Idealny pokój dziecięcy powinien łączyć bezpieczeństwo z komfortem oraz funkcjonalność z kreatywną atmosferą. Miejsce dla kilkuletnich maluchów niekoniecznie sprawdzi się jako pokój pierwszoklasistów. Wtedy musimy przeprowadzić remont pokoju dziecięcego.

„Wyjechali na wakacje wszyscy nasi podopieczni”, jak śpiewał Kazik w nieśmiertelnym przeboju „Gdy nie ma dzieci”. I to właśnie najlepszy czas, aby zabrać się za prace remontowe. Ferie, wakacje, a nawet przerwa świąteczno-noworoczna – oto najlepsze momenty na szybki lifting pokoju dziecięcego. Oczywiście warto mieć pod ręką gotowy plan działań, a przede wszystkim jasną wizję tego, co będziemy zmieniać. Pomysł na nowy pokój powinien brać pod uwagę wygodę i kwestie praktyczne, ale niebanalne znaczenie będzie mieć również koszt materiałów oraz czasochłonność ewentualnych prac. Najlepiej przeprowadzić symulację opierając się na uśrednionym koszcie, np. pokoju dla przedszkolaków albo dla pierwszoklasistów.

Po pierwsze: podłoga

Zaczynamy od podłóg, bo w pokoju dziecięcym to fundamentalna sprawa. Parkiety drewniane odpadają z powodu narażenia na szybkie zniszczenie przez bieganie, skakanie, czy turlanie przedmiotów. Wytarte, wybrakowane drewno nie będzie wyglądać najlepiej, prawda? Warto wybrać coś miękkiego. Rozwiązaniem są oczywiście dywany lub frota. Zdecydowanie najlepszą opcją będzie wykładzina PCV o cechach antypoślizgowych i odporna na nacisk. Kolorowa, welurowa podłoga będzie zachęcać do udanych zabaw, a jednocześnie zagwarantuje bezpieczeństwo Twoim pociechom. Jej montaż jest niezwykle prosty. Do przyklejenia wykładziny z PCV do przygotowanego wcześniej podłoża posłużą sprawdzone zaprawy klejące. Później wystarczy zamontować listwy przypodłogowe, które polepszą finalne wrażenie. Koszt takiej podłogi jest relatywnie nieduży i powinien zmieścić się w tysiącu złotych, licząc własny montaż.

Po drugie: ściany

Zazwyczaj remont zaczniemy od likwidacji efektów zabaw naszych pociech, czyli uszkodzeń ścian, jak zarysowania i dziury. Szpachlowanie i szlifowanie wykonamy przed gruntowaniem ścian, a po nim możemy wreszcie zacząć malować. Najtańsza opcja to wymalowanie całej powierzchni na jednolity kolor. Jak wiadomo, dzieciaki lubią kolor. Mozaika barw znacznie lepiej wpłynie na kreatywność dziecka niż monotonna biel. Jesteśmy zdania, że w pokoju dziecięcym nie ma miejsca na nudę. Dlatego sugerujemy malowanie w różnokolorowe pasy. Niestety to rozwiązanie wiąże się ze zwiększonymi wydatkami i jest bardziej czasochłonne w wykonaniu. Kompromisowym rozwiązaniem będą tapety. Ich główna zaleta, oprócz ceny, prostoty montażu i mnogości wzorów, to optyczne powiększanie pomieszczenia. Polecamy tapety winylowe lub fototapety edukacyjne. W przypadku farb warto wybrać rodzaje odporne na zabrudzenia i umożliwiające zmywanie. Malowanie pokoju dziecięcego przeciętnej wielkości nie powinno wynieść więcej niż kilkaset złotych. Położenie tapet będzie jeszcze tańsze.

Po trzecie: sufit

Zamiast malować sufit na biało, polecamy trochę poszaleć. To doskonałe miejsce na nietuzinkowe dekoracje. Każde dziecko będzie zachwycone, gdy będzie mogło co wieczór zasypiać pod chmurką na suficie. Taki kształt można łatwo uzyskać przy użyciu płyty gipsowej. Chmurka, kwiatki, kotki i pieski – wystarczy wyciąć odpowiedni kształt i przymocować do sufitu. Uzyskane formy można fantazyjnie pomalować i w ten sposób zagwarantować pociechom najbardziej kolorowe sny. Jeżeli wydaje się to zbyt pracochłonne, można sięgnąć po gotowe naklejki na ściany i sufity, np. w postaci gwiazdek. Warto zadbać o przytulną atmosferę.

