Jeszcze dobrych kilka, kilkanaście lat temu, nie byliśmy w stanie wyobrazić sobie, jak zwykły telefon komórkowy stanie się naszym małym komputerem. Dziś prawie wszystko jest możliwe do wykonania za pomocą smartfona, z którym większość z nas nie rozstaje się nawet w toalecie. Chciałabym się skupić na pewnym trendzie, jakim są mikropłatności, które coraz częściej nas bombardują z wszelkich stron.

Mikropłatności – co to jest i na czym polega?

W biznesie nie ma jednej ścisłej definicji mikropłatności. W najprostszym tłumaczeniu to płatność elektroniczna na niewielkie kwoty, może być jednorazowa lub cykliczna. Dotyczą one zazwyczaj dostępu do gry, artykułu, muzyki, czy filmu. Największym ich plusem jest krótki czas płatności, co sprawia, że natychmiast możemy się cieszyć z zasobów danej strony. 

Mikropłatności-na co uważać?

Przed dokonaniem zakupu danej usługi warto na spokojnie wczytać się w regulamin danego dostawcy. Czasem, jeśli wykupujemy dostęp na jeden miesiąc, warto się upewnić, że jeśli zrezygnujemy przed terminem, następne opłaty nie zostaną naliczone. Kiedyś dosłownie wkopałam się na pół roku z jedną z platform. Dziś już jestem bardziej przezorna. Należy sprawdzić, czy opłata jest jednorazowa, czy odnawialna co miesiąc, by uniknąć przykrej niespodzianki.

Ponadto poprzez mikropłatności możemy dokonać rzeczywistego zakupu, zanim podamy dane adresowe do wysyłki. Są takie platformy, dlatego uczulam i sprawdźcie, co potwierdzacie na ekranie komputera czy telefonu. Wystarczy chwila, a anulowanie nie jest już takie proste.

Mikropłatności-w praktyce

Można rzec, że jestem osobą uzależnioną od czytania książek. Niestety, gdybym zdecydowała się je kupować (3-5 pozycji miesięcznie), małżonek dawno puściłby mnie z torbami (=D), a do tego szybko zabrakłoby mi miejsca na półkach. Oczywiście są biblioteki, ale w mojej już przeczytałam to, co mnie interesuje, a na nowości trzeba czekać w kolejce nawet dwa miesiące. Z tego też względu zdecydowałam się na założenie konta na Legimi. Początkowo był to dostęp z limitem, ale mój mąż szybko przekonał się do audiobooków i po niedługim czasie wybraliśmy abonament opierający się właśnie na mikropłatności. Co miesiąc z naszego konta znika niecałe czterdzieści złotych, a my mamy nielimitowany dostęp do bazy Legimi na czterech urządzeniach. Dzięki temu również moja mama (także książkoholiczka) w ramach naszego abonamentu może korzystać bez limitu.  Ja czytam najnowsze książki na Kindle, a mąż z dziećmi wsłuchują się w audiobooki, których dostępnych jest coraz więcej. Pozostaje tylko decyzja: co czytać, a jej podjęcie przy tak dużym wyborze, wcale nie jest łatwe.

Jeśli chcecie spróbować, Legimi daje Wam 14-dniowy BEZPŁATNY dostęp do swojej bazy ponad 60 000 e-booków i audiobooków.  Pamiętajcie, że po tym okresie zostanie naliczona opłata zgodnie z wybraną przez Was opcją. W każdej chwili możliwe jest anulowanie płatności, trzeba tylko pamiętać o terminie kolejnej płatności, lub upływie darmowego dostępu. 

Aktualizacja 29.11.2020

Specjalnie dla Was mam ciekawą propozycję. Jeśli skorzystacie z tego linku, to będziecie mogli wypróbować platformę Legimi przez JEDEN MIESIĄC za DARMO. Co wy na to?

Bywa, że człowiek czasem robi się sentymentalny. Spogląda w przeszłość, dostrzega zmiany. Podobnie jest w spoglądaniu na półkę pełną gier. Łatwo zauważyć, że wciąż czegoś na niej brakuje, że nie jest pełna.

Takie wrażenie dopadło mnie pewnego deszczowego dnia, gdy w czasie pandemii spędzałem kolejne popołudnie wśród kolorowych pudełek zawierających esencję najnowszych gier. Przesuwając palce po tytułach, odrzucałem je w myślach, mówiąc: zbyt długa…, zbyt zawiłe zasady…, zbyt skomplikowana, by zagrać z małymi dziećmi…, ta jest nudna… itd.

W takich sytuacjach myśli wracają do gier, które nigdy nie przepadną. Zakorzeniły się w cywilizacji już od starożytności tylko dlatego, że świecą prostotą zasad oraz nieskomplikowaną budową planszy i pionów. Takie cechy archeologicznych gier posiada gra Senet i gra z Ur. Gry te przetrwały przez tysiące lat bez zmieniania zasad dlatego, że w niesamowity sposób wyważono w nich poziom strategii i losowości, dodając przy tym do każdej z nich filozofię życia. Tego typu gry mają dziś na mojej półce specjalne miejsce. Nie wpadają one w oko, tak jak kolorowe pudełka współczesnych zabawek, ale czas przy nich spędzony, nigdy jeszcze nie był czasem straconym.

