Powiedzieć, że jagody kamczackie są owocami o dużej wartości odżywczej, to jakby nic nie powiedzieć. Te niepozorne, mało wciąż znane w naszym kraju owoce, ze względu na niezwykłe bogactwo zawartych w nich prozdrowotnych składników zaliczane są do kategorii tzw. superfood. Warto więc się nimi zainteresować, zwłaszcza, że w czerwcu zaczynają się ich zbiory, a Polska jest światowym potentatem w ich produkcji.

Dietetycy i lekarze mówią w tej kwestii jednym głosem: w ramach zdrowego żywienia i szeroko pojętej profilaktyki, trzeba jak najczęściej jeść warzywa i owoce. Jeśli zaś chodzi o owoce, to eksperci ds. żywienia zachęcają szczególnie do sięgania po te mniej słodkie, sezonowe i lokalne. Przykładem takiego właśnie owocu, który dodatkowo wyróżnia się szczególną wartością odżywczą i prozdrowotną, jest jagoda kamczacka, znana na świecie pod nazwą haskap.

Jakie są walory zdrowotne jagód kamczackich?

„Badania naukowe potwierdziły szeroki zakres właściwości antyoksydacyjnych, ściśle związanych z aktywnością przeciwzapalną, antynowotworową, neuroprotekcyjną oraz kardioprotekcyjną. Ponadto udowodniono działanie antyseptyczne, antywirusowe, przeciwdrobnoustrojowe, a także przeciwcukrzycowe. Wymienione cechy są efektem między innymi zawartych w jagodzie aktywnych związków fenolowych, do których należą antocyjany, kwas chlorogenowy, kwercetyna. W owocach jagody kamczackiej zostały również zidentyfikowane związki irydoidowe, które można odnaleźć w nielicznych owocach, takich jak dereń, żurawina czy borówki. Owoce charakteryzują się również wysoką zawartością witaminy C. Ilość składników bioaktywnych różni się pomiędzy odmianami”  – podsumowują w opracowaniu na temat właściwości prozdrowotnych jagód kamczackich specjalistki z Katedry Technologii Owoców, Warzyw i Nutraceutyków Roślinnych Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu: mgr Marta Gołba, dr hab. Alicja Z. Kucharska i dr hab. Anna Sokół-Łętowska.

Według specjalistów, dzięki dużej zawartości składników o działaniu antyoksydacyjnym (przeciwutleniającym), ale także błonnika, magnezu, potasu, manganu i witaminy K, regularne jedzenie jagód kamczackich pomaga przeciwdziałać rozwojowi wielu groźnych chorób przewlekłych, w tym m.in. chorób układu krążenia, chorób neurodegeneracyjnych, chorób wątroby, chorób jamy ustnej i układu pokarmowego czy też chorób oczu.

Ochronne działanie wynika w dużej mierze ze zdolności zawartych w jagodach antyoksydantów (zwłaszcza cyjanidyno-3-O-glukozydu) do redukcji tzw. stresu oksydacyjnego, czyli zwalczania wolnych rodników, których nadmiar w organizmie może prowadzić do uszkodzenia wrażliwych struktur komórkowych, w tym m.in. DNA. Ma to znaczenie nie tylko w profilaktyce wspomnianych wyżej chorób, lecz także w opóźnianiu procesów starzenia się organizmu.

Lista konkretnych korzyści dla zdrowia, jakie można odnieść z regularnego jedzenia jagód kamczackich jest naprawdę długa. Warto jednak wspomnieć jeszcze o trzech.

„Zarówno krótko, jak i długotrwałe spożycie jagód prowadzi do obniżenia poziomu cholesterolu oraz trójglicerydów. Istotnym związkiem obecnym w jagodzie kamczackiej jest kwercetyna, która ma zdolność obniżania ciśnienia krwi. Dodatkowo wykazano, że roślina ma pozytywny wpływ na nadczynność tarczycy, redukując poziom hormonu TSH w organizmie” – czytamy we wspomnianym opracowaniu.

Jednocześnie jagody kamczackie są niskokaloryczne: wartość energetyczna 100 g tych owoców dostarcza tylko około 60 kcal. Nic dziwnego zatem, że zalicza się je do tzw. kategorii superfood, czyli produktów spożywczych o wybitnych walorach prozdrowotnych.

Warto w tym miejscu dodać, że dietetycy i lekarze na całym świecie zgodnie doceniają wyjątkowe walory odżywcze oraz zdrowotne zarówno jagód kamczackich, jak i innych owoców jagodowych.

