Nie wiem jak wy, ale ja mam już powoli dość tych ulew i burz. Letnie burze z mojego dzieciństwa, w żadnym stopniu nie przypominają tego, co teraz się dzieje. Po ostatnim takim urwaniu się chmur, powaliło u rodziców jedno drzewo. Nie byle jakie – śliwę. A teraz ja tkwię w kuchni i smażę i duszę powidła śliwkowe.

Tym razem powidła śliwkowe – moje pierwsze w życiu – zrobiłam ze śliwek o tajemniczej nazwie renkloda, a ja znam je pod nazwą ulena, wy też? W tym roku tak obrodziła śliwa u moich rodziców, że gałęzie dosłownie się uginały. Pech chciał, że po burzowej nocy, rankiem drzewo leżało już na ziemi wyrwane z korzeniami. Przejeść wszystkich nie jesteśmy w stanie więc zabrałam się do roboty i mam dla was dwa mało wymagające przepisy na powidła śliwkowe.

Powidła śliwkowe z imbirem i kardamonem

Składniki:

• 2 kg śliwek ulen/renklod – wypestkowanych
• 5 łyżek cukru kryształu
• szczypta kardamonu lub pół łyżeczki cynamonu
• niewielki kawałek świeżego, startego imbiru
• małe słoiczki z wieczkami

Przygotowanie:

1. W pierwszej kolejności wyjmuję pestki i kroję śliwki na połówki.
2. Wsypuje je do dużej, głębokiej patelni, zasypuje cukrem i zostawiam na godzinkę by puściły sok.
3. Następnie duszę je na niewielkim ogniu przez kolejną godzinkę i odstawiam
4. Wracam do nich wieczorem, dodaję kardamon i imbir i znów duszę około godzinkę – tym razem warto już przy nich stać i często mieszać.
5. Powidła śliwkowe pozostawiam na noc i następnego ranka znów duszę godzinkę, by mocno zgęstniały.
6. Ostatni krok to przełożenie gorących powideł do słoików i ewentualna pasteryzacja.

Tradycyjne powidła śliwkowe z renklod

Składniki:

• 1,5 kg śliwek ulen/renklod – wypestkowanych
• 1,5 szklanki cukru kryształu
• małe słoiczki z wieczkami

Przygotowanie:

1. W pierwszej kolejności wyjmuję pestki i kroję śliwki na połówki
2. Wsypuje je do dużej, głębokiej patelni, zasypuje cukrem i zostawiam na godzinkę by puściły sok.
3. Następnie duszę je na niewielkim ogniu przez kolejną godzinkę i odstawiam.
4. Wracam do nich wieczorem i znów duszę około godzinkę – tym razem warto już przy nich stać i często mieszać.
5. Powidła śliwkowe pozostawiam na noc i następnego ranka znów duszę godzinkę, by mocno zgęstniały.
6. Ostatni krok to przełożenie gorących powideł do słoików i  ewentualna pasteryzacja.

Pasteryzacja jest najlepszym sposobem na utrwalenie domowych przetworów. Polega na podgrzaniu w naszym przypadku zamkniętego słoika z powidłami do temperatury ok 85-95 stopni Celsjusza w piekarniku, garnku z wodą, który wcześniej należy wyłożyć starą gazetą i pozostawić przez około 20 min.

Wykonane powidła śliwkowe idealnie nadają się do deserów, kanapek, ciast, a także mięsnych dań. Wystarczy odkręcić wieczko słoiczka i dać się ponieś wyobraźni. Teraz jest najlepszy czas na zrobienie własnych, domowych przetworów. Nawet teściowa będzie chwaliła twoje powidła śliwkowe. Spróbuj mi tylko nie uwierzyć.  =p

Z okazji Igrzysk Olimpijskich pojawiła się w telewizji reklama, przy której się wzruszam. W krótkim filmie poznajemy cztery mamy i widzimy, jakie wsparcie dawały i wciąż dają swoim dzieciom – sportowcom olimpijskim.

