Catan: Świt ludzkości to najnowsza odsłona klasyka wśród gier planszowych, czyli gry Catan. Za czasów studenckich najczęściej granym tytułem był właśnie Catan. Nie było wieczoru bez partyjki. Świetna zabawa, dobre towarzystwo i proste zasady były kluczem idealnego wieczoru. Czy Catan: Świt ludzkości jest również tak dobry?

Catan: Świt ludzkości to historia pierwszych ludzi (pierwszych Homo sapiens), którzy wyruszyli z terenów Afryki na poszukiwanie nowych terenów łowieckich. Rozprzestrzeniając się po świecie, człowiek nieustannie musiał dostosowywać się do istniejących na danym terenie warunków klimatycznych. Ludzie nauczyli się rozpalać ogniska, suszyć żywność, wyprawiać skóry na ubrania, a także udoskonalili sprzęt myśliwski.  W grze Catan: Świt ludzkości będziemy mieli okazję przenieść swoje plemiona z Afryki do Europy, Azji, Australii i Ameryk.

Fot. Catan: Świt ludzkości

Gra adresowana jest dla dzieci od dwunastego roku życia, a grać możemy już w trzy osoby. Ciekawa jestem czy w przyszłości będzie także dodatek dla czwartego i piątego gracza, bo chętnie zagralibyśmy w grę w większym gronie.

Catan: Świt ludzkości. Przygotowania rozgrywki 

Przygotowanie gry Catan: Świt ludzkości jest prawie bardzo podobne do podstawowej wersji. Jak dobrze wiecie, prawie robi różnicę. Niestety nie mamy tu sześciokątnych elementów, z których powstaje plansza do gry, lecz już gotową dwustronną planszę. Liczba niedźwiedzi na lodowcu w górnej prawej części podpowiada nam, czy gramy w trzy, czy cztery osoby. 

Planszę do gry należy ułożyć stroną odpowiadającą liczbie graczy. Następnie żetony z liczbami rozkładamy losowo na pozostałe sześciokąty. Wszystkie kontynenty, oprócz Afryki mają już stałe liczby, których nie można zmieniać – wielka szkoda. Domyślam się, że ten układ liczb jest korzystny dla wszystkich graczy. Przy losowym ułożeniu mogłoby być zdecydowanie trudniej pozyskać wybrane surowce. 

Każdy gracz otrzymuje figurki w wybranym kolorze, a figurkę neandertalczyka i tygrysa szablozębnego należy umieścić na lodowcach, odpowiednio po lewej i prawej stronie. 

Obok planszy, w dostępnym miejscu dla wszystkich graczy, należy położyć:

• tory postępu;
• karty postępów i kosztów;
• karty surowców;
• specjalne żetony zwycięstwa;
• kości. 

Natomiast na planszy, Catan: Świt ludzkości, oprócz żetonów z liczbami należy umieścić następujące elementy:

• żetony obozowania;
• żetony odkryć;
• żetony punktów zwycięstwa za polowania.

Każdy z graczy otrzymuje dwie karty surowców, czyli jedną skórę i jedną kość. 

Na koniec gracze rzucają kością, by zdecydować o kolejności w rozgrywce. Pierwszy gracz umieszcza jeden swój obóz na skrzyżowaniu pól, potem drugi i trzeci gracz. Potem znów jest kolej pierwszego gracza na umieszczenie drugiego obozu, a w trzeciej turze, ostatni gracz układa swoją figurkę jako pierwszy. Dodatkowo gracze układają figurki swoich odkrywców na planszy. 

Fot. Catan: Świt ludzkości

Autorzy gry sugerują, aby początkowi gracze rozłożyli wszystkie elementy na planszy zgodnie z poniższym zdjęciem, które również znajdziemy w instrukcji. Natomiast w grze trzy osobowej białe figurki mają pozostać w pudełku – wytłumaczcie to ośmiolatce, która uwielbia biały kolor. =D

Catan: Świt ludzkości – zasady gry krok po kroku

Jeśli nie graliście jeszcze w grę Catan, to nie martwcie się. Postaram się Was przeprowadzić krok po kroku przez zasady. Na zachętę dodam, że są naprawdę proste i już po pierwszych turach załapiecie, o co chodzi. 

