Nieubłaganie zbliża się koniec wakacji. Pierwszego września po raz kolejny zabrzmi szkolny dzwonek, a wraz z nim znów gwarnie zapełnią się szkolne korytarze. Dzieci mimo wakacji powoli zaczynają tęsknić za kolegami ze szkolnej ławki a rodzice myśleć o kosztach związanych z powrotem ich dziecka do szkoły. Dla wielu z nich jest to okres intensywnych wydatków finansowych połączonych ze strategią godną najlepszego generała.

Teoretycznie edukacja w Polsce jest bezpłatna, jak wygląda to w praktyce wiedzą wszyscy. Nie jest tak różowo. Dziecku trzeba z własnej kieszeni kupić najpotrzebniejsze przybory i materiały dydaktyczne. Są to niemałe sumy w skali całego roku szkolnego, a w zależności od liczby dzieci często zwielokrotnione. Ich zakup z ekonomicznego punktu widzenia najlepiej rozłożyć w czasie i szczegółowo zaplanować, by powrót do szkoły nie rujnował budżetu domowego. Dlatego w kilku podpunktach podpowiemy Wam jak skompletować tanią wyprawkę i nie zbankrutować.

1.   Kupuj przez Internet

Książki sprzedawane w stacjonarnych księgarniach są znacznie droższe od tych zakupionych online. Spowodowane jest to kilkuprocentową marżą narzuconą przez księgarzy. Zakupy online to wygodna opcja pozwalająca zaoszczędzić kilka złotych, bez zbędnego wychodzenia z  domowego zacisza. Jeszcze więcej zaoszczędzicie dzięki skorzystaniu z kodów rabatowych dostępnych na Kupon.pl. Korzystajcie z kuponów rabatowych i oszczędzajcie!

2.    A może używane?

Nowe podręczniki to wydatek rzędu kilkuset złotych, stanowiące najdroższy element wyprawki każdego ucznia. W antykwariatach te same książki można kupić dużo taniej. Za używane podręczniki w zależności od stanu można zapłacić 30-50% mniej. Szkoły bardzo często organizują również kiermasze, na których uczniowie mają możliwość sprzedać swoje podręczniki. Warto też zrobić wywiad wśród znajomych, być może któryś z nich chętnie odsprzeda podręczniki po swoim starszym dziecku.

3.     Sprzedaj stare podręczniki

Po zakończeniu roku szkolnego rozpuść wici i podpytaj wśród znajomych, kto byłby chętny na zakup podręczników po twoim dziecku. Brak chętnych to nie przeszkoda.  Zamieść ogłoszenie na lokalnym portalu internetowym, zanieś książki do antykwariatu bądź poczekaj, aż szkoła zorganizuje wewnętrzny kiermasz. Dzięki sprzedaży odzyskasz część nakładu finansowego poniesionego na ich zakup. Fundusze ze sprzedaży wdzięcznie zasilą twój budżet wyprawkowy.

4.     Wyprzedaże

Pokochaj wyprzedaże. Od tej pory hasło „wyprzedaż” i „promocja” niech będą twoimi przyjaciółmi. Dzięki nim pozwolisz sobie na zakup droższych rzeczy, których w regularnej cenie byście zapewne nie kupili. Zaszalejcie na wyprzedażach, ale kupujcie „z głową”. Czasem niektóre rzeczy mogą poleżeć w domowym zaciszu, a śmiało się rozejdą w ciągu całego roku szkolnego. Skompletuj zapas materiałów plastycznych, papierowych i piśmienniczych. Pamiętaj o porównaniu oferty pomiędzy poszczególnymi sklepami.

5.     Nie podążaj ślepo za modą

Wybieraj modele plecaków czy piórników bardziej uniwersalne, nie kieruj się modą, która szybko przemija. Być może w oczach dziecka zostaniecie znienawidzeni za niekupienie plecaka z motywem „Krainy Lodu” czy „ Minionków”. Pamiętaj, że te artykuły mogą dziecku posłużyć dłużej niż jeden sezon. Zaszalej z tańszymi produktami typu zeszyty, worek na kapcie czy kredki.

