Czy Waszym dzieciom zdarza się mieć zachciankę na coś słodkiego, a w dodatku, żeby same ją przygotowały? Nam się zdarza, wówczas szukam jakiegoś szybkiego i łatwego deseru. Czasem zdarza się, że zachcianka jest dość mocno sprecyzowana i brzmi – upieczmy sobie babeczki. A po dalszych konsultacjach dochodzi chęć na cytrynowe babeczki. Tym sposobem w sobotnie południe powstały nasze babeczki cytrynowe, wykonane prawie w 100% przez moje dzieci, dlatego nie omieszkam powiedzieć, że są to dziecinnie proste i ekspresowo szybkie babeczki cytrynowe. Macie chwilkę i zachciankę? To do dzieła!

Składniki:

• 1 i 1/2 szklanki mąki pszennej
• 1/2 szklanki cukru pudru – jeśli lubicie więcej słodyczy dajcie trochę więcej
• 1 i 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia
• 115 g masła – może też być margaryna lub opcja pół na pół
• 2 całe jajka
• 3/4 szklanki jogurtu naturalnego lub maślanki
• skórka otarta z 2 cytryn
• 1 łyżka soku z cytryny

Najlepiej, gdyby wszystkie składniki były w temperaturze pokojowej, wówczas jest pewność, że babeczki ładnie wyrosną. 

1. Piekarnik nagrzewam do 180*C i biorę się za robotę.
2. Masło ucieram z  cukrem na jasną, puszystą masę. Robię to zwykłym mikserem, tak jest wygodnie i szybko. Jak masa jest biała i puszysta dodaję po jednym jajku i nadal miksuję. Po chwili dodaję skórkę z cytryny i sok, i jeszcze króciutko miksuję. 
3. Do osobnej miski przesiewam mąkę i proszek do pieczenia. Do masy maślanej dodaję na zmianę mąkę z proszkiem i jogurt lub maślankę. Za każdym razem mieszam delikatnie łopatką do połączenia. Jeśli ciasto jest zbyt gęste można dodać jeszcze 2-3 łyżki jogurtu lub maślanki. Dodam, że nie musi ono być lejące. Moje jest dość zwarte. 
4. Papilotki ułożone w formie lub silikonowe foremki do muffinek, napełniam do 3/4 wysokości. Wkładam do nagrzanego piekarnika i piekę 25-30 minut, do tzw. suchego patyczka i ładnie przyrumienionej góry. Wyjmuję, pozostawiam do ostygnięcia – u nas nie wszystkie zdążyły wystygnąć:-) Pysznie wyglądają i smakują z cytrynowym lukrem.

Dodam, że po upieczeniu są wilgotne, zwarte, żółciutkie i pięknie pachną! Będą świetnie się prezentowały na niedzielnym stole, jako przekąska do kakao, a nawet spiszą się na szkolnym kiermaszu:)

Smacznego!

p.s. Radzę zrobić od razu podwójną porcję.

Jak rozpoznać brak witamin? To stosunkowo proste. Organizm wysyła nam czytelne sygnały na temat niedoborów składników odżywczych i witamin. Poniżej krótka ściąga.

Witamina A odpowiada nie tylko za zdrowie, ale i za urodę. Jej brak jest najlepiej widoczny na włosach i paznokciach. Jedne i drugie stają się łamliwe. Popękane i spierzchnięte usta także mogą świadczyć o braku witaminy A. Inne objawy to suchość skóry i oczu, stosunkowo częste zapadanie na infekcje.

Witamina B1 jest niezwykle potrzebna, zwłaszcza jesienią. Jej niedobór skutkuje brakiem apetytu i zmęczeniem psychicznym. Może być też odpowiedzialny za pojawiające się zaparcia i drżenie rąk.

Witamina B2 jest odpowiedzialna między innymi za produkcję leukocytów. Jej brak skutkuje zmniejszeniem odporności. Ponadto może pojawić się światłowstręt i zapalenie spojówek. W skrajnych przypadkach można spodziewać się zapalenia wątroby. Brak witaminy B2 jest też wyraźnie widoczny na języku, który ma skłonności do pękania i przesuszania.

Witamina B3, a raczej jej niski poziom, przyspiesza siwienie włosów. Skutkiem jej braku może być też otłuszczenie wątroby i anemia.

Witamina B4 nie sygnalizuje w żaden widoczny sposób spadku poziomu w organizmie, niemniej jednak jej brak może spowodować marskość wątroby. Niski poziom tej witaminy podnosi skłonność do powstawania guzów.

Witamina B6 to kolejna przydatna nie tylko dla zdrowia, ale i dla urody. Jej brak objawia się bladością i sinicą skóry. Także mocna czerwień ust nie musi być objawem zdrowia, tylko braku witaminy B6. Przyspieszone procesy starzenia się to także brak witaminy B6.

Witamina B12 o niedoborach informuje ogólnym osłabieniem organizmu i spadkiem nastroju. Długotrwały niedobór tej witaminy może skończyć się depresją. Jest także wskazaniem do zrobienia badań w kierunku anemii.

