Parki to urzekająca gra, która poprowadzi nas przez najpiękniejsze parki Stanów Zjednoczonych. Kadry uchwycone na kartach parków są jakby wprost wyjęte z prawdziwych ujęć. Jako miłośniczka geografii i nauczycielka nie ukrywam, że lubię gry, w które mogę grywać z dzieciakami i jednocześnie rozszerzać ich zainteresowania oraz wiedzę.

Choć wiele rozgrywek już za nami, karty parków nadal budzą duże zainteresowanie i pobudzają do pogłębienia wiadomości. Pewnego razu rozłożyliśmy mapę Stanów Zjednoczonych i przez ponad godzinę rozkładaliśmy karty parków zgodnie z ich lokalizacją. Ku naszemu zdziwieniu odkryliśmy, że wiele z nich znajduje się w zachodniej części Ameryki.

Fot. Archiwum własne

Czy wiedzieliście, że Narodowy Park Yellowstone jest najstarszym parkiem na świecie? Został założony w 1872 roku, by chronić różnorodność przyrody, która rozciąga się na terenie trzech stanów. Natomiast w Polsce najstarszy jest Pieniński Park Narodowy, który został założony w 1932 roku.

Gra Parki skierowana jest dla dwóch do pięciu graczy. Pudełkowy sugerowany wiek to dziesięć plus i trochę się tutaj nie zgadzam, ale o tym później. Nie martwcie się, jeśli nie znajdziecie towarzystwa do gry, gdyż w instrukcji odkryjecie szeroki opis dla rozgrywki jednoosobowej.

Co znajdziemy w pudełku?

Pudełko wraz z wypraską to prawdziwy majstersztyk. Drugi raz spotkałam się z tak przemyślanym rozłożeniem elementów. Każdy przedmiot ma swoje miejsce. Do tego dwa plastikowe pojemniki na drewniane elementy w kształcie drzewa, to genialne rozwiązanie, które dodatkowo buduje klimat gry.

Fot. Archiwum prywatne

W pudełku nie na zbędnej przestrzeni, jest wypełnione po brzegi. Znajdziecie tam:

•  planszę składaną na 3 części
• 2 tacki na znaczniki
• 48 kart parków
• 10 kart sezonów
• 12 kart lat
• 36 kart ekwipunku
• 15 kart manierek
• 9 kart solo
• 10 miejsc na szlaku
• początek i koniec szlaku
• 10 turystów
• 5 ognisk
• aparat
• znacznik pierwszego turysty
• 16 znaczników lasu
• 16 znaczników gór
• 30 znaczników słońca
• 30 znaczników wody
• 12 znaczników przyrody
• 28 zdjęć
• instrukcję.

 Gotowi na wędrówkę? – Przygotowanie do rozgrywki

Liczba elementów może przyprawić o zawrót głowy, ale po pierwszych rozgrywkach wszystko będzie dla Was już jasne i będziecie działać jak z automatu. Na początek rozłóżcie planszę pośrodku. Jeśli dobrze się jej przyjrzycie, zauważycie, jakie karty gdzie należy położyć, zatem:

• Karty parków dobrze przetasujcie i trzy z nich ułóżcie odkryte we wskazanym miejscu na planszy, a z pozostałych stwórzcie stos i połóżcie na planszy.
• Tak samo postąpcie z kartami ekwipunku.
• Karty sezonów przetasujcie i połóżcie we wskazanym miejscu.
• Tak samo zróbcie w przypadku kart manierek.

For. Archiwum prywatne

Po obu bokach planszy połóżcie tacki z drewnianymi elementami, dzięki temu wszyscy gracze będą mieli równy dostęp do zasobów.

Poniżej planszy rozłóżcie losowo miejsca szlaków, pamiętając o początku i zakończeniu oraz o odłożeniu na bok czterech kafli szlaków z gwiazdką. Będą one potrzebne w kolejnych turach gry.

Każdy z graczy otrzymuje po dwa pionki w wybranym kolorze, jednej karcie manierki, jednym ognisku oraz dwie karty lat, z których jedną musicie zachować. Pod koniec gry może się okazać, że spełniliście wymagania karty i za to otrzymacie dodatkowe punkty zwycięstwa. Pierwszy gracz otrzymuje znacznik pierwszego gracza, a ostatni znacznik aparatu.

