalazłoby się w jej garderobie. I warkoczyki bym plotła i kłosy, bo umiem i lubię to robić. Skoro moi synowie są podobni do męża, to może Ona byłaby podobna do mnie? A może jednak nie.

Ale jeśli urodzi się KOLEJNY syn?

Stanie się to samo, co by się stało gdybym urodziła dziewczynkę. Tylko nie będę zakładała mu sukienek i czesała w warkoczyki. I pewnie będzie podobny do mojego męża, bo nasi chłopcy są. A może zrobi tatusiowi na złość i upodobni się do mnie?

Czuję niewiarygodną presję w związku z płcią trzeciego dziecka, i to nie jest w porządku. Dziwię się aż takiemu zainteresowaniu całej sprawie. Dziwę się komentarzom pozytywnym i negatywnym, bo wcale o nie nie proszę. I od razu chciałabym zaznaczyć, że nawet jeśli urodzi się znów chłopiec (byle w terminie i zdrów jak ryba!), to nie będę próbowała po raz czwarty (a z zasadzie to piąty, licząc utraconą ciążę) uszczęśliwić otoczenie.

P.S. Jestem w 17 tc, aż się boję USG za tydzień, wtedy poznam płeć dziecka. A jak poznam płeć, znów spadnie na mnie lawina tych samych pytań, tylko dotyczących faktu dokonanego. Póki nic nie wiem, żyję w błogiej nieświadomości, kto się TYM RAZEM urodzi.

Urodziło Wam się Dziecko – super.
Żona szaleje! Czyta fora internetowe i wszystkim się przejmuje. Każdy grymas Dziecka, każde kichnięcie sprawdza w internecie. Wszystkie koleżanki dają mnóstwo porad jak opiekować się Dzieckiem, jak przewijać, czego nie robić. Każdy ma swój sprawdzony sposób na usypianie, karmienie i wychowanie. Portale ociekają poradami typu „10 sposobów na wychowanie geniusza”, „6 złotych zasad aby nauczyć niemowle grać na saksofonie”. Masakra!!

I tutaj pojawiasz się Ty. Ojciec. Opanowany, ze swoim stoickim spokojem. To Ty musisz być papierkiem lakmusowym, osobą, która powie: chwila, spokój, bez paniki.
Usiądź spokojnie i zastanów się czy te wszystkie poradniki są Wam na prawdę potrzebne? Czy nie przynoszą czasem więcej szkody i frustracji, bo żaden z opisanych sposobów na usypianie nie działa. Nie wiesz dlaczego? To Ci powiem:

Wasze Dziecko nie jest hamburgerem w restauracji „pod złotą mewą” gdzie osoba za tobą dostanie identyczną kanapkę jak z obrazka. Dzieci są różne.

To co działa u innych może zupełnie się nie sprawdzić u Was i jest to zupełnie normalne. Nie stresuj się tylko obserwuj swoje Dziecko. Co go uspokaja? Co lubi? Co przykuwa Jego uwagę?
Znajdź swoją drogę i swój sposób na usypianie. Jeśli okaże się identyczny z tym jak usypiają znajomi, fajnie, ale zupełnie przypadkowo. Weź Dziecko na ręce. Nie bój się, Ono to wyczuje. Nie spiesz się. Zapomnij o filmie, meczu czy co tam leci w telewizji. Daj Dziecku tyle czasu ile potrzebuje aby się wyciszyć. Ale najpierw to Ty musisz się wyciszyć i uspokoić. Nie udaje się i nerwy zaczynają dawać o sobie znać. Poproś partnerkę, żeby Cię zmieniła na chwile. Właśnie, na chwile, a nie żeby odwaliła za Ciebie robotę. Zapal, wysikaj psa, zmyj naczynia czy co tam Cię uspokaja i wróć.
Daj Żonie odetchnąć. Niech spokojnie dokończy oglądanie filmu. Tak, wiem. Będzie nasłuchiwała bardziej odgłosów z sypialni niż dialogów ale… niech i tak będzie.

