Coś niedobrego dzieje się w naszym szkolnictwie. Jedna afera goni drugą, a każda kolejna chyba jeszcze bardziej przeraża nas – rodziców. Musztra w wojsku jest czymś normalnym, ale w szkole podstawowej?

Praca z dziećmi jest trudna, to nie podlega wątpliwości. Niespożyte pokłady energii, ciekawość świata i etap dorastania, stają się mieszanką wybuchową, którą muszą poskromić nauczyciele.

Za moich szkolnych czasów ciągłe upominanie było czymś normalnym, ale żeby wprowadzać pisane prawa, to już przegięcie.

“Procedury wejścia do klas” – co to ma być??!!

A właśnie takie dyktatorskie zasady zawisły na drzwiach jednej z legnickich podstawówek. Procedury brzmią tak:

przed klasą:

1. Nauczyciel przybywa pod klasę niezwłocznie po dzwonku.
2. Uczniowie ustawieniu są w kolejności alfabetycznej. Ustawienie uczniów jest stałe do końca roku.
3. Uczniowie stoją, nie stykają się, mają plecaki położone na ziemi tuż przy prawej nodze, ręce są ułożone wzdłuż tułowia, patrzą prosto, nie wydają dźwięków i nie wykonują ruchów.
4. Od momentu stawienia, czyli od stanu możliwego do zaakceptowania (patrz pkt.3) nauczyciel odlicza minutę. jeśli uczniowie w ustawieniu wytrzymają minutę, nauczyciel zaczyna wpuszczać kolejne osoby do klasy. Wpuszcza pierwsza osobę, pierwsza osoba wchodzi, zajmuje miejsce i siada. Następnie wchodzi kolejna osoba etc. Uczniowie, którzy czekają stoją na zasadach pkt. 3.
5. Nauczyciel wpuszcza kolejne osoby, które spełniają warunki pkt. 3. Osoby, które tych warunków nie spełniają stoją na swoich miejscach. Nie przesuwają się i nie zmieniają swoich pozycji.
6. Nauczyciel dla tych uczniów wyznacza kolejną minutę. Jeśli nadal nie spełniają warunków wpuszcza ich mimo wszystko do klasy.
7. Jeżeli podczas procesu wchodzenia, któryś z uczniów odezwie się, uczeń powraca się na swoje miejsce i stoi zgodnie z pkt. 3.
8. Bezpośrednio po zajęciu miejsc przez uczniów nauczyciel odczytuje regułkę i dodaje ostatni punkt: ”Uczeń za swoje dobre zachowanie jest nagradzany. Opłaca się dobrze zachowywać”
9. Nauczyciel niezwłocznie po odczytaniu reguły, rozdaje uczniom, którzy poprawnie weszli do klasy żetony. Tylko tym, którzy weszli za pierwszym podejściem.
10. Ważne: formuła odczytywana jest przed każdą lekcją. Po odczytaniu formuły zaczyna się lekcja*

Skoro takie “10 przykazań” wisi na drzwiach szkolnych klas, ciekawa jestem jakie zasady panują wewnątrz?

Szkoła nie kończy na powyższym, wprowadziła również inną “oryginalną” zasadę.  Za złe zachowanie jest kara, a za dobre… żeton, który można wymienić na nie odrobienie lekcji. Kolejny absurd!

Czy taki totalny i całkowicie bezsensowny ordnung uczy czegoś młodego człowieka?

Dla mnie to zniewolenie jednostki ludzkiej. Zaszczucie i zupełny brak szacunku, takie mam skojarzenia z tą sytuacją.

Nie wiem jakich ludzi chcą wychować w tej szkole, bo nie czarujmy się – szkoła powinna wychowywać, nadawać kierunek dla rozwoju dzieci. Dobrze pojęty porządek i znajomość zasad, jest niezbędny w pracy z młodym człowiekiem. Lecz przesada, wynikająca zarówno z braku jak i nadmiaru zakazów i nakazów, nie doprowadzi do szczęśliwego końca zarówno w procesie edukacji jak i wychowania.

• źródło http://www.tvn24.pl/musztra-w-podstawowce-za-zetony-rodzice-oburzeni-wojskowa-procedura,522574,s.html

Połowa marca już za pasem, a ty myślisz sobie, że do Świąt Wielkanocnych jest jeszcze daleko. Na pewno zdążysz z wszystkimi bibelotami. Nic bardziej mylnego – masz mniej czasu niż myślisz. Dlatego w tym roku przygotowałam dla ciebie szybkie i efektowne sposoby na wielkanocne jajka, które z powodzeniem zrobisz z dziećmi.

