Napoje typu cola to zło! Powtarzam to za każdym razem, gdy wędruję z koszykiem po sklepie i moje dziecko próbuje wziąć mnie na litość, by ją kupić. Niestety (a raczej stety), nie daję mu tego, sama też nie piję.

Ale dzięki temu, że cola nie należy do zdrowych napojów (ponoć poziom jej kwasowości może śmiało konkurować z kwasem akumulatorowym), fantastycznie można wysłużyć się nią podczas sprzątania domu.

Jeśli nie chcecie dorobić się problemów z otyłością, cukrzycą, osteoporozą, zaburzeniami układu nerwowego, wykorzystajcie ją nie do wypicia, a do dbania o dom.

Zobaczcie tylko, ile macie możliwości zastosowań napoju typu cola:

1. Czyszczenie muszli klozetowej

Taki napój znakomicie nadaje się do usunięcia przebarwień i zacieków z muszli klozetowej. Wlej go po prostu do muszli i po godzinie wyczyść szczotką.

2. Wybielanie garnków, czyszczenie patelni

Problem z otłuszczoną patelnią lub sfatygowanym garnkiem, któremu przyda się wybielenie i odświeżenie? Wyszoruj je przy użyciu gąbki i coli. Jeśli brud jest bardziej oporny, wlej ją do naczynia i po jakimś czasie weź się za mycie.

3. Usuwanie rdzy  

Na pewno słyszeliście, że ten napój jest znakomitym odrdzewiaczem. Ja wiem to nie od dziś, bo mój ojciec często sięga po to rozwiązanie. Jeśli nie jesteś w stanie wylać coli np. na blat, przelej ją do butelki ze spryskiwaczem i po skropieniu powierzchni wyczyść szorstką gąbką lub szczotką. Zadanie pójdzie łatwiej.

4. Usuwanie kamienia z czajnika

Metoda wygląda tak jak w przypadku garnków. Wlej colę do czajnika i zagotuj.

5. Poluzowanie zapiekłych śrub

Być może kiedyś wyzywałaś pod nosem, gdy bezskutecznie próbowałaś odkręcić zapiekłą lub pordzewiałą śrubę. Zamiast się męczyć, spryskaj ją napojem, a po kilku minutach spróbuj odkręcić.  

6. Usuwanie plam z krwi i tłuszczu

Tak, cola nawet i to potrafi. Jeśli inne, delikatniejsze  środki zawiodły, polej plamę z krwi lub tłuszczu napojem, a po pewnym czasie wypierz lub wyczyść. Ponoć sposób skuteczny nawet na dywany i tapicerki. Tylko sprawdź najpierw na niewidocznym fragmencie tkaniny, czy jej nie zaszkodzi.

Macie jeszcze jakieś pomysły na wykorzystanie coli? Podzielcie się nimi w komentarzu.

Mąż mój przyjechał do domu wczoraj z zakupów i rzucił na stół Ptasie Mleczko cytrynowe. Rzucił także w eter, że to z okazji Dnia Kobiet. No po prostu pycha, przygarnęłam więc z uśmiechem, bo ja, jak to ja, słodycze uwielbiam. Tylko jak to z okazji Dnia Kobiet, skoro wczoraj było wczoraj, a dziś jest dziś i dopiero zaczynam świętować?

Wyraziłam swoje wątpliwości, bo o ile mnie pamięć mnie myli, to w Dzień Kobiet miałam nie zażerać się słodyczami, a siedzieć na fotelu i dziarać sobie kark. Bo wymyśliłam oto kolejny tatuaż, który miał ukoronować moją kobiecość i macierzyństwo. Póki co, siedzę w kuchni przy stole i piszę ten tekst. To jednak nie to samo, co tatuowanie.

Przy okazji pomyślałam sobie, czego mogłabym sobie i Wam, drogie kobietki życzyć. W końcu Dzień Kobiet zobowiązuje do czegoś pozytywnego, prawda? A więc przyznajcie, czego Wam najbardziej brakuje? Szczęścia? O, tego nigdy za wiele. Zdrowia? Obowiązkowo, bo jak mawia mój ukochany Dziadziuś, jak jest zdrowie, to będzie wszystko inne. Tylko trzeba chcieć. Otóż to, chęci tym samym Wam życzę, żeby chciało się mocniej, niż się zazwyczaj nie chce. Pomyślności? A nawet wypiję za Waszą i moją pomyślność. Niech się wiedzie!

