Czego nauczyć dziecko, by wyrosło na mądrego i samodzielnego człowieka? Takiego, który potrafi  zadbać zarówno o siebie, jak i swoich bliskich, czy otaczający świat. Co wpoić dziecku, by poradziło sobie bez mamy i taty u boku?

Odpowiedzi na te pytania można udzielić wiele, wszak umiejętności i wiedzy, dzieciaki muszą przyswoić całkiem sporo, zanim dorosną i będą gotowe opuścić swe rodzinne gniazda. Chciałabym jednak skupić się tutaj na kilku aspektach, a właściwie na umiejętnościach, które powinny (przynajmniej częściowo) posiadać dzieci już w wieku wczesnoszkolnym.

No więc czego nauczyć dziecko, poczynając od pierwszych lat jego życia?

Na początek weźmy na tapetę 7 cech i  umiejętności, które ułatwią życie dziecku:

1. Samodzielność

Czytałam gdzieś niedawno (zresztą nie pierwszy raz), że dzieci w wieku wczesnoszkolnym, a nawet i przedszkolnym potrafią doskonale obsługiwać smartfony, czy tablety, a nie potrafią np. same się ubrać lub przygotować sobie prostego śniadania – jak choćby zwykłej kanapki. Brzmi to przerażająco, prawda? Dlatego priorytetem w wychowywaniu dziecka, powinno być nauczenie go samodzielności. Począwszy od jedzenia, zamiast karmienia, przez ubieranie się, kąpanie i sprzątanie np. zabawek, po pakowanie plecaka do szkoły czy odrabianie lekcji – słyszałam już o rodzicach, którzy wykonują za swoje dzieci prace plastyczne lub rozwiązują jakieś zadania, bo tak jest ładniej, lepiej i szybciej… Sęk w tym, że to do niczego dobrego nie prowadzi!

2. Dbanie o porządek

Każde dziecko, od najmłodszych lat powinno przyzwyczajać  się do utrzymywania wokół siebie porządku i sprzątania po sobie. Na początek kilkulatek niech ogarnia własne zabawki, po skończonej zabawie. Później stopniowo niech próbuje sprzątać swój pokój, wynosić naczynia do kuchni po zjedzonym posiłku, wkładać je do zmywarki. Analogicznie po kąpieli może wynosić brudne ubrania do prania, odpowiednio je segregując np. na jasne i ciemne. W dalszym etapie może ścierać kurze i  odkurzać podłogi. Sami dobrze wiecie, ile pracy jest w każdym domu. Ważne by dzieci były tego świadome i wyrastały w poczuciu, że mama, ani tata nie są ich służącymi i że samo się nic nie zrobi.

3. Zdrowe odżywianie i nawadnianie organizmu

W myśl powiedzenia „czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci” powinniśmy sporo uwagi poświęcić tematowi zdrowego odżywiania. To od nas w dużej mierze zależy to, jak będzie w przyszłości wyglądać dieta naszych dzieci, a co za tym idzie ich kondycja fizyczna i stan zdrowia. Od samego początku, to znaczy od momentu rozszerzania diety niemowlaka, warto serwować maluchom kolorowe posiłki, bogate w warzywa i owoce. Można zachęcać je do próbowania nowości nie tylko poprzez wygląd, czy zapach danego jedzenia, ale również poprzez sposób podania, wykorzystując do tego odpowiednie naczynia. Ładne, kolorowe, z wizerunkami zwierzątek czy ulubionych bohaterów z bajek: talerzyki, miseczki i sztućce – wbrew pozorom odgrywają dużą rolę w zachęcaniu dziecka do (samodzielnego) kosztowania i jedzenia.

