Gromkim echem odbiła się w telewizji i internecie wiadomość o sylwestrowych poczynaniach uchodźców w Niemczech, gdzie doszło do licznych przypadków molestowania seksualnego oraz gwałtów. Nie powiem, że mnie to nie obeszło. Nie wyobrażam sobie tego w naszym kraju i nie godzę się na to.

Nie da się przejść wobec tego obojętnie, nie można udawać że nie ma problemu, przyszedł czas na wyrażenie sprzeciwu. Wcześniej uważałam, że należy pomagać imigrantom oferując azyl, a teraz obserwując rozwój sytuacji zmieniłam zdanie.

Postępowanie tej rozwydrzonej tysięcznej hołoty molestującej i napadającej w Niemczech na kobiety, rzutuje negatywnie na obraz ogółu uchodźców. Chyba nikt o zdrowych zmysłach nie chciałby doświadczyć takiego zachowania na własnej skórze. Gdy zjawiają się na zaproszenie cywilizowanego kraju, będącego w tym przypadku azylem, to niech zachowują się jak ludzie, a nie bydło. Niech szanują gospodarza, dziękują, że dał im schronienie, gdy inni się wypięli. Dla nas to oczywista oczywistość, a dla części z nich nie.

Krew mnie zalewa jak czytam wypowiedzi niemieckich przedstawicieli władz. Wszyscy chcą być tacy modnie poprawni politycznie. To ich blokuje i tłamsi zdrowy rozsądek. Władze zamiast wziąć stronę pokrzywdzonych, (między innymi burmistrz Kolonii, bądź, co bądź kobieta!) bronią oprawców i winą obarczają kobiety (nieodpowiedni strój czy prowokacyjne zachowanie). Jaki w ten sposób dają znak rozbestwionym, kpiącym z europejskiego prawa uchodźcom? Ano taki, ze mogą czuć się bezkarni i robić, co im się żywnie podoba. Bo kto im zabroni, policja, która się ich boi i nie kiwnie palcem, bo co zwierzchnicy powiedzą? Czy tak powinna wyglądać ochrona obywatela w państwie prawa? Winna jest ofiara a nie sprawca. Zamiast przeciwdziałać wybrykom, patrzą z niedowierzaniem. Przecież ktoś tych młodych, najwyraźniej jurnych mężczyzn zaprosił, ktoś obiecał pomoc. A oni w ten sposób odwdzięczają się. Nie tylko ja uważam, że dobrotliwa poprawność polityczna i brak natychmiastowej reakcji doprowadzi do katastrofy. Dokąd Europo zmierzasz?

W naszej kulturze i tradycji chrześcijańskiej kobiety stoją na równi z mężczyznami. Bycie kobietą nie urąga naszej godności. Nie widzę więc powodu, aby ktokolwiek miał nami pogardzać, krzywdzić. To nie czasy jaskiniowców, kiedy samiec ciągnął samicę za włosy do swojej nory.

Nie neguję całkowicie pomocy uchodźcom. O ile trzeba pomóc bezbronnym dzieciom, osobom w podeszłym wieku czy kobietom, to mężczyźni w sile wieku powinni walczyć o swój kraj a nie czekać. Popatrzcie wstecz i zapytajcie naszych dziadków, czy też tak tłumnie uciekali za granicę czy raczej bronili haseł “Bóg, Honor, Ojczyzna”?

Mam nadzieję, ze takie ekscesy nie będą miały miejsca w naszym kraju a gdyby się przytrafiły, nasze władze i służby porządkowe będą umiały śmiało interweniować. Liczę, że póki co, na przykładzie Niemiec nasi reprezentanci polityczni wyciągnęli już jakieś wnioski zanim pierwsza grupa uchodźców pojawi się w Polsce. Nie chcę bać się żyć we własnym kraju. Ukradkiem przemykać się w obawie o swoje zdrowie i życie tylko, dlatego że jestem kobietą. Chcę się ubierać tak jak mi się podoba! Nie ważne czy będę ubrana skromnie czy będę miała piersi i tyłek prawie na wierzchu, to nie uprawnia żadnego mężczyzny do sięgania po mnie jak po dropsy na sklepowej półce. Chcę bez obawy decydować sama o sobie i żyć pełną życia.