Przed wyruszeniem na szlak pozostało Wam jeszcze jedno zadanie. Odsłońcie pierwszą kartę sezonu i zgodnie ze wzorcem pogodowym rozłóżcie na szlaku znaczniki. Następnie połóżcie dwa Wasze pionki na płytce startowej. Jesteście gotowi na wielką przygodę.

For. Archiwum prywatne

Parki – zasady gry

Zanim przejdę do zasad, chciałabym Wam wyjaśnić kilka akcji, które możecie wykonać podczas ruchu:

• Ognisko. Jeśli na danym kaflu szlaku jest już inny gracz, można się na nim zatrzymać, ale wymaga to odwrócenia płytki ogniska na drugą stronę, zgaszonego ogniska. Do końca tej tury, nie można już skorzystać z ogniska. 
• Manierka. Kiedy zdobędziecie wodę na szlaku, możecie zasilić swoją manierkę i pobrać odpowiednie zasoby. Manierkę można napełnić tylko raz podczas danego sezonu.
• Aparat. Jeśli macie ze sobą płytkę aparatu, za zdjęcie płacicie tylko jednym znacznikiem, a na koniec sezonu robicie gratisowe zdjęcie.
• Płytki szlaku. Każda z nich oferuje różne zasoby, które w późniejszym etapie będziecie potrzebować, by zwiedzać parki.
• Karty ekwipunku są bardzo pomocne, gdyż obniżają np. koszt zwiedzenia parków.

For. Archiwum prywatne

Zatem, jak wygląda rozgrywka?

W swojej turze możecie:

1. Przesunąć jeden pionek na dowolne pole na szlaku pod warunkiem, że nie ma tam innego pionka, ewentualnie możecie skorzystać z ogniska, raz na sezon.
2. Pobieracie wskazane na karcie znaczniki wraz z tymi, które się na niej znajdują (kto pierwszy ten lepszy). Pamiętajcie, że możecie mieć maksymalnie dwanaście znaczników.

Gdy dotrzecie do końca szlaku, możecie wybrać jedno z trzech miejsc:

• Możecie zarezerwować kartę parku. W tym celu pobieracie wybraną kartę z odsłoniętych parków lub pobieracie ze stosu i kładziecie poziomo przed sobą. Podczas jej rezerwowania można zdobyć odznakę pierwszego gracza.
• Możecie zakupić kartę ekwipunku. Kto pierwszy ten kupuje taniej.
• Możecie zwiedzić park, czyli ze swoich zasobów oddajecie wskazane na danej karcie znaczniki i  jest ona Wasza.

For. Archiwum prywatne

Gdy wszyscy gracze dotrą do końca szlaku, należy przygotować się do kolejnego sezonu, w tym celu:

• Na nowo układacie losowo płytki szlaku,  dodając do nich jedną nową (z wcześniej odłożonych).
• Odkrywacie nową kartę sezonu i dokładacie odpowiednie znaczniki na szlak (od drugiej płytki).
• Opróżniacie manierki, a znaczniki wody dokładacie do ogólnych zasobów.
• Odwracacie ogniska na stronę z ogniem.
• Gracz, który ma aparat, może wykonać jedno zdjęcia za jeden znacznik.

For. Archiwum prywatne

 Gra kończy się po rozegraniu czterech sezonów. Wygrywa osoba z największą liczbą punktów.  W grze Parki punkty podliczacie za:

• posiadane karty parków,
• wykonane zdjęcia (każde zdjęcie warte jest jeden punkt),
• znacznik pierwszego gracza, który jest wart jeden punkt,
• bonus z kart lat, wg spełnionych wytycznych.

 Rozszerzenie Dzika Przyroda

Jeśli jakimś cudem powieje nudą w trakcie rozgrywki i chcielibyście poczuć nowy dreszczyk emocji, to polecam dodatek Dzika Przyroda. Wprowadza do gry nowe karty sezonów, ekwipunku, manierek, nowe karty parków oraz nowe płytki szlaków. Ponadto w rozszerzeniu spotkamy się z pionkiem bizona, który potrafi mocno namieszać.

