Światowa Organizacja Zdrowia podkreśla, że pilnie potrzebne są działania promujące zdrowe nawyki żywieniowe wśród dzieci i młodzieży we wszystkich krajach Europy. Zrealizowane przez nią badania[1] pokazują, że codziennie 78,8% dzieci je śniadanie, 42,5% spożywa świeże owoce, a o połowę mniej je warzywa. Do jedzenia każdego dnia słodkich przekąsek przyznaje się 10,3% młodych respondentów. Istnieją jednak znaczne różnice między nawykami żywieniowymi w poszczególnych krajach. Akademia Lubella od 9 lat wspiera pozytywne podejście polskiej młodzieży do samodzielnego przyrządzania posiłków, właściwego odżywiania i świadomości zasad „zero waste”. W zaproponowanych na rok szkolny 2023/2024 działaniach wzięło udział ponad 2,5 tys. szkół w całej Polsce.

 Akademia Lubella postawiła w minionej edycji swojego programu na kanał TV, proponując uczniom klas VI-VIII współkreowanie programu „Nawijamy makaron”. Ta interaktywna formuła spotkała się z ogromnym zainteresowaniem. We wspólne gotowanie zaangażowało się ponad 220 tys. uczniów i ponad 12 tys. nauczycieli.

– Wierzymy, że zachęcając uczniów do samodzielnego gotowania na bazie prostych przepisów i łatwo dostępnych produktów, przyczyniamy się do tego, że w dorosłym życiu będą oni bardziej skłonni do wybierania zdrowszych opcji żywieniowych – mówi Daniel Karaś, Manager ds. CSR w Grupie Maspex. –Dane o marnowaniu jedzenia są alarmujące, dlatego także w tym obszarze postawiliśmy na szeroką edukację, w duchu „zero waste” i kształtowanie młodego „świadomego konsumenta”. Już jesienią ruszą zapisy do nowej edycji akademii – dodaje.

 Dzięki programowi uczniowie, przy wsparciu nauczycieli, uczyli się komponowania i samodzielnego przygotowywania zróżnicowanych, wartościowych posiłków, mogli przekonać się, jakie wartości płyną ze wspólnego ich spożywania oraz wdrażali prawidłowe zachowania związane z niemarnowaniem jedzenia. Poznali przy tym pomocne zasady 5xU[2] (urozmaicenie, umiarkowanie, uregulowanie, umiejętność przyrządzania potraw oraz uprawianie sportu), które wraz z zespołem Katedry Technologii i Higieny Żywienia Człowieka SGGW opracował prof. dr hab. Stanisław Berger.

 Akademia Lubella

Akademia Lubella zachęca młodzież do eksperymentowania w kuchni, do odkrywania nowych smaków i potraw. Promuje też właściwe nawyki żywieniowe i zdrowy, odpowiedzialny styl życia. Ogromną rolę w tym procesie odgrywają także szkoły. Na te właśnie potrzeby co roku odpowiada program edukacyjny Akademia Lubella kierowany do klas VI-VIII, który edukuje młodzież na temat gotowania, odżywiania i zasad zero waste. Do tej pory w programie wzięło udział już ponad 1,4 mln dzieci.

 Akademia Lubella to ogólnopolski program edukacyjny organizowany przez markę Lubella, który promuje zdrowy styl życia wśród młodzieży. Akcja społeczna jest kontynuacją projektu Akademia Uwielbiam.

​​​​Więcej informacji na www.akademialubella.pl

KONTAKT DLA MEDIÓW:

Daniel Karaś

Manager ds. CSR | Dział Public Relations

tel. 502 195 114

e-mail: d.karas@maspex.com

Joanna Rosochacka

Senior Account Executive

tel. 570 000 389

e-mail: joanna.rosochacka@prhub.eu

[1] Źródło: WHO, Eating habits of children in 23 European countries (2021), https://www.who.int/azerbaijan/news/item/03-03-2021-how-healthy-are-children-s-eating-habits-who-europe-surveillance-results

[2] Zasady żywienia wg prof. Bergera jako 5 razy „U”. https://www.gov.pl/web/psse-wrzesnia/zasady-zywienia-wyrazone-przez-prof-bergera-jako-5-razy-u [dostęp 1.03.2024 r.].

Źródło wpisu: informacja prasowa

Czy nastolatek może sam jechać na wakacje? To pytanie zapewne padło w niejednym domu tuż po zakończeniu roku szkolnego. Klasyczna odpowiedź zabrzmi: to zależy. Jednak są pewne kwestie prawne, o których rodzice powinni wiedzieć.

Kiedy nastolatek może sam jechać na wakacje?

Prawo nie odpowiada wprost na to pytanie. W żadnym kodeksie: cywilnym, rodzinnym, karnym, nie znajdziemy artykułu jednoznacznie odpowiadającego na pytanie, czy i kiedy nastolatek może sam jechać na wakacje. Nie znaczy to jednak, że jak coś nie jest zabronione lub choćby określone, to jest dozwolone.

