Wciąż jest we mnie coś z dziecka, bo bardzo lubię tzw. „zakupy do szkoły”. Przeglądanie kolorowych piórników, kredek i gumek to taki sentymentalny powrót do dzieciństwa. Uwielbiam wszelkiego rodzaju akcesoria papiernicze i czuję, że z tego nie wyrosnę! A że wrzesień zbliża się wielkimi krokami, to najwyższy czas pomyśleć o szkolnej wyprawce. Dziś podzielę się z Wami kilkoma moimi przemyśleniami dotyczącymi tych szczególnych zakupów. Najważniejsze, by mieć z nich radochę, a nie traktować jak przykry obowiązek 😉

Skorzystajmy z tego, co przysługuje

Przede wszystkim nie taki diabeł straszny jak go malują – według mnie szkolna wyprawka wcale nie uderza jakoś szczególnie po naszych rodzicielskich kieszeniach. Najbardziej domowy budżet obciążał zakup podręczników i ćwiczeń, które teraz w szkołach są darmowe. Myślę, że jeśli Wasze dziecko skończyło właśnie przedszkole, to finansowo będziecie na plusie, bo podręcznikowa wyprawka dla przedszkolaków kosztuje wcale niemało. Drugi pozytyw dla portfela to „300+”, czyli świadczenie dla ucznia na wyprawkę szkolną – jeśli jeszcze tego nie zrobiliście, to pamiętajcie, by złożyć wniosek.

Wracając do darmowych podręczników – szkoła je wypożycza, więc uczulcie dzieciaki, żeby o nie dbały. Fajnie, jeśli za rok młodszy kolega będzie mógł się cieszyć z ładnych, uszanowanych książek. Aleks dostawał naprawdę w bardzo dobrym stanie podręczniki i w podobnej kondycji przekazywał je dalej. Polecam wpisanie na wyprawkową listę okładek na książki lub jak za starych dobrych czasów, własnoręczne ich oprawienie. Sama praktykowałam jeden i drugi sposób.

Raz a dobrze

Uważam, że tornister to jest rzecz, na której nie warto oszczędzać, za to opłaca się poświęcić trochę czasu i zgłębić temat, by wybrać najlepszy i najzdrowszy dla naszego dziecka. Zadbajcie, by miał odpowiednio wyprofilowane plecy, wygodne szelki, by nie był ciężki. Aleks przez pierwsze trzy lata nauki miał jeden tornister, który po tak długim czasie intensywnego użytkowania nadal wygląda świetnie. Takie przedmioty, jak plecak, czy piórnik mogą posłużyć dziecku przez wiele lat, więc jeśli kupicie porządne, solidnie wykonane przedmioty, nie będzie to wydatek coroczny.

Jestem przekonana, że w ogóle nie ma co oszczędzać na jakości – nawet kredka kredce nierówna! Co za frajda z byle jakich kredek, które mają tak mało wyraziste kolory, że traci nawet najpiękniej wykonany rysunek?

Lista – czego naprawdę (nie) potrzebujesz

Lista jest bardzo pomocna, by będąc w szale zakupów, nie wrzucać do koszyka wszystkiego co popadnie – pierwszoklasista zazwyczaj nie potrzebuje długopisów, grafitowych wkładów, zakreślaczy i kolorowych samoprzylepnych karteczek. Niezbędny za to będzie zapas ołówków, którymi najprawdopodobniej rozpocznie przygodę z pisaniem, a które mają to do siebie, że się łamią i … gubią. Nie kupujcie rzeczy niefunkcjonalnych i tandetnych – np. pachnących gumek, które nie zmazują, ślicznej śniadaniówki, do której praktycznie nic się nie mieści.

Inwentaryzacja

Warto zrobić listę, także dlatego by nie kupować rzeczy, które są w domu. Zachęcam Was do gruntownych porządków w biurku i szufladkach, bo to często kopalnia przeróżnych zapomnianych szkolnych akcesoriów. Po takiej inwentaryzacji będziecie zaskoczeni, ile rzeczy można wykorzystać i ile posiadacie zupełnie nowych zeszytów, czy bloków.

Dobrodziejstwa ułatwiające życie

Nikt nie lubi przepłacać, więc ideałem jest kupienie w najlepszej cenie, tego na czym nam zależy. Większość marketów przygotowuje oferty promocyjne, z których jak najbardziej warto skorzystać. Byle z głową! Sama używam aplikacji Blix, w której są aktualne gazetki promocyjne sklepów. Oprócz wygodnego przeglądania promocji najczęściej korzystam z funkcji wyszukiwania konkretnego produktu. Na przykład, gdy zdecydowana jestem na plecak marki X, wpisuję jego nazwę w wyszukiwarkę i okazuje się, że mogę go kupić w bardzo atrakcyjnej cenie w jednym z marketów.

