Patronat honorowy nad naszą kampanią Naturalnie Razem objęły trzy organizacje:

La Leche League w Polsce to ogólnoświatowa organizacja non-profit zajmująca się wspieraniem matek karmiących naturalnie i poszerzaniem świadomości społecznej. Misją La Leche League w Polsce to niesienie pomocy kobietom w Polsce na zasadzie wsparcia osobistego dawanego matkom przez matki, poprzez zachętę, informację, edukację i promowanie karmienia piersią jako ważnego elementu rozwoju dziecka. Obecnie La Leche League działa w 69 krajach i opiera się na pracy ponad 40 tys. wolontariuszek, będąc niekwestionowanym autorytetem w dziedzinie karmienia piersią.

Fundacja Bank Mleka Kobiecego powstała, aby promować w środowisku medycznym oraz wśród rodziców ideę dzielenia się naturalnym, przebadanym pokarmem kobiecym zgodnie z zaleceniami WHO/UNICEF. Banki mleka kobiecego to placówki umożliwiające karmienie naturalnym pokarmem dzieci, które z przyczyn medycznych lub losowych nie mogą być karmione mlekiem własnej mamy.  Obecnie istnieje 5 banków mleka ( Kraków, Opole, Toruń oraz dwa w Warszawie). Trwają także przygotowania do otwarcia kolejnych 5 w Gdyni, Szczecinie, Wrocławiu, Łodzi i Rzeszowie.

Danusia Brożyna – fotografka, autorka zdjęć do kampanii #NaturalnieRazem. Mama dwóch córeczek, które są dla niej najważniejsze w życiu. Fotografia zrodziła się z chęci fotografowania ich codziennego życia i tak stała się jej pasją 🙂 Z racji tego, że uwielbia dzieci, to one głównie stają przed jej obiektywem.

Ostania reforma edukacji (przynajmniej tak mi się wydaje, że to ostatnia, trochę nie nadążam za zmianami) przywróciła stary porządek, czyli sześciolatki zostają w przedszkolach, do szkoły idą siedmiolatki. I słusznie. Popieram. Jednak skutki reformy edukacji są chwilami zaskakujące.

Przede wszystkim szkoły odczuwają nagły brak kandydatów do klas pierwszych. A jeszcze bardziej niż szkoły, odczuwają to nauczyciele klas trzecich, dla których w przyszłym roku po prostu zabraknie uczniów. Nie, nie żartuję. U Duśki w szkole jest pięć trzecich klas, tymczasem pierwsze klasy będą prawdopodobnie trzy, z czego jedna to eksperymentalna klasa „jakiej jeszcze nie było”. Łatwo policzyć, że dla dwóch nauczycielek zabraknie w przyszłym roku pracy. Do kompletu do szkoły wraca jedna nauczycielka z urlopu zdrowotnego, pani z dużym doświadczeniem, nauczyciel dyplomowany, dla której praca znaleźć się musi, ma pierwszeństwo i tyle. Czyli… pracy zabraknie dla trzech nauczycielek. Trzy rodziny mają poważny problem. Trudno bowiem przypuszczać, że znajdą pracę w innych szkołach, reformowy niż demograficzny dotknął wszystkie szkoły jednakowo.

Co to jest „klasa, jakiej jeszcze nie było?” To jedyny i prawdopodobnie niepowtarzalny eksperyment. Otóż reforma edukacji wraz z cofnięciem sześciolatków do przedszkoli dała rodzicom dzieci, które poszły do szkoły właśnie jako sześciolatki, szansę na oddanie dzieciom tego zabranego roku. Czyli rodzice mogą podjąć decyzję, że ich dzieci zostają na drugi rok w pierwszej klasie. Powody takiej decyzji mogą być bardzo różne. Niekoniecznie na pierwszym miejscu rozpatruje się wyniki w nauce. Dużą wagę przykładano także do rozwoju emocjonalnego dzieci oraz do tego, co je czeka w przyszłości. Niektórzy rodzice nie chcieli na przykład, by ich dzieci szły rok wcześniej do gimnazjum. Inni podnosili rozwój fizyczny, udowadniali, że dzieci rok młodsze zawsze będą przegrywały we wszelkich konkurencjach sprawnościowych. Efekt? W szkole Duśki dwadzieścioro pięcioro dzieci powtórzy pierwszą klasę z woli rodziców. Krążą plotki, że znaleźli się rodzice, którzy postanowili przedłużyć dzieciom edukację wczesnoszkolną w klasie drugiej, ale tu nie mam danych, nie wiem ilu drugoklasistów powtórzy klasę.

