Wydawnictwo Mamania zachęca Was i Wasze dzieci – kupcie kota w worku!*

*Uważać przy wyjmowaniu. Drapie!

Dwie książki o Złym Kocurku ze stworzonej przez Nicka Bruela bestsellerowej serii dla dzieci rozbawią Ciebie i Twoje dziecko do łez. Każdy właściciel kota rozpozna w Kocurku swojego futrzaka. Ci, którzy kotów nie mają, zobaczą, jak to jest naprawdę mieć kota w domu. Napisane i narysowane z humorem książki o Złym Kocurku uwielbiane są przez tysiące małych i dużych czytelników. Rodzicu, nie zdziw się, jeśli w Twoim domu Kocurek zamieszka na stałe!

Zły Kocurek. Sto Lat
Autor: Nick Bruel
Wydawnictwo Mamania
Oprawa: twarda
Wymiary: 13,9 cm x 20,3 cm
Wiek: 5+
162 stron
ISBN: 978-83-939019-5-1
Premiera: 23.10.2014

Poznajcie Złego Kocurka. Trafił do swoich właścicieli, kiedy był jeszcze bardzo, bardzo mały. Dzisiaj obchodzi urodziny… no, będzie obchodził, kiedy tylko uda się podnieść go z posłania. Ale kiedy już rozpocznie się przyjęcie, to dopiero będzie impreza! Zbiorą się wszyscy znajomi Kocurka, przyjedzie kocia mama i będzie zabawa. Prawdziwa kocia zabawa. Będzie tort czekoladowy. Nie! Kotom nie wolno jeść czekolady, czekolada jest trująca dla Kocurka! Nie będzie tortu czekoladowego, tylko deser z wątróbki i rybki – Wam by nie posmakował, ale Kocurkowi pewnie tak! No i najważniejsze! Będą prezenty! Tylko pamiętajcie – uważnie wybierajcie prezent dla Kocurka. Dlaczego? Tego dowiecie się z książki…

Zły Kocurek. Kąpiel
Autor: Nick Bruel
Wydawnictwo Mamania
Oprawa: twarda
Wymiary: 13,9 cm x 20,3 cm
Wiek: 5+
128 stron
ISBN: 978-83-939019-4-4
Premiera: 25.10.2014

Koty NIE CIERPIĄ kąpieli, są przy tym wyjątkowo stanowcze w swojej decyzji o NIECIERPIENIU kąpieli. I co tu zrobić, kiedy Zły Kocurek mimo usilnego wylizywania futerka (chyba wszyscy wiemy, że wylizywanie futerka to bardzo zajmujące zajęcie – w końcu kotki lubią być czyste) nadal śmier… no, powiedzmy: pachnie niezbyt ładnie? Trzeba Kocurka wsadzić do wanny, namydlić, wyszorować i wytrzeć. Łatwizna, koty kąpie się raz-dwa – powiecie. Nieprawda! To będzie trudne wyzwanie! Tylko dla odważnych Musisz zaopatrzyć się w zestaw ochronny, który ocali ciebie i twoją rodzinę.Trzeba przygotować łazienkę i przybory do kąpieli, jeszcze ZANIM Kocurek dowie się, że będzie musiał się wykąpać. Będziesz musiał znaleźć Kocurka i zafundować mu kąpiel. I to będzie najtrudniejsze zadanie…

O Autorze:

Nick Bruel napisał i stworzył ilustracje do wielu zabawnych książek. POZA TYM jest również poszukiwany w 37 stanach jako autor „Złego Kocurka” (dostępnego w zwykłym wydaniu oraz wydaniu specjalnym nasączonym kocimiętką), o którym napisano:

„Być może najbardziej prawdziwy i wyrazisty kot, jakiego kiedykolwiek narysowano.” Kirkus Reviews

„Dzieciaki będą się pokładały ze śmiechu.”

Publishers Weekly

Opowieści Magicznego Drzewa są podstawą znanego na całym świecie cyklu filmów nagrodzonego EMMY AWARD – za wyobraźnię, mądrość i humor. Jakie przygody czekają bohaterów Magicznego Drzewa tym razem?