Po czwarte: wyposażenie

Gdy mamy już piękną, kolorową wykładzinę z weluru i fantazyjnie udekorowane ściany oraz sufit, możemy zabrać się za meblowanie pokoju. Obfitość dostępnych wzorów i rodzajów gwarantuje, że najbardziej wybredni znajdą coś dla siebie. Najistotniejsza cecha to wytrzymałość, bo meble w pokoju dziecięcym mogą zostać wystawione na wiele prób. Każdy, kto budował w dzieciństwie „bazę” z krzeseł wie o czym mowa. Dlatego warto wybrać rzeczy wykonane solidnie, które nie rozpadną się po kilku tygodniach. Najlepiej sięgnąć po wyposażenie ze średniej półki, koniecznie dostosowane do wzrostu dziecka. Pokój dziecięcy to nie tylko miejsce zabaw, ale również nauki i snu. Pamiętajmy o odpowiednim oświetleniu i wygodnych łóżeczkach.

Poprzez akcję #BuildToGive grupa LEGO zachęca rodziny do kreatywności i pomocy w dostarczeniu radości z zabawy 1,5 milionowi dzieci w potrzebie.

Pradawny Las to świeżynka na rynku gier planszowych. Należy do gier nieco cięższego kalibru, ale po kilku rozgrywkach będzie jak spacerek po mrocznym pradawnym lesie. Na pomoc graczom przychodzą Strażnicy lasu, którzy przynoszą żywioły wody, słońca, roślin i kwiatów. Dzięki nim gracze będą mogli stawić czoło niszczycielskim płomieniom Onibi. Kto zostanie Wielkim Strażnikiem lasu? Pokaże to determinacja, odwaga i spryt. 

Gotowi na walkę z niszczycielskimi siłami Onibi?

Przygotowanie

Pierwsza rozgrywka zapadła nam długo w pamięci, a to poprzez jej przygotowanie. Wypchanie wszystkich elementów, posegregowanie i rozłożenie ich zajęło nam około godziny. Tekturowa wypraska w pudełku jest ciekawie wykonana i pozwala utrzymać w nim  względny porządek. Kolejne rozkładanie elementów gry trwa już zdecydowanie krócej, pod warunkiem, że zaangażują się wszyscy gracze.

Pośrodku stołu (dużego) lub dywanu należy położyć planszę kręgu duchów, a na niej pionki Duchów Natury.  Każdy z graczy otrzymuje: planszę lasu, startowy żeton drzewa, trzy żetony zwycięstwa (pożaru, świętego kwiatu i drzewa obronnego) oraz czternaście kart Strażników. Następnie na planszach lasu układają pośrodku startowy żeton drzewa obronnego, a karty Strażników dokładnie tasują i układają je w zakryty stos po prawej stronie planszy lasu. Po lewej należy ułożyć żetony zwycięstwa. 

fot. Pradawny las

Planszę Strażników wraz z pozostałymi kartami należy rozłożyć na 3 stosy zgodnie z ich poziomami. Z każdego zakrytego stosu, należy odsłonić po 4 karty i położyć obok planszy Strażników. Na tej planszy należy także umieścić żetony pożarów według ich wartości. 

Zasobniki drzew obronnych (dwa podłużne pudełka) należy ułożyć w zasięgu wzroku i ręki wszystkich graczy. W zależności od liczby uczestników należy dostosować liczbę żetonów drzew obronnych. Na pudełkach znajduje się podpowiedź więc w miarę szybko można uporać się z przygotowaniem tej pomocy.

fot. Pradawny las

Na końcu należy ułożyć obok planszę Ognistych Waranów oraz cząsteczki magii. 

Pierwszy gracz jest wybierany losowo i otrzymuje on pionek Świętego Drzewa. 

Jak grać w Pradawny las?

Na początku dodam, że brakuje mi dodatkowej karteczki ze skrótem zasad gry. Nieustanne wertowanie instrukcji bywa męczące, a początkowa nieznajomość zasad sprawia, że dopiero chyba przy drugiej, czy trzeciej rozgrywce udało nam się zagrać poprawnie z instrukcją. 

Celem gry jest uratowanie lasu i Świętego Drzewa przed bezwzględnymi atakami Onibi. Można tego dokonać na trzy sposoby:

• sadząc dwanaście różnych obronnych drzew,
• zbierając dwanaście kwiatów, by zbudzić Sankiego, Obrońcę Lasu,
• gasząc dwanaście pożarów i na wieczność przepędzając Onibi.

Każda runda gry składa się z trzech faz.

