Bardzo lubię piec domowy chleb. Najczęściej i najchętniej piekę żytni i mieszany na zakwasie. Rzadko zabieram się za pieczywo na drożdżach, ale mam pewien sprawdzony przepis na łatwy biały chleb, którym chcę się dziś podzielić. 

Zazwyczaj nastawiam go na kolację, ponieważ cała zabawa zabiera ok. 3 godzin i nie trzeba się szczególnie gimnastykować, żeby bochenek wyrósł. To mój ulubiony przepis, kiedy nikomu nie chce się iść do sklepu po pieczywo, a zjadłoby się coś dobrego. Przepis na łatwy biały chleb pochodzi z książki Martina Johanssona „Chleb. Domowe wypieki to bułka z masłem” i muszę wam powiedzieć, że odkąd mam tę książkę, którą przy okazji serdecznie polecam, pieczenie chleba to sama przyjemność. 

Przepis na biały domowy chleb na drożdżach

Aby upiec biały domowy chleb na drożdżach, potrzebujesz:

• 10 g świeżych drożdży
• 350 ml letniej wody
• 450 g mąki chlebowej (najlepiej typ 650 lub 750)
• 10 g (półtorej łyżeczki) soli.

Do tego konieczny jest mikser lub robot kuchenny, którym dokładnie wymieszasz wszystkie składniki. Poniżej podaję oryginalny przepis autora oraz, alternatywnie, mój sposób formowania chleba.

Łatwy biały chleb na drożdżach. Wykonanie:

1. Dokładnie rozmieszaj drożdże z letnią wodą i dodaj do mąki chlebowej z solą. 
2. Wyrób ciasto na średnich obrotach miksera przez około 10 minut. Użyj haka do ciasta drożdżowego.
3. Po upływie tego czasu przykryj miskę folią spożywczą (ew. pokrywką lub gęstą ściereczką), żeby ciasto nie wyschło, i zostaw je na ok. 90 minut do wyrośnięcia w ciepłym miejscu.
   

   Fot. Ż. Kańczucka / ciasto chlebowe

4. Po tym czasie wyrośnięte ciasto wyciągnij na obficie posypaną mąką ściereczkę i uformuj bochenek chleba. Poniżej znajdziesz fotografię z książki autora, która obrazuje, jak krok po kroku formować bochenek.
   

   Zdjęcie pochodzi z książki Martina Johanssona „Chleb. Domowe wypieki to bułka z masłem”

5. Następnie bochenek odwróć złączeniem do dołu i złóż ściereczkę tak, aby go zakryła, po czym zostaw na 45, max. 60 minut do wyrośnięcia. Ja z kolei formuję chleb i przekładam go złączeniem do góry, do posypanego mąką ziemniaczaną koszyka rozrostowego i również przykrywam ściereczką. Wolę ten sposób, bo chlebek wyrasta mi wręcz wzorowo, a łączenie chleba po obróceniu koszyka znajdzie się pod bochenkiem. Bochenki, które wyrastały bez koszyka, bardziej rozjeżdżały mi się na boki.
   

   Fot. Żaklina Kańczucka / Składanie ciasta na domowy chleb

6. W międzyczasie, gdy chleb rośnie, rozgrzej piekarnik (tak na pół godziny przed pieczeniem) do temperatury 250°C. Blaszkę wyłóż papierem do pieczenia. 
7. Gdy chleb wyrośnie (po upływie wspomnianych 45-60 minut) wyłóż bochenek na blaszkę. Ja jednym ruchem odwracam koszyk do dołu i „zrzucam” z minimalnej odległości chleb na blaszkę, po czym nacinam go jeszcze od góry w równych odstępach, bardzo ostrym nożem, by pękał w kontrolowany sposób. Nie musisz tego robić. Dodatkowo na blaszkę obok chleba wkładam kokilki z zimną wodą, żeby skórka była chrupiąca, ale nie za bardzo spieczona. Też nie musisz tego robić 🙂
   

   Fot. Żaklina Kańczucka / Domowy chleb na drożdżach

8. Włóż blaszkę do piekarnika i od razu zmniejsz temperaturę do 230°C. Piecz chleb przez mniej więcej 35 minut. Oceń po skórce, czy jest już odpowiednio wypieczona.
9. Gdy chleb będzie gotowy, wyłóż go od razu na kratę i ostudź. Krojenie zbyt ciepłego chleba może sprawić, że będzie się kruszył.
   

   Fot. Żaklina Kańczucka / Domowe chleby na drożdżach

Choć musiałam się rozpisać, by wyjaśnić, jak krok po kroku upiec łatwy biały chleb, to przepis naprawdę jest banalnie prosty a efekt rewelacyjny. Koniecznie spróbuj, a może się okazać, że nie znajdziesz prostszego przepisu na pyszny, domowy chleb 🙂

Fot. Żaklina Kańczucka

Odwiedź nas na Facebooku

Kroniki zamku Avel: Nowe opowieści – co kryje dodatek do gry?