„Jeśli owoce jagodowe nie są jeszcze częścią twojej codziennej diety, najwyższy czas to zmienić! Jeżyny, borówki, maliny i truskawki to świetne opcje żywieniowe, dzięki wysokiej zawartości przeciwutleniaczy, witamin, składników mineralnych i błonnika, które pomagają zmniejszyć ryzyko rozwoju raka i innych chorób przewlekłych. Ważne jest, aby jeść różnorodne owoce jagodowe, aby móc jak najszerzej czerpać korzyści z różnych witamin i składników mineralnych, które te owoce mają do zaoferowania” – podkreśla Sheena Patel Swanner, dyrektor ds. programów żywieniowych w Amerykańskim Instytucie Badań nad Rakiem (AICR).

Jedynym poważnym mankamentem jagód kamczackich wydaje się być ich mała trwałość – źle bowiem znoszą one transport i przechowywanie. W kontekście dłuższego przechowywania specjaliści radzą, aby w ramach ograniczania strat cennych składników, blanszować jagody parą przed ich zamrożeniem oraz później odmrażać je za pomocą kuchenki mikrofalowej.

Dlatego warto trzymać rękę na pulsie i skorzystać z sezonu zbiorów jagód kamczackich, trwającego w Polsce w czerwcu i lipcu – aby móc konsumować je w stanie maksymalnie świeżym, gdy są najbardziej wartościowe.

Jagodowe superowoce na talerzu, czyli garść przepisów na „kamczatkę”

Z uwagi na oryginalny, wytrawny smak, jagody kamczackie uważane są przez wiele osób za przysmak tylko dla prawdziwych koneserów. Szefowie kuchni, cukiernicy oraz przetwórcy żywności zaczynają jednak dostrzegać i doceniać ten owoc, a także pomagać w jego promowaniu wśród polskich konsumentów.

Przykładem takiego działania jest np. otwarte dla wszystkich zainteresowanych wydarzenie pod nazwą „Owocowe lato”, które polscy plantatorzy organizują w Centrum Praskim Koneser. Chodzi o specjalny, wakacyjny targ owocowy, rozpoczynający działalność 3 lipca, na którym będzie może poznać m.in. jagody kamczackie, zobaczyć ich sadzonki, a także skosztować szerokiej gamy przetworów, dań i deserów przygotowanych na bazie tych, a także innych owoców, przez restauratorów.

W tym kontekście warto od razu wskazać kilka sprawdzonych pomysłów na wykorzystanie jagód kamczackich w kuchni. Do najpopularniejszych, proponowanych przez znawców tematu potraw z ich udziałem należą np.: lody jagodowe, biszkopty z liofilizowaną jagodą kamczacką, sernik z chia i jagodą kamczacką czy też panna cotta z sosem z jagody kamczackiej.

Warto zacząć od najprostszego przepisu – na prozdrowotne lody jagodowe:

weź 400 g zamrożonych jagód kamczackich i 150 g sera mascarpone,
składniki dokładnie zmiksuj w blenderze,
uzyskaną masę przełóż do rękawa cukierniczego – najlepiej wyciskać ją do foremek,
opcjonalnie można dodać jakiś słodzik,
zamrozić.

Więcej przepisów na potrawy i przetwory z jagód kamczackich możesz znaleźć TUTAJ.

Smacznego i na zdrowie!

Wiktor Szczepaniak, zdrowie.pap.pl

Materiał przygotowany we współpracy z Krajowym Związkiem Grup Producentów Owoców i Warzyw.

Źródła:

AICR: „Enjoy the Health Benefits of Berries”.

Molecules: „Health Properties and Composition of Honeysuckle Berry Lonicera caerulea L. An Update on Recent Studies”.

EFSA: „Technical Report on the notification of berries of Lonicera caerulea L. as a traditional food from a third country pursuant to Article 14 of Regulation (EU) 2015/2283”.

Journal of Functional Foods: „The potential health benefits of haskap (Lonicera caerulea L.): Role of cyanidin-3-O-glucoside”.

Informacje na temat jagód kamczackich ze strony internetowej The European Federation of the Associations of Dietitians (EFAD).

Żywność. Nauka. Technologia. Jakość.: „Jagoda kamczacka – właściwości prozdrowotne owoców i możliwości ich zastosowania”.

Materiały prasowe kampanii „Czas na polskie superowoce”.

Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej – zalecenia dotyczące konsumpcji warzyw i owoców.