• Faza Strażników. Podczas tego etapu wszyscy gracze, jednocześnie, wykładają obok swojej planszy lasu, karty strażników. Każdy tworzy własną linię wsparcia. Liczba kart jest dowolna, jednak jest “ale”. Niektóre karty posiadają w prawym górnym rogu symbol samotnika. Jeśli gracz wyciągnie trzecią taką kartę, musi zakończyć fazę dobiera kart. Mało tego, w następnej fazie będzie miał tylko 1 ruch. Jeśli wyłożyliśmy mniej niż 3 karty z tym symbolem, będziemy mogli wykonać 2 ruchy. 

Po wyłożeniu kart sumujemy symbole (słońca, rośliny, wody, kwiatu, itd.) i warto tu zaplanować jak wykorzystać swój jeden lub dwa ruchy.

• Faza akcji

W zależności od liczby kart z symbolem samotnika gracz ma do dyspozycji dwa lub jeden ruch, a do wyboru ma aż pięć akcji:

• • dobranie żetonu cząsteczki magii, którą można wykorzystać podczas kolejnej rundy. Cząsteczki magii są bardzo przydatne, gdyż w dowolnym momencie pierwszej fazy wykładania kart Strażników można dzięki niej: (a) zniszczyć kartę Ognistego Warana, który właśnie został dobrany, (b) odrzucić kartę Strażnika, którą właśnie się dobrało na stos kart odrzuconych;
    
• 
  • przywołanie jednego lub więcej Strażników. W tym celu należy zsumować symbole słońca, które się posiada (na linii wsparcia i planszy lasu) i dobrać kartę, z odkrytych kart Strażników leżących w rezerwie, o odpowiedniej wartości. Następnie dobraną kartę należy umieścić na wierzchu stosu własnej talli. Oznacza to, że będzie to pierwsza karta, jaką wyłożycie w następnej turze;
  • ugaszenie pożaru. By ugasić pożar, musicie dodać symbole kropli wody. Pożar będzie ugaszony, jeśli gracz posiada liczbę kropel większą lub równą wartości pożaru (2,3,4). Zebrany żeton pożaru należy umieścić przed obok planszy lasu;
  • przesunięcie się do przodu na kręgu duchów. Po podliczeniu liczby symboli spirali na swoich wyłożonych kartach i planszy lasu gracz może przesunąć swój pionek na kręgu duchów o posiadaną liczbę pól. Jeśli przeskakuje on przez pionek innego gracza może zabrać mu jeden żeton zwycięstwa. Następnie aktywuje się bonus głazu, na którym pionek się zatrzyma. 

fot. Pradawny las

• zasadzenie drzewa obronnego.  Po dodaniu symboli rośliny możemy posadzić tylko jedno drzewo o równej lub mniejszej wartości. Dobrany żeton drzewa obronnego można ułożyć na planszy lasu w pionie lub poziomie, tak aby przylegało jednym bokiem, do już posadzonego tam drzewa. Drzewa obronne zapewniają określone rodzaje żywiołów i ich siłę, które można wykorzystać od następnej rundy. Za ukończenie rzędu lub kolumny otrzymuje się dodatkowy bonus. 

Fot. Pradawny Las

1. Na koniec rundy składa się także pięć faz:

• Onibi atakuje Duchy Natury. Jeśli na planszy kręgu Duchów znajdują się nieugaszone pożary, to wtedy każdy gracz podlicza liczbę kropel, ktore ma. Jeśli jest ona większa lub równa wartości ognia, nic się nie dzieje. Natomiast jeśli gracz ma mniej kropel niż wartość ognia, musi dobrać karty Ognistych Waranów w liczbie równej wartości szalejącego ognia. Karty te należy umieścić w stosie kart odrzuconych.
• Onibi atakuje Święte Drzewo. Na planszy kręgu Duchów należy położyć żetony pożarów odpowiednio do liczby przywołanych strażników. Te pożary będą mogły zostać zgaszone w kolejnej rundzie. Na planszy kręgu może znajdować się maksymalnie siedem żetonów pożarów.
• uzupełnienie kart Strażników zgodnie z danym poziomem.
• przekazanie Świętego Drzewa następnemu graczu.
• Powrót Strażników. Wykorzystane karty Strażników należy umieścić na stosie kart odrzuconych. 

Zaczyna się kolejna runda. Gra kończy się w momencie, gdy któryś z graczy uzbiera dwanaście żetonów pożaru lub zasadzi dwanaście różnych drzew, lub wyłoży dwanaście świętych kwiatów. Dodam, że to nie jest wcale proste.

