Storczyki (orchidee) to niezwykłej urody kwiaty doniczkowe, które zachwycają nie tylko różnorodnością kolorów, ale także kształtów. Są niezwykle dekoracyjne i stanowią wspaniałą ozdobę każdego pomieszczenia, ale, by cieszyły oczy, wymagają odpowiedniej opieki.

Wiele osób kupuje lub otrzymuje w prezencie pierwsze storczyki, i niekiedy ponosi klęskę w opiece nad nimi. Tymczasem właściwie pielęgnowane orchidee przez wiele miesięcy potrafią utrzymać kwiaty, a co za tym idzie, piękny wygląd. Najbardziej popularnymi storczykami są zdecydowanie Phalaenopsis. Ich cena jest przystępna – mniej więcej plasuje się w granicach 20 złotych, choć równie dobrze te rośliny mogą kosztować kilka razy więcej, w zależności od ilości pędów czy wielkości i koloru kwiatów. 

Jaki storczyk wybrać do domu?

Aby opieka nad storczykami przyniosła satysfakcję warto przede wszystkim kupić roślinę zdrową, o jędrnych korzeniach i bez plam na liściach. Pąki kwiatowe powinny być jeszcze nierozwinięte, by orchidea dłużej trzymała kwiaty.

Jakiej pielęgnacji wymagają storczyki odmiany Phalaenopsis?

Szukając idealnego stanowiska w domu dla storczyka, wybierz pomieszczenie jasne, ale ze światłem rozproszonym. Lepiej nie narażać rośliny na bezpośrednie ostre działanie promieni słonecznych. Jeżeli planujesz dla niego miejsce na parapecie, wybierz dla niego pokój z oknem skierowanym na wschód. Gdy nie masz innej możliwości, zawsze możesz doniczkę postawić nieco bardziej w głąb pokoju lub też przysłonić ją firanką. W pomieszczeniu latem powinna panować temperatura 24°C, a zimą ok. 18°C. Nocą może ona nieco spadać, co działa na korzyść storczyków. 

Warto także pamiętać, że storczyki nie lubią przestawiania w inne miejsce. 

Fot. Storczyk (orchidea)

Storczyki – podlewanie 

Tu początkujący najczęściej popełniają błędy. Storczyki odmiany Phalaenopsis wymagają odpowiedniej wilgotności (ok.60%) i regularnego podlewania, mniej więcej raz na 7 – 10 dni, gdy korzenie zmieniają barwę z zielonej na srebrzystą. Doniczki z kwiatami warto wstawić do miski wypełnionej wodą w temperaturze pokojowej. Gdy korzenie staną się zielone, storczyki należy wyjąć z miski, poczekać aż nadmiar wody wycieknie z doniczek, po czym przełożyć do przezroczystej osłonki. Inni z kolei zalecają podlewać rośliny od góry i zaczekać, aż nadmiar wody ścieknie z doniczek.

Przesadzanie storczyków

Gdy korzenie przestają mieścić się w doniczce, którą w danym momencie zajmuje storczyk, należy wybrać nowy pojemnik, najlepiej z tego samego materiału, co poprzedni, jedynie nieco większy. Najlepiej, by zarówno pojemnik jak i osłona, były przezroczyste.

Podłoże wykorzystane do przesadzenia storczyków powinno być przepuszczalne, bardzo lekkie i przewiewne, złożone z kory, mchu, lub kawałków węgla drzewnego. Można kupić gotowe podłoże, jak i skomponować je samodzielnie. Należy pamiętać o tym, że przy przesadzaniu storczyków część młodych, naziemnych korzeni, powinna pozostać na zewnątrz doniczki.

Jak nawozić storczyki?

Bez wątpienia storczyki są roślinami, którym regularne nawożenie pozwala utrzymać silny wzrost i długie kwitnienie. Trudno jednak o sztywne zasady odnośnie tego, jak nawozić. Zawsze należy wczytać się w informacje na etykiecie nawozu dedykowanego storczykom. Zdecydowanie nie należy przekraczać sugerowanej przez producenta dawki i częstotliwości stosowania nawozu.  

Storczyki po przekwitnięciu

Gdy roślina przestaje wydawać kwiaty i następuje dla niej okres spoczynku, specjaliści zalecają usunąć pożółkłe pędy. Jeżeli pęd nie ma już kwiatów, ale nadal jest zielony, należy go uciąć nad drugim lub trzecim oczkiem od dołu.

Mole spożywcze to nawracający problem w mojej spiżarni. Co się ich pozbędę, wkrótce znowu zauważam to dziadostwo. Ale mole to nie jedyne paskudy, jakie żerują na naszym pożywieniu. Ostatnio zauważyłam malusieńkie, dosłownie 2-3 milimetrowe „robaczki” chodzące po półkach i w suchych produktach.

