Pomysł na prezent z okazji Dnia Babci i Dziadka od kilku dni już zaprząta nasze głowy. W końcu nawet małe dzieci wiedzą, że pod koniec stycznia swoje święto obchodzą dziadkowie. Na szczęście jest wiele przydatnych lub oryginalnych pomysłów na prezent z okazji Dnia Babci i Dziadka, tak więc mamy czym się inspirować.

Pomysł na prezent z okazji Dnia Babci i Dziadka

Pamiątka handmade

Własnoręcznie wykonany prezent dla dziadków będzie czymś, co szczególnie ich ujmie. Nie da się ukryć, że takie podarunki mają wielką sentymentalną wartość dla obdarowanych. Niezależnie od tego, czy czterolatek wykona laurkę, czy trzydziestolatka postanowi zrobić samodzielnie miły drobiazg – niepowtarzalną kartkę, okolicznościowy wiersz spisany na pięknym papierze, a może drewnianą zakładkę do książki, taki pomysł na prezent z okazji Dnia Babci i Dziadka będzie wyjątkowy.

Spersonalizowane prezenty 

Na rynku jest ogromny wybór różnych przedmiotów, które pozwalają na nadrukowanie imion ukochanych dziadków. Jeśli nie macie czasu lub umiejętności, by zrobić coś samemu, gotowy imienny kubek, poszewka na poduszkę czy brelok do kluczy może być dobrą alternatywą. W zależności od rodzaju upominku, często jest także możliwość zamieszczenia zdjęcia, wpisania życzeń lub dedykacji, co uczyni go jeszcze bardziej wyjątkowym. 

Zatrzymane chwile 

Oczywiście chodzi tu o fotografie. To zawsze pozostanie pięknym i mile widzianym prezentem, bo nic tak jak zdjęcia nie przywołuje cudownych wspomnień. I nie trzeba ograniczać się do klasycznej, stojącej ramki. Można kupić piękny album i załączyć do niego wywołane wspólne zdjęcia, podarować ramkę elektroniczną, fotoksiążkę, kalendarz, czy portret wykonany na podstawie zdjęcia.

Coś praktycznego

Są takie babcie i tacy dziadkowie, których najbardziej na świecie cieszą praktyczne prezenty. Tu mamy szerokie pole do popisu, bo w zależności od indywidualnych potrzeb lub zainteresowań, można bez problemu znaleźć coś, co im się przyda. 

Dużym powodzeniem cieszą się prezenty z półki medycznej, takie jak: pulsoksymetr, aparat do mierzenia ciśnienia, różnego typu masażery. Docenią to starsze osoby (nasi dziadkowie), które uskarżają się na różnego typu dolegliwości. Ci zaś, którzy już wszytko mają, lub są zdrowi lub młodsi (dziadkowie naszych dzieci) i nie muszą mieć, bardziej ucieszą się z upominku związanego z ich pasją. 

Coś miłego

Czyli książka, jako sprawdzony pomysł prezent z okazji Dnia Babci i Dziadka. Jeśli tylko dziadkowie są miłośnikami literatury, na pewno ucieszą się z książki podarowanej przez wnuka – warto wcześniej wybadać, po co sięgają najchętniej. Osobista dedykacja może być uroczą kropką nad i w tym dniu. A jeśli nie książka, to może pięknie oprawiony kalendarz z sentencjami, notatnik do prowadzenia osobistych zapisków, przepiśnik z miejscami na własne kulinarne pomysły lub porady? 