Poza tym, a może przede wszystkim, życzę Wam miłości, nie tylko w Dzień Kobiet. Miłości ze strony rodziców, rodzeństwa, męża i dzieci. Byście zawsze czuły się ważne, nie tylko dziś, żeby tego magicznego ciepełka nigdy nie zabrakło. Aby te spływające z różnych stron życzenia miały moc sprawczą każdego innego dnia roku. By dobre słowo i czuły dotyk rozpieszczał Was codziennie, bez powodu. Bądźcie piękne i dobre (dla siebie). Bądźcie zawsze sobą i żyjcie tak, by świadomość bycia kobietą nie zawężała się jedynie do małżeńskiego łoża, konieczności mycia garów i odprowadzania dzieci do szkoły. Wszystkiego dobrego, moje Wy niesamowite KAŻDEGO DNIA kobiety!

Gdy pojawia się małe dziecko, to na nie dmuchamy, chuchamy i krążymy nad nim niczym helikopter ratunkowy. Szukamy informacji, zapisujemy się na liczne fora i grupy, upewniamy się, czy dobrze nosimy, prawidłowo karmimy i właściwie reagujemy na dany kolor kupki. Otaczając troską i uwagą naszego szkraba, pełni niepokoju przeżywamy jego adaptację w przedszkolu, a w końcu z drżącym sercem doświadczamy obaw, czy poradzi sobie w pierwszej klasie.

I nagle – jak za sprawą jakiejś czarodziejskiej (a raczej czarnoksięskiej) różdżki – czar pryska i coś się zmienia! W nas – rodzicach. Ok, na szczęście nie we wszystkich ta – niezrozumiała dla mnie – przemiana następuje, ale powiedzmy sobie szczerze, ona w ogóle u nikogo nie powinna się zadziać!

Pracując w szkole, niestety często spotykam się z sytuacją, że gdy istnieje taka potrzeba, to nie można dodzwonić się do żadnego z rodziców. Nikt nie odbiera, telefon jest wyłączony, albo „nie ma takiego numeru”! Im dziecko jest w starszej klasie, tym częściej takie zdarzenie ma miejsce.

Drogi Rodzicu, czy naprawdę nie obchodzi Cię, co się właśnie w danej chwili dzieje z Twoim dzieckiem?

No dobrze, umówmy się, że telefon z informacją, że Twoje dziecko coś zbroiło, nie należy do najprzyjemniejszych. Ale i tak lepiej chyba dowiedzieć się o wyskoku naszego małolata od razu, z pierwszej ręki, niż po czasie od osób trzecich. Zresztą to tylko jeden i to najbardziej optymistyczny powód telefonu ze szkoły. Kolejnym znacznie popularniejszym jest zły stan zdrowia Twojego dziecka – gorączka, wymioty, ból głowy… Naprawdę chcesz, żeby Twoje dziecko siedziało z takim samopoczuciem i męczyło się w szkole? Ono potrzebuje Twojego przytulania, troski, łóżka,  lekarza, a nie siedzenia wielu godzin w szkolnej ławce. Nauczyciel nie ma prawa podać mu żadnych leków, a opieka nad chorym podopiecznym jest trudna do wykonania, bo ciężko zostawić resztę klasy, na rzecz ucznia, który potrzebuje najwięcej uwagi. I jeszcze najgorsza sytuacja, gdy zdarzy się nieszczęśliwy wypadek, w dodatku będzie potrzeba wezwania pogotowia ratunkowego – Twoja obecność jest wtedy niezbędna.

Krótki apel – bardzo Cię proszę, nigdy nie ignoruj telefonu ze szkoły dziecka. Dopilnuj, by mieć go zawsze naładowany przy sobie. Nie zapominaj, poinformować od razu wychowawcę, gdy tylko zmienisz numer.
Chodzi o bezpieczeństwo i dobro Twojego dziecka!