For. Archiwum prywatne

Dodatek zmienia odrobinę fazę przygotowania do rozgrywki. Każdy z graczy otrzymuje dwie karty manierki i dwie karty lat, z których wybiera po jednej. Również później, gdy zdecydujemy się pobrać z zasobów kartę manierki, wybieramy z dwóch kart. To daje poczucie większej kontroli nad tym, co się dzieje i zachęca do wybierania akcji z manierką.

For. Archiwum prywatne

Dzika Przyroda dodaje świeżego powiewu i sprawia, że gra Parki jest atrakcyjniejsza, choć jej podstawie naprawdę niczego nie brakuje. 

Parki – wrażenia z rozgrywek, czyli o plusach i minusach

Zacznijmy może od jakości wykonania, która jest na bardzo wysokim poziomie. Od instrukcji wydanej na papierze przypominającym teksturą materiał, po najdrobniejsze i bardzo szczegółowe elementy zwierząt. Wszystko to mieści się w zgrabnym pudełku z cudną wypraską.

 Graficznie gra wymiata. Tak pięknie, realnie oddanych naturalnych kadrów przyrody dawno nie widziałam. Choć grałam w nią już wiele razy, cały czas nie potrafię nie przyglądać się kartom parków w trakcie rozgrywki.

For. Archiwum prywatne

Proste zasady bardzo szybko się przyswaja i po pierwszym sezonie wszystko staje się dla Was jasne. Główkowania trochę jest, ale na takim przyjemnym poziomie.  Jedna rozgrywka w Parki to za mało. To bardzo relaksująca gra idealna na rodzinne popołudnia i wieczory.

Choć gra jest przeznaczona dla dzieci w wieku od dziesięciu lat, to muszę się z tym nie zgodzić. Ograne ośmiolatki dadzą sobie radę, a to dzięki mechanice zbierania zestawów słoneczek, choinek itp. Dzieci szybką pojmą jakie znaczniki potrzebują zebrać, aby zdobyć daną kartę parku, a to pomoże im w planowaniu, jakie kafle szlaku muszą odwiedzić. Pamiętajcie, że rodzic jest też po to, aby podpowiedzieć, wskazać, ale decyzję zostawmy dziecku. To ważna chwila nauki odpowiedzialności i przyjęcia konsekwencji.

Grę Parki wraz z dodatkiem Dzika Przyroda śmiało wykorzystajcie, by poznać bliżej parki Stanów Zjednoczonych, ich faunę i florę. Porozmawiajcie z dziećmi także o naszych narodowych parkach, które są równie piękne. Może kiedyś doczekamy się gry Parki o polskich parkach – chętnie wyruszyłabym w taką przygodę, a Wy?

Parki wraz z dodatkiem Dzika Przyroda zadomowiły się  i są w piątce najczęściej granych gier. Polecamy bardzo!

Jeśli spodobały się Wam Parki, zerknijcie na recenzję gry Szlaki

Gra Szlaki. Tam i z powrotem

 Tytuł: Parki
Autor: Henry Audubon
Ilustracje: Fifty-Nine Parks Print Series
Wiek graczy: od 10 lat
Liczba graczy: 1-5 osób
Czas rozgrywki: 30-40 minut
Wydawca: Albi 

Wpis powstał w ramach współpracy z Wydawnictwem Albi, które nie ma wpływu na treść recenzji. 

Domowy kisiel może stanowić element diety maluszka już po 6. miesiącu życia. Ze względu na półpłynną konsystencję jest to prosty w przygotowaniu deser dla dzieci, który świetnie sprawdzi się w diecie niemowląt już na etapie rozszerzania diety i przyzwyczajania się do pokarmów innych niż mleko. Plusem jest również miękka i gładka tekstura posiłku, która sprawia, że jest on łatwy do spożycia. Domowy kisiel może zostać wykorzystany w metodzie BLW, która pozwala dziecku odkrywać świat jedzenia różnymi zmysłami, nie tylko smaku.

Przepis na domowy kisiel dla dziecka

Poziom trudności: Bardzo łatwy
Czas przygotowania: 15 min
Ilość porcji: 2-3

Składniki:

• 500 ml dowolnego nektaru BOBO FRUT – nie z koncentratu bez dodatku cukru*
• 2 płaskie łyżki (20 g) mąki ryżowej lub ziemniaczanej 

*zawiera wyłącznie cukry naturalnie występujące w owocach i warzywach.