6.     Skorzystaj z dofinansowania

Rodzice uczniów klas trzecich szkoły podstawowej oraz uczniów niepełnosprawnych mogą ubiegać się o dofinansowanie na zakup podręczników. W szczególnych przypadkach kwota dofinansowania może wynieść nawet 770 zł. O szczegółowych warunkach możecie przeczytać na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej.  Darmowe podręczniki otrzymają, oprócz uczniów klas pierwszych szkół podstawowych, także uczniowie klas drugich i czwartych szkół oraz klas pierwszych gimnazjów.

Dodatkowo warto zapoznać się z systemem pomocy socjalnej oferowanej przez Państwo i udać się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Być może parę groszy uda się uzyskać dzięki: dodatkowi z tytułu podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania lub z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego.

7.     Oszczędzaj

Warto pomyśleć o systematycznym oszczędzaniu przez cały rok i co miesiąc do skarbonki odkładać nawet drobne kwoty na ten cel. W skali roku możecie uzbierać całkiem ładną sumkę.

Jak widać nieźle trzeba się nagłowić i nakombinować by powrót do szkoły okazał się w rzeczywistości nie drogi i nie przyprawił o zawrót głowy każdego rodzica.

Nieśmiało, ale jednak, rośnie świadomość rodziców odnośnie kupowania zabawek dla dzieci. Coraz częściej sięgają oni po te drewniane. Szukają takich, które nie tylko wyglądają, bawią i cieszą, ale również uczą. A takie właśnie są drewniaczki:)

Świat zalewany jest plastikowymi, chemicznie barwionymi i wizualnie wypaczonymi zabawkami, które (na szczęście) wzbudzają coraz więcej kontrowersji wśród rodziców. A prawda jest taka, że dziecko nie potrzebuje migoczących, głośnych zabawiaczy, aby prawidłowo się rozwijać. Mało tego, jeśli z góry określa ona sposób zabawy, zamyka dziecku drogę do samodzielnego jej poznania, rozwijania własnej kreatywności i wyobraźni.

Bardzo cieszy mnie fakt, iż drewniaczki po latach stagnacji i zapomnienia wracają do łask. Sama jestem w nich zakochana i ciągle odkrywam ich nieograniczone możliwości. Zabawa nimi nigdy się nie nudzi, ponieważ te same klocki można przekształcać w coraz to nowe przedmioty, budowle, formy. Można puścić wodze wyobraźni i bawić się bez końca.

Nie tworzą barier i żadny gender im nie straszny – Maja zasuwa pociągiem, a Mateo nie widzi problemu w układaniu puzzelków z różowym słoniem:) A jaka frajda ze wspólnej zabawy klockami – choć i o wojnę nie trudno – szczególnie, że jedno buduje,  a drugie rujnuje:)

Dzięki bardzo szerokim możliwościom, drewniane zabawki, doskonale wspierają rozwój małego człowieka, pobudzają do kreatywności, wspomagają motorykę, uczą cierpliwości (często także rodziców). Można śmiało powiedzieć, że stymulują wszystkie zmysły, gdyż już sam dotyk drewna, odczucie jego ciepła, działa kojąco. Nieograniczone gamy kolorów i kształtów oddziaływują na wyobraźnię i odczucia sensoryczne.

Drewniaczki są trwałe, uniwersalne i ponadczasowe! Kupując je możemy być pewni, że zabawią nie tylko naszą pociechę ale i siostrę, brata, kuzyna, kuzynkę i będą z nami przez wiele pokoleń.

Te zabawki są w stu procentach bezpieczne. Wykonane z drewna, a to przemawia samo przez siebie.

Wybór drewniaków jest imponujący! Producenci dbają, by mogły się nimi cieszyć maluszki od pierwszych dni życia,  jak i starszaki, które zaznały już swoich wszechstronnych możliwości i mogą je szlifować dzięki tym mądrym zabawkom.