Źródło informacji: Serwis Zdrowie

Domowe sposoby na mrówki przydadzą się zwłaszcza latem, kiedy te, skądinąd pożyteczne owady, mają niemiły zwyczaj wpraszać się nam do domów. Walka z nimi nie należy do przyjemnych, szczególnie że mrówki często urzędują w kuchni, co skutecznie zniechęca do sięgnięcia po środki chemiczne. Na szczęście można sobie z nimi poradzić inaczej.

Jak pozbyć się mrówek z domu? Poznaj domowe sposoby na mrówki

Radykalne sposoby na mrówki

Radykalne, bo mrówki nie tylko więcej nas nie odwiedzą, co samo w sobie jest jak najbardziej pożądane, ale też najpewniej zakończą swój żywot. No ale to wojna i to taka, w której nie bierze się jeńców.

Na pewno masz w kuchni sól. Jeśli jakimś cudem jej zabrakło, wykorzystaj cynamon, proszek do pieczenia lub pieprz. Wybranym produktem posyp miejsce, w którym widujesz mrówki, np. „ścieżkę”, którą mają zwyczaj chodzić. Mrówki zaniosą ten prezent do swojego mrowiska i… przestaną przychodzić.

Domowe sposoby na mrówki – miód

Ten sposób jest jeszcze bardziej radykalny niż poprzedni. Nie tylko zabijesz mrówki, ale też będziesz tego naocznym świadkiem. Rzecz dla osób o mocnych nerwach lub desperatów, którzy chwycą się każdego sposobu, by pozbyć się niechcianych gości z kuchni.

Na płaskim talerzyku lub przykrywce od słoika wyłóż miód i połóż na trasie mrówek. Na pewno zainteresuje je słodki przysmak. Sęk w tym, że jak raz wejdą w miód, to już z niego nie wyjdą. Na bieżąco usuwaj martwe mrówki i dokładaj nowy miód, tak długo, jak długo będzie się cieszył jakimkolwiek zainteresowaniem.

Domowe sposoby na mrówki – zapachy, których te owady nie lubią

Jeśli chodzi o powonienie, to u mrówek działa ono inaczej niż u ludzi. Drażnią je zapachy, które my uważamy za całkiem przyjemne. Lawenda, majeranek, mięta, a nawet liście pomidorów wydzielają zapachy, których mrówki nie lubią i omijają szerokim łukiem. Jeśli mrówek jest niewiele i nie są bardzo uciążliwe, można potraktować je tym łagodnym sposobem.

Ryż na mrówki – sprawca cichego samobójstwa

Ryż, podobnie jak przyprawy, można wysypać tam, gdzie mrówki mają zwyczaj chadzać. Na pewno zainteresuje je ten przysmak i zaniosą go do mrowiska. Niestety dla siebie mrówki nie mają świadomości, że ryż zacznie fermentować i wydzielać toksyny, które są dla nich trujące. No cóż, same sobie zgotują ten los…

Drożdże na mrówki – działają podobnie, jak ryż

Mrówki to łakomczuchy i chętnie jedzą drożdże. Wykorzystaj to, przygotowując drożdżowy preparat na mrówki. Wymieszaj po 100 g drożdży i cukru, następnie zalej to litrem wody. Pozwól, by mikstura dojrzewała przez godzinę. Później rozlej ją do płaskich pojemników, np. na spodeczki i poczęstuj mrówki.

Wyprowadź mrówki z domu… cukrem

Jeśli chcesz zachować się humanitarnie, bo w gruncie rzeczy nie masz nic przeciwko mrówkom, możesz poczęstować je cukrem. Usyp ścieżkę cukru tam, gdzie chodzą mrówki, poprowadź ją na zewnątrz domu. Na końcu usyp nieduży kopczyk. Jest ogromna szansa, że mrówki dojdą po nitce do kłębka i do domu już nie wrócą. Niestety gwarancji nie ma. Być może zechcą być poczęstowane jeszcze raz.

Domowe sposoby na mrówki – kit

Nie namawiam nikogo do częstowania mrówek kitem, zresztą pewnie by nie skorzystały. Natomiast kit może się bardzo przydać do uszczelnienia wszelkich otworów, którymi mrówki dostają się do domu. Jeśli udało Ci się zobaczyć, którędy składają odwiedziny, po prostu zaklej to miejsce. Kit jest bardzo szczelny, a gdy stwardnieje, mrówki na pewno go nie sforsują.

Domowe sposoby na mrówki – ocet

Ocet sam w sobie nie odstrasza mrówek, natomiast sprawi, że nie będą umiały odnaleźć drogi do Twojego domu. Może o tym nie wiesz, ale mrówki zostawiają po sobie niewidzialny i bezwonny dla nas ślad – ścieżkę, po której wędrują z Twojego domu do mrowiska i z powrotem. Jeśli wyczyścisz ją roztworem wody i octu – ślad zniknie, a mrówki nie wrócą.