Problem jest dosyć powszechny i wynika z tego, że często NIEŚWIADOMIE przynosimy robactwo ze sklepu. Tam przecież nie mamy możliwości, by z lupą w ręku zaglądać do każdej paczki mąki, ryżu, czy innego prowiantu, zresztą nie każdego insekta da się dostrzec od razu, niektóre są bardzo malutkie i skrzętnie się ukrywają.

Jakie szkodniki magazynowe lub szkodniki żywności – bo tak są ogółem nazywane – możesz znaleźć w pożywieniu?

Mole spożywcze – to najczęściej spotykane szkodniki. Do naszych domów przynosimy je nieświadomie ze sklepu, mogą też przyfrunąć do nas przez okno od sąsiadów. W suchych produktach ukryte są larwy moli, które później przeobrażają się w małe ćmy. Ich obecność zdradzają pajęczynki, którymi oblepiają jedzenie i opakowanie. Mole najczęściej znaleźć można w mąkach, kaszach, ryżu, kakao, w przyprawach, suszonych grzybach i owocach, orzechach, a nawet w kawie.

Mącznik młynarek – to mały chrząszcz o ciemnej, niemal czarnej barwie. Jego ciało wyraźnie podzielone jest na trzy części. Larwy mącznika mierzą około 3 cm, są długie, walcowate i błyszczące. Początkowo są białe, później zmieniają barwę na ciemnobrązową. Szkodnika tego można znaleźć w mąkach, kaszach, suszonych owocach, płatkach, otrębach i bułce tartej.

Żywiak chlebowiec – to malutki chrząszcz o kolorze brunatno-brązowym. Posiada lekko owłosione skrzydła i potrafi fruwać. Jego larwa ma dość charakterystyczny kształt przypominający jasnego (kremowego) rogalika. Żywiaki najchętniej składają jaja w mąkach, ryżu, kaszach, kakao, w herbacie, przyprawach i suszonych ziołach. Żywią się chlebem i produktami mącznymi.

Trojszyk ulec – to kilkumilimetrowy chrząszcz o brązowym zabarwieniu. Jego samica składa jaja bezpośrednio w pożywieniu, co utrudnia ich zauważenie. Znaleźć go można w ryżu, kakao, mąkach, kaszach, przyprawach, płatkach, otrębach, fasoli, grochu, w mleku w proszku, a także w psiej karmie.

Skórnik skłoniniec – to chrząszcz, kształtem przypominający elipsę, ma słabo odgraniczoną głowę. Dostrzec na nim można brązowy zygzakowaty pas ułożony z włosków, naznaczony dodatkowo kilkoma ciemniejszymi kropkami. Skórnik zjada większość suchego prowiantu od mąki i kaszy, przez kakao, przyprawy, aż po karmę dla psa.

Jakie produkty są narażone na „atak” szkodników?

Wszystkie suche produkty typu kasza, mąka, ryż, cukier, kakao, suszone owoce i grzyby, orzechy, nasiona… Przechowywane ich w nieszczelnych opakowaniach, np. papierowych lub (otwartych) foliowych torebkach jest niemal zachętą dla nich do rozgoszczenia się.

Co zrobić z produktami zanieczyszczonymi szkodnikami?

Wszystkie produkty, w których znaleźliśmy szkodniki lub ich larwy należy wyrzucić. Żywność taka jest skażona często odchodami i innymi wydzielinami robaków. W związku z czym spożycie ich może spowodować zatrucie.

Jak przeciwdziałać szkodnikom żywieniowym?

1. Przeglądaj kupione suche produkty, szczególnie te, które nie są zamknięte w szczelnych opakowaniach. Sprawdzaj, czy nie ma w nich śladów szkodników.

2. Produkty narażone na atak szkodników przechowuj w lodówce – po powrocie ze sklepu profilaktycznie można je tam włożyć (lub do zamrażarki) na kilkanaście godzin.

3. Przesypuj suche produkty do szczelnych opakowań, najlepiej słoików.

4. Jeśli znajdziesz w jakimś produkcie szkodniki, wyrzuć go, a także te, które z nim sąsiadują na półce – robaki mogą bowiem przechodzić na kolejne opakowanie z żywnością.

5. W szafkach, na półkach i ogólnie w pomieszczeniach z jedzeniem, układaj/rozwieszaj pułapki na szkodniki oraz zapachy, których nie tolerują, np. lawenda, cynamon, mięta, eukaliptus, wanilia, pomarańcza, liść laurowy, ziele angielskie, gałka muszkatołowa, goździki, cytrusy.

