Konkurs Obudź w sobie dziecko!

Zawsze uwielbiałam gry planszowe, dlatego zaraziłam tym upodobaniem swoje dzieci. Teraz wspólnie robimy własne, nawet dość skomplikowane. Od tego wybujała nam się nieco wyobraźnia a kreatywność rozwinęła do granic przyzwoitości ?
Od ładnych paru lat robimy i ogrywamy własne gry o bohaterach książkowych, o zwierzętach, przygodach kosmicznych, quizy, itp.

Powrót dzieci do szkoły dodał mi energii i chęci do zabaw. Chętnie gram z nimi w amse-adamse (piosenkę znaly, ale zasad nie), czapki są po to, żeby „oszczędzać światło” (teraz pół szkoły już tak się bawi), z dziećmi w domu bawimy się w potwornie smaczne pierniki i się 'pożeramy”. Obudziło się we mnie trochę „zaczepne” dziecko, wrzucę Wam zdjęcie z chwili przed przywitaniem o poranku mojej Trójcy Świętej. Ich reakcja była cudowna, najpierw podskoczyły, a później płakały ze śmiechu 😀

Mój Synek obudził drzemiącą we mnie małą Madzię ?. Uwielbiam beztrosko leżeć na dziecięcym dywanie przypominającym miasto z ulicami pośród porozrzucanych zabawek, znów mogę poczuć wiatr we włosach huśtając się na huśtawce, zamykam oczy i przez chwilę wydaje mi się, że przeniosłam się w czasie o jakieś 30 lat wstecz. Czekam tylko jak mój Szkrab zacznie biegać i bez żenady będę mogła grać z nim w „nogę”, pokażę, że na plaży można dokopać się do wody ? przeczytam mu moje ulubione książeczki z dzieciństwa ❤️ Zazdroszczę Synkowi, że to wszystko jeszcze przed nim! Szymonek ma 9 miesięcy ?

Kiedy weszłam w „świat dorosłych” czułam się nieco zagubiona. Sztywne ramy i zasady wszystkiego co się robi, mówi…A nawet czyta. Przyjaciółki polecały mi „50 twarzy Greya”, a ja najchętniej przeczytałabym „50 przygód Muminków” albo inną bajkę, tudzież baśń adresowaną do dzieci. Jak urodziłam córkę, to szalałam ze szczęścia. Całą biblioteczkę moich ulubionych książek dla dzieci planowałam przeczytać ponownie. Tym razem głośno i na legalu, a nie jak dotychczas wieczorami, w myślach. Jesteśmy z córą w trakcie czytania mojego zbioru. Miśka ma niespełna dwa lata, a już przeczytała ze mną więcej książek niż niejeden dorosły 🙂 Zazwyczaj po czytaniu organizuję też… Czytaj więcej »

Kocham powracać do dzieciństwa. Budzić w sobie wewnętrzne dziecko. A szczególnie przypominać sobie o małej, uroczej drzemiącej we mnie księżniczce. Księżniczka ma na imię wszystko mogę. Zachwyca się niezmiennie cudownością świata i napotkanymi ludźmi. Księżniczka kocha kolor różowy, lubi zabawy i figle. Śpiewa i śmieje się głośno…nawet kiedy wszyscy patrzą. Bo przecież księżniczką wolno. Wie, że jest piękna i dobra. Może kochać i być kochaną….nie widzi ani krzywych nóżek, ani pokrzywionych dróg życia. Niepomyślnych decyzji urzędów czy zapomnianych świąt. Księżniczka patrzy przez różowe okulary….i to takie magiczne dzięki którym nawet smutek świata delikatnie różowieje na policzkach. Kocha dzień dziecka i… Czytaj więcej »

Dziecięcą radość obudziłem w sobie dzięki moim kochanym dzieciom, lubimy spędzać ze sobą czas,gramy w piłkę nożną to pasja syna a i młodsza córka wciaga sie w naszą grę , od małego z piłką, wyprawy górskie zakończone wspólnym pieczeniem kiełbasek i ziemniaków w ognisku. Staramy się by ten czas był radosny, aktywny, puszczamy latawce , jeździmy na łyżwach oraz sankach, no w końcu muszę z dziecmi , pilnować żeby się coś nie stało, a pozjeżdżać też lubię i w końcu mogę,hahaha.

:&)

Uwielbiam, jak za dawnych lat, siedzieć na trzepaku i robić fikołki na trzepaku- do przodu i do tyłu. Wszystkie moje problemy zostają wtedy hen daleko, a ja znów mogę poczuć się jak za małolata. Szkoda tylko, że osiedlowych trzepaków jest coraz mniej… Poza tym lubię robić duże balony z gumy do żucia (niestety także w pracy…), choć marki i smaki gum są teraz inne niż w czasach mojego dzieciństwa. Poza tym uwielbiam smak kaszki manny takiej dla małych dzieci, to ona, a nie kawa, króluje u mnie codziennie rano i ładuje mnie pozytywną mleczną energią na cały dzień. A podczas… Czytaj więcej »

Mój powrót do dzieciństwa to wycinanie z gazet słów i tworzenie z nich dzieł sztuki. To wspaniałe relaksujące zajęcie. Daje mi dużo satysfakcji i radości. Kilka z prac podarowałam w prezencie w pięknej oprawie. Polecam wszystkim dorosłym dzieciom.

