Jakie imiona najczęściej nadawano małym Polakom w 2014 roku? Okazuje się, że miniony rok był kontynuacją trendów znanych od lat. Znów królowały imiona rodzime, swojsko brzmiące, tradycyjne.

Zofia jest najpopularniejsza

Ranking najpopularniejszych imion dla dziewczynek w 2014 roku otwiera Zofia. Po raz kolejny okazuje się więc, że najbardziej lubimy to, co już dobrze znamy, a znane trendy nadal są modne. Rankingi udowadniają także, że stare, tradycyjne, swojskie imiona nie odchodzą do lamusa. Wprost przeciwnie. Pokazują, że wcale się nie starzeją, a czas gra na ich korzyść. Przykłady? Hanna, Maria, Antonina, Helena czy Barbara są wciąż niezwykle popularne i nadal utrzymują się w pierwszej dwudziestce najczęściej wybieranych imion dla dziewczynek.
Jan ma pierwszeństwo

Zwrot ku imionom tradycyjnym jest widoczny także wśród imion męskich. Janów, Franciszków, Antonich i Stanisławów z rocznika 2014 będzie wielu. Wszak moda na imiona tradycyjne trwa w najlepsze. Czy trend utrzyma się w 2015 roku? Wszystko wskazuje na to, że tak. Imiona oryginalne, brzmiące obco, są wciąż rzadko nadawane. Tak rzadko, że żadne z nich nie zostało nawet uwzględnione w pierwszej setce.

Co przyniesie Nowy Rok?

Z Nowym Rokiem nowym krokiem? W pewnym sensie tak. Prawo da młodym rodzicom możliwość nadawania dzieciom imion w krótkiej wersji. Co to może oznaczać w praktyce? Że znane i lubiane imiona tradycyjne mogą przybrać zupełnie nową formę. I choć nic nie zapowiada odwrotu od dotychczasowych trendów, to jednak lista najbardziej popularnych imion dla dziewczynek i chłopców może ewoluować. W którą stronę? O tym przekonamy się już za rok.

Najpopularniejsze imiona dla dziewczynek:
1. Zofia
2. Maja
3. Zuzanna
4. Hanna
5. Natalia
6. Lena
7. Aleksandra
8. Julia
9. Alicja
10. Maria

Najpopularniejsze imiona dla chłopców:
1. Jan
2. Antoni
3. Jakub
4. Franciszek
5. Aleksander
6. Adam
7. Kacper
8. Mikołaj
9. Stanisław
10. Filip

Więcej ciekawostek ciążowych oraz porad przyszłe mamy znajdą na stronie www.baby-shower.pl 

Potwory pod łóżkiem, pierwszy dzień w nowej szkole, udział w zawodach sportowych – wszystko to może wywoływać u dziecka lęki, obawy, niepokoje. Bezradni rodzice nie wiedzą, jak pomóc przestraszonemu dziecku zacząć odczuwać nieskrępowaną radość dzieciństwa.

Gdzieś w głębi swojej istoty każdy lęk obraca się wokół rzeczy ważnych, na przykład opuszczenia albo bezpieczeństwa. Wydaje się banalny tylko dlatego, że dziecko nie potrafi ująć swoich najgłębszych uczuć słowami. Bywa też, że lęki przechodzą jak pałeczka w sztafecie – z ojca na syna, z matki na córkę.

Lawrence J. Cohen przedstawia specjalny zestaw mądrych i skutecznych strategii na oswajanie lęków, które łączą radosną zabawę z głębokim zrozumieniem dla emocji dziecka, miłością, empatią i akceptacją.

Czytając „Nie strach się bać”:

• nauczysz się zadawać Pytanie drugiego kurczaka,
• sprawdzisz, jak działa System Bezpieczeństwa twojego dziecka,
• pozbędziesz się myślenia „A co, jeśli…”.

Najnowsza książka Lawrenca J. Cohena „Nie strach się bać” ukaże się 30 stycznia nakładem wydawnictwa Mamania

Pamiętacie gromadę francuskich Jaśków? Kiedy w rodzinie ma się siedmiu chłopaków, nie można się nudzić nawet przez chwilę.

A co jeśli braciu jest pięciu? Kłopotów wcale nie jest mniej. Przygód też nie brakuje. Na wakacjach pojawiają się straszni piraci, w szkole nie daje spokoju upiorna bibliotekarka Matylda Bulwa, a w domu… W domu rodzice wychodzą z siebie, żeby w ogóle przeżyć, zupełnie jak w rodzinie niesfornych Jaśków.

Krótko mówiąc: każdy kraj ma swoje Jaśki i z rodziną w każdym zakątku świata niezmiennie czeka Was potężna porcja śmiechu i zabawy. Do wieczornego czytania, w wygodnym fotelu, przy kubku dobrej herbatki …. z bratka(mi).

Z rodziną dobrze wychodzi się nie tylko na zdjęciu!