Dzisiaj zapraszam do złapania farb i pędzli, bo nauczę Cię, jak zrobić wielkanocne jajko metodą decoupage. Takie jajko jest wstanie wykonać z pomocą dorosłego 5 latek.

Przygotuj:

• jajka styropianowe,
• farbę akrylową w jasnym odcieniu (biel, beż, krem),
• serwetki,
• klej do decoupage,
• nożyczki,
• pędzle lub małe gąbki,
• patyczki do szaszłyków.

Krok 1

Jajko nabijam na patyczek i za pomocą pędzla lub gąbki maluję farbą akrylową, tak aby pokryć całe jajko. Po wyschnięciu maluję ponownie.

Krok 2

Kiedy nasze jajko schnie przygotowuję wzór z serwetki, wycinając go nożyczkami. Pamiętajcie by na końcu oddzielić trzy warstwy serwetki od siebie.

Krok 3

Na wyschnięte jajko nanoszę niewielką ilość kleju i delikatnie przykładam wycięty wzór z serwetki. Następnie lekko tapuje gąbką z niewielką ilością kleju. Pozostawiam do wyschnięcia.

Krok 4

Wykończenie jajka jest już sprawą indywidualną. Ja zdecydowałam się na cekiny, a także na zwykłą srebrną nitkę.

Zdjęcia: Rachela

Rodziny z trojgiem lub większą liczbą dzieci, mogą ubiegać się o wydanie Karty Dużej Rodziny. Wraz z nią, nabędą uprawnienia do zniżek z oferty kulturalnej, rekreacyjnej czy transportowej na terenie całego kraju. Warto skorzystać z tej możliwości.

Nie od dziś wiadomo, że rodziny wielodzietne, wcale nie mają na co dzień tak różowo. Nie da się ukryć, że wychowanie i wykształcenie większej gromadki dzieci, zawsze generuje koszty. I to nie małe! Duże rodziny radzą sobie jedne lepiej, inne gorzej, ale bez względu na dochód, każda z nich może skorzystać z tzw. Kart Dużej Rodziny, które funkcjonują od stycznia 2015 r. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej szacuje, że wpłynęło już ponad milion wniosków o ich wydanie.

Aby otrzymać dokument, wniosek należy złożyć w odpowiedniej placówce Ośrodka Pomocy Społecznej, jakie znajdują się w niezliczonej ilości miast w kraju. Karta jest wydawana bezpłatnie każdemu członkowi rodziny. Rodzice mogą korzystać z karty dożywotnio, dzieci – do 18 roku życia lub do ukończenia nauki, maksymalnie do osiągnięcia 25 lat. Osoby niepełnosprawne otrzymają kartę na czas trwania orzeczenia o niepełnosprawności.

A dlaczego warto jest złożyć wniosek o ten dokument? Dzięki Karcie osoby z rodzin wielodzietnych otrzymują m.in. ustawowe zniżki na przejazdy kolejowe – rodzice lub małżonkowie rodziców 37 proc. na bilety jednorazowe oraz 49 proc. na miesięczne; zniżki w opłatach paszportowych – 75 proc. w przypadku dzieci i 50 proc. dla rodziców i małżonków rodziców oraz darmowe wstępy do parków narodowych. Na zniżki można liczyć również podczas zakupów książek, jedzenia, kosmetyków, zabawek czy paliwa. W dodatku niższy może być rachunek za prąd, telefon czy prowadzenie konta w banku.

Karta Dużej Rodziny honorowana jest przez ponad 500 firm i instytucji w całym kraju. Zniżki mogą oferować nie tylko instytucje publiczne, ale i przedsiębiorcy prywatni. W wielu  takich miejscach jest umieszczona w widocznym miejscu informacja, że honorują tam uprawnienia do zniżek z Karty. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że pewne zniżki bogatym nie czynią, ale z drugiej strony…  “grosz do grosza i będzie kokosza”. Zważywszy na to, że polityka prorodzinna w Polsce dopiero raczkuje, dobrze jest korzystać z każdej możliwości zaoszczędzenia pewnych sum, które z łatwością uciekają z portfeli rodzin wielodzietnych.

Więcej informacji dotyczącej uprawnień, oraz instytucji honorujących Kartę Dużej Rodziny, a także wnioski do pobrania można znaleźć na stronie ministerialnej https://rodzina.gov.pl/duza-rodzina/karta-duzej-rodziny