Podobno już w czasach starożytnych Hipokrates zalecał spożywanie napoju drożdżowego, wierząc  w jego wzmacniającą i uzdrawiającą moc. I miał rację, ponieważ drożdże skrywają w sobie wiele dobrego, zarówno dla naszego zdrowia, jak i urody oraz zachowania na dłużej młodości. 

I właśnie na aspekcie urodowym chciałabym się dzisiaj skupić, bo to właśnie z tego względu, a konkretnie z powodu nadmiernego wypadania włosów, zainteresowałam się drożdżami.

Co prawda próby podjęcia drożdżowej kuracji podejmowałam już dobrych parę razy, ale zazwyczaj po kilku dniach przerywałam – z różnych przyczyn. Tym razem postanowiłam jednak wytrwać dłużej, przynajmniej miesiąc, bo podobno tyle wystarczy, by dostrzec pierwsze rezultaty. A ponieważ moje włosy wypadały wówczas garściami i w którymś momencie przeraziła mnie wizja wyłysienia, miałam sporą motywację. Zakasałam więc rękawy, podniosłam rękawice i podjęłam wyzwanie.

Pierwsze dni, a nawet tygodnie były straszne, bo smak drożdży jest dla mnie po prostu okropny! W pewnym momencie sam ich zapach przyprawiał mnie o odruch wymiotny. Piłam więc ten wstrętny napój duszkiem, z zamkniętymi oczami i zatkanym nosem.

Ku mojemu zdziwieniu, ale też wielkiej radości, po jakimś czasie przyzwyczaiłam się do tego specyficznego smaku i dziś nie robi na mnie większego wrażenia. Nie powiem, że mi to teraz smakuje, ale piję bez większych problemów i marudzenia. Tym bardziej, że dostrzegłam w końcu efekty!

Przyznaję, że nie tak prędko, nie było to po miesiącu stosowania kuracji. Trwało to nieco dłużej, myślę, że mniej więcej około trzech miesięcy, ale rezultaty są. I to jest najważniejsze. Moje włosy się wzmocniły, przestałam je „rozsiewać” wszędzie tam, gdzie się pojawiłam, nie zatykam już odpływu w prysznicu i moja szczotka nie zamienia się w wielkiego włochatego potwora.

W związku z tym, z drożdżami zaprzyjaźniłam się na dobre – stale goszczą w mojej lodówce. A kuracje przeprowadzam cyklicznie – miesiąc na miesiąc. Czyli przez jeden miesiąc, każdego dnia wypijam porcję świeżych drożdży (około ¼ kostki), zalanych wrzątkiem (to bardzo ważne!) i kolejny miesiąc „odpoczywam”.

Warto przy tym dodać, że drożdżowy napój działa nie tylko na (wypadające) włosy, ale również na paznokcie i skórę.

Zastanawiacie się czemu drożdże zawdzięczają swoją siłę i jak konkretnie działają?

Otóż, ich sekret tkwi w zawartości sporej dawki witamin z grupy B (w tym kwasu foliowego), białek, aminokwasów, cynku, magnezu, potasu, siarki, żelaza, miedzi i chromu.

Zawierają również witaminę H, powszechniej znaną jako biotynę, bardzo pożądaną w pielęgnacji włosów. Nadaje im bowiem sprężystość, hamuje procesy starzenia, czyli siwienia i nadmierne wypadanie. Z kolei zawartość kwasu pantotenowego wpływa na regenerację, poprawia pigmentację oraz ogólną kondycję włosów.

Drożdże wykazują również właściwości oczyszczające, detoksykujące i antybakteryjne, a także hamują pracę gruczołów łojowych, ograniczając tym samym powstawanie zaskórników, trądziku i wszelkich innych niedoskonałości skóry.

Ze względu na swe właściwości wykorzystywane są w produkcji kosmetyków do cery trądzikowej, łojotokowej, szarej i z oznakami starzenia. Poza tym polecane są również  do pielęgnacji słabych, łamliwych i rozdwajających się paznokci.

Jednym z prostszych sposobów zastosowania drożdży w celach kosmetycznych jest stworzenie na ich bazie maseczek, które bez problemu można przygotować własnoręcznie w domu. Wystarczy drożdże połączyć  np. z ciepłym mlekiem i/lub miodem. Można do tego dodać dowolny olejek bądź oliwę z oliwek.

Zamiast świeżych, można też użyć suchych, sproszkowanych drożdży, wymieszać je np. z maślanką – jedna łyżka drożdży + jedna łyżka maślanki. Papkę taką śmiało można również nakładać na skórę głowy oraz włosy, wzbogacając ją np. o olej rycynowy, naftę kosmetyczną  oraz żółtko jaja.