Do dekoracji:

• Ulubione owoce

Sposób przygotowania:

1. Mąkę ziemniaczaną/ryżową dokładnie mieszamy z niewielką ilością nektaru tak aby pozbyć się grudek. 
2. Resztę nektaru BOBO FRUT wlewamy do garnka i zagotowujemy. 
3. Kiedy zacznie wrzeć, dolewamy rozmieszaną mąkę i zagotowujemy ponownie. 
4. Powstały domowy kisiel rozlewamy do miseczek lub pucharków i odstawiamy do ostudzenia. Po kilku minutach możemy udekorować ulubionymi owocami i gotowe!

Dzieci to odkrywcy z natury – możesz pomóc zaspokoić ich ciekawość, zapoznając je z wyjątkowymi połączeniami owoców i warzyw w BOBO FRUT. Nektary owocowe i owocowo-warzywne BOBO FRUT nie z koncentratu to propozycja dla starszych niemowląt i małych dzieci. Powstają na bazie delikatnie przetartych owoców i warzyw, bez użycia soków zagęszczonych (skoncentrowanych), a swoją słodycz zawdzięczają jedynie naturalnie występującym cukrom. Są dobrym źródłem witaminy C, która pomaga wspierać układ odpornościowy Maluszka. 100 ml pokrywa aż 40% zalecanego dziennego spożycia na ten składnik. Dostępne jest aż 7 smaków.

Domowy kisiel w metodzie BLW 

Baby-led weaning (BLW – Bobas Lubi Wybór) to metoda rozszerzania diety niemowlęcia dotychczas karmionego wyłącznie mlekiem. Polega na pozwalaniu dziecku na samodzielne odkrywanie nowych smaków i konsystencji różnymi zmysłami – maluszek może sam sięgać po jedzenie i decydować o tym, ile i co zje. 

Kisiel dla dzieci świetnie sprawdzi się w tej metodzie – dlaczego?

• Konsystencja kisielu sprawia, że dobrze trzyma się łyżeczki, maluszek może więc łatwiej przetransportować go do buzi. 
• Dodatki do kisielu np. rozdrobnione w blenderze owoce urozmaicą teksturę dania, co z pewnością wzbudzi ciekawość małego odkrywcy. 

Dzięki metodzie BLW maluszek trenuje motorykę małą, czyli czynności, które są wykonywane przy pomocy rąk. Dziecko nabiera jedzenie na łyżkę lub sięga po nie rączką, a następnie stara się trafić nim do buzi. Warto zaznaczyć, że motoryka mała nie jest cechą wrodzoną, którą dziecko posiada już po urodzeniu. Każdy człowiek musi ją wykształcać i doskonalić, jednak, aby proces ten był jak najbardziej skuteczny, powinien zacząć się w możliwie najwcześniejszym etapie życia. 

Dodatkowo, w metodzie BLW pozwalamy dziecku na:

• naukę bezpiecznego jedzenia, 
• kontrolę łaknienia, 
• zdobywanie pewności siebie, 
• budowanie pozytywnego nastawienia do jedzenia, 
• naukę radzenia sobie z różnymi konsystencjami 
• poznawanie jedzenia przy pomocy wszystkich zmysłów. 

Odkrywajcie nowe smaki z BOBO FRUT! 

Więcej przepisów dla najmłodszych oraz informacje o nektarach BOBO FRUT i metodzie BLW znaleźć można na stronie programu edukacyjnego dla rodziców Nestlé Baby&me.

…

Źródło wpisu: informacja prasowa

Obraz -Rita-?‍? und ? mit ❤ z Pixabay

Kasza gryczana jest jedną z najbardziej wartościowych kasz. Spośród wszystkich jej rodzajów, zawiera najwięcej magnezu. Dzięki temu wspiera układ nerwowy dziecka, wspomaga wyciszenie i zasypianie. Magnez wpływa też na prawidłową mineralizację kości i zapewnia wbudowywanie się wapnia w strukturę tkanki kostnej. Kasza gryczana to również bogate źródło białka. W 100 g suchej niepalonej kaszy jest go aż 13,2 g – to spora ilość, biorąc pod uwagę fakt, że zapotrzebowanie na białko to około 1 g na każdy kilogram masy ciała. W ramach kampanii „Lubię kaszę – kasza na stół, na zdrowie, na co dzień” proponujemy przepisy na obiadowe dania dla dzieci, w których gryczana gra pierwsze skrzypce.

