Zapalenie oskrzeli u dziecka to choroba, którą bardzo często diagnozują pediatrzy. Zapalenie oskrzeli może być wirusowe lub bakteryjne, ale niezależnie od przyczyny, wymaga kontroli lekarskiej. Najczęściej do zakażenia dochodzi jesienią i zimą, gdy drobnoustroje atakują ze wzmożoną siłą.

Zapalenie oskrzeli u dziecka – przyczyny

Zapalenie oskrzeli u dziecka wywoływane jest przez wirusy (grypy, paragrypy, RSV, korona-, adeno – i rynowirusy), które zazwyczaj powodują grypę i przeziębienie. 

Choroba może także być efektem powikłania po zwykłym przeziębieniu, gdy wirusy lub bakterie zajmą dolne drogi oddechowe, powodując stan zapalny w oskrzelach. Ponieważ dziecko na skutek trwającej infekcji jest osłabione, organizm nie walczy z patogenami i stan zapalny się rozprzestrzenia. Zapalenie oskrzeli u dzieci może być także skutkiem zakażenia bakteriami atypowymi, lecz dzieje się tak w mniej niż 10% przypadków zachorowań.

Zapalenie oskrzeli ze względu na czas trwania choroby, można podzielić w następujący sposób:

• ostre (trwa krócej niż 3 tyg.) –  ten rodzaj zapalenia oskrzeli pojawia się najczęściej, i zazwyczaj wywołują je wirusy;
• podostre (trwa od 3 do 8 tyg.) – bywa efektem nadreaktywności oskrzeli po wcześniejszym przebytym zakażeniu dróg oddechowych lub zakażeniem krztuścem;
• przewlekłe (trwa powyżej 8 tyg.) – rzadko dotyka dzieci, zazwyczaj wywołują je czynniki drażniące drogi oddechowe (palenie tytoniu, wdychanie chemikaliów i szkodliwych oparów) oraz z nawracające nagminnie infekcje górnych dróg oddechowych.

Zapalenie oskrzeli u dziecka – objawy

Zapalenie oskrzeli u dziecka powoduje wyraźne objawy, których nie sposób przeoczyć. 

Zapalenie oskrzeli u dziecka – objawy

• niewysoka gorączka – zazwyczaj przy infekcjach wirusowych temperatura nie wzrasta zbyt mocno, choć nie jest to regułą;
• kaszel – dokuczliwy, najpierw jest suchy, następnie mokry, odrywający się;
• wymioty – jeśli dziecko ma kłopoty z odkrztuszaniem wydzieliny o charakterze śluzowej lub ropnej, często ją połykają, stąd mogą pojawić się wymioty;
• osłabienie i obniżone samopoczucie;
• utrata apetytu, 
• przyspieszony oddech,
• kłopoty ze spokojnym snem na skutek dokuczliwego kaszlu.

Gdy pojawią się objawy takie jak: świszczący oddech, duszności, bóle w klatce piersiowej nasilające się z oddechem, należy jak najszybciej skonsultować dziecko z lekarzem.

Zapalenie oskrzeli u dziecka – leczenie

Ponieważ choroba wywoływana jest w przeważającej większości przez wirusy, nie stosuje się zazwyczaj antybiotykoterapii. Wyjątkiem jest sytuacja, w której dolegliwości się nasilają, co może świadczyć, że choroba ma podłoże bakteryjne. Czasem też lekarze przepisują profilaktycznie antybiotyk, by u dziecka nie dopuścić do rozwoju zapalenia płuc.

Aby ulżyć dziecku, stosuje się leki przeciwgorączkowe, gdy temperatura zbyt wysoko rośnie, oraz mukolityczne (w postaci syropu lub w formie wziewnej), by sprawniej ewakuować wydzielinę z dróg oddechowych i przyspieszyć proces zdrowienia. Leczenie choroby takiej jak zapalenie oskrzeli u dziecka ułatwi zastosowanie nawilżacza powietrza, oraz wietrzenie pokoju dziecka. Jest to ważne, ponieważ chłodne i wilgotne powietrze wpływa na zmniejszenie obrzęku błon śluzowych dróg oddechowych i ułatwia odkrztuszanie. 

Należy zapewnić dziecku odpowiednią ilość płynów do picia, co także ułatwia rozluźnienie wydzieliny. Chory maluch powinien jak najwięcej odpoczywać, by organizm zebrał siły do walki ze stanem zapalnym. Powrót do zdrowia zazwyczaj nie trwa dłużej niż tydzień, ale kaszel może towarzyszyć dziecku dłużej – nawet 3 tygodnie. Nieleczone zapalenie oskrzeli może wywołać zapalenie płuc.

