Potwory pod łóżkiem, pierwszy dzień w nowej szkole, udział w zawodach sportowych – wszystko to może wywoływać u dziecka lęki, obawy, niepokoje. Bezradni rodzice nie wiedzą, jak pomóc przestraszonemu dziecku zacząć odczuwać nieskrępowaną radość dzieciństwa.

Gdzieś w głębi swojej istoty każdy lęk obraca się wokół rzeczy ważnych, na przykład opuszczenia albo bezpieczeństwa. Wydaje się banalny tylko dlatego, że dziecko nie potrafi ująć swoich najgłębszych uczuć słowami. Bywa też, że lęki przechodzą jak pałeczka w sztafecie – z ojca na syna, z matki na córkę.

Lawrence J. Cohen przedstawia specjalny zestaw mądrych i skutecznych strategii na oswajanie lęków, które łączą radosną zabawę z głębokim zrozumieniem dla emocji dziecka, miłością, empatią i akceptacją.

Czytając „Nie strach się bać”:

• nauczysz się zadawać Pytanie drugiego kurczaka,
• sprawdzisz, jak działa System Bezpieczeństwa twojego dziecka,
• pozbędziesz się myślenia „A co, jeśli…”.

Najnowsza książka Lawrenca J. Cohena „Nie strach się bać” ukaże się 30 stycznia nakładem wydawnictwa Mamania

Pamiętacie gromadę francuskich Jaśków? Kiedy w rodzinie ma się siedmiu chłopaków, nie można się nudzić nawet przez chwilę.

A co jeśli braciu jest pięciu? Kłopotów wcale nie jest mniej. Przygód też nie brakuje. Na wakacjach pojawiają się straszni piraci, w szkole nie daje spokoju upiorna bibliotekarka Matylda Bulwa, a w domu… W domu rodzice wychodzą z siebie, żeby w ogóle przeżyć, zupełnie jak w rodzinie niesfornych Jaśków.

Krótko mówiąc: każdy kraj ma swoje Jaśki i z rodziną w każdym zakątku świata niezmiennie czeka Was potężna porcja śmiechu i zabawy. Do wieczornego czytania, w wygodnym fotelu, przy kubku dobrej herbatki …. z bratka(mi).

Z rodziną dobrze wychodzi się nie tylko na zdjęciu!

W związku z premierą książki organizujemy dla czytelników ogólnopolski konkurs na rodzinne zdjęcie. Do wygrania fantastyczne nagrody dla całej rodziny, m.in. zestawy książek i gier planszowych. Zachęcamy Państwa do zamieszczania informacji o konkursie.

Lubisz spędzać czas z najbliższymi? Uważasz, że jesteście
jedyni w swoim rodzaju? Wyślij nam wasze wspólne zdjęcie
i pokaż wszystkim jak spędzacie wolny czas! Wszystkie nadesłane
zdjęcia zostaną zamieszczone w wielkiej rodzinnej
galerii zdjęć na fanpage’u Wydawnictwa Znak.

Na autorów najbardziej oryginalnych zdjęć czekają fantastyczne zestawy
nagród dla całej rodziny!

Start konkursu: 15 stycznia 2015 r.

Czekamy na wasze zdjęcia do 28 lutego.
Zdjęcia należy przysyłać na adres:
konkursrodzinny@znak.com.pl
Szczegóły i regulamin konkursu:
www.znak.com.pl/konkursrodzinny

O tym, jak delikatna i wrażliwa jest skóra noworodka, wiedzą wszyscy młodzi rodzice. Odpowiednia pielęgnacja i otaczanie maluszka wyłącznie naturalnymi tkaninami  to klucz do dobrej kondycji skóry bobasa i jedyny sposób na to, by uniknąć podrażnień.