Powyższe skutki reformy edukacji to jeszcze nic. Mam dla Was wisienkę na torcie. Większość dzieci, które z woli rodziców powtórzą rok, pochodzi z dwóch klas pierwszych. Czyli jakby zabraknie dzieci w tych klasach. W jednej zostanie trzynaście (to klasa Duśki) w drugiej piętnaście maluchów. Jakby mało co? Powstał pomysł, żeby te dwie klasy połączyć w jedną. Do tej klasy miałyby też dołączyć dzieci powtarzające drugą klasę. Czyli istnieje ryzyko, że będzie ich tam razem, lekko licząc, około trzydziestki. Jakby dużo, prawda? Co prawda, w takiej sytuacji jest szansa, by w klasie pojawił się nauczyciel wspomagający, czyli byłoby dwóch nauczycieli, ale to nadal jest duża klasa. Walczymy, by do tego połączenia nie doszło. Ale czy gmina, która zarządza szkołą, zrozumie nasze racje i zgodzi się na dwie stosunkowo małe klasy? Przeważą względy ekonomiczne czy społeczne? Na dzień dzisiejszy nic nie jest przesądzone. Czekamy. Co obstawiacie?

Truskawki, truskaweczki… pyszne, pachnące, ociekające soczystością. Podjadane na szybkiego prosto z krzaczka, bądź pieczołowicie utykane pod galaretkę na puszystym biszkopcie.

Truskawki niezmiennie kojarzą się ze smakiem lata, słonecznymi, ciepłymi dniami. Łapczywie rzucamy się na pierwsze z nich, jednak tu trudno nie doznać rozczarowania. Te szklarniowe, albo gorzej – importowane z Chin, czy skąd tam jeszcze, smakiem i konsystencją przypominają tekturę. Ceną też odstraszają, bo te kilkanaście złotych należy wyciągnąć z portfela, by móc pocieszyć zmysły na przednówku lata.

Już niebawem będziemy – no dobrze, ten kto ma działkę to będzie – znosić truskawki koszami. Ale zanim zaczniecie je przerabiać na mrożonki, konfitury i kompoty, sprawdźcie, ile dobrego kryją w sobie te owoce i do czego więcej można je wykorzystać.

Jedz truskawki, ponieważ:

• są one skarbnicą: witamin i minerałów – witaminy C (więcej niż w cytrusach), A, B1, B2, B3 (wpływają m.in. na poprawę wzroku),  PP (odpowiada za dotlenienie krwi i zapobiega zakrzepicy), żelazo (zapobiega niedokrwistości), wapń (wzmacnia kości i zęby), fosfor (reguluje funkcjonowanie mięśni i serca), magnez (reguluje funkcje układu nerwowego), mangan (niezbędny do prawidłowego funkcjonowania stawów),
• są lekkostrawne,
• bogate w pektyny (błonnik) i korzystnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy, zmniejszając stężenie cholesterolu,
• zapobiegają powstawaniu kamienia na zębach i wykazują właściwości wybielające, ponieważ zawierają kwasy owocowe,
• dzięki właściwościom antybakteryjnym leczą zapalenie dziąseł i usuwają toksyny z układu krwionośnego.

Uwaga! Niestety, truskawki mogą uczulać. Zawierają dużo salicylanów i dlatego nie powinny ich jeść osoby uczulone na aspirynę.

Jak je wykorzystać, poza radosną i natychmiastową konsumpcją?

Oto kilka prostych pomysłów na pachnącą truskawkami pielęgnację:

1.Nałóż na twarz rozgniecione owoce, poczekaj aż wyschną. Następnie zmyj je letnią wodą.

2. Truskawki + miód = nawilżona cera.

Owoce  rozgnieć widelcem, dodaj łyżeczkę miodu i dużą łyżkę tłustego twarogu. Wymieszaj i nałóż maseczkę na twarz na 15 min. Po tym czasie zmyj twarz letnią wodą i nałóż krem nawilżający.

3. Zrób truskawkową doraźną pastę do zębów.

Rozgnieć jedną truskawkę i wymieszaj ją z łyżeczką sody oczyszczonej. Wyszczotkuj zęby przez ok. 1-2 minuty truskawkową papką. Po wszystkim umyj i wynitkuj zęby tak jak robisz to zawsze. Papka ma właściwości wybielające, ale może zaszkodzić wrażliwym zębom, więc można zastosować ją doraźnie, 1-2 razy w miesiącu, jako smaczny zamiennik dla zwykłej pasty.

4. Nawilż i zregeneruj swoje włosy.

Dwie garście dojrzałych truskawek rozgnieć widelcem, dodaj 4 łyżki mleka. Rozprowadź maź  na włosach i trzymaj pod przykryciem kwadrans. Umyj włosy letnią wodą.