Cytrusy przeciwko mrówkom?

Ponoć mrówki nie lubią zapachów cytrusowych i można je przegonić np. skórką pomarańczową lub aromatem do ciasta. Nie do końca jestem co do tego przekonana, bo u mnie w domu mrówki co roku na wiosnę pojawiają się na drzewkach cytrynowych. Ale też nie próbowałam ich straszyć skórką z cytryny, więc pewności nie mam, może lubią zapach liści, ale owoców niekoniecznie.

Jak zapobiegać wizytom mrówek w domu?

Zgodnie z zasadą, iż lepiej zapobiegać niż leczyć, zrób wszystko, by mrówki nie składały Ci niezapowiedzianych wizyt. Nie składuj naczyń i garnków z całego dnia, zmywaj na bieżąco, jeśli nie masz zmywarki. Nie trzymaj na wierzchu żadnego jedzenia, zwróć uwagę, czy na kuchennym blacie nie leżą okruchy. Na bieżąco wyrzucaj śmieci i odkurzaj dywan, zwłaszcza jeśli masz małe dzieci, które lubią sobie w czasie zabawy pochrupać ciasteczka.

Przytulanie to czynność tak bardzo naturalna, że raczej nikt się nie zastanawia, ile dobrego daje nam ten drobny, ale bardzo istotny gest. Wyciągnięcie do bliskiej osoby ramion lub wtulenie się w kogoś w trudnej chwili bywa lekiem na całe zło. Dzieci szukają bliskości instynktownie, natomiast dorośli często zapominają, jakie to jest przyjemne i potrzebne jednocześnie. 

Przytulanie jest ważne, dlatego przytulać się do bliskiej osoby trzeba jak najczęściej. Buduje ono poczucie bezpieczeństwa, wzmacnia więzi, koi zszargane nerwy i daje pewność, że nie jesteśmy sami, choćby wszytko się przeciwko nam sprzysięgło. Co jeszcze zawdzięczamy przytulaniu osób, które kochamy?

Przytulanie poprawia humor

Przytulanie podnosi poziom serotoniny, czyli hormonu szczęścia, oraz oksytocyny, zwanej hormonem miłości i przywiązania. Chwila przytulania pomoże przegonić złe myśli i złapać nieco dystansu od problemów. 

Koi ból

Przytulanie ma moc łagodzenia bólu zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego. To również zasługa zwiększonego wydzielania oksytocyny. Wystarczy spojrzeć na dziecko, które np. się potłucze i od razu biegnie do mamy lub taty – wzięcie je w ramiona pozwala na szybsze wyciszenie się malucha. 

Przytulanie odstresowuje 

Fizyczna bliskość kochanej osoby łagodzi napięcie nerwowe, obniża poziom stresu i lęku, redukuje napięcie mięśniowe. Zastrzyk pozytywnych emocji sprawia, że łatwiej jest odciąć się od tego, co nas przytłacza i podejść za drugim razem z większym spokojem do problemu. Ważne staje się tu i teraz. Dla wielu osób przytulenie stało się formą skutecznej relaksacji. 

Chroni przed chorobami

Ponieważ przytulanie jest świetnym sposobem na redukowanie poziomu stresu, tym samym chroni zdrowie. Nadmiar stresujących sytuacji negatywnie wpływa na ciało i psychikę, zwiększając ryzyko wystąpienia m.in. nadciśnienia tętniczego, zespołu jelita drażliwego, czy zawału. Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles wykazało, że przytulanie aktywizuje receptory czuciowe na skórze, obniża ciśnienie krwi i poziom kortyzolu (hormon stresu) we krwi.

Podnosi samoocenę

Przytulanie wycisza, uspokaja, wzmacnia emocjonalną odporność na to, co mówią inne osoby. Daje energetycznego „kopniaka”, gdy idzie za tym przekaz – jestem tu, nie jesteś sam/sama. Chwilowa ucieczka w ramiona bliskiej osoby koi lęk i pozwala poczuć się  swobodniej w sytuacji, która może być mało komfortowa. To szczególne zapewnienie, że jesteśmy kochani i ważni.

Ważne jest nie tylko, by się przytulać, ale także, by robić to odpowiednio często. Virginia Satir, amerykańska psychoterapeutka, twierdziła, że „by przeżyć, trzeba nam czterech uścisków dziennie. By zachować zdrowie, trzeba ośmiu. By się rozwijać – dwunastu”. 

Przytulajmy się więc bez limitu i na zdrowie.