Dla jednych ponowne, radosne spotkanie z przyjaciółmi, dla innych powrót do traum. Rozpoczęcie roku szkolnego to dla wielu dzieci jeden z najbardziej stresujących momentów w roku. Problemy psychiczne dzieci najczęściej powodowane są problemami w szkole (69% wskazań) i z rówieśnikami (77%) – tak wynika z badania przeprowadzonego w ramach programu „POLećmy ze wsparciem”*. Sprawdzono, jak do tej sytuacji przygotowani są rodzice i opiekunowie oraz jak na początku roku szkolnego 2023/24 kształtuje się u nich świadomość na temat problemów psychicznych najmłodszych.

Problemy psychiczne występują częściej, ale jesteśmy ich bardziej świadomi

 Z badania przeprowadzonego przez POL, wynika, że ponad 2/3 dorosłych uważa, że w dzisiejszych czasach problemy psychiczne wśród dzieci występują częściej niż w latach ich młodości. Paradoksalnie większość rodziców uważają swoje dzieci za odporne psychicznie. Jedynie 13% uważa, że ich pociechy mają słabą odporność psychiczną. Wyraźnie można zauważyć, że społeczeństwo staje się coraz bardziej świadome i akceptujące wobec problemów psychicznych/psychologicznych u dzieci – to obserwacja 43% badanych osób. Niemal połowa opiekunów deklaruje, że reaguje na każdy niepokojący symptom zaobserwowany u swojego dziecka. Wydaje się że do lamusa odchodzi także filozofia: „co cię nie zabije, to cię wzmocni”: tylko 16% badanych wysoko ocenia samodzielne radzenie sobie z problemami psychicznymi jako czynnik pomagający kształtować charakter.

Zapytano rodziców, na jakie niepokojące objawy w zachowaniu swoich dzieci zwróciliby uwagę. 48% badanych w pierwszej kolejności wskazało na agresywne lub autodestrukcyjne zachowanie dziecka. Dla 41% rodziców wycofanie się swojego dziecka z życia społecznego oraz unikanie kontaktów stanowi alarmujący objaw. Rodzice uważający swoje dzieci za silne psychicznie, z większym niepokojem reagują na obniżone oceny w szkole, traktując je jako potencjalna oznaka problemów psychicznych (27% vs 12%).

Karolina Isio-Kurpińska, psychoterapeutka oraz autorka poradnika dla nauczycieli i rodziców Pierwszy Dzwonek, przez większość życia zawodowego związana z oświatą, zwraca z kolei uwagę na sygnały alarmowe, które najłatwiej zauważyć w szkole. Nie zawsze są one oczywiste:

• intensywne przeżywanie emocji (wybuchy złości, rzucanie przedmiotami, codzienny/częsty niekontrolowany płacz, nieuzasadniona agresja),
• trudności ze skupieniem uwagi podczas zajęć przy jednoczesnej negatywnej reakcji na bodźce (np. staje się agresywny, gdy w klasie robi się głośno),
• zmiany w wyglądzie i zachowaniu:
  • zadbana dziewczynka, która się malowała i dbała o wygląd, nagle zmieniła styl ubierania, nosi długie i zakrywające ubra­nia nawet, gdy jest ciepło,
  • chłopak, który zwracał uwagę atrakcyjnym wyglądem i strojem, zaczyna wyglądać niechlujnie i sprawia wrażenie zaniedbanego,
  • uczeń szczupły nagle przybiera na wadze, a pulchny chudnie,
  • chłopcy i dziewczyny odmawiają wspólnych zajęć sportowych lub wymagających przebierania się w obecności innych osób.

– Rozpoznawanie niepokojących symptomów, zwłaszcza wśród dojrzewających nastolatków, nie jest takie proste. Żadna z wymienionych zmian nie musi świadczyć o poważnych problemach. Niektóre wręcz mogą wydawać się pozytywne. W każdym przypadku warto zainteresować się tematem, zagadnąć dziecko lub skonsultować się z innymi dorosłymi mającymi z nim kontakt i dowiedzieć się, co może być przyczyną tych zmian – komentuje Karolina Isio-Kurpińska, autorka pomocnika dla nauczycieli i opiekunów „Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży”, który powstał w ramach kampanii „POLećmy ze wsparciem”, realizowanej przez markę POL oraz PAH.