5. Truskawkowy peeling.

Kilka dużych truskawek rozgnieć na gęstą masę, i dodaj łyżkę cukru brązowego, by uzyskać gruboziarnisty peeling do ciała. Jeśli chcesz oczyścić twarz, wtedy dodaj biały sypki cukier.
Wypróbujcie, dla zdrowia i urody.

Lubię matematykę. Byłam nawet z niej bardzo dobra. Na maturze (tej starej) miałam pisać matmę, ale w ostatniej chwili zrezygnowałam i zmieniłam na język angielski. Wszystko przez te prostopadłościany, ostrosłupy, objętości brył. Już w szkole podstawowej moja dziecięca wyobraźnia nie ogarniała tego tematu. 

Dziecięca wyobraźnia rozwija się w tym kierunku, w którym jest dokarmiana. Jak większość rodziców mamy zakodowane by czytać dziecku minimum dwadzieścia minut codziennie. Wspiera to rozwój nie tylko wyobraźni ale i słownictwa, skupienia uwagi. Niestety często zapominamy o tym, by rozwijać je także w kierunku matematycznym. Przedszkolne dzieci przejawiają bardzo duże zdolności matematyczne, ale nagle później w szkole podstawowej większość z nich nie jest w stanie podążać za nauczycielem. Oczywiście można zwalić całą  winę na nauczyciela, system nauczania. Jednak rodzic także odgrywa tu ważną rolę.

Uczenie się poprzez zabawę jest jednym z  najlepszych sposobów w jaki my – rodzice możemy wspierać rozwój dziecka, a w szczególności  rozwój dziecięcej wyobraźni.  Wspólna zabawa z dzieckiem, poświęcenie mu 10 minut, ma niebagatelny wpływ na jego rozwój zarówno emocjonalny,  społeczny jak i intelektualny. Dlaczego tego nie wykorzystać i spędzić z dzieckiem wspólnego czasu przy grach rozwijających jego wyobraźnię geometryczną i myślenie logicznie? Wystarczy tak niewiele z naszej strony.

Gra Kubik to nowość w ofercie wydawniczej Epideixis i w porównaniu do poprzednich gier w tej serii (LABIrynt, Mistrz Getriko) po prostu wymiata i zabiera nas i naszą wyobraźnię do trzeciego wymiaru. Proste zasady gry, zrozumiałe dla dziecka i dorosłego, sprawiają, że z pozoru nietrudna gra wymaga od nas nieustannej koncentracji, poszerza naszą wyobraźnię oraz wspiera rozwój intuicji geometrycznych. Przed graczami ustawionych zostaje pięć sześcianów, a celem jest ułożenie wzoru z kartki, którą trzymacie w ręce. Niestety inni gracze także chcą ułożyć swój wzór, a wy w swojej kolejce możecie przestawić tylko jeden Kubik. Proste, prawda? Jednak już przy pierwszej rozgrywce odkryjecie, że wasza wyobraźnia jest naciągnięta do granic możliwości. W grę można już grać  z 4-5 latkami.  Więcej o niej przeczytacie w naszej informacji prasowej.

Z trójwymiaru przechodzimy do gry Mistrz Getriko, także wydawnictwa Epideixis. Tym razem zamiast sześcianów mamy figury geometryczne jakimi są trójkąty. Pewnym paradoksem jest fakt, że najpierw uczymy dzieci płaskich figur, a dopiero potem trójwymiarowych. Powinno być odwrotnie, gdyż  wyobraźni dziecka bliższe są bryły, sześciany, prostopadłościany, z którymi obcuje na co dzień bawiąc się drewnianymi klockami, czy budując z klocków lego. Gra Mistrz Getriko jak dla mnie jest trudniejsza dla dziecka i dorosłego. Z każdą rozgrywką jest łatwiej dostrzegać swój wzór w ułożonych na stole płaskich trójkątów. Wiem jedno, gwarantuje świetna zabawę, dużo  śmiechu, zdrową rywalizację itp. Więcej o grze przeczytacie na stronie wydawnictwa.

Warto inwestować i wspierać rozwój dziecięcej wyobraźni bo nawet sam Albert Einstein stwierdził, że wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, ponieważ wiedza jest ograniczona…

Autorem wspomnianych gier jest dr Jan Amos Jelinek, Adiunkt w Katedrze Wspomagania Rozwoju Małego Dziecka na Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Ponadto od sześciu lat prowadzi otwarty portal dla rodziców i nauczycieli, w którym odkrywa świat przyrody, fizyki i chemii przed dziećmi i dorosłymi poprzez ciekawe doświadczenia i eksperymenty. Zresztą zobaczcie sami na www.dzieciecafizyka.pl

Zdjęcia: Redakcja

Wpis jest elementem współpracy z Wydawnictwem Epideixis