Othello – historia

Chciałbym Wam opowiedzieć o grze, która niedawno dołączyła do tej kolekcji. Gra Othello (in. Reversi) jest grą strategiczną. Jej powstanie datuje się na 1883 rok, a autorami są Lewis Waterman i John W. Mollett. Plansza ma 64 pola (8 × 8) oraz tyle samo pionków w kształcie krążka podobnego do monety, w którym obie strony (awers i rewers) są w odmiennych kolorach (czarny-biały). Jak na zdecydowaną większość gier strategicznych i ta jest przeznaczona dla dwóch graczy.

Othello – przygotowanie gry i zasady

Każdy z graczy dysponuje 32 pionkami, które będą ustawiane na planszy tak, aby widoczny był na niej kolor uczestnika (np. biały). Rozgrywkę rozpoczyna się od specyficznego ustawienia początkowego czterech pionków tworzących biało-czarną szachownicę pośrodku planszy.

Zasady gry polegają na dokładaniu pionków w taki sposób, aby piony gracza otaczały w linii prostej (w wierszach, kolumnach planszy lub na ukos) piony przeciwnika. Gdy tak się stanie zostaną obe obrócone wtaki sposób aby pokazywały kolor gracza, który je zdobył. Ta specyficzna zasada gry Othello sprawia, że przez cały okres rozgrywki sytuacja na planszy zmienia się diametralnie. Gra jest emocjonująca, mimo że niezainteresowanej osobie może się wydawać, że jest to tylko obracanie żetonów z jednej na drugą stronę.

Othello jest grą, która podobnie jak szachy rozgrywa się na arenie międzynarodowej. Polacy mieli też na niej sukces, otóż w 2009 roku tytuł Mistrza Europy zdobył Miłosz Ciupała. Niestety konkurencja na świecie jest tak duża, że jest to, jak dotąd, najwyższy zdobyty tytuł przez Polaka.

Proszę się zatem nie dziwić, że gdy tylko nadarzyła się okazja zdobyć tę grę w pięknie wykonanej formie – planszy wykonanej w zielonej aksamitce, wspaniałymi w dotyku żetonami, od razu zdecydowałem się wskazać tę, a nie inną.

Gra Othello została przepięknie wydana przez Wydawnictwo G3, które już nie pierwszy raz zachwyca wydanymi grami. Serdecznie polecam wszystkim, którzy w pogodowej szarudze i epidemii zastanawiają się nad wyborem kolejnej gry, aby bez obaw strzelali w Othello Wydawnictwa G3. Warto!

Choroby wieku przedszkolnego to temat, który doskonale zna z autopsji większość rodziców dzieci uczęszczających do przedszkola.

Nie da się ukryć, że czas spędzony w przedszkolu jest czasem dość wymagającym dla zdrowia. Najczęściej dzieciaki właśnie w tym okresie hartują swoją odporność, przechodząc prawdziwy chrzest bojowy. Zdarza się, że maluchy non stop łapią jakieś mniejsze i większe infekcje. Wielu rodziców skarży się na sytuacje, w których ich pociechy chodzą tydzień do przedszkola, a kolejne dwa tygodnie spędzają w domu, lecząc chorobę i wracając do zdrowia. Tak się dzieje, ponieważ jeszcze niedostatecznie rozwinięta odporność dziecka musi nauczyć się rozpoznawać zagrożenie i odpowiednio na nie reagować. Pocieszające jest natomiast to, że  wiele chorób zakaźnych wieku dziecięcego raz przechorowanych daje odporność na resztę życia. 

Choroby zakaźne pojawiają się w przedszkolach bardzo często. Dzieje się tak, ponieważ są to skupiska ludzkie, w których najczęściej do zakażeń dochodzi drogą kropelkową. Dzieci zarażają się wzajemnie podczas kichania, kaszlu, przyjacielskiego buziaka, jedzenia jednej kanapki lub picia z jednej butelki. To są bardzo częste sytuacje i nie sposób uchronić dziecka przed nimi. W dodatku maluchy nie zawsze do serca biorą sobie konieczność dokładnej higieny rąk, więc przenoszą drobnoustroje na inne przedmioty. Tak z rąk do rąk, i z ust do ust, wędruje choroba.

Jakie choroby wieku przedszkolnego przyplątują się dzieciom najczęściej?

