Las w słoiku to niezwykle efektowna dekoracja, która pasuje do każdego wnętrza. Gdy zobaczyłam tę ozdobę po raz pierwszy, skojarzyła mi się z bajkowym maleńkim światem, który można podglądać zza szyby słoja. Niesamowite jest to, że w niewielkiej, zamkniętej przestrzeni życie toczy się zupełnie bez naszej ingerencji, a więc rośliny nie wymagają podlewania, czy specjalnej pielęgnacji. Mogą nas zniechęcić ceny lasu w słoiku, bo nie należy do tanich dekoracji — jego koszt to kilkaset złotych. Tymczasem samodzielne jego wykonanie wcale nie jest trudne ani czasochłonne, więc gorąco zachęcam do zrobienia takiej kompozycji. Zatem do dzieła?

Co jest potrzebne, by zrobić las w słoiku?

• Słój albo inne naczynie – ważne, żeby miało szczelne zamknięcie!
• Sadzonki roślin o niewielkich rozmiarach (najpopularniejsze to paproć, fitonia, fikus benjamin, bluszcz)
• Mech – kupisz w kwiaciarni, sklepie florystycznym
• Garść keramzytu ogrodniczego lub żwir, drobne kamyki – jako drenaż
• węgiel aktywny – kupisz go np. w aptece
• Ziemia (ja użyłam uniwersalnej)
• Ozdoby, np. kamienie, skałki, gałązki, kora, szyszki

Jak zrobiłam las?

1. Przygotowałam szklane naczynie – powinno być czyste i suche.
2. Następnie ułożyłam kolejno warstwy, zaczynając od keramzytu ogrodniczego, który będzie spełniał funkcję drenażową. Keramzyt powinien przykryć całe dno słoja.
3. Rozsypałam odrobinę węgla aktywnego, którego zadaniem jest m.in. ochrona zamkniętego ekosystemu przed grzybami i bakteriami.
4. Wysypałam ziemię – na tyle dużo, by sadzonki mogły się ukorzenić.
5. Posadziłam roślinkę (fikusa benjamina).
6. Całą powierzchnię wokoło obłożyłam mchem.
7. Ułożyłam ozdoby.
8. Oczyściłam szklane ścianki papierowym ręcznikiem.
9. Delikatnie podlałam.
10. Zamknęłam naczynie. Przyszedł czas na ukorzenienie się roślinek.

Gdzie ustawić las w słoju?

Rośliny muszą znajdować się w jasnym miejscu, ale naczynie nie powinno stać na nasłonecznionym parapecie okna.

Czy się udało?

Jeśli po około tygodnia na ściankach słoja pojawi się para wodna, oznacza to, że nasz mini ekosystem zaczął żyć własnym życiem i wszystko jest w porządku! Gdyby okazało się, że wewnątrz jest za sucho – woda nie paruje i nie skrapla się, należy zdjąć pokrywę i za pomocą strzykawki nawodnić podłoże. Jeśli wydaje nam się, że ilość pary wodnej jest za duża, należy zdjąć wieczko na kilka godzin.

Mój las w słoiku powstał w grudniu 2018 roku. Od tego czasu jeszcze ani razu nie musiałam go otwierać. Rośliny zajmują się same produkcją tlenu. Ja jedynie obserwuję, czy pojawia się skraplanie na szybkach słoja. I nie jest to na pewno mój ostatni „domowy zagajnik”. Już mam pomysł na następny! Planuję zrobić kolejną kompozycję, więc wkrótce dołączę zdjęcia, z jej wykonania krok po kroku.

Las w słoiku może też być doskonałym edukacyjnym zajęciem dla dzieci. Zrobiony wspólnie z nimi, a potem obserwowany, może pokazywać zachodzące procesy w przyrodzie .

Jest też pięknym i oryginalnym pomysłem na prezent – a Dzień Matki już tuż, tuż.

Zdjęcia: Basia

Dobry sen nie jest dany każdemu. Wiele osób “przewraca się” w łóżku w trakcie nocy, najpierw nie mogąc zmrużyć oka, a później, gdy sen przychodzi, śpią płytko, niespokojnie. Poranek po takiej nocy jest ciężki i nie napawa optymizmem na cały długi dzień. Bo skąd czerpać radość i energię, gdy niewyspanemu człowiekowi niedługo po przebudzeniu już się oczy zamykają?

Dobry sen to podstawa dobrego humoru. Często jednak przed zaśnięciem myślimy o problemach lub popełniamy inne błędy, które mszczą się na nas w nocnych godzinach. Każdy organizm potrzebuje odrobinę innej dawki zdrowego snu, aby dobrze funkcjonował, i na każdym z nas jego niedostatek odbija się na samopoczuciu i na zdrowiu fizycznym. Co więc robić, a czego unikać, by mieć dobry sen przez całą noc?