Choć Monstrum Czarnego Księżyca zostało pokonane, zło nie złożyło broni. Korzystając z osłabienia swego władcy, bogowie trzech mrocznych księżyców, czyli Dusioł, Zygz i Umbrowy Żmij, postanowili przeprowadzić własny podstępny atak na Avel. Nie czas na odpoczynek, królestwo i jego mieszkańcy potrzebują pomocy! Księżycowa Bestia nęka mieszkańców magiczną krainę, a Wy jako jedyni możecie stawić jej czoła! 

Kroniki zamku Avel: Nowe opowieści to pierwsze duże rozszerzenie do rodzinnej gry o bohaterach. Oprócz alternatywnego potwora, którego podmieniacie za Monstrum, wprowadza też 3 inne uniwersalne moduły, które możecie dołączyć do dowolnej rozgrywki, a także 3 scenariusze przygód z nowymi zasadami i zmienionymi warunkami zwycięstwa.

Co wprowadza dodatek?

• Kampanię fabularną „Okruchy zła” doskonałą dla małych i dużych fanów fantastycznych światów oraz gier przygodowych. W jej skład wchodzą 3 scenariusze, zmieniające nieco przebieg rozgrywki, poprzez dodanie specjalnych celów, które należy zrealizować, aby wygrać. Rozgrywane po kolei układają się w spójną historię, ale każdy z nich możecie też wykorzystać samodzielnie.
• 4 uniwersalne moduły, które dodatkowo urozmaicą rozgrywki, stawiając ciekawe wyzwania nawet przed doświadczonymi bohaterami Avelu. Wśród nich znajdziemy Księżycową Bestię (alternatywną wersję Monstrum z gry podstawowej), Okrutnych łowców (nowy rodzaj potworów polujących na magiczne duszki) oraz elfią parę królewską, Tytanię i Oberona (możemy wprowadzić ich do gry razem lub osobno, a każde z nich oferuje graczom potężne magiczne wsparcie).
• Specjalny almanach stworzony przez Janka Sielickiego, zawierający klimatyczne wprowadzenie zarówno do poszczególnych scenariuszy kampanii, jak i wszystkich modułów gry.

Oprócz wymienionych modułów w pudełku znajdziesz też wyjątkowy minidodatek: 24 żetony do samodzielnego pomalowania! To świetna, kreatywna zabawa, dzięki której możesz powołać do życia własne marzenia o świecie Avelu. Rozszerzenie pozwala na stworzenie własnego ekwipunku i potworów. Dodatkowe żetony będą dołączane tylko do pierwszego nakładu gry.

Zawartość pudełka:

• 13 figurek do samodzielnego złożenia
• 2 półkafle planszy
• plansza Księżycowej Bestii
• 12 żetonów Księżycowej Bestii
• 3 znaczniki odłamków księżyców
• 8 żetonów magicznego ekwipunku
• 12 żetonów magicznych duszków
• 3 liczniki wytrzymałości
• 6 żetonów potworów
• almanach
• instrukcja składania figurek
• 4 plansze z żetonami do samodzielnego malowania (po 6 żetonów na planszy)
• karta pomocy
• instrukcja

Tytuł gry: Kroniki zamku Avel: Nowe opowieści
Autor: Przemek Wojtkowiak
Ilustrator: Bartłomiej Kordowski
Wydawca: Rebel

Planowana data premiery: 26 maja 2023 r.

Recenzję podstawowej wersji gry znajdziecie tutaj.

Pobyt z dzieckiem w szpitalu to pewnie ostatnia rzecz, o jakiej marzy rodzic. Niemniej w życiu bywa różnie, dzieci chorują, mają mniej lub bardziej poważne wypadki, czasem potrzebują wykonania jakiegoś zabiegu i chcąc nie chcąc, lądujemy z nimi na oddziale. Z doświadczenia wiem, że sam fakt siedzenia tam bywa przygnębiający, szczególnie jeśli nasza pociecha cierpi i martwimy się o jej zdrowie. Miarka się jednak przebiera, gdy razem z nami na sali zameldują się niezbyt sympatyczni współlokatorzy, albo tacy, którzy kompletnie nie zwracają uwagi na innych.

Ten, kto choć raz w życiu spędził w szpitalu choćby kilka dni, dobrze wie, że to z kim dzielimy małą przestrzeń pozbawioną prywatności (24h/dobę) i swobody, ma ogromne znaczenie dla samopoczucia – naszego i małych pacjentów. Sprawa wydawać by się mogła oczywista – jesteśmy w miejscu publicznym, wśród ludzi, którzy w większym bądź mniejszym stopniu potrzebują spokoju, należy więc pomyśleć nieco o innych i zachować względną ciszę, prawda?