Potrafisz obsługiwać komputer, tablet, smartfona? Z pralką też dasz sobie rade. Nastawiasz i masz jakieś 1,5 godziny luzu. Potem wieszasz, nastawiasz kolejne i znów 1,5 godziny laby:) To nie jest takie trudne!
Pomoc Ojców po narodzinach Dziecka jest według mnie niezwykle ważna. To okres kiedy oboje nie śpicie i oboje jesteście wyrąbani jak koń po westernie. To dlaczego oboje nie mielibyście ogarnąć domu?
Jedyne czego Ty nie możesz zrobić jako Ojciec to nakarmić cyckiem – sorry, natura. Cała reszta jest do zrobienia. A i kupa po kilku dniach treningów nie śmierdzi już tak bardzo.

Porozmawiaj też spokojnie o obawach Żony. O wysypce, zaczerwienionej pupie, grymasie na buzi malca. Nie znasz się na tym? Zdradzę Ci sekret: Twoja Żona wie dokładnie tyle samo. Ma takie samo doświadczenie w wychowaniu Dzieci i w opiece nad nim co Ty. Tak samo nie ma pojęcia co to wyskoczyło na plecach i jak się tego pozbyć. Może wspólnie znajdziecie odpowiedź bo Twoja młodsza siostra miała takie coś w dzieciństwie.

Nie zostawiaj swojej partnerki same. Pomóż Jej w obowiązkach, w opiece nad Dzieckiem. Pogadaj. Wy będziecie spokojniejsi i Dziecko Dzięki temu będzie szczęśliwsze. Naprawdę!!

…

Autorem powyższego tekstu jest Aktywny Tata – mąż i ojciec dwojga dzieci.

Zachęcamy do odwiedzenia Jego bloga, na którym znajdziecie oryginalny wpis oraz wiele inspiracji na temat aktywnego spędzania czasu z rodziną.

…

Dziękujemy Aktywny Tato za wsparcie naszej akcji #NaturalnieRazem!

Czekoladowa rolada z bitą śmietaną brzmi ambitnie, nieprawdaż? A czy uwierzysz mi, że zrobienie jej zajmie ci raptem 30 minut? Mówisz, że jesteś na diecie? Spoko w tej roladzie nie ma grama mąki. To co, skusisz się?

Historia przepisu na czekoladową roladę sięga na drugi kraniec naszej planety, bo przyleciał do mnie aż z Australii. Niezapowiedziane wizyty stają się okazją do wielogodzinnych rozmów, ale także dzielenia się. Tym razem od gości dostałam ten przepis. Na hasło rolada czekoladowa przełknęłam ślinkę, a z drugiej strony pomyślałam, że to nie na moje możliwości. Byłam w wielkim błędzie – zrobi ją nawet kulinarne beztalencie. Najlepiej sprawdźcie same!

Składniki:

4 jajka
2 łyżki gorzkiego kakao
4 łyżki cukru pudru
1 małe opakowanie śmietany 36%, ewentualnie 30%
Garść małych owoców (borówki, maliny, porzeczki, itp.)
Przygotowanie:

1. Piekarnik nastawiam na 160 stopni ( z termoobiegiem).
2. Potem oddzielam białka od żółtek.
3. Do żółtek dodaję 2 łyżki kakao i 3 łyżki cukru pudru, a następnie całość dokładnie mieszam mikserem. Nie martwcie się, że masa będzie gęsta.
4. Teraz ubijam białka i dodaję je do pierwszej masy i dokładnie, delikatnie mieszam.
5. Masę wylewam na wcześniej przygotowaną blachę, wyłożoną papierem do pieczenia.
6. Ciasto powinno piec się około 10 minut.
7. Kiedy ciasto się piecze ubijam śmietanę mikserem i przygotowuję owoce.
8. Wyjmuję ciasto z piekarnika i daję mu chwilkę odpocząć.
9. Kiedy będzie jeszcze lekko ciepłe wykładam na nie bitą śmietanę i posypuję owocami.
10. Najważniejszy i najtrudniejszy krok to zwinięcie rolady. Ciasto dość dobrze odchodzi od papieru do pieczenia, ale ja pomagam sobie długim nożem.
11. Zwiniętą roladę wkładam do lodówki na minimum 10 minut.

Czekoladowa rolada zrobi furorę wśród twoich gości. Nawet nie zauważysz kiedy zniknie z talerza. Na takie upalne dni jest idealnym lekkim deserem, a w dodatku nie zawiera mąki.

Zdjęcia: A. Jelinek