Dwa dni temu rząd przyklepał wprowadzenie w życie programu Mama plus. W skrócie — jest to emerytura dla mam, które urodziły przynajmniej czwórkę dzieci. Zgodnie z założeniem programu, mają one uzyskać prawo do minimalnej emerytury, nawet jeżeli nigdy nie pracowały. Takie czary.

A więc tak. Niezależnie od moich poglądów politycznych, ta sytuacja jest dla mnie niezrozumiała. To jakaś totalna pomyłka, która buduje mur między matkami. Dzieli na matki lepsze, bo bardziej płodne, z programem 500 + czasem na wszystkie dzieci, oraz na matki gorsze(?), niewystarczająco płodne, lub zbyt ambitne i pracowite, które czasem mają tylko jedno dziecko i brak prawa do zasiłku. Tu już to mocno zgrzyta. Ale nic to. Rząd teraz postanowił pogłębiać nierówności wśród mam, wprowadzając wyżej wspomniany program emerytalny (zapewne roztaczając już zapach kiełbasy wyborczej. Wiadomo — lud potrzebuje i igrzysk i chleba).  

Nie ujmując matkom wychowującym czworo (i więcej) dzieci (sama mam trzech synów), uważam, że takie rozdawnictwo i dyskryminacja to gruba przesada. Przypomnę, że wychowywanie dzieci (zarówno jednego, jak i pięciorga) nie wyklucza podjęcia pracy zawodowej. Znam wiele przypadków, gdzie mamy w rodzinach wielodzietnych doskonale to życie ogarniają, pokazując swoim dzieciom, że naprawdę można to zrobić, nie żyjąc z miesiąca na miesiąc na zasiłkach. Nigdy nie zapomnę, jak moja mama, która pracuje ciężko, fizycznie, powtarzała mi — córka, ty się ucz i pracuj, bo tylko niezależność i życiowa zaradność pozwoli ci nie zginać przed nikim karku. Tymczasem rozdawnictwo proponowane przez rząd pokazuje coś zupełnie innego — nie musisz matko więcej, niż jednego dziecka, się wysilać, bo my ci damy. A ty, matko czwórki i więcej, to nie musisz wcale pracować, bo emeryturę zasponsorują tobie pracujące matki jednego, dwojga czy trojga pociech. I dobrze wiem, że jest wiele, bardzo wiele takich kobiet, które właśnie lajtowo układają niemęczący plan na resztę życia. Bezwysiłkowo i wygodnie.

To jest mocno sarkastyczne ujęcie problemu, ale ja tak to widzę. Lepiej zróbcie coś dla kobiet i dajcie nam już teraz żłobki, przedszkola, kursy zawodowe, dofinansowania do studiów podyplomowych, żebyśmy miały szerokie MOŻLIWOŚCI rozwoju, pracy, bez ciśnienia o to, co zrobić z maluchem, kiedy przebywamy poza domem. Bez żebrania o ochłapy na starość. Jesteśmy młode, mądre i ambitne, kiedy z tego korzystać, jak nie teraz?

Tymczasem komunikat brzmi tak — zostań mamo w domu, nie kształć się i nie pracuj. Nie wychodź z domu i nie interesuj się światem, bądź wdzięczna za to, co od nas masz i popieraj w kolejnych wyborach. Na moje oko, taka polityka to nic innego, jak uczenie życiowej niezaradności. Bo i po co robić cokolwiek (poza dziećmi) skoro kasa leci z nieba. A w czym jest lepsza mama gromadki dzieciaków od tej, która ma tylko jedno?

I co jeszcze mnie ciekawi? Co to będzie, jak dzieci matek wielodzietnych podrosną, 500 + zniknie wraz z ich pełnoletnością, a do emerytury jeszcze daleko (są kobiety, które zaczynają rodzić przez dwudziestym rokiem życia)? Gdzie po dwudziestu (jak nie lepiej!) latach bycia w domu pójdą do pracy, za co będą żyć, wcześniej nauczone, że za pięćset to i na chleb i na paznokietki było? Dziwi mnie taka polityka, bardzo uzależniająca i krótkowzroczna. Obawiam się konsekwencji w przyszłości, które zapewne poniosą nasze dzieci, zmuszone “odpracować” hojność miłościwie nam panujących.