Cóż, nie dla wszystkich jest to jasne. Podczas moich kilku(nastu) wizyt w szpitalach miałam okazję mieszkać z tyloma różnymi ludźmi, że doskonale wiem, jak za sprawą współtowarzyszy czas potrafi płynąć tam całkiem przyjemnie, albo być prawdziwą męczarnią.

Pobyt z dzieckiem w szpitalu – jak można uprzykrzyć życie współlokatorom?

1. Dźwięki w telefonie ustaw na tyle głośno, by wszyscy słyszeli, że ktoś do Ciebie pisze lub dzwoni. Nie przejmuj się, jeśli prowadzisz zaciekłą konwersację na WhatsApp`ie czy Mesendżerze, niech dzwonki brzęczą za każdym razem, gdy ktoś się do Ciebie odezwie – to są na pewno bardzo ważne sprawy i nie możesz ich przegapić.
2. Daj dziecku do zabawy smartfon lub tablet. Włącz mu bajki albo ulubione piosenki, na tyle głośno, by wszyscy mogli słuchać i podśpiewywać razem z nim. Nie zwracaj uwagi, jeśli w tym samym czasie inne dziecko w sali również ogląda coś na telefonie – możecie wzajemnie się zagłuszać, w końcu każdy ma prawo oglądać w danym momencie to, na co ma ochotę, nie trzeba czekać na swoją kolej (aż inni się naoglądają).
3. Bez skrępowania (czytaj: głośno) rozmawiaj ze swoją pociechą, czy z innymi bliskimi przez telefon – niech każdy wie, co macie sobie do powiedzenia. Nie zważaj też na porę dnia i godzinę – w szpitalu chyba nie obowiązuje oficjalna cisza nocna? No a jeśli obowiązuje, to przecież jesteś w nadzwyczajnej sytuacji, każdy zrozumie, że akurat o godzinie 23.00 musisz zadzwonić do swojej mamy i opowiedzieć jej to i owo.
4. Pozwalaj dziecku do woli płakać i krzyczeć – przecież jest małe, wolno mu okazywać w ten sposób swoje emocje.
5. Głośno jedz, Twoje dziecko również – mlaskanie, ciamkanie, chrupanie, to miód dla uszu w szpitalnej sali.
6. Nie ograniczaj dziecka do przebywania tylko w obrębie Waszego łóżka, niech sobie biega i skacze po całej sali, gdzie chce – przecież musi się wyszaleć.
7. Jeśli Twoje dziecko upodoba sobie kogoś na sali i zapragnie go zaczepiać, ciągle szukać jego atencji, wchodzić na jego (okrojoną) przestrzeń, jaką ma pomiędzy jednym a drugim łóżkiem, czy dotykać go – spoko, w szpitalu wszyscy jesteśmy spragnieni kontaktów z innymi i chętnie na to przyzwolimy.
8. Nie wyłączaj budzika – w szpitalu i tak trudno jest się wyspać, bo ciągle ktoś płacze, pielęgniarki bez przerwy przychodzą z lekami, kroplówkami i innymi termometrami, nikt się więc nie pogniewa, jak o 6.00 rano zadzwoni Twój budzik. Nawet jeśli obudzi małe dzieciątko, które później już nie zaśnie – ku niezadowoleniu jego rodzica.
9. W szpitalu nikt nie ma ciekawych rzeczy do roboty, śmiało więc możesz zabawiać swoich współlokatorów rozmową i zwierzeniami z życia prywatnego – na pewno chętnie Cię wysłuchają, wszak to ich jedyna rozrywka. Nie zrażaj się, jeśli łapią do ręki książkę z nadzieją na przyjemną lekturę. Czytać mogą później, jak już im wszystko opowiesz.
10. Toalety i łazienki, szczególnie te, które przydzielone są do konkretnych sal, to luksus – nie krępuj się więc i korzystaj z nich do woli. Wchodź bez pukania i nie zaprzątaj sobie głowy utrzymywaniem porządku – od tego są odpowiedni ludzie.

A tak bardziej serio – będąc z dzieckiem w szpitalu, myślcie o innych. Próbujcie zachować względną ciszę. Wiem z doświadczenia, że z małym dzieckiem bywa ciężko, ale zawsze trzeba pamiętać o tym, że nie jesteśmy sami. Głośne rozmowy, ciągle dzwoniące telefony, bajki włączane tak, że człowiek nie jest w stanie skupić się na niczym innym, ani odpocząć, czy zdrzemnąć się… to istny koszmar. Szczególnie jeśli pobyt na oddziale się wydłuża i sytuacja ta – sama w sobie – zaczyna być frustrująca. Człowiek zamknięty w czterech ścianach, gdzie zmuszony jest dzielić przestrzeń z obcymi ludźmi, nie czuje się dobrze – delikatnie mówiąc. Warto więc wykazać się przynajmniej odrobiną empatii. 

Obraz iqbal nuril anwar z Pixabay