Nieostrożny czar wywołuje z głębin morza smoka wraz z armią groźnych stworów. By je pokonać, Kuki musi zdobyć figurkę z Magicznego Drzewa. Przedmiot jest nagrodą w konkursie tańca, ale Kuki nie umie tańczyć. Figurka przeistacza się w żywą istotę obdarzoną niezwykłymi cechami. Dzięki niej Kuki, Gabi i gadający pies zwyciężą przybysza z podwodnego świata.  Smok i potężne stwory! Zamek na dnie morza i „cudowne dziecko”… Przygodowa powieść w tempie gry komputerowej, a jednocześnie mądra książka mówiąca o ważnych sprawach dzieci.

Andrzej Maleszka, reżyser filmowy, autor scenariuszy, powieści i sztuk teatralnych. Jest zdobywcą „telewizyjnego Oscara” EMMY AWARD oraz kilkudziesięciu nagród na festiwalach filmowych w Nowym Jorku, Chicago, Monachium, Kairze i innych.

Książki z serii Magiczne Drzewo wydawane są na całym świecie, m.in. w Japonii, Chinach i Korei Południowej.

Książka będzie dostępna w sprzedaży już 6 października 2014.

Jak wynika z badania opinii przeprowadzonego na potrzeby kampanii „Płodna Polka”[1], tylko 19% młodych, nieposiadających jeszcze dzieci kobiet wie, kiedy są dni płodne. Czas w miesiącu, kiedy współżycie może zakończyć się ciążą, to od 7-9 dni. Tymczasem niemal połowa respondentek uważa, że dni płodne trwają od 4-6 dni.

W rzeczywistości do zapłodnienia dochodzi tylko w czasie owulacji, inaczej jajeczkowania, które utrzymuje się przez 24 godziny. Czasem może się ona opóźniać, dlatego przy obliczaniu dni płodnych przyjmuje się, że trwa dwa dni. Jednak  kluczową rolę w szacowaniu czasu możliwego zapłodnienia odgrywa długość życia plemników, które mogą przetrwać w organizmie kobiety nawet 7 dni.

W czasie owulacji komórka jajowa zostaje uwolniona i przemieszcza po drogach rodnych kobiety. Występuje zazwyczaj na dokładnie 14 dni przed kolejnym okresem. Oznacza to, że przy 28-dniowym cyklu dni płodne będą występować między 8. a 16. dniem cyklu, przy 29-dniowym między 11. a 17. itd.

Długość życia plemników nie jest stała i zależy od jakości nasienia partnera, stopnia nawilżenia pochwy i jej odczynu. Im staje się on bardziej zasadowy – co dzieje się np. w trakcie orgazmu partnerki – tym przeżywalność plemników będzie większa. Zazwyczaj przyjmuje się, że są w stanie przetrwać w organizmie kobiety około 5 dni, jednak są przypadki, gdy ten czas wynosi aż 7 dni.

Dni płodne przebiegają u wielu kobiet w zasadzie bezobjawowo. U części pań może występować poprawa nastroju, czy zwiększenie libido. Dokładna obserwacja organizmu może pomóc wskazać optymalny czas na zapłodnienie poprzez pomiar gęstości śluzu szyjkowego, rozwarcia szyjki macicy oraz temperatury kobiety. Około połowa pań doświadcza bólu owulacyjnego oraz delikatnych plamień.
Z tych powodów najlepszą metodą obliczania dni płodnych będzie obserwacja cyklu, jeśli jest on regularny. W przeciwnym wypadku pierwsze szacunki, co do określenia czasu najlepszego do zapłodnienia, będą możliwe dopiero po pół roku – mówi dr Grzegorz Mrugacz, ekspert medyczny kampanii „Płodna Polka”.

Kobiety, które mają problemy z zajściem w ciążę powinny przyjmować okres trwania dni płodnych na maksymalnie 5 dni, przy założeniu, że owulacja trwa u nich 1 dzień, z możliwością 24-godzinnego opóźnienia. Natomiast okres przeżycia plemników przyjąć na 3 dni. Gdy przez 12 miesięcy współżycia w trakcie owulacji nie dochodzi do poczęcia, para powinna zgłosić się do specjalisty z dziedziny niepłodności.