Tura gracza dzieli się na dwie fazy:

1. Faza zysku. Rzucacie dwoma kostkami, aby ustalić, które pola przynoszą zysk w tej turze. Wynik rzutu liczy się dla wszystkich graczy. Każdy, kto przy polu z sumą wyrzuconych oczek ma swój obóz, bierze z banku daną kartę surowca.
2. W fazie akcji gracz może:
   • handlować surowcami (wymiana surowców z bankiem lub innymi graczami);
   • umieścić na planszy odkrywcę, który jest potrzebny, by badać i zdobywać kolejne kontynenty. Na planszy jednocześnie może być do dwóch odkrywców; 
   • poruszyć odkrywcą na kolejne skrzyżowania, początkowo mamy możliwość poruszania się w zakresie od jednego do trzech kroków (skrzyżowań);
   • przekształcić odkrywcę w obóz, uciszając do banku odpowiednią liczbę kart;
   • przesunąć znacznik postępu na wybranym torze: ubioru, wynalazków, żywności i polowania. 

Fot. Fot. Catan: Świt ludzkości – tory postępu

W grze Catan: Świt ludzkości czekają na nas także zagrożenia w postaci neandertalczyka i tygrysa szablozębnego. Za każdym razem, gdy ktoś wyrzuci na kościach sumę siedem, może zabrać daną figurkę i zablokować wybrane pole innemu graczowi. Dopóki stoi tam neandertalczyk lub tygrys, pole to nie przynosi zysku, czyli nie możemy pobierać z niego surowców. Ponadto, jeśli przy wyrzuceniu siódemki mamy na ręce więcej kart niż siedem, musimy odrzucić wszystkie karty powyżej tej liczby. 

W grze Catan: Świt ludzkości mamy również kilka żetonów odkryć, takich jak: zagrożenie, spustoszenie, polowanie. Mają one różne efekty, które należy wykonać od razu po odkryciu danego żetonu. 

Wygrywa osoba, która jako pierwsza zdobędzie dziesięć punktów. Jak można je zdobyć? Nie można pozostawać w jednym miejscu, tylko eksplorować nieznane tereny, zdobywać żetony obozowania, polować na dzikie zwierzęta. To wszystko sprawi, że wykażecie się zdolnością przystosowania się do różnych warunków, a wasze plemię wytyczy pierwsze szlaki i zapisze się na łamach historii.

Wrażenia z rozgrywek

Catan: Świt ludzkości  to odświeżona wersja klasyka polecanego na wielu forach, nie tylko planszówkowych, ale także parentingowych. Nowa wersja wyciągnęła na światło dzienne wiele fantastycznych wspomnień nie tylko z czasów studenckich. Prostota zasad, interakcje z graczami i losowość sprawiają, że nie sposób rozegrać tylko jedną partię. Do tej gry, jak i klasyka, powraca się wielokrotnie i długo, długo się nie nudzi. A po dłuższej przerwie ponownie wciągnie w swój świat. 

Catan: Świt ludzkości w swojej mechanice jest bardzo podobny do Catana. W przeciwieństwie do klasyka nie rozwijamy swoich wsi w miasta, tylko naszym celem jest zdobywanie nowych terenów, polowanie na zwierzęta. Poruszanie się po planszy jest bardzo fajne i wnosi powiew świeżości do rozgrywki.

Mechanika gry pięknie komponuje się z jej tematyką. Od pierwszych tur zostajemy pochwyceni i przeniesieni do początków ludzkości. Można odnaleźć w sobie odkrywcę, łowcę, czy zbieracza. 