Miało być tak łatwo i przyjemnie. Wyszukany, sprawdzony przepis na bułeczki ciabatta specjalnie dla Was. Z przykrością informuję, że dziś na blogu tego przepisu nie znajdziecie. Za to przed wami moje starcie z mistrzem cukiernictwa Pawłem Małeckim i jego przepisem na racuchy z karmelizowaną gruszką.

Plany na dzisiejszy dzień były zupełnie inne, a rzeczywistość okazała się jak zwykle odwrotnością. Moja ostatnia mantra brzmi – nie planuj, bo i tak tego nie zrobisz. Starszy zamiast iść do przedszkola został z gruźliczym kaszlem w domu, do tego na dworze gołoledź, więc spacer odpada. Wypad do sklepu chwilowo odłożony na powrót małżonka z pracy.

Starszy nakręca młodszą, młodsza nakręca starszego i tak od rana mamy walkę – bo każdy chce mieć dokładnie to samo. Uciekam więc do kuchni gdzie już rosołek się lekko gotuje. Przede mną drugie danie – no tak, nie byłam w sklepie więc trzeba zerknąć do wiejącej pustkami lodówki. Znalazłam mleko, drożdże. Mąka i cukier jest zawsze na stanie. Problem pojawił się w posiadaniu jednego jajka, a raczej jego braku. Z pomocą przyszła sąsiadka.

Przepis na racuchy z karmelizowaną gruszką Pawła Małeckiego już od dłuższego czasu dosłownie chodził za mną, a na samą myśl przypominałam ząbkującą Lusię z jej ślinotokiem. Niby każdy wie jak zrobić racuchy. Te są wyjątkowe, drożdżowe – takie jak kiedyś robiła babcia. Zatem dziś wyzywam mistrza na pojedynek, podkasuję rękawy i do roboty

Składniki

Na karmelizowane gruszki

• 1 – 2 gruszki
• 2 – 3 łyżki cukru

Na ciasto

• 15 g drożdży
• 2 łyżki cukru
• pół szklanki mleka (3,2%)
• pół szklanki mąki (100 g)
• 1 jajko

Przygotowanie

1. Gruszki obrałam ze skórki, i pokroiłam w kostkę – nie wiem jak mistrzu to robi, ale nie siedziałam z linijką by były to równe kwadraciki 7mm x7mm. Na szczęście moje dzieci są jak odkurzacze, zjedzą wszystko co jest posypane cukrem pudrem.
2. Na patelni karmelizujemy cukier, czyli mieszamy aż się roztopi i stanie ciemnozłoty i dorzucamy pokroją gruszkę. Nikt mnie nie ostrzegł, że karmel się zetnie w jedną wielką bryłę – po 15 minutach mieszania i nadziei, że grudka karmelu się rozpuści odstawiłam patelnię z gruszkami na bok.
3. Czas zabrać się za ciasto. Cukier i drożdże świetnie się uciera widelcem. Po chwili drożdże stają się płynne.
4. Następnie dodaję ciepłe mleko, połowę mąki i dokładnie mieszam – jeśli mleko będzie za gorące lub zimne, nic wam nie wyrośnie. Więc uważajcie.
5. Voila, udało się zrobić rozczyn. Teraz potrzebuje on chwili spokoju, najlepiej pod ściereczką i dajcie mu około pół godzinki. Ja opuszczam chwilowo mój azyl by rozstrzygnąć bitwę o książki w dużym pokoju.
6. Gdy rozczyn wyrósł dodałam drugą połowę mąki, jajko i karmelizowane gruszki. Starannie wszystko wymieszałam.
7. Teraz patelnia, olej i smażymy. Wietrzenie domu obowiązkowe, chyba muszę namówić męża na lepszy okap.
8. Gotowe racuchy z karmelizowaną gruszką posypałam cukrem pudrem i tyle ich widziałam.