Migawki z walki o medale przeplatają się ze scenami z dzieciństwa. Mama wyciąga rękę do córeczki podczas huraganu, inna idzie z nastoletnią córką na trening, podczas, gdy ta słyszy zaczepki kolegów. Trzecia matka uspokaja syna w samolocie podczas turbulencji, a ostatnia wspiera dziecko po ciężkim treningu, mimo dzielących ich kilometrów.

To nie są sytuacje niezwykłe, spektakularne czy heroiczne. Są to codzienne gesty i słowa, które nabierają ogromnego znaczenia. Powtarzane przez wiele matek na całym świecie.

Dziękuję za tę reklamę, bo przez to, że wzrusza, każe się zatrzymać i wymusza refleksję. Żyjemy w czasach, gdy matka jest szczególnie mocno poddawana ocenie, jest obserwowana, krytykowana i często osądzana jako winna. Tak powinna, a tak nie powinna. Bo to taka rola, która z automatu wciąga kobietę na piedestał. A nie ma ludzi idealnych i we wszystkim doskonałych. Każdy człowiek ma prawo popełniać błędy i mieć własne słabości.

Także mama! Ona jest tylko człowiekiem – z krwi i kości, i z wszystkimi jego niedoskonałościami, ale ma coś wyjątkowego – jest dla dziecka ważna. Po prostu. Macierzyństwo wydobywa z kobiet wewnętrzne niesamowite zasoby. Jej określone spojrzenie, przytulenie czy zdanie wypowiedziane w odpowiednim momencie bardzo dużo znaczy. Czasem rozpieszcza, czasem egzekwuje, jak trzeba ukarze, wysłucha, pomilczy… Kieruje się instynktem. Jest.

Codzienne zmaga się z własnymi słabościami i problemami, a to wszystko po to by wspierać, być obok i obdarzać miłością dziecko. By przekazać i pokazać mu, że może osiągnąć wszystko czego chce, żeby nic go nie blokowało. Bo mamy zazwyczaj chcą, by dzieci odważnie spełniały się w życiu.

Jeśli czujesz się niepewną w swojej macierzyńskiej roli…

jeśli jest Ci ciężko w rodzicielskich zawirowaniach…

jeśli czasem słyszysz słowa krytyki…

jeśli wątpisz, czy idziesz w dobrym kierunku i zastanawiasz się, czy to ma sens…

– znajdź w sobie siłę. Masz ją na pewno. Potrzeba wiele siły, by dać komuś siłę.

Zobacz reklamę:

Po pysznych drożdżówkach z jagodami, które możecie znaleźć tutaj oraz pierogach z jagodami, przyszedł czas na kolejną wariację na temat 😉

Tym razem potrzebowałam coś szybkiego, na już, bez przygotowywania wcześniej ciasta. Padło na łatwe w przygotowaniu jagodowe muffiny przepis poniżej. W końcu wymieszać trochę składników może nawet mój pięciolatek 😛 Sprawdźcie sami!

Potrzebne będą:

300 g mąki pszennej
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 łyżeczka sody
80 g cukru
1 jajko
220 ml maślanki, kefiru lub jogurtu naturalnego
125 ml oleju rzepakowego lub słonecznikowego
ok. 150 g jagód (poza sezonem można użyć mrożonych)

Przygotowanie:

1. W jednym naczyniu łączę wszystkie suche składniki – mąkę, sodę, proszek do pieczenia i cukier, natomiast w drugim mokre – maślankę, jajko i olej.
2. Wlewam składniki mokre do suchych. Mieszam delikatnie tylko do połączenia składników. Dodaję jagody i delikatnie mieszam. Gdyby ciasto było zbyt gęste można dodać 1-2 łyżki maślanki.
3. Nagrzewam piekarnik do temperatury 180 stopni. Ciasto przekładam do foremek. Użyłam silikonowych więc nie potrzebowałam papilotek.
4. Piekę muffiny ok 25-30 minut do tzw suchego patyczka. Zostawiam w foremkach do ostygnięcia.

Prawda, że proste? Smacznego :-).