Dobry sen – trzymaj się tych zasad

Dobry sen nie lubi pracy

Wcale nie śpimy najlepiej, gdy padamy ze znużenia przeglądając papierkową robotę, którą przynieśliśmy do domu z pracy. Praca w łóżku bywa zdradliwa, bo nasze myśli zaprzęgnięte są do intensywnej roboty. Tymczasem łóżko powinno się kojarzyć z relaksem, wyciszeniem, a nie stresowaniem się, ile zdążymy zrobić, zanim padniemy ze zmęczenia.

Warto więc ustalić sobie godzinę, o której definitywnie zamykamy laptop i odkładamy papiery. Wstając rano wypoczętymi, zrobimy znacznie więcej, niż po zarwanej nocy.

Wywietrzona, odrobinę chłodniejsza sypialnia sprzyja spaniu

To prawda, że – cytując klasykę – ze smrodu nikt nie umarł, ale jednak dla organizmu lepiej jest spać w pomieszczeniu chłodniejszym (ok 19 – 20 stopni C) i porządnie wywietrzonym. Zastrzyk tlenu pomoże w regeneracji organizmu, a niższa temperatura ułatwi zaśnięcie.

Telefon i telewizor najlepiej wyłączyć

Jeśli nie ma konieczności, by być non stop pod telefonem, na noc najlepiej go wyłączyć. Smartfony z aplikacjami umożliwiającymi korzystanie z portali społecznościowych, kradną czas i uwagę, co przegania sen. Nieprawdą jest również to, że brzęczący telewizor jest dobry do zasypiania. Światło emitowane przez włączone urządzenia typu telewizor czy laptop rozpraszają i utrudniają odpłynięcie myślom daleko. Zapewne nie raz ktoś się orientował, że film wciągnął i nagle zrobiła się 2.00, a o 6.00 trzeba wstać.

Dobry sen lubi rytuały wyciszające

Wprowadzenie o jednej porze relaksującej kąpieli, zaparzenie ulubionej herbaty, zapalenie świecy zapachowej, czy też sięgnięcie po ulubiony typ literatury, znakomicie rozluźniają. A gdy takie elementy wchodzą w rutynę, mózg uczy się, że gdy bierzemy kąpiel i sięgamy np. po książkę, nadchodzi czas na zwolnienie obrotów i sen.

Ciężkostrawna kolacja “obciąża” sen

Napełnienie żołądka do oporu przed snem może kusić, ale położenie się do łóżka chwilę po obfitym posiłku jest zbrodnią i na figurze (ups, kalorie!) i na śnie. Ciężar i dyskomfort odczuwany w pełnym żołądku oraz angażowanie organizmu do procesu trawienia, zamiast do odpoczynku, nie służy wysypianiu się.

To kilka sprawdzonych porad, które nie wymagają wielkiego wysiłku, a mogą przynieść dobre efekty. Jeśli macie inne, sprawdzone przez siebie rady, podzielcie się nimi w komentarzach.

Pojawienie się w rodzinie dziecka jest zawsze wielkim wydarzeniem. Szczególnie tego pierwszego, gdy kobieta, z istoty wolnej i niezależnej, w jednej chwili przemienia się w osobę odpowiedzialną za życie drugiego człowieka. Wydaje mi się – a mówię to już z perspektywy mamy nastolatków – że to jedno z najmocniejszych doświadczeń, jakie przynosi macierzyństwo.

Rodziców zwykle zaskakuje determinacja nowego człowieka do przetrwania. Pomimo słabych możliwości komunikacyjnych i ruchowych, potrafi bardzo dobrze zadbać o swoją przestrzeń i o swój komfort. To charakterystyczne dla niemowląt: gdy coś je boli – całe są bólem; gdy są głodne – całe są głodem. To działa na ludzi w otoczeniu i sprawia, że pielęgnują dziecko z oddaniem.

Ich przewodnikiem są emocje. Te, które aktualnie zalewają ich słodkim sosem oraz te, które wcześniej wielkimi szuflami, załadowali przodkowie.

Łatwo się jednak wkurzyć, gdy przyłapujesz się na tym, że robisz rzeczy, których miałaś nigdy nie robić i mówisz słowa, których miałaś nigdy nie mówić. To działa, jak automat. Mózg chce najszybszych i najprostszych rozwiązań. To, co mówiła kiedyś Twoja mama jakoś dziwnie – choć znajomo – brzmi w Twoich ustach. I brzmi bardzo znajomo.