Graficznie Catan: Świt ludzkości jest dopracowany w każdym szczególe. Piękna dwustronna plansza, wszelkie żetony oraz figurki osadników, wiosek, neandertalczyka czy tygrysa dodają klimatu. Choć przyznam, że za plastikiem nie przepadam, to tutaj jest to wszystko dobrze skomponowane. Jedynie mogę mieć zastrzeżenia do roli tygrysa szablozębnego czy neandertalczyka, którzy zostali zdegradowani do roli „złodzieja” z podstawowej wersji. Można by im śmiało dać więcej możliwości działań. 

W grę dobrze gra się nam zarówno w trójkę, jak i czwórkę. Im więcej osób tym ciaśniej na planszy, ostrzejsza rywalizacja, ale także większe szanse na handel wymienny. Wiekowo gra przeznaczona jest dla osób od dwunastego roku życia. Nasza ograna ośmiolatka świetnie odnalazła się w tej wersji Catana. Klasyk jej także niegroźny. 

Podsumowując gra Catan: Świt ludzkości to tytuł, który będzie długo gościł na naszym stole, dając nam pozytywną dawkę energii na każdy dzień. 

W pudełku znajdziecie nie tylko masę elementów, ale także tekturową wypraskę, tak graficznie ozdobioną, że pozwoli Wam utrzymać wszystko w ładzie. Ponadto znajdziecie tam:

• 1 dwustronną planszę
• 4 tory postępu
• 13 żetonów z liczbami
• 8 kart pomocy
• 80 kart surowców
• 1 podajnik na karty
• 48 figurek graczy
• 2 specjalne figurki
• 18 żetonów odkryć
• 33 żetony obozowania
• 14 żetonów punktów zwycięstwa
• 2 kości
• instrukcję

Dla kogo Catan: Świt ludzkości?

Dla wszystkich, którzy szukają pierwszej, idealnej gry z prostymi zasadami. Dla tych, którzy lubią wszelkie interakcje z graczami, od pomocnej ręki, po złośliwość i nieugiętość. Dla wszystkich fanów Catana, którzy szukają czegoś nowego, równie wciągającego i dobrego. 

Autorzy gry Catan: Świt Ludzkości: Klaus i Benjamin Teuber
Wydawnictwo: Galakta
Liczba graczy: 3-4
Czas gry: 90 minut
Wiek: 12+

Zdjęcia: A. Jelinek

Wpis powstał we współpracy z Wydawnictwem Galakta

Fot. Catan: Świt ludzkości

Polecamy Wam także inne gry Wydawnictwa Galakta!

Kotkrywcy – znajdź wyjście z mrocznego grobowca faraona i nie daj się mumiom

Dzikie Serengeti – złap kamerę i zatrzymaj tę chwilę!

Andor Junior – zostań bohaterem i uratuj krainę Andor

Rozbrykane jednorożce, czyli jak się wzbogacić na obstawianiu magicznych wyścigów

Przygody Robin Hooda – recenzja gry przygodowej!

„Jak usunąć kamień z czajnika?” to pytanie, które wcześniej czy później zada sobie każdy z nas. Osad w czajniku, potocznie zwany kamieniem, jest zjawiskiem normalnym, co nie znaczy, że pożądanym. Nie tylko może uszkodzić grzałkę, ale powoduje gorszy smak wody. Poniżej znajdziecie proste domowe sposoby na usunięcie kamienia z czajnika.

Co to jest kamień w czajniku?

Wygląda odstraszająco, niemniej nie jest groźny dla zdrowia. Szybciej zrobi krzywdę czajnikowi niż nam. Kamień to nic innego jak osad wapnia i magnezu. Pierwiastki te wytrącają się w czasie gotowania wody i osiadają na dnie czajnika, a czasem też na jego ściankach. Nadmiar kamienia w czajniku sprawia, że kawa i herbata przestają smakować tak, jak lubimy, a i czajnik może szybciej zakończyć swój żywot. Dlatego warto wiedzieć, jak usunąć kamień z czajnika. 

Jak usunąć kamień z czajnika elektrycznego, a jak ze zwykłego?

