Budze się rano i znów przeżywam to samo – zamyka się pętla czasu. Wstaję, robię śniadanie, szykujemy się do pracy i przedszkola. Wracamy, robimy szybkie zakupy, jemy, nastawiam zmywarkę i w razie potrzeby pralkę, doprowadzam mieszkanie do ogólnego ładu, szykuję obiad na kolejny dzień, etc.  W zależności od dnia do listy dodaję nowe pozycje. Kto tego nie zna z autopsji, chyba wszyscy zapracowani rodzice?

Codziennie jak w kołowrotku.  Kiedy krzątam się tak po domu, chcę to zrobić jak najszybciej by mieć chwilę wolnego dla rodziny. Do czasu położenia Kuby spać mam trzy godziny a nie wszystko mogę zrobić, gdy on zaśnie. Co da się przekładam na późniejszy wieczór. Chciałabym by doba była z gumy i można było ją dowolnie dla swoich potrzeb rozciągać. Nie raz Kuba prosi: „Mamo pobaw się ze mną” a ja go zbywam „zaraz kochanie”,  „za chwilę”…. Próbuję w formie zabawy wciągać go do czynności, którą w danej chwili wykonuję: wyjęcie naczyń ze zmywarki, pomoc we włożeniu/ wyjęciu prania, ale to nie jest zabawa, o której marzy mój syn. W tygodniu, tak najnormalniej w świecie mało się z nim bawię- brakuje mi czasu. Niekiedy nie mam na to siły i nie daję siebie w 100%. Jestem jakby mama na 1/4 etatu. Układam klocki, rysuję, gram w planszówki czy piłkę jednak wiem, że nie wkładam pełni serca w te zabawy. Staram się, ale nie raz zmęczenie bierze górę. Nadrabiam to w weekend –  są to dni tylko dla nas. Wówczas mam czas i siły na harce i swawole z Kubą. Ale przez zabieganie w ciągu tygodnia mam wyrzuty sumienia. Liczę, że wraz z wiosną znów wstąpi we mnie energia.

Z perspektywy czasu coraz bardziej doceniam okres, gdy miałam więcej czasu dla nas.  Czasami mam wrażenie, że czas ucieka mi przez palce, dni mijają jak z bicza strzelił a ja w pełni nie uczestniczę w życiu swojego dziecka mimo, że kocham je najbardziej na świecie.

Jestem tylko człowiekiem, rodzicem, który próbuje godzić obowiązki domowe, pracę zawodową z wychowaniem dziecka. Wiem, że nie jestem jedyna. Nie jestem idealna i nigdy nie będę, tacy rodzice nie istnieją. Mam tylko nadzieję, że od swojego synka, tak jak teraz, nie raz mimo zabiegania nadal co wieczór usłyszę „Mamo jesteś cudowna, nie zamienię Cię nigdy”.

Szkoła, przedszkole czy żłobek to miejsca, w które odprowadzamy nasze dzieci mając nadzieję, że zdobędą tam wiedzę, nowe umiejętności a przede wszystkim będą bezpieczne i miło spędzą czas. Takie obietnice padają z ust pedagogów i dyrekcji, my w nie wierzymy zamykając drzwi tych instytucji, ale co tak naprawdę się za nimi dzieje??

W Szkole Podstawowej im. Polskiej Niezapominajki w Sczodrem (woj. dolnośląskie) nie dzieje się dobrze!

Buzie zaklejane taśmą!! Co to ma być?!? Agresja słowna, krzyki i wyzwiska rzucane w stronę 5- i 6-letnich dzieci, to zdecydowanie nienormalne zachowanie nauczyciela!

Tak małe dzieci to istne wulkany energii, dla których nauka powinna być zabawą lub odwrotnie zabawa – nauką. Trudno utrzymać je w jednym miejscu i względnej ciszy przez 45 minut. Tu potrzebne jest szczególne podejście pedagoga.

Tym czasem w tej szkole panował terror pseudo nauczycielki, która zastraszała dzieci, a te zamykały się w sobie, nagle stawały się płaczliwe. Toczyły wewnętrzną walkę, ponieważ bały się cokolwiek mówić, nie chciały “naskarżyć” na panią, gdyż uważały że w ten sposób zrobią coś złego.