Warto dodać, że ciasto cały czas rośnie, po kilku usmażonych racuchach odnosiłam wrażenie, że w misce nic nie ubyło, a wręcz odwrotnie, że jest go więcej niż przed chwilą. Ponadto pamiętajcie by patelnię po karmelu zalać zaraz wodą – nie jest ona łatwa w myciu. Gruszki można zastąpić jabłkami – też smakują rewelacyjnie.

Moje wyzwanie z mistrzem cukiernictwa spotkało się z uznaniem dzieci i sąsiadki, ledwo zdążyłam cyknąć fotkę, bo znikały z prędkością światła. Przepis na racuchy sprawdził się zarówno jako drugie danie i podwieczorek w jednym.

Zadaję sobie jeszcze pytanie, co zrobić by wyszły takie ładne okrąglutkie? Może wiecie?

Zdjęcia: Rachela

No i stało się! Jak co roku, od 24 lat rozbrzmiało echo gry Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Jakże pięknie było i oczywiście będzie, gdy Owsiak pokieruje strumień funduszy w odpowiednie miejsce. I zdecydowanie nie będą to jego prywatne kieszenie.

Wiecie ile wynosi suma dotychczas podliczona po wczorajszym finale WOŚP? Spieszę podpowiedzieć – 44 047 594 mln zł. A liczenie nadal trwa, więc nie jest to wersja ostateczna. Z przyjemności poczekam na ostateczny efekt zbiórki, myśląc ciepło o tych wszystkich marudnych ortodoksach czy innej maści ludzi szukających dziury w całym.

“Nie daję Owsiakowi”.

Oczywiście możecie dawać, zamiast do puszek, kasę na tacę, nic mi do tego. Ale przy okazji powinnam powiedzieć: buzia na kłódkę co do Owsiaka, bo tyle dobra, które wypłynęło z działań Orkiestry, to Polska od dawna nie widziała. Cieszą i śmieszą mnie zarazem hejterzy, którzy z głębokich wnętrzności wyciągają argumenty przeciw działalności WOŚPu. Nie tylko mnie, bo sam Owsiak odniósł się do tych bzdurnych nawoływań “- Bardzo dziękuję panu posłowi Pięcie i hejterom. Hejty, bzdury bolą, bo są fałszywe, zbójeckie. Żeby tego nie czuć to chyba trzeba być jakimś kapitanem Klossem czy Czapajewem. Ale one odniosły odwrotny skutek – podkreślił Owsiak.” 

Jednak nie udało się pognębić szczytnej idei.

Bo Owsiak kasę bierze dla siebie!

Serio? Jeśli nie macie w zwyczaju zaglądać na strony wiarygodnych instytucji państwowych, czas to zmienić. Ministerstwo Pracy publikuje raporty, w tym z działalności Orkiestry. I nie zgadniecie- aż 92% środków zostało przeznaczona na działalność charytatywną. Czy to niewystarczające? Dorzucę im w przyszłym roku jeszcze więcej pieniędzy, bo jak słyszę “nie dawajcie Owsiakowi” w odruchu otwieram portfel jeszcze szerzej. Dzięki wam hejterzy.

Przy okazji, jeśli tak bardzo boicie się działalności Owsiaka, omijajcie szerokim łukiem wszystkie sprzęty, na których dumnie widnieją czerwone serduszka. Proponuje wam iść w zaparte i odmówić własnym dzieciom przesiewowych badań słuchu przyrządem, na którym zamieszczono to zdradliwe czerwone serducho. Omijajcie też inkubatory, bójcie się działania pomp infuzyjnych. Nie zgadzajcie się na korzystanie przez starszych członków waszej rodziny z nowoczesnych sprzętów rehabilitacyjnych dla seniorów, w placówkach publicznej służby zdrowia.  

Oczywiście, punkt widzenia zmienia się wraz z punktem siedzenia, więc jak już życie zmusi do pokory, wtedy gdy zobaczycie logo WOŚP, pomyślcie sobie że macie pomoc której państwo wam nie zapewni, bo go na to nie stać. Za to moglibyście się jedynie po tyłku podrapać, bo zamiast czerwonego serca, poszliście za czterema literami, na wzór odwróconego serducha WOŚP, który wymyślił ks Międlar, porwany “duszpasterską odpowiedzialnością”

źródło: Twitter