 Tematy tabu w XXI wieku, czyli o czym nie lubimy rozmawiać ze swoimi dziećmi

 Zauważenie alarmujących sygnałów to dopiero pierwszy krok. Drugim jest właściwa reakcja. To jest moment, w którym sprawy przestają wyglądać tak optymistycznie.

– Mimo znaczenia problemów zdrowia psychicznego we współczesnym świecie, jedynie 17% rodziców regularnie rozmawia na ten temat ze swoimi dziećmi. Omijanie tematów zdrowia psychicznego pomimo globalnego trendu zwiększającego ogólną świadomość może odzwierciedlać wewnętrzne bariery, lęki i brak wiedzy w tym temacie. Mimo to jednak próbujemy, gdy pojawia się problem – 43% badanych wskazuje, że rozmowa z dzieckiem to ich pierwsza reakcja. Zaraz po wzięciu sprawy w swoje ręce, badani wskazywali także kontakt ze szkołą – z pedagogiem szkolnym (33%) i szkolnym psychologiem (29%). To pokazuje olbrzymią rolę nie tylko rodzica, ale też szkoły. Nietrudno wyobrazić sobie sytuację, w której rodzic lub nauczyciel rozpoczyna „poważną” rozmowę, ale nie potrafi dotrzeć do dziecka. Zaufanie i relację buduje się codziennie. O tym warto pamiętać – mówi Karolina Isio-Kurpińska.

Z dziećmi rozmawiamy często, ale …unikamy trudnych tematów. Jak pokazują badania, aż 72% rodziców rozmawia z dzieckiem codziennie, jednak aż ¼ badanych rodziców przyznaje, że nie dłużej niż godzinę. Okazuje się, że 50% robi to znacznie rzadziej (21% – rozmawia codziennie, ale mniej niż 30 minut, 23% – kilka razy w tygodniu, ale nie codziennie, 6% – mniej niż raz w tygodniu).

Rodzice najczęściej podejmują tematy lekkie – pasje i zainteresowania (o nich rozmawia regularnie 52% rodziców), rozmowy o tym jak minął dzień (46% rodziców) czy relacje z przyjaciółmi (45%). Kłopotliwe dla połowy rodziców są tematy związane ze śmiercią lub rozwodem (stratą), problemy psychiczne, te związane z przemocą rówieśniczą (tzw. Bullying) oraz z negatywnymi zachowaniami szkolnych kolegów i koleżanek.

 Są też tematy tabu. Co piąty rodzic nie rozmawia w ogóle na takie tematy jak tożsamość płciowa (28%), seksualność i związane z nią pytania (24%), sytuacja społeczna – rozumiana jako polityka, środowisko, ekonomia) (24%).

 Problemy psychiczne wśród dzieci: Jak nauczyć się „dobrej” rozmowy?

 O ile lekkie tematy są podejmowane regularnie, tak trudniejsze dyskutowane są rzadko lub w ogóle. Warto podnieść swoje kompetencje i – choć brzmi to banalnie – nauczyć się rozmawiać oraz dowiedzieć się, jakie są doświadczenia innych. Widząc potrzebę edukacji, a także realnego wsparcia z zakresu zdrowia psychicznego, powstał program „POLećmy ze wsparciem”. W jego ramach, pod patronatem Polskiej Akcji Humanitarnej, opracowano specjalny bezpłatny poradnik, który w praktyczny sposób podpowiada jak na co dzień budować relacje z dziećmi, uczniami i rozmawiać z nimi w sytuacjach trudnych i stresujących.

 Poradnik został opracowany na podstawie faktycznych doświadczeń dorosłych w relacjach z dziećmi i młodzieżą. Omówione w nim zostały najczęściej występujące zaburzenia u najmłodszych m.in. zaburzenia odżywiania, depresja, samookaleczenia oraz zachowania, które powinny być sygnałem alarmowym. Poradnik zawiera również wskazówki jak przeprowadzić konstruktywną rozmowę z rodzicami o zachowaniu ich pociech. Poradnik zawiera także listę telefonów zaufania, gdzie można szukać specjalistycznego wsparcia. Materiał powstał z myślą o nauczycielach, jego zawartość pomoże także rodzicom i opiekunom, którzy na co dzień pracują z dziećmi i młodzieżą i chcą wiedzieć, jak mądrze i skutecznie reagować, gdy dzieje się coś niepokojącego. Poradnik można bezpłatnie pobrać ze strony www: https://polecmyzewsparciem.pl/./