Korzystam też ze sklepów internetowych,  zazwyczaj nie dlatego, że takie zakupy są wygodniejsze, ale głównie po to, by zaoszczędzić. Osobiście rzadko decyduję się na produkt, którego wcześniej nie widziałam i nie testowałam na żywo.

Na fali

Czy kupować szkolne akcesoria z ulubionymi dziecięcymi bohaterami? Wybór w sklepach jest tak duży, że nie ograniczamy się do alternatywy między dwiema skrajnościami: albo zeszyt na licencji Disney’a, albo szaro-bury brulion.. Jest całe mnóstwo artykułów ze średniej półki cenowej z ładnymi wzorami, które na bank spodobają się dzieciom. Z drugiej strony, jeśli dziecko marzy o teczce z ukochaną postacią z bajki, to dlaczego mu nie sprawić takimi gadżetem radości i osłodzić maluchowi pójście do szkoły?

Na ostatnią chwilę

I tak i nie. Pewne rzeczy polecam kupić na spokojnie wcześniej – wiadomo nie od dziś, że będzie potrzebna biała bluzka/ koszula, tornister i piórnik. Jeżeli jeszcze nie macie listy z wyprawką szkolną od nauczyciela, warto wstrzymać się z zakupem takich przyborów jak np. bloki rysunkowe, kolorowe papiery — nauczyciel podpowie, jakie konkretnie wymiary czy rodzaje będą najodpowiedniejsze.

Zapasy

Są pewne produkty, które polecam kupić w ilości hurtowej. Nie ma niczego gorszego, jak odkrycie wieczorem, że zeszyt w linie właśnie się skończył. Zeszytów, ołówków i nabojów do  do pióra nigdy w domu za wiele 😉 Natomiast plastelina, farby i bibuła mogą nie przetrwać próby czasu, więc nie warto robić ich zapasów.

Drodzy Rodzice, życzę Wam i sobie – szczęśliwego Nowego Roku Szkolnego. Niech moc i dobry humor będą z Wami.

Dawno, oj dawno nie przeżyłam tak cudownych emocji w kinie, oglądając film familijny. Bez wątpienia „Krzysiu, gdzie jesteś?” to filmowa propozycja dla całej rodziny – ja (mama) co chwila ocierałam łzy wzruszenia, Aleks (dziewięciolatek) śmiał się do rozpuku, a Igor (tata) po prostu świetnie się bawił.

„Krzysiu, gdzie jesteś?” to najnowsza produkcja Disneya inspirowana książką „Kubuś Puchatek”. Akcja filmu zaczyna się w Stuwiekowym Lesie rozstaniem Krzysia z jego pluszowymi przyjaciółmi. Chłopiec żegna swoje dzieciństwo, by wkrótce zacząć naukę w szkole z internatem.

Następnie śledzimy kolejne ważne, dalekie od dotychczasowej beztroskiej zabawy, wydarzenia z życia dorastającego Krzysia. W końcu widzimy go jako dorosłego mężczyznę (w tej roli Ewan McGregor, z głosem Tomasza Kota), męża i ojca dziewczynki o imieniu Madeline. Dorosły Krzysztof Robin boryka się z problemami w firmie, ciężko pracuje i próbuje sprostać wymaganiom apodyktycznego szefa. W jego dorosłym życiu nie tylko nie ma miejsca dla przyjaciół z dzieciństwa, ale brakuje też czasu dla rodziny, na odpoczynek i cieszenie się życiem. Planuje przyszłość córeczki — chce zawczasu wdrożyć ją w rygor bycia uczennicą jednej z najlepszych szkół z internatem, organizuje jej wakacyjny czas na naukę i czytanie lektur, a na dobranoc czyta Madeline trudny podręcznik.

Tymczasem dziewczynka znajduje pudełko z pamiątkami taty – zachwyca się rysunkami przedstawiającymi Kubusia Puchatka, Prosiaczka, Kłapouchego, Maleństwo wraz z jego Mamą oraz Tygryska, Królika i Sowę. Gdy Kubuś zupełnie przypadkowo trafia do Londynu, również przez przypadek zostaje odnaleziony przez Krzysia. Tak się składa, że Miś o Bardzo Małym Rozumku zjawia się, wbrew pozorom, w najlepszym momencie. Od tej chwili zaczyna się niecodzienna, nieplanowana i zupełnie niechciana przygoda Krzysia — wyrusza w podróż do miejsca, gdzie przeżył najlepsze chwile swojego dzieciństwa.