Znam to doskonale na przykładzie moich dzieci, które uwielbiają wybierać, na jakim talerzyku lub którym widelcem będą dzisiaj jeść. Mało tego! Zdarzają się nawet małe awantury, jeśli się pomylę i nałożę posiłek do nieodpowiedniego naczynia 😉

Nie zapominajcie też o wpajaniu dzieciom nawyku picia dużej ilości wody. Tak jak w przypadku posiłków, możecie korzystać do woli z różnorakich atrakcyjnych dla oka naczyń, czyli kubeczków, butelek bądź bidonów – szeroką ofertę akcesoriów dla dzieci do jedzenia oraz picia (i nie tylko) znajdziecie na stronie www.bamboli.pl

4. Przyrządzanie prostych posiłków i zabawa w gotowanie

Zapraszajcie swoje dzieciaki do kuchni, nawet jeśli mają raptem kilka lat. Niech bacznie przyglądają się temu, co robicie, pozwólcie im kosztować, jeśli będą chciały i w miarę możliwości pomagać w przygotowaniu posiłków. Z biegiem czasu pozwalajcie im na więcej samodzielności i zachęcajcie do tego, by próbowały własnoręcznie przygotować sobie chociażby prostą kanapkę, czy płatki z jogurtem. Obojętnie, ważne natomiast jest to, by dziecko uczyło się gotowania (choć to oczywiście jest duże słowo) i umiało samo sobie przygotować na początek śniadanie lub kolację, a z biegiem lat może i nawet łatwy obiad?  Takie umiejętności ułatwią życie po pierwsze rodzicom, a po drugie samym dzieciakom. Szczególnie w przyszłości.

Małe dzieci poza zapraszaniem do kuchni i obserwowaniem tego, co robią dorośli, warto zachęcić również do wspólnej zabawy w gotowanie – co zresztą uwielbiają! A ponieważ aktualnie można dzieciaki wyposażyć niemal we wszystkie akcesoria, których używają dorośli, począwszy od garnków, przez miksery, tostery, ekspresy do kawy, aż po kuchnie z mikrofalówkami i płytami grzewczymi, zabawa jest niezwykle fascynująca!
Znam to z autopsji, bowiem moje dzieciaki, od najmłodszego – dwulatka, po najstarszego – dziewięciolatka, bardzo lubią przeistaczać się w szefów kuchni i serwować mi różne filcowe lub drewniane smakołyki 😉

5. Dbać o środowisko

Nie da się ukryć, że żyjemy w trudnych czasach. W takich gdzie bardziej liczą się pieniądze niż zdrowie ludzi czy zwierząt, a także kondycja otaczającego nas świata przyrody. Zatem ucz swoje dziecko od najmłodszych lat dbać o środowisko. Segregujcie razem śmieci, oszczędzajcie wodę, ograniczajcie zużycie plastiku, róbcie zakupy z głową, by nie marnować między innymi jedzenia. Troszczcie się o okoliczne zwierzęta oraz rośliny, np. budując razem karmniki i wodopoje lub sadząc rośliny przyciągające pszczoły, którym grozi wyginięcie. To wszystko są proste czynności/nawyki, które można wpajać już przedszkolakom i które mogą wpłynąć pozytywnie na przyrodę, a co za tym idzie na nasze życie.

6. Spędzać aktywnie czas, z dala od telefonów i telewizji

Ucz dziecko od najmłodszych lat spędzać aktywnie czas, dając mu oczywiście przy tym dobry przykład z góry. Wychodźcie razem każdego dnia przynajmniej na krótki spacer. W miarę możliwości uprawiajcie jakieś sporty: jeździjcie na rowerze, grajcie w piłkę, gimnastykujcie się lub po prostu tańczcie do ulubionej muzyki w domowym zaciszu. Każda forma ruchu jest dobra, a powtarzana regularnie wchodzi w nawyk, który zaowocuje w przyszłości (w dorosłym życiu).

7. Zarządzać finansami (kieszonkowym) i planować

Umiejętność planowania zarówno zadań do wykonania, jak i (miesięcznych) wydatków, a co za tym idzie zakupów, to bardzo przydatna cecha w życiu dorosłego człowieka. Zachęcaj więc dziecko możliwie często do tego, by organizowało swój czas – potrafiło wydzielić porę na obowiązki (np. naukę) oraz przyjemności. Wspólnie przygotowujcie listę zakupów, a potem bazując na tym doświadczeniu, niech dziecko próbuje zarządzać własnymi pieniędzmi, które dostaje np. w ramach kieszonkowego. 