Dlaczego tkaniny naturalne

Tkaniny naturalne to samo dobro. Niezwykle przyjemne w dotyku, posiadające antyalergiczne i antybakteryjne działanie, doskonale troszczą się o delikatną i wrażliwą skórę niemowlęcia. Wśród wszystkich tkanin pochodzenia naturalnego, to właśnie tkaniny bambusowe cieszą się najlepszą opinią. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że najlepiej troszczą się o skórę niemowlęcia. Bambus działa kojąco i łagodząco, chroni, pielęgnuje, tworzy najlepsze warunki do snu i wypoczynku dziecka. Dzięki swoim właściwościom termoregulacyjnym sprawdza się i w mroźne, zimowe dni, i w ciepłe, letnie wieczory. Delikatnie ogrzewa, gdy jest chłodno, subtelnie chłodzi, gdy jest zbyt gorąco. Jest więc idealny i dla tych całkiem małych, i tych nieco starszych bobasów.

Otulamy

Pierwsze tygodnie po tej stronie brzuszka są dla niemowlęcia naprawdę trudne. Jak pomóc maleństwu odnaleźć się w nowej dla siebie rzeczywistości? Rozwiązaniem są specjalne kojce dla noworodków Bamboo marki Super Mami. Są nowoczesne, praktyczne i bardzo funkcjonalne. Łączą funkcję otulacza, przewijaka, mobilnego łóżeczka turystycznego, materacyka i wkładki do wózka. Otulają niemowlę ze wszystkich stron, stwarzając warunki podobne do tych, jakie maluch zna z brzucha mamy. A to pomaga noworodkowi w adaptowaniu się do nowej rzeczywistości. Kojce Bamboo są rekomendowane tym bardziej, że ich poszewka została wykonana z ekologicznych, antybakteryjnych i antyalergicznych włókien bambusowych. A to gwarantuje noworodkom i niemowlętom najwyższy komfort snu i wypoczynku. Nie dość, że kojec jest miły w dotyku, nie pozwoli na przegrzanie czy wychłodzenie małego organizmu, to dodatkowo otoczy skórę maluszka najlepszą ochroną. Korzystając z kojców Bamboo Super Mami, młodzi rodzice mają pewność, że maluch czuje się w pełni komfortowo. A to bardzo ważne- zwłaszcza w pierwszych tygodniach życia dziecka, gdy niemowlę spędza w otulaczu tak dużo czasu.

Kojce dla niemowląt Babmoo Super Mami to rozwiązanie, które daje świeżo upieczonej mamie absolutną pewność, że jej pociecha jest pod najlepszą opieką. Wszak kojce zostały tak zaprojektowane, by można było z nich korzystać zawsze i wszędzie. Młodzi rodzice mogą nosić śpiącego w kojcu bobasa bez żadnego ryzyka obudzenia pociechy. Mogą też korzystać z kojca w czasie spacerów (kojec Bamboo pełni wówczas funkcję wkładki do wózka), wyjazdów (kojec w funkcji turystycznego łóżeczka mobilnego), podczas różnorodnych prac domowych. Kojec Bamboo Super Mami zapewnia dziecku najlepsze warunki do spania, niezależnie od tego, gdzie pociecha aktualnie przebywa.

Więcej informacji o kojcu dla noworodków Bamboo Super Mami znajdziecie na www.supermami.pl

„Dziwny jest ten świat” – śpiewał przed laty Czesław Niemen. Im dłużej na tym świecie żyję tym bardziej przekonuję się, że miał rację.

Rozmawiałam dziś z panią, która pracuje w przedszkolu prawie trzydzieści lat. Przetrzymała niejedną dyrekcję i niejedne obyczaje. Jest osobą bardzo otwartą, można z nią porozmawiać, zapytać o wszystko, dowiedzieć się dużo więcej niż od pań nauczycielek. Jako że w innych przedszkolach w moim mieście, a i w szkołach także, pojawiła się wszawica, zapytałam jak to wygląda w naszym przedszkolu. Duśka ma długie włosy, ewentualne insekty pewnie by się skończyły zmianą fryzury, czyli dramat gotowy. Dowiedziałam się dwóch rzeczy:

– po pierwsze, nikt z rodziców nie zgłaszał w tym roku, więc zakłada się, że wszy się nie pojawiły,

– po drugie, i to mnie mocno zaskoczyło, personel przedszkola nie ma prawa grzebać dzieciom we włosach i sprawdzać czy są te wszy czy ich nie ma. Rodzice mają prawo sobie nie życzyć, żeby ktoś dotykał ich dzieci.