Warto zwrócić uwagę na dwie rzeczy. Po pierwsze nastolatki, które nie ukończyły 13. roku życia, nie mają zdolności do czynności prawnych. Cokolwiek zrobią, za wszystko odpowiadają rodzice. Już choćby z tego powodu warto się zastanowić, czy puszczenie dziecka w tym wieku na samodzielne wakacje będzie dobrym pomysłem.

Druga kwestia to artykuł 210 § 1. Kodeksu Karnego: Kto wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny osobę tę porzuca, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Orzeczenie Sądu Najwyższego (wyrok z dnia 4 czerwca 2001 r., sygn. V KKN 94/99, Orz. Prok. i Pr. 2001, nr 11, poz. 30) wskazuje, iż porzucenie” (…) oznacza działanie polegające na opuszczeniu dziecka lub osoby nieporadnej, połączone z zaprzestaniem troszczenia się o nią, bez zapewnienia jej opieki ze strony innych osób. Do istoty „porzucenia” należy więc pozostawienie osoby, nad którą miałaby być roztoczona opieka, własnemu losowi, przy czym chodzi tu nie tylko o zaniechanie opieki nad osobą małoletnią lub nieporadną, lecz także o uniemożliwienie takiej osobie udzielenia natychmiastowego wsparcia.

Najważniejsze dla rodziców nastolatków jest tu ostatnie zdanie o uniemożliwieniu udzielenia natychmiastowego wsparcia. Czyli jeśli puścimy nastolatka poniżej 15. roku życia na wakacje kilkaset kilometrów od domu, to go porzucamy i podlegamy pod Kodeks Karny.

Można założyć, że dziecko, które ukończyło 15 lat, może samo jechać na wakacje. W praktyce – jak zwykle, to zależy. Przede wszystkim od tego, czy dziecko jest na to gotowe, tzn., czy jest samodzielne i odpowiedzialne. I na to pytanie każdy rodzic musi odpowiedzieć sobie sam.

Czy nastolatek może sam podróżować pociągiem?

Podobnie jak w przypadku wyjazdów wakacyjnych tak i tu nie ma żadnych jednoznacznych przepisów. Umownie przyjęto, że samodzielnie pociągiem może podróżować nastolatek, który ukończył 13 lat. Dlaczego? Bo wówczas nabył częściową zdolność do czynności prawnych i może zawrzeć umowę z przewoźnikiem, czyli kupić bilet. To do rodziców należy decyzja, czy ich dziecko jest gotowe na samodzielną podróż pociągiem. Jeśli mamy wątpliwości, warto wczytać się w regulamin konkretnego przewoźnika. Pobieżne zapoznanie się z regulaminem Kolei Mazowieckich niestety dało mi jednoznacznej odpowiedzi.

Myślę, że w praktyce jest tak: jak dziecko jedzie i nie rozrabia, to w porządku. Gorzej, jak zdemoluje przedział 😛

Czy nastolatek może sam lecieć samolotem?

W zasadzie tak, ale… zależy jakim. Prawo nie reguluje tej kwestii jednoznacznie, za to przewoźnicy są dużo bardziej skrupulatni niż kolejowi i wyraźnie określają, kto może podróżować samodzielnie.

LOT najwyraźniej zakłada, że jak rodzice wysyłają dziecko w samodzielną podróż, to wiedzą co robią. Nastolatek, który ukończył 12. rok życia, może podróżować z naszym krajowym przewoźnikiem bez asysty. Będzie wówczas traktowany jak dorosły. Jeśli rodzice czują potrzebę, mogą oczywiście wykupić usługę asysty i wówczas ich dziecko będzie zaopiekowane przez całą podróż.

Ryanair ma zupełnie inne zasady – dziecko do 16. roku życia nie może latać samo i basta, musi mieć dorosłego opiekuna. Asysta nie jest oferowana.

WIZZAir zakłada, że dziecko, które ukończyło 14 lat, może latać samodzielnie. Jednak dopiero szesnastolatek może wziąć pod opiekę dziecko, które nie ukończyło 14 lat.

EasyJet ma jednoznaczne wytyczne – dopiero po ukończeniu 16. roku życia nastolatek może podróżować samodzielnie. Jeśli rodzice chcą wysłać w podróż młodsze dziecko, muszą mu wykupić usługę asysty.

Jak widać, każde linie lotnicze mają własne zasady, dlatego, zanim wyślemy nastolatka w podróż, warto zajrzeć do regulaminu konkretnego przewoźnika.

Czy nastolatek może jechać sam za granicę?

Teoretycznie może, ale tu już trzeba zachować dużą ostrożność w przygotowywaniu dokumentów i planowaniu podróży.

Po pierwsze odsyłam do akapitu wyżej w celu upewnienia się, czy nastolatek zostanie sam wpuszczony na pokład samolotu.