źródło: www.medonet.pl 

Większość z nas mieszka w miastach i nie ma na co dzień kontaktu z przyrodą, szczególnie dziką. Mam wrażenie, że ostatnio coraz więcej z nas otwiera się na naturę – pięknie obsadzając balkony, czy uprawiając przydomowe ogródki. Częściej też zastępujemy egzotyczne rośliny rodzimymi gatunkami kwiatów, a idealnie przystrzyżone trawniki – łąkami kwietnymi, niczym w ogrodach naszych prababek.

Łąki w naszych ogrodach nie tylko cieszą nasze oczy, nadają krajobrazowi lekkości, zatrzymują wilgoć, ale są też siedliskiem motyli, chrząszczy, trzmieli i pszczół. Typowy trawnik niszczy bioróżnorodność, szczególnie jeśli stawiamy tylko na trawę, a chwasty w niej rosnące spryskujemy chemicznymi preparatami. To przecież do koniczyny białej przylatują trzmiele, a mniszki są oblegane przez pszczoły.

Napiszę Wam, od czego możecie zacząć, jeśli zdecydujecie się na łąkę kwietną w Waszym ogródku. Na wstępie dodam, że nie jestem specjalistką w tej dziedzinie, więc po prostu podzielę się z Wami swoim doświadczeniem.

Przygotowanie terenu na łąkę kwietną

Na początku przemyślałam, w którym miejscu chcę wysiać kwitnące rośliny, miejsce to powinno być słoneczne. Następnie – i tu kończy się równouprawnienie – poprosiłam męża, by przekopał (przeorał) ziemię. Teren należy oczyścić i odchwaścić, czyli trzeba się pozbyć wcześniejszej roślinności! To jest najgorszy etap zakładania łąki kwietnej. Na różnych forach ludzie pytają, czy można po prostu wysiać nasiona w rosnącą już trawę. I specjaliści odpowiadają, że można, ale nie warto, bo efekt będzie znikomy.

Wybór mieszanki kwiatów na łąkę

Myślę, że najłatwiej jest kupić gotową mieszankę. W zeszłym roku kupiłam “pierwszą lepszą”, miała być po prostu ładna i kolorowa. Teraz już wiem, że warto wybierać rodzime rośliny, gdyż te odnowią się w kolejnym roku (np. mak polny, chaber bławatek, złocień, rumianek zwyczajny, kąkol itp.). I to wcale nie wyklucza się z tym, że  nasze gatunki nie są piękne i barwne.

Kiedy wysiać łąkę kwietną

Nasiona możemy wysiać jesienią albo wiosną (najlepiej do maja), więc teraz jest ostatni dzwonek. By wysiały nam się równomiernie, mieszamy je z piaskiem. Na opakowaniu przeczytacie, jak gęsty zrobić obsiew. Ja robiłam na oko, ale standardowo powinno to być ok. 2 g na metr kwadratowy. Ważne jest, że nasionka zostawiamy na powierzchni, nie przysypujemy ich ziemią i tylko lekko ubijamy stopami. Podlewamy. Na początku, jeśli nie ma deszczu, musimy pamiętać, by robić to regularnie. Nie przejmujcie się, jeśli kiełkowanie będzie nierównomierne – to naturalne, przecież posialiście różne gatunki kwiatów.

Jak często kosić łąkę kwietną?

Jeśli zależy nam głównie na kwitnieniu – możemy ją skosić raz na początku lata. Możemy również eksperymentować i zróżnicować koszenie w różnych częściach łąki. Pamiętajmy jednak, żeby skoszoną trawę zostawić na łące, by nasiona się wysypały. I dopiero po kilku dniach siano usuwamy.

Gdy rok temu pokazywałam Wam zdjęcia mojej łąki, wiele z Was pisało, że ma w planie ją założyć. Mam nadzieję, że dzisiejszym wpisem przybliżyłam Wam krok po kroku, jak się za to zabrać. Jak widzicie nie jest to trudne, tylko na samym początku nieco pracochłonne. Ale w ogrodzie nic nie robi się przecież samo. Za to efekt… nic tylko w środku lata, położyć się na leżaku z widokiem na łąkę pełną kwiatów i wsłuchać w relaksujące brzęczenie owadów.

Zdjęcia z domowego archiwum:

Angina u dzieci to bardzo częsta przypadłość i większość z maluchów miała, lub będzie miała, do czynienia z tą nieprzyjemną chorobą. Szacuje się, że aż  90 % ogółu społeczeństwa cierpiało na anginę bakteryjną lub wirusową. Czym jest angina u dzieci, jakie ma objawy i jak wygląda leczenie choroby?