Kasza ta idealnie komponuje się z daniami mięsnymi, gulaszami czy sosami grzybowymi. Ze zmielonej kaszy można wypiekać chleb, placki i ciasta – przeznaczone szczególnie dla tych, którzy powinni unikać glutenu. W połączeniu z białym serem i warzywami stanowić będzie świetny farsz do naleśników i pierogów. Można robić z niej również kotlety oraz faszerować nią warzywa.

Dania z kaszą gryczaną – przepis 1

Racuchy z kaszy gryczanej (autorka: Anna Gorgol / @cossiegotuje)

Składniki (na ok. 10 sztuk):

* 100 g kaszy gryczanej

* 1 jajko

* 1 łyżka mąki

* 50 g sera żółtego

* Sól

* 1 ząbek czosnku

* olej

Kaszę gotujemy zgodnie z instrukcją na opakowaniu i studzimy. Do wystudzonej kaszy dodajemy jajko, przeciśnięty przez praskę czosnek, starty na tarce ser, mąkę i całość doprawiamy do smaku solą. Masę dokładnie mieszamy. Następnie na patelni rozgrzewamy olej i smażymy placki z obu stron do zrumieniania. Podajemy z ulubionymi dodatkami. Idealnie komponują się np. z sosem pieczarkowym.

Dania z kaszą gryczaną – przepis 2

Placki z kaszy gryczanej z twarogiem i dymką (autorki: Alaantkoweblw / @alaantkoweblw)

Składniki:

* 1 szklanka kaszy gryczanej palonej

* 2 szklanki wody

* 100 g twarogu tłustego

* 5 łodyżek szczypiorku z dymką

* 2 jajka

* 2 kopiaste łyżki mąki orkiszowej/pszennej

* szczypta pieprzu

* szczypta soli

* olej do smażenia

Przygotowujemy dużą patelnię, garnek i miskę. Zagotowujemy wodę w garnku, wsypujemy do niej kaszę, zagotowujemy, zmniejszamy ogień, przykrywamy i gotujemy 15 min. Wyłączamy palnik i zostawiamy kaszę pod przykryciem jeszcze 5 min., a następnie ją studzimy. Siekamy szczypiorek i dymkę. W misce rozgniatamy twaróg widelcem, dodajemy jajka i łączymy ze sobą. Dodajemy kaszę, mąkę, szczypiorek, dymkę i przyprawy. Mieszamy wszystko, by składniki się połączyły. Rozgrzewamy olej na patelni, nakładamy masę i smażymy placki do zrumienienia z obu stron. Podajemy z sosem, np. jogurtowym.

Dania z kaszą gryczaną – przepis 3

Pierogi z kaszą gryczaną i serem (autorka: Anna Gorgol / @cossiegotuje)

Składniki:

Ciasto:

* 300 g mąki pszennej

* 1 jajko

* 125 ml gorącej wody

* 20 g roztopionego masła

* sól

Farsz:

* 100 g kaszy gryczanej

* 500 g sera białego półtłustego

* sól

Do miski wsypujemy mąkę, dolewamy gorącą wodę oraz dodajemy jajko, roztopione masło i sól. Wszystko zagniatamy mikserem lub ręcznie ok. 10 min. Gotowe ciasto chowamy w woreczek i wkładamy na pół godziny do lodówki. W tym czasie gotujemy kaszę (trochę dłużej niż zwykle, aż lekko się rozgotuje). Do ugotowanej kaszy dodajemy ser. Jeśli masa jest mało lepiąca, można wbić do niej jedno jajko. Całość solimy do smaku. Ciasto wyjmujemy z lodówki, rozwałkowujemy je i wykrajamy szklanką okręgi. Małą łyżeczką nakładamy na nie farsz i lepimy pierogi. Gotujemy je we wrzącej, osolonej wodzie ok. 3 min. od wypłynięcia.

