Za rok Adiego czeka pójście do zerówki, w sumie na dobrą sprawę mógłby iść już teraz od września. Jeśli nie pamiętacie to mieszkamy w Irlandii a tutejsza szkoła przyjmuje już dzieci mające 4,5 roku.

No ale nie to jest problemem. Bardziej chodzi nam o to, że jak dzieci rozpoczną naukę w Irlandii, to jesteśmy “uziemieni” na kilka ładnych lat, no bo nie będę robiła dziecku pod górkę i w trakcie szkoły nie będę go przenosić, bo wiąże się to nie tylko ze zmianą placówki ale też kraju, języka wiodącego, otoczenia, znajomych… Przecież dla takiego dziecka to jest jak rewolucja, cały świat wywraca się do góry nogami. Nagle musi zostawić swoich znajomych, przyjaciół, szkołę, nauczycieli. W nowym miejscu inny język, inne wymagania, inne przedmioty wreszcie inne dzieci i nauczyciele. Inny poziom nauczania i brak wiedzy o historii czy geografii Polski też nie jest bez znaczenia.

No i to wszystko skłoniło nas do refleksji nad tym jak chcemy dalej pokierować naszym życiem. Czy chcemy nadal żyć tutaj w Irlandii, do Polski wpadać tyko na wakacje i związać się z Dublinem na dłużej, czy też wracamy do Krakowa, do rodziny, przyjaciół i do naszego małego mieszkanka…

Trochę nas to gryzło i wreszcie po wielu wieczorach rozważań doszliśmy do wniosku, że czas wracać. Życie jest tu może łatwiejsze, wyższe zarobki, relatywnie niskie koszty utrzymania, lepsza i łatwiej dostępna pomoc od państwa. Niestety tęsknota za bliskimi, przyjaciółmi a także różnice kulturowe dają się we znaki.

Zdecydowaliśmy się w przyszłym roku wrócić do kraju na stałe. Tyle, że jak wiecie nie zawsze plany i rzeczywistość idealnie się ze sobą pokrywają, bo oto jak pisałam tutaj, całkiem niedawno pewna mała istotka zakręciła naszym życiem na nowo.

W styczniu na świecie pojawi się maluszek i przeprowadzka z kraju do kraju (samo w sobie całkiem karkołomne przedsięwzięcie) z noworodkiem czy niemowlęciem byłaby czymś niezwykle skomplikowanym. Dlatego zmuszeni byliśmy zweryfikować nasze plany i tak oto już niebawem na stałe powrócimy na “stare śmieci”.

Tuż po wakacjach zawitamy do naszego ukochanego Krakowa, miejmy nadzieję, że przeprowadzka w ciąży w dodatku z dwójką maluchów nie będzie tak skomplikowana jak nam się to wydaje i szybko ogarniemy się w nowej a raczej zmienionej rzeczywistości.

Lato sprzyja odkrywaniu ciała, ukazywaniu pięknej opalenizny. Mimo to, wiele z nas chowa się w za dużych bluzkach czy sukienkach, bo nasz biust, figura nie przypomina tych z kolorowych gazet. Czy uwierzycie mi na słowo, że dzięki dobrze dobranemu biustonoszowi będziecie  miały więcej odwagi, świadomość własnej wartości oraz poczujecie się naprawdę pięknie?

Nie wierzycie? Wystarczy spojrzeć na nową jesienno-zimową kolekcję AW15 marki Panache, której lekki przedsmak możecie znaleźć tutaj. Jesień i zima niestety powoli się już zbliżają, dlatego drogie panie przejrzyjcie garderobę, wyrzućcie lub przekażcie komuś co zbędne, za małe czy za duże. Niech znajdzie się choć trochę miejsca na powiew świeżości. W tym sezonie oprócz klasycznej czerni i beżu, odnajdziemy także nieco romantyzmu ukrytego w zdobieniach i hafcie.

Żeby nie było tak słodko, nowa kolekcja odchodzi od image’u grzecznej i infantylnej dziewczynki i łączy się z elektrycznymi motywami. Co daje nam drogie mamuśki nieco pazura! Przyznajcie, która z nas nie lubi choć przez chwilę, choćby tylko w myślach być “niegrzeczną dziewczynką”? A nie mówiłam?! Zresztą same zobaczcie i oceńcie, czy pod ciepłym zimowym swetrem nie można by tak zaszaleć?

Natomiast jeśli jesteście bardzo aktywne fizycznie to nie możecie przejść obojętnie obok kolekcji Panache Sport, która została wielokrotnie nagradzana, a w tym sezonie jest wzbogacona o kwieciste grafiki oraz geometryczne wzory. Kombinacje nadruków mają nadać bieliźnie życia i koloru. Jeśli nie jesteście pewne przeczytajcie recenzję naszej biegaczki Żakliny – tutaj.

Dla karmiących mamusiek, także znalazłam piękny model Sophie Maternity w kolorystyce czerni lub różu, który sprawi, że poczujecie się znów sexy, a do tego dopieszczone szczegółami.

Nie w sposób opisać całej kolekcji, jednak mogę dodać, że pełna oferta marki Panache posiada paletę różnych modeli biustonoszy od full cup, poprzez balkonetki, plunge, po straplesy oraz bieliznę ślubną.