Podobno mole nie lubią też zapachu geranium (anginki) – warto więc w kuchni i spiżarni ustawiać doniczki z tym kwiatem.

6. Jeśli znajdziesz u siebie szkodniki, wymyj porządnie półki i szafki roztworem wody i octu w proporcjach 1:1 (1 szklanka ciepłej wody na 1 szklankę octu). Możesz do tego dodać mydło i olejek eteryczny np. lawendowy.

7. W szafkach i na półkach można ustawiać odstraszacze tzn. miseczki z podgrzanym octem. Z kolei w kuchni (poza szafkami) można ustawiać pułapki z octu winnego lub wina, do którego nieproszeni goście będą wpadać i się topić.

8. Mieszanką octu i olejków eterycznych można też profilaktycznie opryskiwać półki i szafki.

9. Liście laurowe możesz wkładać bezpośrednio do żywności, na wierzch opakowania.

10. Skórki z cytrusów możesz rozkładać na półkach lub rozwieszać w różnych miejscach kuchni.

Criss Cross kostka i krzyżyk. Gry do plecaka to nowość od wydawnictwa Egmont, którą od niedawna mamy przyjemność testować. I piszę to z pełną powagą, bo gra się w nią świetnie. Zanim jednak przejdę do przybliżenia zasad, kilka słów, dlaczego skradła serca dużych i tych nieco mniejszych graczy.

Po pierwsze to jej rozmiar — jestem ogromną fanką gier “turystycznych”, czyli takich, które można zabrać ze sobą w zasadzie wszędzie (na naszym blogu znajdziecie całkiem sporo podobnych propozycji). Przyznam, że często dyskwalifikuję gry czy puzzle ze względu na wielkość pudełka (w którym nierzadko głównie jest powietrze). Po drugie, to gra dla jednego do sześciu graczy, choć w zasadzie nie widzę żadnego ograniczenia, wystarczy mieć własny ołówek. Świetny pomysł na zagospodarowanie czasu uczniom podczas lekcji matematyki. Dlaczego? Criss Cross kostka i krzyżyk to gra logiczna, w której należy układać symbole w taki sposób, by zebrać jak największą ilość punktów. Jej zasady są proste i z pewnością zrozumie każdy siedmiolatek, zdobycie jak największej liczby punktów może być wyzwaniem.

Elementy gry:
2 kostki z 6 symbolami każda,
6 ołówków (stąd ograniczenie liczby graczy)
2 bloczki z arkuszami, na które nanosimy symbole.
(Ważne! Tutaj można pobrać i wydrukować nowe arkusze).

Cel gry:
Rozgrywkę wygrywa ten gracz, który zdobędzie jak największą liczbą punktów, dzięki odpowiedniemu układowi wyrzucanych symboli.

Zasady gry:
Każdy gracz otrzymuje jeden arkusz oraz ołówek. Przed rozpoczęciem gry, w lewym górnym rogu, rysuje jeden z symboli znajdujących się na kostce. Następnie wybrany gracz rzuca obiema kostkami na raz. Wylosowane znaki należy nanieść na swój arkusz. Co ważne, nie można ich rozdzielać, czyli każda para musi być narysowana obok siebie, w pionie lub poziomie. Nie trzeba ich jednak rysować obok już naniesionych wcześniej obrazków. Każda rozgrywka składa się maksymalnie z 12 rund. Jeśli graczowi zostaną pojedyncze wolne pola, kończy grę (warto więc zwracać uwagę, by nie zostawiać luk). Po zakończeniu rozgrywki, każdy podlicza liczbę zdobytych punktów. Liczymy je w pionie i poziomie, a na koniec sumujemy. Warunkiem ich zdobycia jest ułożenie takich samych symboli obok siebie — im więcej znaczków narysowaliśmy po sąsiedzku, tym więcej zdobywamy punktów.

Naliczenie punktów:
XX – 2 punkty
XXX – 3 punkty
XXXX – 8 punktów
XXXXX – 10 punktów

W wersji zaawansowanej, za powtarzające się symbole na szarych polach dostajemy podwójne punkty. Jest jednak jeden haczyk — brak takich samych znaczków ułożonych obok siebie w pionie lub poziomie należy odliczyć aż 5 punktów!

Jestem przekonana, że jeszcze długo Criss Cross kostka i krzyżyk będzie umilała nam nie jeden wieczór. Mamy już za sobą jeden wspólny wyjazd i już szykuje się na kolejny.

Autor: Reiner Knizia
Seria: Gry do plecaka
Liczba graczy: 1-6
Wiek: od 7 lat
Czas gry: ok. 20 min
Wydawca: Egmont

Wpis powstał we współpracy z Wydawnictwem Egmont