Historia przedstawiona w filmie jest w zasadzie banalna, ale wcale nie oczekiwałam czegoś bardziej skomplikowanego. Za to podana jest w tak urzekającej formie, że od pierwszego kadru przenosi nas w bajkowy magiczny świat z książek Alana Aleksandra Milne’a. Animowane postaci, jak prawdziwe maskotki (zmechacone i wytarte), zrobiły na mnie wielkie wrażenie — wyglądają jakby „żywcem” zdjęte ze stron książki. Zauroczył mnie też deszczowy Londyn, zamglony Stuwiekowy Las i malownicze wrzosowiska.

Lepiej się nie dało — komentarze Kłapouchego, który jak zwykle widzi świat w czarnych barwach, rozśmieszają. A Miś o Bardzo Małym Rozumku wygłasza swoje szczere filozoficzne mądrości i tym samym pokazuje nam proste, dziecięce spojrzenie na otaczającą rzeczywistość.

Koniecznie wykorzystajcie ostatnie dni wakacji i wybierzcie się z dziećmi (raczej w wieku szkolnym) do kina — w tę nostalgiczną, przeplataną humorem, podróż z niejednym morałem.

Wielu osobom towarzyszą zwierzęta. Najczęściej są to psy i koty, których miłośnicy dostrzegają wiele pozytywów z ich obecności w domu, obok człowieka. Często przy tej okazji pojawia się dyskusja, czy wpuszczać zwierzaka do łóżka.

Zdania są podzielone –  wiele osób podnosi argumenty, że to jest niehigieniczne, ponieważ zwierzęta bywają brudne, na ich sierści bytują drobnoustroje, a czasem i pasożyty. Dla wielu  nie do wyobrażenia jest spać w pościeli pełnej sierści ukochanego zwierzaka. Ale są też tacy, którzy uważają, że obecność czworonoga w łóżku nie jest czymś złym. To, czy warto spać ze zwierzakiem jest decyzją indywidualną, ale istnieją  mocne argumenty ‘za’ podzieleniem się kawałkiem pościeli z psem czy z kotem.

5 powodów dla których warto spać ze zwierzakami

    1.Pozytywne emocje

Zazwyczaj naszych pupili obdarzony głębokim i szczerym uczuciem, zapewniamy im troskę, ciepło, miłość, a one się odwzajemniają  towarzystwem i bezwarunkowym oddaniem. Z tego powodu wiele osób zaprasza psa czy kota do łóżka. Szczególnie doceniają to osoby samotne i w podeszłym wieku, które po prostu czują się bardziej komfortowo z bliskością zwierzaka, będącym czasem jedynym miłym towarzystwem.

2. Lek na bezsenność

Zwierzęta mogą pomóc zwalczyć bezsenność, ponieważ łagodzą emocje, pozwalają zrelaksować się, odganiają złe myśli. Osoby, które pozwalają zwierzakom spać obok siebie zasypiają szybciej również ze względu na zwiększone poczucie bezpieczeństwa.

3. Łagodzenie lęków

Zwierzaki pomagają przy lękach i depresji. Osoby cierpiące z powodu różnych lęków, depresji czy innych zaburzeń psychicznych częściej niż inni, koncentrują myśli na swoich problemach. Najczęściej wieczorami, gdy jest więcej czasu na rozmyślania, poddają się złemu nastrojowi. Zwierzęta mają kojący wpływ na ludzką psychikę, zwłaszcza gdy przytulają się i zasypiają obok właścicieli. Myśli zajęte zwierzakiem w danej chwili nie odpływają tak często w szkodliwym kierunku.

4. Ciepło i przyjemność

Futrzaki dają ciepło, nie tylko emocjonalne, ale także fizyczne. Dodatkowym atutem jest to, że w chłodne dni można dotknąć stopami ciepłej sierści zwierzaka.

5. Korzyść dla zwierzaka

Miłośnicy zwierząt uważają, że aby uszczęśliwić swoich pupili, warto pozwolić im spać w łóżku. Tym bardziej, że zalety odczuwają zarówno właściciel, jak i ulubieniec.

Co prawda zwierzęcy behawioryści (osoby zajmujące się zachowaniem zwierząt) twierdzą, że takie rozwiązanie nie zawsze jest pożądane, ponieważ ten sposób może ulec zaburzenie hierarchii w stadzie, ale tę kwestię pozostawiam do rozstrzygnięcia każdemu właścicielowi z osobna.