Zabawa z dziećmi przenosi mnie swym wehikułem w świat teatralnych fantazji mojego dzieciństwa. Bo nasza zabawa ukochana, przez naszą trójkę ubóstwiana, to w TEATRZYK gra, zawsze wiele śmiechu da. Scena nasza z pudełka, pomagała małą i duża ręka, aktorzy na patyku malowani, wszystko robimy sami. Potem przedstawienie zaczyna się, każdy zagrać postacią chcę. Gdy Ola jeszcze nie mówiła, mama z tata aktorami była, bajki różne opowiadała, córka z zachwytem oglądała i zawsze roześmianą minę miała. Teraz Oleńka przedstawienia daje, raz księżniczką, raz Peppą się staje. To zagramy jakąś bajkę przeczytaną, to wymyślamy fabułę nieznaną. A gdy już zmęczymy się, ale… Czytaj więcej »

Latam po krzakach, szukam patyków, piłuję i obieram. Przy tym zajęciu mam sporo frajdy i totalnie się odstresowuję. Ostatnio usłyszałam, że to moja tęsknota za dzieciństwem i zabawy patykami.
Ekscytuję się sznurkami 🙂 szukam informacji, porównuję, kupuję.
Od kolegi z pracy usłyszałam, że pierwszy raz widzi kogoś kto opowiada o zamówieniu sznurków lub piły ręcznej z takim przejęciem i radością.
Czy totalnie mi odbiło? chyba nie, bo to wstęp do nowego hobby: makramy. Patrząc z boku faktycznie wygląda to jak zabawy z dzieciństwa. Największa frajda jeszcze przede mną, będę plotła na całego, cieszę się jak dzieciak.

Uwielbiam spędzać czas z moimi dziećmi. Często bawimy się na świeżym powietrzu. Czasami wygłupiam się z Nimi i skaczemy razem na trampolinie. Ostatnio stanąłem nawet na głowie, żeby rozśmieszyć moje skarby.

Jak byłam małą dziewczynką uwielbiałan rysować , tą pasję ma mój najstarszy syn i córka. Odkąd zaczeło się te szaleństwo na świecie przypomniałam sobie jak bardzo to kochałam . Czas zaczoł mi pozwalać na te siedzenie godzinami przy tworzeniu. Powiedziałam sobie wtedy a co mi tam porobie coś czego do tej pory nie robiłam. Nauczyłam się szkicować części ciała albo malować węglem . Tak jak dziecko cieszyłam się że mogę po prostu malować i nigdzie nie muszę się śpieszyć ? W końcu w domu było przedszkole i szkoła ?. „W domu mam troje cudownych rozrabiaków 12 letniego syna, 9 letnią… Czytaj więcej »

Kocham planszówki i rowery, w które to pasje angażuję konsekwentnie Męża i Córkę. Małgosia ma 5,5 roku i właśnie nauczyła się jeździć na rowerze. Na początku woziłam ją w foteliku, a kiedy z niego wyrosła kupiliśmy specjalną jednokołową przyczepkę (takie „pół” roweru). Teraz kiedy się usamodzielnia – pękam z dumy i już nie mogę się doczekać pierwszych poważnych wycieczek. Jaki to ma związek z moim wewnętrznym dzieckiem? Już tłumaczę… Mój Małżonek kupił mi na urodziny zatrzaskowe pedały do roweru, o których marzyłam od dłuższego czasu. Do tego specjalne buty, które łączą kolarza z rowerem, że tak powiem – na stałe.… Czytaj więcej »

Aktywność i kreatywność to moje drugie imię ? nie ważna pora roku, bo z naszą pogodą ducha zawsze jest przyjemnie, nawet jak jesteśmy zmęczeni to zawsze zadowoleni?

Uwielbiam place zabaw! Od dziecka całe dnie spędzałam na placach zabaw, potem przyszedł czas, że jednak już nie wypada. Tak mi się wtedy wydawało. Mam ponad 30 lat a odkąd mam dzieci szaleje z nimi na placu zabaw… zjeżdżalnia, huśtawka, piaskownica…nic mnie nie powstrzyma przed szaleniem z dziećmi po wszystkich zabawkach. Często inni dorośli patrzą z politowaniem, a może z zazdrością, że mam odwagę do tego co oni w głębi duszy chowają? Każdy ma w sobie dziecko lecz nie każdy potrafi je okazać

Dzięki mojemu 7letniemu synkowi na nowo pokochalam ogród. Jako dziecko uwielbiałam z rodzeństwem bawić się w naszym przydomowym ogrodzie – robiliśmy bazę, tunele w gęstych krzakach malin, bitwy na orzechy ( ojjj, zdarzyło się podbite oko), zabawy w chowanego, pieczenie ziemniaków w ognisku. Niedawno udało mi się wydzierżawić kawałek ziemi i na nowo odkryłam radość tych wszysrkich dziecięcych zabaw, znów mogę być tą małą, szaloną Baśką. Planujemy wspólnie przerobienie starej altanki w tajną bazę, obmyślamy jak j ąurządzic… To lato zapowiada się cudownie…. zupełnie jak 40 lat temu :)))

my z wnukiem kochamy piosenki
i różne inne dźwięki!
gdy na spacer chodzimy
kiedy w wannie siedzimy
nie straszne nam disko polo
gdy się gardła zadowolą!
piosenki żołnierskie śpiewamy
bo wolną ojczyznę mamy!
a czasem nucimy nutki
co odpędzają smutki
i prześcigamy się jak kotki
lepszą wymyśli zwrotki…
my się śpiewać nie boimy
i na scenie wystąpimy!

chłopcy maja: 4 lat oraz rok