Wspólny czas

To bezcenny prezent, choć pomysł może wydawać się trywialny… Prawda jest jednak taka, że codzienność nie pozwala nam spędzać z dziadkami tyle czasu, ile byśmy chcieli. Obowiązki, praca, zajęcia dodatkowe sprawiają, że nie zawsze jest czas, by ot tak usiąść, spokojnie porozmawiać. Tym bardziej warto w Dniu Babci i w Dniu Dziadka skupić się przede wszystkim na nich. Znacie dziadków najlepiej, wiecie więc, czy bardziej ucieszy ich zaproszenie na szarlotkę z lodami do kawiarni (zobacz) i wpadniecie wraz z dzieciakami porozmawiać, obejrzeć wspólnie zdjęcia? Lub umówicie się na spacer, do kina, teatru czy w inne miejsce, które pozwoli Wam przyjemnie spędzić czas. Sprawdzone przepisy na sernik (kliknij), tiramisu czy też klasyczne drożdżowe (sprawdź) znajdziecie na portalu Przepisy.pl

Jakikolwiek pomysł na prezent z okazji Dnia Babci i Dziadka wpadnie Wam do głowy, najważniejsza jest pamięć, nie tylko od święta.

Zakwas żytni na chleb to temat, który poruszam po raz kolejny. Ten niezbędny do wypieczenia zdrowego chleba na zakwasie składnik jest prosty do przygotowania, ale wymaga poświęcenia mu nieco czasu i uwagi.

Obiecałam w poprzednim wpisie, że podpowiem, jak przechowywać zakwas żytni na chleb i jak go dokarmiać. Po pewnych początkowych trudnościach doszłam już do zdecydowanej wprawy, i mój trzymiesięczny zakwas raz w tygodniu robi swoją robotę, czyli pomaga upiec pyszny i chrupiący bochenek chleba 🙂

Zakwas żytni na chleb – jak przechowywać?

Często pojawia się pytanie, jak powinno się przechowywać zakwas żytni na chleb, jeśli nie pieczemy z niego codziennie. Ja raz w tygodniu wypiekam 3 bochenki chleba, więc zabezpieczam zakwas w lodówce. Trzymam go w dwulitrowym słoju przykrytym od góry materiałem. W niskich temperaturach dzikie drożdże z zakwasu odpoczywają, ale nadal “żyją”, oddychają – nie można więc zakręcać słoja na amen. U mnie ta metoda się sprawdza, muszę jedynie pamiętać, by raz w tygodniu zakwas dokarmić. 

Jak przechowywać zakwas żytni na chleb w inny sposób? Moja znajoma tak robi, gdy nie planuje przez dłuższy czas piec chleba, a ma problem z pamięcią o tym, by zakwas dokarmiać. Ona rozsmarowuje resztki aktywnego zakwasu po przygotowaniu chleba na papierze do pieczenia rozłożonego na blaszce i zostawia go na szafce na kilka dni – aż się nie zeschnie.

Można także ustawić piekarnik na temperaturę ok. 20-25°C, ale nie więcej, bo zamordujecie zakwas. Po 2-3 godzinach można suche płatki zakwasu włożyć do słoika i szczelnie go zamknąć. Tak samo się go przechowuje w przypadku suszenia na blaszce. A jak go aktywować? Dolejcie do niego tyle ciepłej (ok. 35°C), przegotowanej wody, by po wymieszaniu powstała gęsta papka. Gdy po czasie będzie widać, że zakwas pracuje (bąbelkuje), można go zacząć dokarmiać.

Zakwas na żytni chleb – jak dokarmiać?

Jak dokarmiać zakwas na żytni chleb? Powiem Wam, jak robię to ja.

Jeśli zamierzam w sobotę upiec chleb, w piątek rano wyjmuję zakwas z lodówki i pozwalam mu się ogrzać przynajmniej z godzinę. Najczęściej po dwóch, gdy pojawią się bąble, w osobnym naczyniu mieszam taką samą ilość mąki żytniej (wybieram typ 2000) i ciepłej (maksymalnie 40°C), przegotowanej wody. Mówi się, że wody i mąki nie może być mniej, niż 60 ml. Ja wykorzystuję trochę więcej, bo piekę na raz 3 bochenki chleba. 

Gdy dobrze wymieszam składniki powstaje papka, dodaję ją do starego zakwasu i odstawiam w ciepłe miejsce – szybko można zauważyć, że zakwas staje się bardzo aktywny, bo bąbli jest mnóstwo i zdecydowanie się podnosi. Po kilku – kilkunastu godzinach, wieczorem wykorzystuję go do ciasta na chleb (ciasto rośnie w blaszkach do rana).