Mogę zrozumieć, że rodzice sobie nie życzą, żeby ktoś dotykał miejsc intymnych ich pociech, ale włosów?! Dlaczego we wrześniu wciśnięto mi na zebraniu niebywałą ilość list do podpisania, a żadna nie dotyczyła kontrolowania higieny? Musiałam wyrazić zgodę na wycieczki poza teren przedszkola (swoją drogą ciekawe co by przedszkole zrobiło z moim dzieckiem, gdybym takiej zgody nie wyraziła), na publikowanie zdjęć (nie wyraziłam, ale nikogo to nie obeszło, można Duśkę znaleźć w przedszkolnej galerii), na wychodzenie na zajęcia dodatkowe poza salę (w praktyce – przejście po schodach do innej sali) i nie pamiętam na co jeszcze, dlaczego więc nikt nie zapytał, czy zgadzam się na sprawdzanie higieny mojego dziecka? Wyraziłabym taką zgodę bez wahania, dbam o dziecko i nie mam się czego wstydzić. Jednak to już wykracza poza granice wolności i nietykalności przedszkolaka. Czy ktoś jest w stanie mi to wytłumaczyć?

Teraz będzie archaicznie:

W czasach gdy ja chodziłam do przedszkola, a potem do szkoły, w każdej placówce była pielęgniarka, która robiła dzieciom raz na jakiś czas przegląd włosów, uszu i paznokci. Wszyscy traktowaliśmy to naturalnie, nikt się nie dziwił, tak było i koniec. Nikt też nie czuł się z tego powodu poniżany czy w jakikolwiek inny sposób źle traktowany. Jeżeli tak się zdarzyło, że jakieś dziecko miało wszy (rzadko bo rzadko, ale się zdarzało) to było odsyłane do domu i mogło wrócić do szkoły dopiero po rozwiązaniu problemu. Dbano o te dzieci, które nie miały problemów z pasożytami, robiono wszystko co się dało, żeby je ochronić przed rozprzestrzenieniem się insektów. I właśnie taka postawa placówki oświatowej moim zdaniem była jak najbardziej w porządku. Nie dopuścić do epidemii, o ile wszawicę można nazwać epidemią.

Dziś dzieci mają prawo do nietykalności cielesnej, słusznie bo przemoc jest niedopuszczalna. Ale czy naprawdę sprawdzenie główki malucha pod kątem wszawicy jest przemocą? Tak ważna kiedyś i stosowana profilaktyka, dziś jest przestępstwem? To co pozostaje robić mnie, matce dziewczynki z długimi włosami w takim przypadku? Przedszkole wie tyle, ile zgłoszą rodzice, więc tak na dobrą sprawę nie mam żadnej pewności, czy w grupie mojej córki nie było lub aktualnie nie ma dziecka z zarobaczoną głową.

W naszym przedszkolu wszy się na szczęście (według wersji oficjalnej) nie pojawiły, w innych przedszkolach niestety są. Są również w szkole podstawowej, do której już za rok trafi moje dziecko. Mogłabym sobie powiedzieć, że przecież to dopiero za rok, ale wiem z różnych źródeł, że ten problem pojawia się tam co roku. Nie mam złudzeń, w przyszłym roku pewnie znowu się pojawi, a ja będę miała do wyboru modlić się żeby Duśka pasożytów nie przyniosła albo trzymać ją w domu dopóki szkoła sobie z problemem nie poradzi. O ile w ogóle sobie poradzi.

Problem wszawicy w ostatnich latach jest powszechny i nie ukrywam, że bardzo mnie to dziwi. Dlaczego? Bo najlepszą profilaktyką jest zachowywanie higieny. Ja wiem, że są rodziny biedne, są bardzo biedne, ale też wiem, że litrowy szampon familijny majątku nie kosztuje a wystarcza naprawdę na długo. Nie próbowałam, ale myślę, że w skrajnej sytuacji to i mydłem dałoby się głowę umyć. Gdyby mnie nie było stać na dobre szampony po prostu nie miałabym długich włosów, o krótkie zadbać łatwiej i taniej.

A jak to wygląda w przedszkolach i szkołach Waszych dzieci?