Angina ropna (paciorkowcowa) u dzieci  

Angina ropna (paciorkowcowa) to zapalenie gardła i migdałków podniebiennych, którą najczęściej powodują paciorkowce Streptococcus pyogenes. Nosicielami tych bakterii może być nawet 20% dzieci w wieku od 3-15 lat, oraz ok. 5% osób dorosłych. 

Angina ropna u dzieci rozwija się po bezpośrednim kontakcie z chorym. Zakażenie następuje drogą kropelkową, co szczególnie uwidacznia się w przypadku małych dzieci (w przedszkolu, szkole), które przez bliski fizyczny kontakt, zarażają się wzajemnie. Od chwili zakażenia do momentu pojawienia się objawów może minąć od 1 do 4 dni. Choroba przebiega bardzo nieprzyjemnie, ale zazwyczaj samoistnie ustępuje po 5-7 dniach. Kontakt z lekarzem w przypadku dzieci jest konieczny, ponieważ leczenie obniża ryzyko wystąpienia powikłań.

Angina ropna (paciorkowcowa) u dzieci – objawy i leczenie

Objawy, jakie wywołuje angina ropna u dzieci są zazwyczaj nagłe i bardzo dokuczliwe. U chorego dziecka może się pojawić:

• silny ból gardła, problemy przy połykaniu pokarmów,
• zaczerwienienie i obrzęk migdałków podniebiennych, nalot na migdałkach,
• bolesne i zauważalnie powiększone węzły chłonne,
• czerwonawe wybroczyny na błonie śluzowej podniebienia,
• dreszcze i gorączka powyżej 38ºC,
• osłabienie organizmu,
• bóle kości i stawów,
• nudności, wymioty, ból brzucha, stolce o konsystencji śluzu.

Angina ropna wymaga, by leczenie oparte zostało na dobranym antybiotyku. Często stosowana jest penicylina, bardzo skuteczna w zwalczaniu paciorkowców powodujących anginę. Penicylina łagodzi objawy choroby, skraca czas jej trwania, obniża ryzyko powikłań. Co istotne, już w 24 godziny po podaniu pierwszej dawki antybiotyku, kończy się zakaźność osoby chorej. Należy pamiętać, że nawet przy szybkiej poprawie nie wolno przerywać na własną rękę kuracji przed jej planowanym zakończeniem. W tym przypadku może dojść do  ponownego namnożenia się bakterii i nawrotu choroby. By poprawić kondycję i samopoczucie dziecka, można także sięgnąć po apteczne środki działające antyseptycznie, przeciwzapalnie i znieczulająco na błonę śluzową gardła. Pomocne są także środki przeciwgorączkowe. Oczywiście zalecany jest odpoczynek w łóżku. Zawsze należy przestrzegać zaleceń lekarza. 

Angina wirusowa u dzieci – objawy  

Angina wirusowa jest określeniem na zapalenie gardła i migdałków podniebiennych powodowanym jest przez wirusy (najczęściej rinowirusy, adenowirusy). 

W przeciwieństwie do anginy ropnej, objawy pojawiają się stopniowo i powoli nasilają.  

U chorego dziecka może się pojawić:

• ból gardła,
• katar i kaszel,
• biegunka,
• zapalenie spojówek,
• zaczerwienione i rozpulchnione migdałki,
• bóle stawów i kości,
• gorączka – nie zawsze i nie tak wysoka jak w przypadku anginy ropnej.

Angina wirusowa u dzieci – leczenie

Z początku choroba przypomina infekcję grypopodobną, ale kolejne objawy ze strony gardła i migdałków kierują uwagę na anginę wirusową. Leczenie, jeśli zdiagnozowana jest angina wirusowa u dzieci, opiera się podawaniu leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. W tym przypadku również warto sięgnąć po apteczne środki kojące gardło, działające antyseptycznie, przeciwzapalnie i znieczulająco na błonę śluzową gardła. Antybiotyk nie działa w przypadku infekcji wirusowych.

Angina ropna i wirusowa u dzieci – domowe sposoby

Domowe sposoby są pomocne, jako uzupełnienie leczenia zaleconego przez lekarza. U Dzieci częste jest stosowanie lekkostrawnej, półpłynnej diety. Zaleca się w przypadku bólu gardła kaszki lub zmiksowane zupy, letnie, bez ostrych przypraw, które będą łatwe do przełknięcia przez dziecko. Suche i ciepłe okłady na szyję mogą być pomocne w łagodzeniu dokuczliwego bólu. 

źródło: www.mp.pl