Im starszy zakwas, tym mniej czasu potrzebuje, by zaczął działać. Gdy wezmę tyle zakwasu ile potrzebuję, resztę (musi zostać kilka łyżek do kolejnego dokarmienia) nakrywam ściereczką i wkładam do lodówki. Wyjmuję dopiero wtedy, gdy znów planuję upiec chleb na zakwasie. I tyle.

P.S. Po trzech latach od opublikowania tego wpisu i obrastania w kolejne doświadczenia dodam w odpowiedzi na komentarz, że zakwas przechowuję nie pod ściereczką a pod nakrętką, ale tylko ją nakładam, nie zakręcam. Nakładanie ściereczki i przytrzymywanie jej gumką recepturką zaczęło mnie irytować i skusiło do wprowadzenia zmian. 

Jakie słuchawki dla dziecka? Idealna odpowiedź powinna brzmieć: „żadne”, ale teoria teorią, a życie życiem. Zamiast więc całkiem demonizować, postaram się przybliżyć Wam wady i zalety słuchawek.

Jakie słuchawki dla dziecka? Słuchawki douszne kontra dokanałowe

Ich największą zaletą jest niska waga i mała objętość. Zmieszczą się do kieszeni kurtki albo plecaka. Sprawdzą w podróży albo podczas spaceru (co samo w sobie jest karygodne). I na tym ich zalety się kończą. Jakość dźwięku pozostawia wiele do życzenia, ale nie to jest największym problemem. Słuchawki douszne i dokanałowe zatykają przewód słuchowy, co niestety przekłada się na podwyższenie temperatury i wilgotności w przewodzie słuchowym, a tym samym zwiększenie ryzyka infekcji ucha. Dlatego powinny być używane krótko i tylko jako słuchawki awaryjne. Na pewno nie powinny służyć przez wiele godzin bez przerwy. Większe wątpliwości budzą oczywiście słuchawki dokanałowe, które wkłada się głęboko do kanału, tym samym całkowicie blokując dopływ powietrza do wnętrza ucha. Z drugiej strony to właśnie te słuchawki zapewniają lepszą izolację od dźwięków otoczenia i dlatego są chętniej wybierane, nie tylko przez dzieci. Są też dołączane do telefonów i jako takie królują na ulicach czy w komunikacji miejskiej.

Jakie słuchawki dla dziecka? Słuchawki nauszne

Wyglądają jak tradycyjne duże słuchawki z pałąkiem na głowie – każdy od razu wie, o co chodzi. Ale niech Was nie zmyli wygląd – nie wszystkie słuchawki nauszne są takie same. Różnią się nie tylko ceną i jakością odtwarzanego dźwięku, ale także przepuszczalnością powietrza, a co za tym idzie – dźwięków otoczenia. Tutaj mamy wyraźny podział na słuchawki nauszne zamknięte, półotwarte i otwarte. Te pierwsze dobrze izolują od otoczenia, ale podobnie jak douszne i dokanałowe niosą ze sobą ryzyko infekcji ucha przy długotrwałym użytkowaniu. Brak dostępu powietrza, podniesienie temperatury i wilgotności i… zapalenie ucha gotowe. Oczywiście nie po jednorazowym użyciu, ale wielogodzinne słuchanie muzyki dzień w dzień w słuchawkach zamkniętych nie jest najlepszym rozwiązaniem. Przeciwwagą są słuchawki otwarte, ale te z kolei dopuszczają dźwięki z zewnątrz, przy okazji sprawiając, że słuchawki „przepuszczają”, czyli pozwalają otoczeniu zgadnąć, jakiej muzyki dziecko słucha. Takie dźwięki dobywające się ze słuchawek są dość irytujące, więc jeśli nie chcemy narażać dziecka na zwracanie mu uwagi przez obcych ludzi, lepiej takowych słuchawek nausznych otwartych nie kupować, a na pewno nie do używania w miejscach publicznych. W domu jak najbardziej.

Niejakim kompromisem są słuchawki półotwarte, ale kompromis to kompromis, coś, czego najmłodsi nie uznają.