Zupa z pokrzywy – brzmi dziwnie? Być może, ale wierzcie mi na słowo, że warto ten jeden raz się przełamać i spróbować właśnie zupy z pokrzywy.

Mając do dyspozycji zieleń wokół mojego domu, nie mogłam odpuścić sobie wycieczki w poszukiwaniu młodej pokrzywy, którą najlepiej zbierać mniej więcej od kwietnia do połowy maja. Później, gdy zakwitnie, nie będzie już tak smaczna i tak bogata w substancje odżywcze. 

Fot. Pokrzywa

Na zbiór zabrałam gumowe rękawiczki i nożyczki, oraz materiałowy worek, by wygodnie przenieść rośliny do domu. Mimo środków ostrożności, nie udało mi się uniknąć oparzeń, ale jak mawiała moja babcia, to dla zdrowotności. Pokrzywy polecam zbierać w miejscach z dala od dróg. Należy ciąć je po kilka listków od góry – ja tnę ją na wysokości 3-4 “pięterek” od czubka. Zbieram listki najmłodsze i oczywiście zdrowe.

W domu stwierdziłam, że zebraną pokrzywą zapełniłam durszlak ilością na dwa obiady. Mniej więcej policzyłam, że do durszlaka weszło ok. 8 porządnych garści pokrzywy, z czego 4 wykorzystałam do zupy, a drugie tyle zamroziłam na kolejny raz. Mając już pod ręką najważniejszy składnik, wzięłam się za robotę. 

Zupa z pokrzywy – składniki i przygotowanie

Kremową zupę z pokrzywy przygotowałam tak, jak szykuję inne zupy – kremy. Można robić ją z zamkniętymi oczami, ponieważ zupa jest śmiesznie prosta do przyrządzenia. Jedyne czego potrzebowałam, to informacji, ile przeciętnie do zupy potrzeba pokrzywy, bo ani niedobór, ani przesada nie pozwolą uzyskać najlepszego smaku.

Fot. Pokrzywa

Zupa krem z pokrzywy. Składniki:

• 4 duże garście umytych listków pokrzywy (ok 100 g),
• 4 duże ziemniaki, (lub więcej, jeśli lubicie bardziej sycące zupy)
• 1 duża cebula,
• 2 ząbki czosnku,
• sól, 
• pieprz,
• 1,5 litra bulionu warzywnego (może być też rosół z dnia poprzedniego),
• 1 łyżka masła,
• odrobina oleju,
• pół kubeczka małego jogurtu lub duża łyżka kwaśnej śmietany, jeśli ktoś lubi.

Składniki na grzanki:

• chleb pszenny lub żytni – wybrałam żytni na zakwasie,
• odrobina oleju, soli i czosnku.

Zupa z pokrzywy – przygotowanie:

1. Pokrzywę płuczę porządnie w komorze zlewu i odrywam listki od łodyżek. Płuczę listki ponownie na durszlaku.
2. Cebulę pozbawiam łupin i drobno szatkuję. Czosnek obieram i przeciskam przez praskę. Odrobinę czosnku odkładam do grzanek.
3. Ziemniaki obieram i kroję w kostkę. 
4. Do garnka wrzucam łyżkę masła i gdy się rozgrzeje, smażę cebulę. Gdy zmięknie, dodaję kawałki ziemniaków i jeszcze chwilę podsmażam.
5. Zalewam to rosołem (lub bulionem), gotuję wszystko ok 10 minut, aż ziemniaki zmiękną, ale nie będą się rozpadać.
6. Dodaję pokrzywę i gotuję jeszcze 5 minut.
7. Zupę rozdrabniam blenderem na gładką masę. Doprawiam solą i pieprzem, jeśli trzeba, dodaję odrobinę czosnku i pół małego kubeczka jogurtu naturalnego.
8. W międzyczasie szykuję grzanki: 

Fot. Chleb razowy na grzanki

• patelnię rozgrzewam bez tłuszczu,
• do miseczki wlewam kilka kropel oleju i dorzucam rozgnieciony w prasce czosnek. Oleju nie może być dużo, by chleb go nie chłonął.  
• kroję w kostkę chleb, dorzucam go do oleju z czosnkiem i mieszam.
• na rozgrzaną patelnię wrzucam pieczywo od razu po przygotowaniu. 
• przypiekając, obracam koteczki chleba tak, by z każdej strony się przyrumieniły.