Witamina C to ta, którą trudno przedawkować. Jednak o niedobory nietrudno. Objawiają się one krwawieniem dziąseł, wypadaniem włosów, bólami mięśni i stawów, permanentnym zmęczeniem i sennością.

Witamina D to jedyna, którą wszyscy powinni łykać, zwłaszcza poza sezonem letnim. Jej brak objawia się obniżonym nastrojem, pieczeniem w ustach, niesmakiem i bólami kości.

Witamina E to z kolei ta, której praktycznie nikomu nie powinno brakować. Niedobór objawia się zmęczeniem, bladością skóry i spadkiem popędu seksualnego. Problem z brakiem witaminy E jest często spotykany u osób, które mają problemy z wchłanianiem tłuszczów oraz chorujących na celiakię. Wszyscy inni, jeśli lekarz stwierdzi brak tej witaminy, powinni zmienić dietę.

Witamina K o niskim poziomie w organizmie informuje krwotokami z nosa i przewodu pokarmowego oraz skłonnością do siniaków.

Witamina PP, a raczej jej brak, to przede wszystkim suchy, spękany, obrzęknięty i przekrwiony język. Innym objawem może być bezsenność i rozdrażnienie.

Warto zwrócić uwagę też na wapń i magnez, bo te dwa pierwiastki pełnią ważną funkcję w organizmie.

Brak wapnia skutkuje drętwieniem palców u rąk, arytmią i konwulsjami, a także zwiększoną skłonnością do łamliwości kości. Brak magnezu natomiast objawia się skurczami mięśni nóg, łamliwością i kruchością paznokci oraz biegunką i nadciśnieniem.

Ciąża to nie choroba, a ćwiczenia w ciąży nikogo nie szokują – to prawda. Jednak ten wyjątkowy stan wymaga szczególnie poważnego potraktowania wielu na co dzień postrzeganych jako zwykłe spraw. Kobiety ciężarne inaczej się odżywiają, zwracają uwagę na badania kontrolne, starają się więcej wypoczywać i relaksować, by zapewnić maleństwu bezpieczny rozwój.

Wiele przyszłych mam zastanawia się także, po jaki rodzaj aktywności sięgnąć. Szczególnie panie, które uprawiały sport jeszcze przed zajściem w ciążę, nie chcą rezygnować ze wszystkich dotychczasowych przyjemności, także z ruchu. Także ciężarne, które dotychczas nie uprawiały żadnego sportu, chciałyby wzmocnić swoje ciało w tym czasie – jednak w ich przypadku nie można ot tak rzucić się na pierwszą lepszą aktywność. W obu przypadkach dobrym rozwiązaniem jest np. fitness dla kobiet w ciąży, który cieszy się coraz większym zainteresowaniem. A więc o czym trzeba wiedzieć, by z korzyścią dla siebie i dziecka rozpocząć ćwiczenia w ciąży?

Ćwiczenia w ciąży – jaki sport można uprawiać, co należy wiedzieć?

Odpowiedzi na pytania udzieliła Paula Jasińska – trener personalny, sędzia sportów sylwetkowych, instruktor kulturystyki oraz fitness:

Czy to prawda, że w ciąży przyszła mama musi się oszczędzać i zamiast ruchu powinna wybierać raczej błogie lenistwo? 

Przyszła mama musi o siebie przede wszystkim dbać. Ruch jest wskazany, bo w ten sposób dotleniamy nasz organizm. Ćwiczenia w ciąży przygotują nas do porodu, który jest przecież ogromnym wysiłkiem.

Na jaki rodzaj aktywności się zdecydować, a z jakich sportów bezpieczniej jest zrezygnować?

Jeśli do tej pory przyszła mama była aktywna, czynnie uprawiała sport, wskazane jest, aby robiła to dalej. Musi jednak zrezygnować ze sportów kontaktowych, dźwigania dużych ciężarów, podciągania na drążku czy też ćwiczeń w pozycji leżącej na brzuchu. 

Najbezpieczniejszy będzie trening z trenerem personalnym, posiadający uprawnienia do prowadzenia treningów z kobietami w ciąży. 

Do kiedy można ćwiczyć w prawidłowo rozwijającej się i niezagrożonej ciąży?

W pierwszym trymestrze, czyli 1-3 miesiąc ciąży, mogą trenować jedynie panie które przed ciążą czynnie uprawiały sport. Najbezpieczniej jednak jest zacząć ćwiczyć po 4 miesiącu ciąży, a skończyć na miesiąc przed porodem.

Jakie są najpoważniejsze przeciwwskazania do gimnastyki w ciąży? 

Przeciwwskazania do treningu w ciąży to oczywiście schorzenia takie jak: 

• nadciśnienie
• cukrzyca, oraz wiele innych. Zawsze lekarz prowadzący powinien wyrazić zgodę na trening. 

Inne przeciwwskazania to np ciąża bliźniacza, wcześniejsze przedwczesne porody.

Co dają przyszłej mamie dobrze dobrane ćwiczenia?

Trening podczas ciąży zapewni przede wszystkim łatwiejszy i krótszy poród. Przygotuje mamy do tego ogromnego wysiłku. Wzmocni i ustabilizuje kręgosłup, zwiększy elastyczność mięśni miednicy, poprawi funkcjonowanie układu oddechowego.