Pradawny Las a nasze wrażenia

Gra Pradawny Las wykorzystuje wiele mechanik. Na pierwszy miejscu dostrzeżemy mechanikę push your luck, która wykorzystuje element losowości i pozwala w tym przypadku dobrać tyle kart strażników, ile chcemy, licząc na szczęście, że nie pojawią się symbole samotnika. Gracz w dowolnej chwili może zrezygnować z dobierania kart. 

Kolejną klasyczną zastosowaną w grze mechaniką jest tzw. deck-building. Polega ona na tworzeniu i ulepszaniu swojej talii Strażników poprzez przywoływanie kolejnych kart Strażników do walki z Onibi. Im więcej wartościowych kart w talii, tym większe szanse na wygranie i zyskanie tytułu obrońcy lasu. 

Ponadto w grze Pradawny las odnajdziemy także elementy kooperacji, gdyż naszym wspólnym celem jest ugaszenie pożarów szalejących w pradawnym lesie. Jednak to rywalizacja pomiędzy graczami dodaje tej grze pikanterii i ukazuje chciwość i bezwzględność drugiego gracza. 

Poza kartami, elementy gry wykonane są grubej tektury, co przedłuża zdecydowanie jej żywotność. Jednak mam tutaj smutne doświadczenie. Figurki Duchów Natury, które reprezentują graczy na planszy kręgu, po złożeniu, szybko się rozpadają. Najlepiej ich nie ruszać lub położyć poziomo. Mam nadzieję, że zostanie to zmienione w przyszłości.

Kolejnym minusem jest brak małej kartki/planszetki ze skrótem przebiegu rundy. Jak pisałam wyżej, wertowanie instrukcji jest czasochłonne i wydłuża pierwsze rozgrywki. 

Gra Pradawny Las ma ogromny potencjał, pod warunkiem, że damy jej się poznać. Dopiero po kilku rozgrywkach odkrywa swój urok. Grę można wygrać na wiele sposobów, ale chyba najłatwiejsze jest zebranie dwanaście pożarów lasu. Sadzenie drzew jest czasochłonne, a zebranie dwunastu świętych kwiatów wymaga wiele odwagi.  Dzięki dużej losowości gra Pradawny Las jest bardzo regrywalna i w moim odczuciu najlepiej gra się w trójkę lub czwórkę. Przy dwóch graczach dynamika i emocje są mniejsze. 

Nic nie mówiłam jeszcze o grafice. Powiem tyle, że znajdzie ona swoich fanów. Dla moich dzieci zwierzęta ze świecącymi ślepiami były nieco przerażające. Jednak jeśli spojrzeć na tematykę gry, to wykorzystana grafika dodaje jej mrocznego klimatu i uroku. 

Za każdym razem, gdy gramy po raz pierwszy wspólnie z dziećmi, nie sugerujmy się instrukcją, kto ma rozpocząć grę. W takiej sytuacji pierwszym graczem powinna być dorosła osoba, a najmłodsze dziecko ostatnie. Dzięki temu będzie mogło ono zaobserwować ruchy dorosłego i innych graczy. Dzięki temu młody gracz szybciej zrozumie i przyswoi zasady. Jeśli jest to możliwe, grajmy na początku także w otwarte karty oraz tłumaczmy dziecku nasze decyzje i ruchy na planszy. 

Grę Pradawny Las  polecam wszystkim graczom, którzy lubią dużą losowość, tworzenie talii kart i lubią negatywną interakcję poprzez podbieranie sobie żetonów zwycięstwa. Początkującym graczom gra pozwoli zaznajomić się z zastosowanymi w niej mechanikami. 

Na koniec zawartość pudełka. 

• Instrukcja
• plansza kręgu duchów
• 4 plansze lasu
• 65 kart Strażników
• 23 karty Ognistych Waranów
• 4 pionki Duchów Natury
• pionek Świętego Drzewa
• 4 startowe żetony drzew obronnych
• 2 zasobniki drzew obronnych
• 45 żetonów pożarów
• 24 żetony cząsteczek magii,
• 12 żetonów zwycięstwa
• plansza Strażników
• plansza Ognistego Warana
• 37 żetonów drzew obronnych

Tytuł: Pradawny Las
Autorzy: Aske Christiansen
Ilustracje: Apolline Etienne
Wiek: od 10 lat
Liczba graczy: 2-4
Czas gry: 40 min

Fot. A. Jelinek

Wpis powstał we współpracy z Rebel

Więcej informacji o grze znajdziesz na stronie GramywPlanszowki.pl | GwP https://gramywplanszowki.pl/gra/2303/pradawny-las