Na koniec mała niespodzianka! Czy wiecie, że komplet bielizny z najnowszej kolekcji AW15 może być Wasz? Wystarczy, że weźmiecie udział w naszym urodzinowym konkursie – więcej szczegółów nt. konkursu tutaj. Śpieszcie się bo zostało już niewiele czasu!

Zdjęcia: Materiały prasowe Panache

Wpis jest elementem współpracy z Panache

Uczulenie na jad osy może zaskoczyć. Nigdy nie cierpiałam na jakiekolwiek alergie, tym bardziej nie obawiałam się spożywania różnych pokarmów czy ukąszeń owadów. Pamiętam, że w dzieciństwie zdarzało się, że pszczoły i osy czasem mnie pokąsały, ale wtedy plasterek cebuli czy chusteczka z octem przyłożone do miejsca ukąszenia, z marszu załatwiały sprawę.

Uczulenie na jad osy – może objawiać się w różnym wieku

Mniej więcej dwa tygodnie temu, podczas spotkania z moją blogową koleżanką Rachelą, ukąsiła mnie kilka razy osa. Miałam pecha, bo moje dziecko przycisnęło mi owada pod kolano, więc osa żądliła jak szalona. Co to był za ból, wiem ja i wszyscy ci, którzy słuchali mojego krzyku! Ostatecznie machnęłam na to ręką, pomyślałam jedynie, że nie pierwszy raz coś mnie ugryzło, a ja nie chcę sobie psuć spotkania i na bank nic mi nie będzie. W efekcie dzień później miałam balon zamiast nogi pod kolanem, niemiłosiernie zaczerwieniony i bolesny, wręcz żył własnym życiem przez tydzień. Co prawda dziewczyny goniły mnie na IP do szpitala, ale używałam Fenistil, Contrahist i okłady z octu, licząc że przejdzie. Owszem, przeszło, po ponad tygodniu, a ja sama bardzo się umęczyłam.  

Uczulenie na jad osy – objawy, które wystąpiły u mnie

Mam ostatnio cholernego pecha w życiu, więc nie zdziwiłam się, gdy wczoraj na spacerze, osa udziabała mnie w ramię. I tym razem uczulenie na jad osy wywołało bardziej gwałtowną reakcję, a że byłam poza domem, nie wiele mogłam zaradzić. W ciągu krótkiego czasu ramię zaczerwieniło się, obrzęk się rozlał tak, że nawet palce dłoni zaczęły mi drętwieć, pojawiły się zawroty głowy. Ból okropny, pomyślałam sobie, że nie mam na co czekać i wybrałam się z marszu do lekarza. Tam zbadano mnie, opierdzielono, że czekałam i dano zastrzyki w zadnią cześć ciała, zostawiając na obserwacji. Lekarz uświadomił mnie, że reakcja alergiczna może pojawić się w każdym wieku, a niestety drugie ugryzienie u osób mających uczulenie na jad osy, potrafi uruchomić prawdziwą lawinę komplikacji. Na odchodne, dostałam receptę na leki, które muszę przyjmować przez dziesięć dni i zalecenie, że z każdym kolejnym ugryzieniem muszę z marszu stawić się na IP, zamiast czekać na nieszczęście.

Uczulenie na jad osy – co robić?

Profilaktycznie trzymam się z dala od os, pszczół i tym podobnego latającego zagrożenia. A dla tych, co (jeszcze) uczulenie na jad nie mają, rzucam kilka porad, co poradzić gdy latające zło zdąży ukąsić:

Porady z domu babci:

• do miejsca ukąszenia przyłożyć plaster cebuli lub okład z lodu,
• możecie także zrobić okład z octu lub cytryny,  faktycznie działa, choć jedynie gdy zastosujecie to chwilę po ukąszeniu. Chodzi o to, że kwaśny odczyn zneutralizuje jad. W razie gdyby skóra piekła po tym zabiegu, posmarujcie ją delikatnym kremem wokół miejsca ukąszenia. Ten sposób świetnie pomaga moim dzieciom, podobnie jak mnie, kiedy byłam  dzieckiem 🙂
• pamiętajcie, że jeśli użądli Was pszczoła, koniecznie delikatnie wyjmijcie ze skóry żądło z jadem!

Leki z apteki:

• Specyfiki antyhistaminowe, potrzebne, gdy pojawia się uczulenie na jad osy, dostępne są w większości bez recepty. Moje dzieciaki dobrze reagują na Fenistil w kroplach i Contrahist w syropie (ten akurat na receptę). Profilaktycznie podaję także wapno.
• Miejsce ukąszenia można smarować żelem typu Fenistil, i stosować okłady z Altacetu. Zresztą, jeśli poprosicie o wskazówkę farmaceutę, pomoże Wam wybrać najlepszy dla Was specyfik na ukąszenia.

W razie gdyby zaczęło się coś dziać, co Was zaniepokoi, pokarzcie się lekarzowi. Jeśli zaczniecie puchnąć, zdejmiecie biżuterię. Wyjątkowo niebezpiecznie, nie tylko dla alergików, są ugryzienia w obrębie twarzy i jamy ustnej. Wtedy nie czekajcie, profilaktycznie udajcie się po pomoc. Osy, pszczoły i im pokrewne, uwielbiają słodkie napoje i pożywienie, więc pilnujcie tego, aby ich nie zjeść czy nie połknąć. Powodzenia Wam życzę w walce ze skutkami ukąszeń latającego zła, oby trzymało się od Was jak najdalej!