      9. Gorącą zupę nakładam na talerze i posypuję grzankami. 

Fot. Zupa z pokrzywy

I tyle. A w efekcie mam pyszną, lekką i zdrową zupę. Przypomnę tylko, że pokrzywa obfituje  w witaminy witaminy A, K, B2, B5, B6, C, zawiera składniki mineralne takie jak: magnez, potas, fosfor, wapń, cynk, żelazo, jod, krzem i sód. Nie brakuje w niej również kwasów organicznych (kwas mrówkowy, glikolowy, glicerolowy), karotenoidów, fitosteroli, chlorofilu, serotoniny i histaminy. Teraz jest najlepszy czas na jej zbiór, więc tym bardziej zachęcam Was do przygotowania ze świeżych listków odżywczej zupy z pokrzywy. 

Więcej o pokrzywie przeczytacie w innym wpisie na blogu.

P.S. Dostałam już kilka pytań o smak pokrzywy i muszę przyznać, że nie wiem, do czego mogę go porównać. Na pewno – w przeciwieństwie do świeżej – gotowana pokrzywa jest bardzo przyjemna i delikatna, może nawet słodkawa. Mnie zupa z pokrzywy smakiem przypominała nieco zupę krem z cukinii, co zapewne spotęgowała obecna w obu przepisach podsmażona cebulka i ziemniaki. Na pewno nie smakuje pokrzywą lub trawą 😉 Tym bardziej musicie jej spróbować!

Bycie blogerką ma swoje plusy, pisałam to nie raz. I nie chodzi mi o finanse, ale o możliwości, które się przede mną otwierają, a o których istnieniu w innym przypadku pewnie bym się nie dowiedziała. No, chyba że przeczytałabym na innym blogu…

Dlaczego zdecydowałam się zrobić test osobowości

Mogłabym odpowiedzieć, że skoro okazja sama zapukała do drzwi, to czemu nie, ale ja nie wszystkie okazje wpuszczam. Do propozycji zrobienia testu osobowości online też początkowo podchodziłam jak pies do jeża, głównie ze względu na konsultację online, która jest integralną częścią testu, ale o tym później.

Sam test zrobiłam raczej z ciekawości, czy jest jeszcze coś, czego o sobie nie wiem, bo uważam, że w moim wieku, to już zdążyłam siebie poznać. Ciekawiło mnie jeszcze jedno – raport z testu nie tylko miał określić moje słabe i mocne strony, ale też podpowiedzieć mi, w jakich obszarach mogę je wykorzystać. Bo wiecie, każdy może o sobie powiedzieć, że jest odważny albo nieśmiały, spokojny albo nerwowy, konserwatywny albo liberalny, ale co z tą wiedzą zrobić?

Na czym polega test osobowości online

Od strony technicznej test jest bardzo prosty. Na początku trzeba podać kilka informacji o sobie, a później odpowiedzieć na szereg pytań. Nie wiem, ile ich było, ale całość nie zajęła mi więcej niż dwadzieścia minut. Mam wrażenie, że niektóre pytania się powtarzały, albo były bardzo podobne, ale postanowiłam tego nie sprawdzać. Nie jest sztuką podejrzeć odpowiedź i udzielić identycznej. Ja postawiłam na szczerość, bo inaczej ten test nie miałby sensu.

Każde pytanie daje do wyboru pięć wariantów odpowiedzi. Nie zacytuję Wam dokładnie, ale to było jakoś tak:

– całkowicie się zgadzam,

– zgadzam się,

– ani się zgadzam, ani nie zgadzam,

– nie zgadzam się,

– całkowicie się nie zgadzam.