Mówi się, że dłonie są wizytówką człowieka. A pomalowane paznokcie dodają szyku, elegancji i stanowią dopełnienie (niczym biżuteria) stylizacji kobiety. Jest jednak jeden warunek – paznokcie muszą być zadbane. Okalające je skórki również – suche, twarde, pozadzierane i nierzadko z widocznymi rankami od obgryzania (!), są niestety bardzo nieestetyczne. I nie do przyjęcia.

Dlatego ważne jest, by o paznokcie i skórki wokół nich dbać, niemal tak samo, jak troszczymy się o naszą cerę. Jedną i drugą część ciała należy regularnie i odpowiednio oczyszczać, złuszczać, odżywiać, oraz nawilżać. Poza tym, trzeba też pamiętać o właściwej ochronie – przed słońcem, wiatrem, mrozem, nadmiernym moczeniem dłoni, czy różnego rodzaju detergentami.

W pierwszej kolejności jednak należy zadbać o odpowiednią dietę, bogatą w witaminy A, B, C, E, oraz minerały: cynk, magnez, krzem, wapń i żelazo. Ale to już pewnie wiesz, bo o tym dużo się mówi…? 😉

Poza dietą niezwykle istotna jest odpowiednia pielęgnacja.  Regularna, czyli najlepiej codzienna – czy Ci się to podoba, czy nie, musisz mieć świadomość, że żaden specyfik, nawet profesjonalny kupiony w salonie od swojej kosmetyczki , nie przyniesie efektu, jeśli będzie używany sporadycznie. Kluczem do sukcesu jest więc stworzenie z tego rodzaju pielęgnacji codziennego rytuału. Nie wymaga on wielkiego nakładu pracy, poświęcenia czasu – wystarczy dosłownie kilka minut dziennie – ani nawet kupowania wymyślnych oraz drogich specyfików.

Do pielęgnacji paznokci, skórek oraz dłoni wykorzystasz ogólnodostępne produkty, niedrogie i (przynajmniej po części) takie, które masz w domu, w kuchennej spiżarni, czy łazience. Żeby dłużej nie przeciągać, idealnymi produktami do wzmacniania, odżywiania, nawilżania i przyspieszania wzrostu paznokci są oleje. W dodatku te, które doskonale znasz, między innymi .: olej kokosowy, arganowy, rycynowy, jojoba, oliwa z oliwek, olejek z drzewa herbacianego, z pestek moreli, z pestek winogron, olejek migdałowy. Ponadto sprawdzą się również: siemię lniane, susz skrzypu polnego, miód, masło kakaowe, czy mleko.

Wszystkie wymienione wystarczy najzwyczajniej w świecie wmasowywać w paznokcie oraz skórki, a także w całe dłonie. Co fajne i wygodne, można je stosować osobno lub łączyć tworząc domowe odżywki.

I tak dla przykładu we własnym domowym zaciszu możesz przygotować tego typu odżywki do paznokci:

1. Olej kokosowy, oliwa z oliwek, kilka kropli olejku z drzewa herbacianego lub olejku cytrynowego, ewentualnie soku z cytryny.

Olej kokosowy należy delikatnie podgrzać by się rozpuścił (wystarczy mu nieco ponad 20 stopni) – można zrobić to w garnuszku lub w kąpieli wodnej. Dodać pozostałe składniki, wymieszać. Moczyć paznokcie przez około 5-10 minut. Można również wmasować miksturę w całe dłonie.

2. Olej sezamowy, olej migdałowy, olej z pestek winogron, oliwa z oliwek, olejek sandałowy.

Wszystko ze sobą wymieszać, następnie moczyć lub wmasować w paznokcie i skórki.

3. Oliwa z oliwek, olej rycynowy, olejek z drzewa herbacianego.

Wszystkie składniki trzeba oczywiście wymieszać , a później zaaplikować na paznokcie oraz okalające je skórki.

4. Olej jojoba, wazelina, lanolina, odrobina masła kakaowego.

Wrzucić wszystko do miseczki lub garnuszka, lekko podgrzać, by masło kakaowe się rozpuściło. Następnie przestudzić i wmasować.

5. Kąpiel w siemieniu lnianym.

Siemię lniane wystarczy zalać gorącą wodą, odczekać aż ostygnie i zrobi się papka. Moczyć kilka minut.

6. Kąpiel w mleku i miodzie

Szklankę mleka należy wymieszać z około 3 łyżkami miodu oraz z olejkiem migdałowym. Moczyć przez kilka minut.

Jeśli chodzi o proporcje to wszystko zależy od tego ile chcecie przygotować sobie danej mikstury – czy będzie to porcja na jeden raz, czy na kilka dni. Olejowe odżywki śmiało możecie przelać sobie do słoiczków lub buteleczek i przechowywać w lodówce.