Trzeba być bardzo świadomym człowiekiem, aby w chwilach złości, frustracji, bezradności znajdować kreatywne rozwiązania dla swojej niemocy.

Kobiety skarżą się na to, że w takich trudnych momentach są zazwyczaj same. Gdy mówią partnerowi, o co konkretnie im chodzi, ten tylko przytakuje, albo – co gorsza – utwierdza je w tym, że coś jest z nimi nie tak.  Bywa, że słyszą wtedy od niego, że są nienormalne. Albo że tych emocji jest za dużo. Że powinno być ich mniej – bo on ich nie ogarnia.

Bywa też, że podczas spotkania rodzinnego (np. niedzielny obiad) młode mamy stawiają jasne granice, ale robi się z tego afera. A one same nazywane są przez najbliższych wariatkami albo furiatkami.

Nie lubią być w takich sytuacjach i z bólem uświadamiają sobie, że z chwilą, gdy urodziły dzieci stały się niewidzialne. To trudne doświadczenie, więc na wszelki wypadek wierzą najbliższym. To się przecież zawsze sprawdzało. Oni zawsze chcieli dobrze.

Problemem kobiecej emocjonalności wcale nie jest to, że kobiety okazują uczucia (albo nie okazują) – ale to, że uwierzyły w to, że są generatorkami problemów.

A tymczasem, do granicznych emocji zwykle przybliża nas kontekst. Rzadko bywa tak, że emocje pojawiają się same z siebie. Brak klarowności w różnych sferach życiowych sprawia, że żyjemy w napięciu. Wystarczy niewielka, niespodziewana zmiana, aby wywołać lawinę emocji, a nawet furię. A w takim stanie jest się bezradnym i podatnym na zranienie.

Proste rozwiązanie: koncentracja na tym, aby nie wybuchnąć – tylko pogarsza sprawę. Popularne triki: jedzenie, oddech, telefon do przyjaciółki pomagają na chwilę. Prawdziwy spokój bierze się z jasności, że wiesz, co robisz i dokąd zmierzasz. Potrzebujesz osadzić się w roli mamy.

Właśnie tym będziemy się zajmować podczas spotkania 23 maja 2019 „Kobieca furia”. Przygotowałam dla Was niezbędną wiedzę oraz mini-warsztat. Pokażę Wam prostą metodę działania, gdy doświadczacie skrajnych emocji. A dzięki ćwiczeniom, które razem zrobimy, będzie Wam łatwiej radzić sobie z codziennymi trudnościami.

Szczególnie zależy mi na tym, abyście umiały komunikować otoczeniu istotne zasady Waszego macierzyństwa i żebyście z troską podchodziły do kruchej tkanki swojej nowej tożsamości. Bo to, że jesteś mamą, nie oznacza, że zniknęłaś jako dziewczyna. Jesteś tą samą osobą, którą byłaś wcześniej – tylko teraz masz więcej zadań i odpowiedzialności. To ważne, żebyś była świadoma tego, że napięcie, którego doświadczasz, ma swoje istotne przyczyny.

Dodatkowo zachęcam Cię do uczestnictwa, bo masz możliwość spotkać inne kobiety i dowiedzieć się, jak radzą sobie z wyzwaniami podobnymi do Twoich.   

Chcesz wiedzieć więcej: KLIKNIJ TUTAJ

***

Monika Kurdej 23 maja br. w godz. 10:30-12:30 poprowadzi bezpłatny warsztat dla mam z dziećmi pt. „Kobieca furia. Jak się zrozumieć i porozumieć?”. Warsztat odbędzie się w sali zabaw FIGLARIUM na terenie Centrum Handlowego MARYWILSKA 44 w Warszawie.

Udział w warsztacie jest bezpłatny – wymagana jest wcześniejsza rejestracja mailowa pod adresem: fajnyczasmamy@marywilska44.com. Organizatorem warsztatu jest spółka MARYWILSKA 44, właściciel Kompleksu Handlowego MARYWILSKA 44 na warszawskiej Białołęce.

Kilka słów o autorce:

Monika Kurdej – empatyczna psychodietetyczka, trenerka oddechu i kobiecej złości, blogerka „Zasmakuj w życiu” (linkowanie do: www.zasmakujwzyciu.pl), prowadząca własną praktykę psychodietetyczną i pomagająca zapracowanym i zmęczonym kobietom wyglądać i czuć się dobrze. Autorka poradnika przeciwko świątecznemu objadaniu się „Przygotuj się na pokusy” oraz publikacji „Pokonaj wieczorne ciśnienie na jedzenie”, współautorka książki „W realu i w sieci” oraz „Cała prawda o kobietach”, ekspertka „Pytania na śniadanie” i magazynu „Money. To się liczy”.