Jakie słuchawki dla dziecka? Słuchawki bezprzewodowe

Moim prywatnym zdaniem – w domu tak, na ulicy nie. Słuchawki bezprzewodowe niewątpliwie są wygodne, ale… zbyt łatwo ściągnąć je z głowy. Nie ufam ulicznikom, nic na to nie poradzę. Minusem intensywnego użytkowania takich słuchawek  jest konieczność częstego ładowania, o czym łatwo zapomnieć. Plusem – brak kabla, a więc duża swoboda ruchów.

Jakie słuchawki dla dziecka? Słuchawki z aktywną redukcją szumu

Kiedyś sobie takie kupię, serio. To magiczne słuchawki, które całkowicie redukują dźwięki otoczenia i to nie przez mega szczelne nauszniki. Po prostu „słuchają” co się dzieje dookoła, wychwytują dźwięki i wysyłają coś na kształt antydźwięków. Dwie fale nakładają się na siebie i w słuchawkach mamy upragnioną ciszę. Bardzo by mi się przydały do pracy, szczególnie że mam uciążliwego sąsiada. Jednak nie kupiłabym takich słuchawek dziecku i to nie tylko dlatego, że te dobre kosztują około tysiąca złotych. Uważam, że całkowite odcięcie dziecka od dźwięków zewnętrznych może być dla niego niebezpieczne, szczególnie w otwartej przestrzeni. Słuchawki z aktywną redukcją szumu dla dziecka? Jeśli ktoś ma dużo kasy, to tak, ale tylko w domu.

Aha, znawcy twierdzą, że coś za coś. Technologia redukująca zewnętrzne hałasy przy okazji znacząco pogarsza jakość słuchanej muzyki.

Jakie słuchawki dla dziecka? Słuchawki z ograniczeniem głośności

Muszę przyznać, że w tym miejscu mam sporo wątpliwości. O ile nie neguję konieczności ograniczania decybeli dzieciom, o tyle wieści, jakimi karmi mnie internet, nie brzmią wiarygodnie. Zdaniem wujka G. słuchanie przez dziecko muzyki codziennie przez dziesięć godzin, z głośnością określaną na 85 dB jest dla małych uszu bezpieczne. Hmmm… Maksymalny hałas to 100 dB, ale 85 też nieźle daje w kość. Ciężko mi uwierzyć, że takie natężenie dźwięków jest obojętne dla dziecięcych uszu i psychiki. Jednak wiedziona blogerską uczciwością muszę napisać, że na rynku są takie właśnie słuchawki, stworzone specjalnie z myślą o dzieciach, które nie emitują dźwięków głośniejszych niż 85 dB. Może w przypadku młodzieży ma to jakiś sens…

Oczywiście teoretycznie możemy kontrolować, jak głośno dziecko słucha muzyki, ale znowu: „teoria teorią, a życie życiem”. Są nawet aplikacje ograniczające decybele, ale nie ma się co łudzić, jeśli my je umiemy włączyć, to dzieci umieją je wyłączyć.

Jakie słuchawki dla dziecka? Podsumowanie

Moim prywatnym zdaniem na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Każde dziecko jest inne, ma inne potrzeby, inaczej słyszy dźwięki i inaczej na nie reaguje. Co innego jest dla niego wygodne, a co innego uwierające. Jedno dziecko pokocha słuchawki douszne, drugie będzie narzekało na ich niestabilność. Podobnie z nausznymi – jedno dziecko je polubi, inne będzie narzekało na uciskanie.

A co z dbałością o słuch? Tu nie pomogą żadne słuchawki, jeśli nie nauczymy dziecka, że słuchanie non stop muzyki „na cały regulator” nie jest dla niego bezpieczne.

Moje dziecię samo sobie wybrało słuchawki nauszne (zdaniem dziecka wygodniejsze) metodą przetestowania kilku egzemplarzy w sklepie. Chociaż nie jestem pewna, czy ostatecznym argumentem nie był fioletowy kolor 😉 A i tak w domu obowiązują limity na ich używanie.  

Zdjęcie: Pixabay