Po drugie: pozwolenie na zagraniczną podróż od rodziców lub opiekunów prawnych. Niektóre kraje go wymagają, inne nie. Co więcej – mają prawo wymagać go kraje tranzytowe, jeśli wyślemy nastolatka w podróż autobusem lub pociągiem. Wymogi poszczególnych krajów można sprawdzić tutaj.

Po trzecie: nastolatek musi mieć własne dokumenty uprawniające do przekraczania granicy, czyli dowód osobisty lub paszport. Ich minimalna ważność to pół roku w przypadku dowodu i trzy miesiące w przypadku paszportu. Jednak każdy kraj ma własne wymogi na ten temat i to też warto sprawdzić.

Reasumując: można wysłać nastolatka samego w podróż wakacyjną, nawet za granicę, ale najlepiej robić to dopiero, gdy nasza pociecha skończy 15 lat.

Kiedy opowieści dla dzieci pisane są przez doświadczonego psychologa, wtedy rodzice mogą być pewni, że są one niezaprzeczalnie wartościową pozycją na liście lektur dla maluszka. Tak jest w przypadku terapeutycznych bajek autorstwa Anny Rejmer, zatytułowanych „Najlepsiejszy przyjaciel”.

Wspomniana książka, która swoją premierę miała w czerwcu (nie bez powodu – w końcu czerwiec, zaczynając się Dniem Dziecka, stanowi najbardziej dziecięcy miesiąc w roku!), jest niezwykle potrzebna zarówno dzieciom, jak i rodzicom. Anna Rejmer, doświadczona psycholog, wychodzi naprzeciw dziecięcym lękom i podaje receptę rodzicom, jak sobie z nimi radzić.

„Najlepsiejszy przyjaciel” już w samym tytule robi ukłon w stronę najmłodszych („najlepsiejszy” to nawiązanie wprost do dziecięcego języka). Dlaczego? W pokonywaniu lęków niezwykle istotne jest wejście w dziecięce buty, wczucie się w ich sytuację. To właśnie Anna Rejmer chciała podkreślić.

Książka ta to trzy magiczne opowieści, które nie tylko bawią, ale także koją. Autorka zabiera nas w podróż po krainie dziecięcych emocji i problemów. Mali bohaterowie mierzą się z wyzwaniami, z którymi rodzice najczęściej zgłaszają się do jej gabinetu ze swoimi pociechami: lękiem przed ciemnością, lękami nocnymi, nieśmiałością i brakiem kontroli nad emocjami. Każdą bajkę uzupełnia psychologiczna wiedza z zakresu danego tematu. Rodzice znajdą tam również garść cennych i porad popartych bogatym doświadczeniem autorki.

Rejmer, w „Najlepsiejszym przyjacielu” podpowiada, jak rozmawiać z dziećmi o emocjach i w jaki sposób radzić sobie z nimi, zwłaszcza, gdy są trudne. Proponuje wiele praktycznych rozwiązań, które pomagają jej małym pacjentom.

– Książka pomaga uporać się zarówno dzieciom, jak i rodzicom z dwoma bardzo częstymi trudnościami w wieku przedszkolnym – lękiem przed ciemnością oraz nieśmiałością – przyznaje Joanna Madej, psycholog, która swoją wiedzą dzieli się na profilu @psychologia_domowa. A Roksana Benedykciuk, specjalizująca się w psychologii dzieci i młodzieży (@psycholog_dzieciecy_rb) dodaje: – Autorka pokazuje, że każdy ma swój wyjątkowy talent, który uzupełnia się ze zdolnościami innych osób, aby tworzyć spójną całość.

Patronat nad książką „Najlepsiejszy przyjaciel” objęli: MjakMama.pl, wRoliMamy.pl, DzielnicaRodzica.pl, Miasto Dzieci, Portal Parentingowy, Magazyn Świerszczyk.

Anna Rejmer, „Najlepsiejszy przyjaciel”, BookEdit 2024.

***

Anna Rejmer prowadzi własny gabinet terapeutyczny od 2017 roku. Jest absolwentką studiów magisterskich z psychologii klinicznej oraz specjalistką w dziedzinie psychologii dzieci i młodzieży. Od lat pracuje nad problemami dzieci i rodziców po rozpadzie rodziny, skupiając się na kwestii ograniczania kontaktów dziecka z jednym z rodziców. W ramach społecznej kampanii „Gdzie byłeś, tato?” podniosła świadomość tego problemu. W 2020 roku zdobyła tytuł „Osobowość Roku” w kategorii działalność społeczna i charytatywna, a w 2022 roku nagrodę „Osobowość Roku” w kategorii Nauka (plebiscyty organizowane przez „Polska The Times”. Była zapraszana do telewizji jako ekspert ds. psychologii dzieci i młodzieży. Bazując na najnowszych odkryciach naukowych, oferuje precyzyjną pomoc terapeutyczną, dostosowaną do indywidualnych potrzeb pacjentów.