Choroby wieku przedszkolnego, na które najczęściej zapadają dzieci

Przeziębienie i grypa

Który rodzic nie zna tych chorób? Przeziębienie i grypa to najczęstsze przyczyny nieobecności dziecka w przedszkolu. Powodują je różne wirusy (np. rinowirusy, koronawirusy, wirusy paragrypy, lub typy A i B wirusa grypy), przenoszone drogą kropelkową, powodujące, w zależności od rodzaju infekcji, charakterystyczne objawy. W przeziębieniu objawy rozwijają się wolniej i łagodniej, narastają z czasem. U dziecka pojawia się katar, kaszel, ból gardła, chrypka i podwyższona temperatura. Narastają one powoli wraz z rozwojem infekcji. Grypa natomiast charakteryzuje się tym, że objawy pojawiają się nagle i nasilają szybko. Dziecko skarży się na wysoką gorączkę, dreszcze, bóle mięśni i stawów. 

Grypa jelitowa

Grypa jelitowa w przedszkolu nikogo nie dziwi. “Jelitówka” to nic innego, jak zapalenie przewodu pokarmowego, spowodowane przez różne wirusy. U niemowląt i dzieci najczęściej zakażenie wywołują rotawirusy i sapowirusy, którymi można się wzajemnie zarażać, szczególnie przy braku odpowiedniej higieny rąk. Choroba daje objawy wyjątkowo dokuczliwe i uniemożliwiające dziecku normalne funkcjonowanie. Ostrej, wodnistej biegunce mogą towarzyszyć wymioty, i wysoka temperatura. Objawy zazwyczaj ustępują w ciągu 3–7 dni. Niestety na “jelitówkę” dziecko może zachorować wielokrotnie. Warto wspomnieć, że dostępne są odpłatne szczepienia na rotawirusy, które jeśli nie uchronią przed zakażeniem, spowodują jego lżejsze przechorowanie. 

Ospa wietrzna

To kolejna choroba, na którą dość często zapadają przedszkolaki. Ospa wietrzna jest wysoce zakaźna i wywołuje ją wirus ospy wietrznej i półpaśca. Zakażenie następuje drogą kropelkową, i po mniej więcej 2 tygodniach pojawiają się pierwsze objawy choroby. U dziecka zakażenie przebiega zazwyczaj łagodnie. Jeden z charakterystycznych objawów, które można zauważyć, to wykwity skórne (grudki), które wypełniają się z czasem płynem surowiczym. Pęcherze podczas zdrowienia zasychają i tworzą się strupki, które odpadają. Dziecku może towarzyszyć także gorączka, dokuczliwy świąd, złe samopoczucie. Po przechorowaniu ospy, dziecko nabywa odporność na resztę życia. Warto wiedzieć, że wirus pozostaje w organizmie w stanie utajenia w zwojach nerwowych i może się po latach uaktywnić, wywołując półpasiec. 

Angina ropna

Angina ropna (paciorkowcowa) to potoczne określenie na zapalenie gardła i migdałków podniebiennych. Chorobę powodują paciorkowce Streptococcus pyogenes, których nosicielami może być może być nawet 20% dzieci w wieku od 3-15 lat. Angina ropna rozsiewa się drogą kropelkową, co szczególnie uwidacznia się w przypadku przedszkolaków, które przez bliski fizyczny kontakt zarażają się wzajemnie. Choroba wylęga się  od 1 do 4 dni. Angina ropna przebiega w sposób nieprzyjemny, ale zazwyczaj samoistnie ustępuje po 5-7 dniach. Najczęstszymi objawami anginy u dzieci są: silny ból gardła, problemy przy połykaniu pokarmów, zaczerwienienie i obrzęk migdałków podniebiennych, nalot na migdałkach, powiększone węzły chłonne, gorączka powyżej 38ºC, bóle kości i stawów, nudności, wymioty, ból brzucha, stolce o konsystencji śluzu. Przechorowanie anginy nie powołuje odporności na kolejne zakażenie. 

Szkarlatyna (płonica)

Szkarlatyna jest chorobą wysoce zakaźną, która może objawiać się podobnie do anginy paciorkowcowej, ponieważ powodują je te same chorobotwórcze drobnoustroje. Okres wylęgania szkarlatyny wynosi 2-3 dni. Choroba zazwyczaj objawia się bólem gardła i głowy, zaczerwienionymi i powiększonymi migdałkami, trudnościami z przełykaniem, białym nalotem na języku, który przechodzi później w malinowy odcień. Pojawia się także wysoka gorączka i dreszcze, nudności i wymioty. Charakterystycznym objawem jest sucha wysypka na całym ciele, wyglądająca jak po uderzeniu szczotki ryżowej, oraz rumień na twarzy (czerwona wysypka najbardziej widoczna na policzkach, gdy skóra wokół ust i w okolicy nosa  pozostaje blada, tzw. trójkąt Fiłatowa). Na szkarlatynę można w pewnych przypadkach zachorować ponownie. 

Znacznie rzadziej, dzięki obowiązkowym szczepieniom pojawiają się choroby zakaźne takie jak odra, czy różyczka. Dlatego warto szczepić dzieci, bo pomagają na choroby dziecięce powodując, że łagodniej je przejdą.