Dania z kaszą gryczaną – przepis 4

Zupa krem buraczana z podwójnie prażoną kaszą gryczaną (autorka: Czarna Wisienka / @czarna.wisienka)

Składniki (na 7 porcji):

* 70 g kaszy gryczanej

* 1 kg buraków

* 2 czerwone cebule

* 2 marchewki

* 2 ząbki czosnku

* 2 l bulionu warzywnego

* 2 łyżki oleju

* 2 liście laurowe

* 2 ziela angielskie

* 1 łyżeczka papryki słodkiej

* 1/5 łyżeczki papryki ostrej

* 1/5 łyżeczki papryki wędzonej

* sól do smaku

Do rondelka wsypujemy kaszę gryczaną. Zalewamy ją 2 szklankami wody, a następnie gotujemy przez ok. 7 min. Ugotowaną kaszę całkowicie studzimy. Buraki, marchewkę, cebulę i czosnek obieramy, następnie kroimy na mniejsze kawałki. Przekładamy na blaszkę wyłożoną papierem do pieczenia i posypujemy solą. Pieczemy ok. 40 min. w 200 st. C. W garnku rozgrzewamy olej. Wrzucamy upieczone warzywa, a następnie podsmażamy przez 3-4 min. Całość zalewamy bulionem. Dodajemy paprykę słodką, paprykę ostrą, paprykę wędzoną, ziele angielskie i liście laurowe. Gotujemy przez 10 min. Wyciągamy liście laurowe i ziele angielskie, a następnie blendujemy całość na gładko. Próbujemy i ewentualnie doprawiamy solą do smaku. Przestudzoną kaszę wsypujemy na suchą, rozgrzaną patelnię. Prażymy, aż stanie się chrupiąca i bardziej brązowa. Gotową zupę podajemy z podwójnie prażoną kaszą gryczaną.

Dania z kaszą gryczaną – przepis 5

Papryka faszerowana kaszą gryczaną, kurczakiem i cukinią (autorka: Tysia Gotuje / @tysiagotuje.pl)

Składniki (na 5 faszerowanych papryk):

* 5 dużych papryk 

* 200 g kaszy gryczanej

* 150 g piersi z kurczaka

* 1 cebula

* 1 mała cukinia

* 2 ząbki czosnku

* 1 puszka krojonych pomidorów

* 2 łyżki koncentratu pomidorowego

* po 1 łyżeczce: czerwonej słodkiej papryki, ziół prowansalskich, przyprawy do kurczaka

* pieprz i sól do smaku

* 50 g tartej mozzarelli

* natka pietruszki do dekoracji

* 2 łyżki oleju rzepakowego

Kaszę gotujemy według wskazówek na opakowaniu. Filet z kurczaka i cebulę kroimy w mniejszą kostkę. Czosnek siekamy w drobne talarki, cukinię ścieramy na tarce o grubych oczkach. Na patelni rozgrzewamy olej i szklimy cebulę. Następnie dodajemy czosnek, mięso i przyprawy. Całość przesmażamy, aż kurczak będzie złocisty. Następnie na patelnię dodajemy cukinię, chwilę smażymy i dokładamy pomidory krojone z puszki oraz koncentrat pomidorowy. Zagotowujemy i dusimy ok. 5 minut. Doprawiamy do smaku i na koniec do sosu wsypujemy ugotowaną kaszę. Paprykom odcinamy górną część, pozbawiamy je gniazda nasiennego i wypełniamy farszem, po czym nakładamy górną część i wstawiamy do piekarnika rozgrzanego do 200 st. C na 25 min. Po tym czasie ściągamy paprykową czapeczkę, farsz posypujemy tartą mozzarellą i zapiekamy przez kolejne 10 min. Paprykę podajemy z ulubionymi dodatkami.

Ogólnopolska kampania promocyjno-edukacyjna „Lubię kaszę – kasza na stół, na zdrowie, na co dzień”, której organizatorem jest Federacja Branżowych Związków Producentów Rolnych, sfinansowana jest ze środków Funduszu Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych.

Więcej informacji o kampanii znajduje się tutaj:
http://www.lubiekasze.pl/
https://www.facebook.com/lubiekasze/
https://www.instagram.com/lubie_kasze/ 

Kontakt dla dziennikarzy: komunikaty@smart-media.pl 

…

Źródło wpisu: informacja prasowa

Obraz Monika z Pixabay