W związku z premierą książki organizujemy dla czytelników ogólnopolski konkurs na rodzinne zdjęcie. Do wygrania fantastyczne nagrody dla całej rodziny, m.in. zestawy książek i gier planszowych. Zachęcamy Państwa do zamieszczania informacji o konkursie.

Lubisz spędzać czas z najbliższymi? Uważasz, że jesteście
jedyni w swoim rodzaju? Wyślij nam wasze wspólne zdjęcie
i pokaż wszystkim jak spędzacie wolny czas! Wszystkie nadesłane
zdjęcia zostaną zamieszczone w wielkiej rodzinnej
galerii zdjęć na fanpage’u Wydawnictwa Znak.

Na autorów najbardziej oryginalnych zdjęć czekają fantastyczne zestawy
nagród dla całej rodziny!

Start konkursu: 15 stycznia 2015 r.

Czekamy na wasze zdjęcia do 28 lutego.
Zdjęcia należy przysyłać na adres:
konkursrodzinny@znak.com.pl
Szczegóły i regulamin konkursu:
www.znak.com.pl/konkursrodzinny

Dziś rano gruchnęła wieść, że frank szwajcarski oszalał. Pewnie gdyby nie fakt, że mam kredyt mieszkaniowy w tej walucie, spłynęłoby to po mnie jak po kaczce. Niestety, świadomość że “franek” podskoczył z 3.30 zł na 5.10 zł, sprawiła, że poczułam się co najmniej słabo… Późnej było lepiej, sytuacja “ustabilizowała się” na poziomie 4.20 zł za 1 ChF, co było znośną wiadomością, choć wcale nie najlepszą dla przeciętnego Kowalskiego. Bo przeciętny Kowalski, który przed kilkoma laty wziął kredyt hipoteczny właśnie w szwajcarskiej walucie, ma teraz nie lada problem, jak dalej będzie go spłacał. Przewalutowanie nie wchodzi w grę, bo najzwyczajniej w świecie się nie opłaca i raczej nikogo nie stać na podobne decyzje. Spłacać ciężko, jeśli rata wzrosła o kilkaset złotych.

Ten poważny problem dotyczy mnie bezpośrednio, gdyż biorąc kredyt w tej walucie, w roku 2008, za 1 franka, płaciłam 2 zł, a dziś płacę ponad dwa razy więcej, co przełożyło się na stan moich finansów dość boleśnie. Będę go spłacać jeszcze długo, jednak życie pokaże, czy w sytuacji tak olbrzymiego skoku wartości, dam radę spłacić kolejne raty. Nie stać mnie na następne podwyżki ceny waluty szwajcarskiej, i liczę na to, że rząd odpowie jakimkolwiek działaniem, aby pomóc mnie i 700 000 posiadaczom takiego kredytu.

To nie są żarty, wiele rodzin może stać się niewypłacalnych, wielu osobom grozi bankructwo i bruk, jeśli sytuacja tak potężnej podwyżki się utrzyma. I wcale nie na własne życzenie, jak zdarzyło mi się to dziś w TV usłyszeć. O nie. Dla wszystkich mądralińskich, którzy twierdzą, że wiedziałam czym jest ryzyko walutowe, oraz że nikt mnie nie zmuszał do zaciągnięcia tego kredytu mam konkretną odpowiedź. W żadnym, ŻADNYM z banków, w których starałam się o kredyt, doradca nawet nie zająknął się o możliwość zaistnienia takiego ekstremum… Wahania przewidywane, w granicach kilkudziesięciu złotych na racie, a nie kilkuset. Myślicie że mając tę wiedzę, co dziś wzięłabym ten nieszczęsny kredyt??? Zresztą bankom cudownie sprzedawało się te kredyty, bo to doskonały zarobek. I gdy usłyszałam dziś od jednego z polityków, propozycję, że jeśli pomoc będzie konieczna, banki powinny wziąć na siebie część odpowiedzialności, mam ochotę temu przyklasnąć. Nie zaciągałam tego zobowiązania, aby kasę przepić w Dubaju, czy przegrać w Las Vegas. Potrzebowałam kredytu, aby za te 30 lat, móc zostawić dzieciom mieszkanie. Te 7 lat wstecz, banki szafowały kredytami w obcych walutach, sprzedając je jak świeże bułeczki.

A dlaczego zgodziłam się na franki?
Bo nikt nie chciał dać mi kredytu w złotówkach. Ot co, cała filozofia. Nie głupota, czy lekkomyślność, a konieczność. I jak mi przeuroczy pan z Sejmu, Andrzej Rozenek z TV wyglądając powiedział, że to mój problem i nikt mnie nie zmuszał, bo on ma i też spłaca, to mi się nóż w kieszeni otworzył. Gdyby stał naprzeciwko usłyszałby to – ok, szanowny panie, tyle że ty masz jakieś 10.000 zł miesięcznie, to stać cię na takie zabawy. Z taką forsą, też nie bałabym się kredytu.