Kampania społeczna „Płodna Polka”, to inicjatywa, której celem jest promocja badań „Pakietu kobiecego” (badań AMH, FSH oraz USG połączonych z konsultacją z lekarzem specjalistą
w dziedzinie niepłodności) diagnozujących płodność kobiety i określających ilość czasu pozostałego na poczęcie dziecka, pozwalając na świadome zaplanowanie macierzyństwa. Szacuje się, że problem niepłodności  dotyka już około 15% par. Jedną z przyczyn bezpłodności jest zbyt późna decyzja
o założeniu rodziny połączona z wczesnym wejściem w okres przekwitania. Misją kampanii jest ograniczenie ilości par mających problem z poczęciem dziecka poprzez zachęcanie do diagnozowania czynników, które utrudniają lub uniemożliwiają zajście w ciążę. Kampania jest organizowana przez Fundację „Nadzieja dla zdrowia” przy wsparciu merytorycznym dr Grzegorza Mrugacza, wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu, dyrektora medycznego Kliniki Leczenia Niepłodności „Bocian”. Została objęta patronatami honorowymi: Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu, Polskiego Towarzystwa Położnych, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych oraz Przewodniczącego Rady Miasta Białystok. Więcej informacji na stronie www.plodnapolka.pl.

[1] Raport został opracowany na podstawie badań Interaktywnego Instytutu Badań Rynkowych na zlecenie Kliniki Leczenia Niepłodności „Bocian”. Analizą objęto grupę 269 kobiet w wieku 18-35 lat. Struktura próby została skorygowana przy użyciu wagi analitycznej tak, by odpowiadała strukturze polskich kobiet w wieku 18-35 lat pod względem kluczowych cech związanych z przedmiotem badania. Przy konstrukcji wagi uwzględniono zmienne społeczno-demograficzne takie jak płeć, wiek, wykształcenie oraz wielkość miejscowości zamieszkania, a także zmienne związane z szeroko pojętym stylem życia.

Przyzwyczailiśmy się, że blogosfera, blogi parentingowe i cała rzesza blogerek i blogerów codziennie dzielą się z nami wszystkim. Dosłownie wszystkim. I czasem załamuję ręce. Nie rozumiem jak można napisać elaborat pod wezwaniem haftującego dziecka, tudzież i komentarzy, które mnożą się jak grzyby po deszczu zachwalającej wszystko w tonacji słodko-pierdlawej .

Co w tych wpisach odkrywczego, interesującego, co was tak porywa drodzy czytelnicy? No tak, odpowiedź mamy blisko. Bo tacy już jesteśmy. Lubimy podglądać i niestety też osądzać nie znając często sedna sprawy. Bo przecież tak łatwo wzbudzić w nas empatię od przesranych pieluszek, do zdjęcia półnagiego dziecka podpiętego pod aparaturę medyczną.

Bo bez względu na środki dążymy do celu. Niestety tak. Tylko co powiecie swoim dzieciom kiedy za kilkanaście lat wyrzucą Wam dlaczego tak szafowaliście ich zdjęciami, a to sesja w waniennce, a to sesja przy obiadku, itp. No pytam się, co wtedy odpowiecie?

Dziecko to też człowiek, który ma takie same prawa do prywatności jak my. Dlatego głośno mówię NIE dla blogów, które żerują na swoich dzieciach codziennie okradając je z prywatności. Nie dziwcie się potem, że zdjęcia Waszych dzieci, często roznegliżowanych są pożywką dla pedofilów, którzy na pewno podszywają się pod fanów i proszę nie tłumaczcie się, że to NIE WASZA wina.

Sama jestem blogerką, sama piszę o macierzyństwie, ale zanim puszczę tekst zastanawiam się czy i za dziesięć lat mogę się pod tym podpisać, czy moja rodzina nie będzie się mnie wstydzić.

Umieszczam także zdjęcia naszego dziecka w sieci, ale jest ich jest niewiele, po prostu dbam o jego prywatność.

Dzięki Bogu na straży czuwa jeszcze dziewięć koleżanek, bym nie puścić bubla niosącego za sobą informację o tym, jaką dziś piłam kawę i jak dziecko mi ją wypiło i obrzygało nową sukienkę.

Wszystkim blogerom, a przede wszystkim czytelnikom życzę roztropności,  świadomości i poszanowania godności drugiego (małego) człowieka.