W sumie prościzna – nie trzeba kombinować za dużo. Jednak warto robić test na spokojnie, kiedy jest się wyspanym, a wszelkie powiadomienia z telefonu czy komputera wyłączone.

Test osobowości online – raport

No i to dopiero jest lektura! 33 strony całkowicie obnażające moją osobowość! Żartuję, żartuję, wcale nie poczułam się psychicznie naga. Niemniej sam raport warto przeczytać równie wnikliwie, co pytania testowe. Znalazłam w nim szczegółowe omówienie pięciu ważnych obszarów:

– Ludzie

– Doświadczenia

– Obowiązki

– Stymulatory

– Trudności

Każdy dział został szczegółowo omówiony, na końcu znajduje się krótkie podsumowanie zawierające najmocniejsze i najsłabsze strony w danym obszarze i wynikające z nich możliwości i zagrożenia. I to jest to, co mnie najbardziej interesowało. Niektóre wnioski nawet mnie zaskoczyły. Wydawało mi się, że nie oczekuję od innych więcej, niż są w stanie zrobić. No cóż. Ponoć jest ryzyko, że tak właśnie mogę się zachowywać. Będę musiała to bliżej przeanalizować. Ale dowiedziałam się też, że potencjalnie dobrze sprawdzę się w sprzedaży, co akurat ze względów zawodowych bardzo mnie ucieszyło. Mam nadzieję, że to prawda 😉

Test osobowości – konsultacja online

To jest etap, który ze względu na aktualną sytuację i brak warunków postanowiłam pominąć. Jednak dla kogoś, kto ma na to czas i warunki to na pewno fajna sprawa. Pozwala dogłębnie zrozumieć raport i zawarte w nim informacje, zadać dodatkowe pytania, przeanalizować wyniki na podstawie konkretnych przykładów. Jednym słowem – dać się przeorać emocjonalnie i jeszcze za to zapłacić ;-). Cena konsultacji jest uzgadniana indywidualnie z trenerem. Jeśli ktoś szuka swoich słabych i mocnych stron, chce określić swój potencjał i poznać zagrożenia, to na pewno warto. Myślę, że gdyby nie kwarantanna i stała obecność domowników, to też bym skorzystała z tej formy współpracy. A sami wiecie, godzina tylko dla siebie przy mężu i dziecku na nauce zdalnej to jakby niemożliwe 😉

Perso.in, czyli kto za tym wszystkim stoi

Test osobowości online powstał z inicjatywy polskich psychologów i w założeniu miał wypełnić istniejącą na rynku lukę. Dzięki niemu każdy może lepiej poznać swoją osobowość, słabe i mocne strony, poznać obszary, w których sprawdzi się dobrze i te, w których mogą pojawić się problemy. Wyniki testu mogą też być inspiracją do pracy nad sobą, ponieważ cechy naszej osobowości nie są nam dane raz na całe życie. Kształtujemy je między innymi poprzez zdobywanie różnorodnych doświadczeń.

Ponieważ test został opracowany przez psychologów, możecie być całkowicie spokojni o jego wartość naukową i poznawczą. Szczegółowo zostało to opisane tutaj.

Perso.in – zrób sobie test

Pełna wersja testu jest płatna, można ją zrobić na stronie głównej: https://perso.in/. Za test i raport trzeba zapłacić 149 zł. Czy warto? Na to pytanie sami musicie sobie odpowiedzieć, bo tylko Wy wiecie, w jakim momencie życia się znajdujecie i czy taka wiedza jest Wam aktualnie potrzebna.

Na początek możecie zrobić darmowy test osobowości, z którego dowiecie się, jakie jest natężenie Waszej ekstrawersji, jakie są związane z tym przewagi i ryzyka i w jakich dziedzinach najlepiej się sprawdzicie ze swoimi wynikami. Dostaniecie też informację o pozostałych obszarach, które obejmuje płatna wersja tekstu.

Powiem Wam tyle – ja nie żałuję. Szczególnie teraz, gdy wszyscy zostaliśmy zamknięci w domu i trzeba się odnaleźć w zupełnie nowej rzeczywistości, niektóre wyniki bardzo mi pomogły.