Dodam jeszcze na koniec, że dla mnie najważniejsze jest to, iż drewniane zabawki aktywują rodziców do zabawy z dzieckiem. Sprawiają, że rodzic zstępuje do poziomu dziecka i wraz z nim otwiera swoją wyobraźnię i daje mu 100% swojej uwagi, a tego dziecko najbardziej potrzebuje by prawidłowo się rozwijać. Taka niezmącona, czysta, pełna uwaga najwyższej jakości, jest najlepszym wyznacznikiem naszej miłości do dziecka.

Nieoświetleni piesi i rowerzyści to prawdziwa zmora polskich dróg, które i tak są w nie najlepszej kondycji. Stanowią śmiertelne zagrożenie na drodze nie tylko dla siebie. Obym nigdy nie musiała przekonać się, jak duże zagrożenie na drodze stanowi nieoświetlony rowerzysta czy pieszy.

Niestety w czasie ostatniego wakacyjnego wyjazdu nad morze doprowadzali mnie oni do szewskiej pasji. Jedzie lub idzie taki sobie wąskim poboczem, jezdnią (bo nie podoba mu się nieutwardzony pas pobocza) lub przechodzi na drugą stronę  w zupełnej ciemności, nie raz w stanie nieważkości zupełnie niewidoczny dla nadjeżdżającego kierowcy.  Najgorzej gdy odbywa się to na odcinkach leśnych. Nie wiem, chyba życie im niemiłe! Kamikaze jacyś, choć ci tracili życie “dla słusznej sprawy”, w którą wierzyli. Jeśli chcą być samobójcami niech skaczą z mola i kończą swój żywot, ale niech swoją głupotą nie narażają na utratę zdrowia i być może życia innych uczestników ruchu drogowego. Ja ze swoją rodziną chcę bezpiecznie podróżować bez względu na porę dnia. Nie chcę by mój mąż trafił za kratki za nieumyślne spowodowanie wypadku, do którego przyczynił się nieodpowiedzialny nieoświetlony pieszy czy rowerzysta.

Wkurza mnie, że mimo wzmożonej uwagi w myśl zasady ograniczonego zaufania na drodze, kierowca nie ze swojej winy może doprowadzić do tragedii i ponosić wszystkie jej konsekwencje prawne.

Mijając kolejnego nieoświetlonego delikwenta nie raz miałam ochotę wysiąść, walnąć w ten jego lekkomyślny „zakuty łeb” i wygarnąć, co o nim myślę. Nie raz przydałoby się wręczyć dodatkowo odblask czy latarkę. Niektórzy rowerzyści mieli rowery wyposażone w światła, ale chyba tylko od parady, ot tak dla ozdoby roweru, bo oczywiście wyłączone. Kamizelki odblaskowej czy innego małego odbijającego światło elementu również zapomnieli. Widać Skleroza w narodzie postępuje w zastraszającym tempie, oby mnie ominęła . Przydałoby się by prócz światła jeden z drugim włączył też myślenie! Sama jestem rowerzystą i bez względu na to czy korzystam ze ścieżki rowerowej czy pobocza, zawsze ale to zawsze w czasie mżawki czy zmierzchu włączam światło. Chcę bezpiecznie dojechać do celu i nie narobić sobie i komuś “biedy”.

Drogi rowerzysto pamiętaj o kamizelce odblaskowej, odblaskach i światłach, a ty pieszy użytkowniku drogi zadbaj chociażby o mały odblask czy opaskę odblaskową, jeśli uważasz, że kamizelka jest passe. Życie jest zbyt cenne by stracić je z czystej głupoty. Wystarczy włączyć myślenie. Pomyśl przede wszystkim o swoim zdrowiu, ale też o kierowcach, którzy wcale nie muszą jechać z zawrotną prędkością by doszło do tragedii. Mógłbyś spokojnie bez wyrzutów sumienia żyć, wiedząc że przez twoja głupotę ktoś zginął?

Włącz myslenie, bądź widoczny!

Szerokiej drogi i bezpiecznego dotarcia do celu.