Publikacja poradnika oraz badanie „Opinie o problemach psychicznych dzieci wśród rodziców uczniów szkoły podstawowej w Polsce” są elementami kolejnej odsłony kampanii „POLećmy ze wsparciem”. POL oprócz działań na rzecz zwiększenia świadomości na temat zdrowia psychicznego, wspiera także finansowo Polską Akcję Humanitarną. W tym roku już po raz kolejny przekazał 100.000 PLN na rzecz akcji Pajacyk Pomoc Psychospołeczna, która wspiera różne formy zajęć psychoterapeutycznych dla dzieci i młodzieży w wieku 6-18 lat, tym samym zwiększając dostęp do kontaktu ze specjalistami.

****

Karolina Isio-Kurpińska – psychoterapeutka, przez większość życia zawodowego związana z oświatą, edukatorka prowadząca szkolenia dla rad pedagogicznych w całej Polsce z zakresu metodyki oraz psychologicznych aspektów nauczania: motywacji, pracy z uczniami trudnymi, komunikacji z rodzicami i zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży.

 Badanie „Opinie o problemach psychicznych dzieci wśród rodziców uczniów szkoły podstawowej w Polsce”, 31.07-4.08.2023, zrealizowane na zlecenie producenta papieru POL. Badanie zostało zrealizowane techniką CAWI w ramach panelu internetowego. Łącznie przeprowadzono 600 wywiadów, 220 wśród rodziców uczniów klas (1-3), oraz 380 rodziców uczniów klas (4-8).

…

Źródło wpisu: informacja prasowa

Obraz Flore W z Pixabay

Model pracy zdalnej rozpoczął się wraz z rozwojem globalnej pandemii Covid – 19. Praca zdalna rozwinęła się również w edukacji szkolnej. Podczas lockdownu nauczyciele prowadzili lekcje on-line ze swoich domów. I choć obostrzenia pandemiczne już dawno minęły popularność pracy zdalnej zyskuje na sile i co raz więcej osób sięga po taką formę zatrudnienia. Dotyczy to również osób z niepełnosprawnością, zwłaszcza nauczycieli, którzy mogą w zaciszu domowym udzielać korepetycji w sposób zdalny. Pojawia się pytanie, jak to działa? 

Praca zdalna wśród osób z niepełnosprawnością

Model pracy zdalnej wybierany jest coraz chętniej wśród pracowników z niepełnosprawnościami. Łączy się to z wieloma korzyściami, począwszy od sfery społecznej, a kończąc na sferze finansowej. Pracownicy z niepełnosprawnościami są również tak samo wykwalifikowani, jak osoby pełnosprawne, natomiast praca zdalna pozwala na pogodzenie obowiązków w pracy z codzienną rehabilitacją oraz innymi codziennymi obowiązkami. Dodatkowo poprzez zdalny system pracy pozwala oszczędzić mnóstwo czasu na dojazdy do biura oraz codzienną walkę z barierami architektonicznymi, z którymi muszą się zmagać. Warto również wspomnieć o tym, iż coraz więcej pracodawców zatrudnia w swoich firmach właśnie osoby z niepełnosprawnością, ponieważ wiążą się z tym przede wszystkim korzyści finansowe w postaci dofinansowania z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, ale zyskuje również w pełni wykwalifikowanego i przede wszystkim oddanego pracownika na długie lata.

Edukacja zdalna szansą dla nauczycieli z niepełnosprawnością

Z systemu pracy zdalnej chętnie korzystają również nauczyciele z niepełnosprawnościami, ponieważ przede wszystkim w komfortowy sposób nie wychodząc z domu, mogą prowadzić korepetycje z różnych przedmiotów szkolnych w formie zdalnej, łącząc się ze swoimi uczniami przez platformy internetowe. Korepetycje on-line niczym nie różnią się pod względem jakości przekazywanej wiedzy oraz przerabiania materiału z podopiecznymi, jedyną różnicą jest kontakt poprzez łącze internetowe, a nie poprzez kontakt fizyczny. Z takiego rozwiązania korzysta wiele dzieci i młodzieży, ponieważ poprzez naukę on-line oszczędzają czas na dojazdy, a ich liczba z dnia na dzień wzrasta i cieszy się dużą popularnością. Rodzice również chwalą taki system nie tylko pod względem oszczędności czasu i pieniędzy, ale za wyniki, jakie ich pociechy osiągają na zajęciach lekcyjnych.