Przy usuwaniu kamienia nie ma różnicy, w jakim czajniku się odłożył. Natomiast jeśli mamy do czynienia z czajnikiem elektrycznym, a proces czyszczenia nie wymaga gotowania, dla bezpieczeństwa lepiej odłączyć go od prądu. 

Jak usunąć kamień z czajnika? Babcine sposoby 

Jak odkamienić czajnik octem?

Skorzystanie z dobrodziejstwa octu to chyba najprostszy sposób na to, jak usunąć kamień z czajnika. Wystarczy zagotować wodę z octem w proporcji 1:1 i poczekać godzinę przed wylaniem. Ponieważ zapach czajnika może być daleki od ideału, konieczne będzie kilkukrotne przegotowanie w nim czystej wody. 

Jak usunąć kamień z czajnika za pomocą soku z cytryny? 

Bardzo łatwo. Wystarczy wlać do czajnika szklankę soku z cytryny (można wycisnąć lub kupić gotowy) i poczekać godzinę. Jeśli kamień osadził się także na ściankach, są dwa wyjścia – wlać więcej soku (może wyjść drogo) lub natrzeć ścianki plasterkami cytryny. Po godzinie trzeba umyć czajnik. 

Jak odkamienić czajnik kwaskiem cytrynowym?

Kwasek cytrynowy to kolejna rzecz, którą znajdziemy praktycznie w każdej kuchni i która świetnie się sprawdzi przy usuwaniu kamienia z czajnika. Tym razem napełniamy czajnik wodą, wsypujemy pięć łyżeczek kwasku, mieszamy i odstawiamy na kilka godzin. Jeśli osad (kamień) jest duży i oporny, roztwór może stać nawet całą noc. Po takim zabiegu czajnik trzeba kilkukrotnie umyć. 

Jak pozbyć się kamienia z czajnika za pomocą sody oczyszczonej?

Soda oczyszczona to szybki i dość skuteczny sposób na rozbicie osadu w czajniku. Wystarczy wsypać szczodrą ręką dwie łyżki do czajnika, odczekać kwadrans i umyć czajnik. Sposób, mimo iż ekspresowy, warto potraktować jako ostatnią deskę ratunku, soda bowiem ma bardzo charakterystyczny i niezbyt przyjemny zapach. 

Jeśli w domu zabrakło sody, można użyć proszku do pieczenia. 

Obierki ziemniaków też dobrze usuwają kamień z czajnika

Metoda zahaczająca o nurt zero waste – tu nic się nie zmarnuje, nawet obierki znajdą zastosowanie. Jeśli w czajniku zgromadził się kamień, trzeba kilkukrotnie przegotować wodę z obierkami ziemniaczanymi, pamiętając, by za każdym razem wymienić je na nowe. To jeden ze starszych sposobów na usuwanie kamienia z czajnika, ale nadal często wykorzystywany. 

Nowoczesne metody usuwania kamienia z czajnika, czyli napój typu cola w akcji 

Wszelkie napoje typu cola nie mają co prawda tak dużej skuteczności, jak ocet, kwasek czy sok cytrynowy, ale je także można próbować wykorzystać do usunięcia kamienia z czajnika. Colę poleca się zwłaszcza do czajników ceramicznych, które nie mogą być traktowane bardziej radykalnymi środkami. Z całą pewnością zabieg odkamieniania czajnika ceramicznego trzeba przeprowadzać częściej niż czajnika stalowego bądź szklanego. 

Czy można zapobiec tworzeniu się kamienia w czajniku?

Można i nawet nie jest to bardzo trudne. Wystarczy kupić dzbanek do filtrowania wody. Woda filtrowana jest czysta i miękka, więc kamień praktycznie się nie osadza. W ten sposób nie tylko pozbywamy się kłopotu z kamieniem, ale i przedłużamy żywotność czajnika. 

Drugą rzeczą, o której warto pamiętać, jest opróżnianie czajnika z wody. Długotrwałe stanie wody w czajniku bardzo sprzyja osadzaniu się kamienia.