Na szczęście znalazł się odważny chłopiec, a może już po prostu tak zdesperowany, że zdecydował się coś powiedzieć. I znalazła się mądra matka, która zaufała synowi i postanowiła działać.

Czy zareagowała dobrze, wkładając synowi do plecaka dyktafon? Po stokroć TAK!!! Nawet jeśli to nie do końca zgodne z naszym (beznadziejnym) prawem, popieram i sama też bym tak postąpiła.

Tu i teraz proszę –  jako rodzice bądźcie czujni, obserwujcie, wsłuchujcie się w swoje dzieci i wierzcie w ich słowa. Nawet jeśli coś wydaje się zmyślone, podważa ogólne zdanie – ufajcie, drążcie temat i w razie potrzeby działajcie. Nie zważając na zdanie innych, bo w takich sytuacjach nie o nich chodzi, a o Wasze dzieci, największe skarby, o ich przyszłość.

Dziś dzień Mężczyzny, jakże ważny i potrzebny. Byśmy mogły świętować z naszymi małymi i dużymi facetami poznajmy najpierw remedium na ich humory.Czasem są takie chwile kiedy nasi mężczyźni zamykają się w swojej jaskini. Wyraz twarzy daje nam do zrozumienia, żeby nie podchodzić bliżej niż 10 metrów, a tym bardziej nawet nie wydobywać z siebie dźwięku. Jak zatem udobruchać mężczyznę? Tylko u nas wskazówki –pół żartem pół serio – jak zaspokoić mężczyznę.

Nie gadać podczas oglądania meczu, absolutnie nie zasłaniać ekranu telewizora oraz nie nadpijać jego piwa (mój mąż ekspresowo zauważa zmiany w pojemności pokala) 😉

Żaklina

Pyszny, syty obiad. Najlepiej kawał mięsa 😉 (opcjonalnie – przygotowany i podany w odpowiednim stroju)

(nie)Magda(lena)

Kolacja, wino, świece i…. mężczyzna sam powie czego mu do szczęścia potrzeba 😉

Mirella

Wziąć do buzi, dłuuugo ssać…. tiktaka 😉 a gdy oddech będzie wystarczająco miętowy można iść się “przytulać”.

Paulina

Zawsze piękna, uśmiechnięta, z pysznym obiadkiem i gotowością do … bez względu na porę. Względnie plan B – podrapać po plecach, ale broń boże przez koszulkę, nie nie, on musi poczuć nasze pazurki na sobie:)

Magdalena

Szpilki, seksowna bielizna i taniec erotyczny…. lub (dla kontrastu) – zaopatrzyć go w piwo, czipsy i zezwolić na komputer – bez limitu.

Fizinka

Jak już wszedł do tej jaskini to i z niej sam wyjdzie. On naprawdę nie potrzebuje twojej pomocy – jest już Dużym Chłopcem, więc pozostawienie go tam samemu będzie najlepszą opcją.

Rachela

Zrób mu masaż! Masowanie (pleców, karku, głowy…) jest idealne na zmęczenie, pozwala się odprężyć i nabrać energii. Jest przyjemnością zarówno dla ciała, jak i ducha. Zawsze można też wyzwolić zmysłową energię w innych częściach męskiego ciała 😉

Basia

Wieczorny relaks przy dobrym filmie i drinku, a później wspólna kąpiel. Bez znaczenia jest wymiar wanny, czy prysznica, można pobudzić wyobraźnię do działania 😉 Relaks i świetna zabawa w jednym.

Sylwia

Wszystkim Mężczyznom, tym małym i dużym pragniemy życzyć umiejętności cieszenia się z drobiazgów, a zwłaszcza tych, które tak często wyprowadzają z równowagi. Ponadto życzymy spokoju, miłości ufności w patrzeniu w przyszłość, cierpliwości do realizacji marzeń i niech szczęście towarzyszy Wam do końca świata i o jeden dzień dłużej!