„Belfer w Sieci” działa już czwarty rok szkolny

Rozpoczął się kolejny rok szkolny i coraz większa liczba rodziców zapisuje swoje dzieci na zajęcia dodatkowe. Idealnym rozwiązaniem jest zapisanie swojego dziecka na korepetycje z kadrą Belfer w Sieci, który świętuje już czwarty rok działania. Belfer w Sieci to wykwalifikowana kadra nauczycieli z niepełnosprawnościami, którzy prowadzą korepetycje z różnych przedmiotów. Każda lekcja trwa 60 minut i prowadzona jest w miłej i przyjaznej atmosferze, dzięki czemu uczeń w spokoju i bez obaw opanuje dany materiał. Obecnie prowadzimy zajęcia z takich przedmiotów jak: język polski, język angielski, język niemiecki, matematyka, chemia, fizyka, historia, WOS oraz informatyka. Zajęcia dostępne dla dzieci ze szkoły podstawowej, młodzieży ze szkoły średniej I dla studentów a prowadzone są z bieżącego materiału szkolnego jak i z przygotowania do testu ósmoklasisty oraz matury.

…

Źródło wpisu: informacja prasowa

Obraz Mohamed Hassan z Pixabay

Siara, czyli pierwsze mleko, to dla noworodka nie tylko najcenniejszy pokarm, ale też naturalna szczepionka. Gęsty płyn bogaty jest w proste cukry, białka, tłuszcze, witaminy i minerały, dzięki czemu zapewnia maluszkowi niezbędne składniki odżywcze oraz pomaga w budowie układu odpornościowego.

Co ciekawe, skład mleka zmienia się z czasem, dostosowując się do potrzeb rozwojowych dziecka. Siarę nietrudno rozpoznać, gdyż pojawia się jako pierwsze mleko, w dodatku jest o wiele gęstsze i bardziej żółtawe, a także specyficznie pachnące, w porównaniu do później wydzielanego mleka. 

Siara wytwarzana jest w piersiach już w ok. 16-20 tygodnia ciąży. Są to niewielkie ilości, które znacznie zwiększają się w chwili porodu. Na początku, gdy dziecko zaczyna ssać pierś, pojawia się zaledwie kilka jej kropel. Dlaczego tak niewiele? Ponieważ noworodek posiada zapasy energii zgromadzone w trakcie życia płodowego, stąd jego niewielkie zapotrzebowanie na pokarm po narodzinach. Jego żołądek na początku ma pojemność 5 ml i dopiero z czasem zwiększa objętość tak, by dziecko mogło przyjmować większe porcje pokarmu. Po 3-4 dobach siarę zastępuje mleko przejściowe, a na końcu dojrzałe. Pierwsze mleko może utrzymywać się w piersiach nawet przez 5-6 dni, dając dziecku bezcenne wsparcie. 

Dlaczego siara nazywana jest płynnym złotem?

Głównymi składnikami siary są woda, białko, tłuszcze, cukry i cholesterol. W porównaniu do późniejszego pokarmu siara zawiera mniejszą ilość tłuszczu całkowitego, cukrów, a także wody. Znajduje się w niej za to ponad 250 naturalnych związków chemicznych, takich jak: pochodne kwasów nukleinowych, pochodne aminokwasów, naturalne czynniki wzrostu, hormony, enzymy, poliamidy, witaminy i składniki mineralne. 

Siara zawiera liczne leukocyty i przeciwciała, które budują i wzmacniają układ immunologiczny malucha. Z tego względu porównywana jest często do naturalnej szczepionki. Gdy do organizmu dziecka przenikną przeciwciała z mleka matki, samodzielnie podejmuje on próbę wytwarzania własnych przeciwciał. Siara nie tylko chroni organizm noworodka przed patogenami z zewnątrz i wspiera kolonizację dobrych bakterii w układzie pokarmowym. Stymuluje także ruchy jelit, pobudzając je do pracy i wspomagając w wydalaniu smółki. Dzięki temu, przez szybsze usuwanie bilirubiny z organizmu maluszka wraz z kupą, obniża ryzyko wystąpienia żółtaczki.

Źródło: medonet.pl, hipp.pl

Źródło zdjęcia:  Dave Clubb/Unsplash